FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı

Bu topluluk için Kalıcı Uri

http://hdl.handle.net/11527/103
İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı altında bir lisansüstü programı olup, yüksek lisans ve doktora düzeyinde eğitim vermektedir.Yüksek lisans ve doktora programları İngilizce olarak eğitim vermektedir.

Gözat

Başlık ile FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı'a göz atma
  • Öge
    10 Katlı Çelik Bir Büro Binasının Eurocode 3’e Göre Karşılaştırmalı Boyutlandırılması
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Ceylan, Özge Gülşan ; Bayramoğlu, Güliz ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, çatı katı kafes sistem olmak üzere 10 katlı, bir doğrultusu süneklik düzeyi yüksek çerçevelerden, diğer doğrultusu ise süneklik düzeyi yüksek dışmerkez çelik çaprazlı perdelerden oluşan, her iki doğrultuda da konsollara sahip bir büro yapısının statik analizi, detay hesapları ve temel hesabı yapılmıştır. Ayrıca, döşeme kirişleri, basit kiriş, sürekli kiriş, kompozit basit kiriş ve petek basit kiriş olarak 4 farklı şekilde tasarlanmıştır ve kullanılan kesitler gözönüne alınarak ekonomi yönünden karşılaştırma yapılmıştır. Bunun dışında yapıda, süneklik düzeyi yüksek dışmerkez çelik çaprazlı perde yerine süneklik düzeyi yüksek merkezi çelik çaprazlı perde kullanılarak yeniden analiz yapılmıştır. Sonuç olarak, yapılan çalışmalar ve amacı değerlendirilmiş, yapının iki farklı şekilde analiz edilmesi sonucu ortaya çıkan farkların karşılaştırması yapılmıştır.
  • Öge
    10 Katlı Çelik Bir Ofis Binasının Boyutlandırılması Ve İlerlemeli Çökme Analizi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012-06-05) Şehirali, Ahmet Serdar ; Bayramoğlu, Güliz ; 430197 ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yüksek lisans tezi olarak sunulan bu çalışmada, 10 katlı bir ofis binasının TS 648 ve DBYBHY 2007’ye göre boyutlandırılması yapılmış olup, Amerikan Savunma Bakanlığı’nın UFC 4-023-03 kıstasına göre ilerlemeli çökmeye karşı davranışı incelenmiştir. Tezin ilerlemeli çökme analizi ile ilgili kısımları Almanya’da Hamburg Teknik Üniversitesi’nde yürütülmüş diğer kısımlar İTÜ’de çalışılmıştır. İlk bölümlerde yapının boyutlandırılması üzerinde durulmuştur. Yapı normal süneklik özelliği gösteren, kompozit döşeme sisteminde teşkil edilen ve genel hatlarıyla rijit çerçevelerden oluşan bir yapıdır. Döşeme kirişleri IPE 270, kat kirişleri HE 450B, kolonlar ise HE 600B ve HE 700M profilleri kullanılarak boyutlandırılmıştır. Döşeme kirişlerinin kompozit kiriş olarak boyutlandırılırsa IPE 270, basit kiriş olarak boyutlandırılırsa IPE 330 profili kullanılması gerektiği sonucuna varılmış bu nedenle daha ekonomik olan kompozit döşeme sistemi yapı için seçilmiştir. Döşeme kirişi ile kat kirişi birleşimlerinde yüksek mukavemetli bulonlu birleşimler tercih edilmiştir. Kat kirişi ile kolonların mafsallı birleşimlerinde gene yüksek mukavemetli bulonlu birleşimler ancak rijit birleşimlerinde ise kaynaklı birleşimler tercih edilmiştir. Kolon eklerinde öngerilmeli yüksek mukavemetli bulonlar kullanılmıştır. Ankastre kolon ayaklarında ise uygun ve yeter miktarda ankraj bulonları kullanılmış olup bunların temele bağlantısı ankraj profilleri ile sağlanmıştır. İlerlemeli çökmeye karşı yapının incelenmesi ile ilgili çalışmanın teorisi ve uygulaması ilerleyen bölümlerde anlatılmıştır. İlerlemeli çökmenin öneminden bahsedilmiş, uygulanması gereken yollar ve seçilecek analiz prosedürleri açıklanmıştır. Ayrıca yapıya uygulanması gereken yeni yüklerin hesabı anlatılmıştır. Yapının ilerlemeli çökmeye karşı yeniden dizaynının gerekli olup olmadığı incelenmiştir. Yapının, herhangi bir köşesinde veya kenarında, iki veya üç kolon ardı ardına, herhangi bir dış etken nedeni ile (patlama, çarpma vs.) yıkılırsa, yapının ilerlemeli çökmeye başlayacağı, ancak tekli kolon yıkılmalarında yapının güvenli bir şekilde ayakta kalmaya devam edeceği, sonuçlarına varılmıştır. Eğer yapı ilerlemeli çökmeye karşı yeniden dizayn edilecekse bu durumun göz önüne alınması gerektiği üzerine durulmuştur. Ancak bu çalışmada, tekli kolon yıkılmalarına karşı binanın ayakta kalma kabiliyeti yeterli görülmüş ve yapı yeniden dizayn edilmemiştir. Kuşkusuz, kolon ve kiriş kesitleri arttırılarak yapının daha rijit bir hale getirilmesi sonucu yıkımların önüne geçmek mümkündür. Belki ekonomik açıdan olumlu sonuçlar alınmayacak fakat daha da önemli olan olası can kayıpları mümkün olduğunca önlenmiş olacaktır.
  • Öge
    10 Katlı Çelik Bir Yapının Deprem Yükleri Altında Tasarımı
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Ercan, Armağan ; Piroğlu, Filiz ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu tez çalışması deprem yüklemesi gözönüne alınmadan boyutlandırılmış olan Paris’te bulunan 10 katlı çelik bir binanın, yeni Deprem Yönetmeliği’nin getirmiş olduğu yeni hesap şartlarına göre, süneklik düzeyi yüksek merkezi çaprazlı çelik çerçeveler kullanılarak karşılaştırmalı boyutlandırılmasını içermektedir. Deprem yüklemesinden bağımsız olarak boyutlandırılmış olan bu binanın mimari planı örnek alınmıştır. Binanın yönetmeliklere uymasının yanında hem ekonomik hem de hafif olmasına dikkat edilmiştir. Çaprazların tipi ve kullanılan profiller bu şartların sağlanması amacıyla seçilmiştir. Yapıda süneklik düzeyi yüksek sistem ve merkezi çelik çaprazlı perdeler uygun görülmüş, buna göre hesaplar yapılmıştır. Yapının taşıyıcı sisteminin çözümü üç boyutlu olarak SAP 2000 ile yapılmıştır. Bu programın statik sonuçlarından gerilme ve yük değerleri okunmuş, boyutlandırma ve dinamik analiz tahkik edilmiştir. Kompozit hesaplar TS kapsamında olmadığı için Eurocode 4’e göre çözümlenmiştir. Düşey, rüzgar ve deprem yüklerine göre temel sistemi radye temel seçilmiş ve Probina programı ile boyutlandırılmıştır.
  • Öge
    19. Yy Tarihi Tuğla Yiğma Duvarlarin Davranişi Üzerine Kapsamli Deneysel Bir Çalişma
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010-10-19) İspir, Medine ; İlki, Alper ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, tarihi bir yığma yapıdan alınan numuneler üzerinde kapsamlı bir deneysel çalışma yapılmıştır. Numuneler, 18. yy. da inşaatı gerçekleştirilen tarihi Akaretler sıraevlerinin taşıyıcı duvarlarından alınmıştır. Mevcut yapıların değerlendirilmesi için gerekli aşamalardan biri olan mevcut malzeme özelliklerinin belirlenmesi aşaması, incelenen yapının durumunun gerçekçi bir şekilde değerlendirilmesi için gereklidir. Türkiye’deki tarihi yapıların malzeme karakteristiklerine ilişkin kapsamlı ve sistematik bir veri mevcut olmadığı için; tarihi yığma ve yığmayı oluşturan birim ve harcın özelliklerinin belirlenmesi, üzerinde çalışılması gerekli bir konudur. Bu çalışma çerçevesinde, eğilme, basınç ve kayma deneyleri yapılarak, söz konusu malzemenin mekanik açıdan davranışı belirlenmiştir. Regresyon analizi yardımıyla, mekanik özellikler arasında ilişkiler kurulabilmiştir. İncelenen yapıyla aynı döneme ait olan birkaç yapının duvarlarındaki tuğlaların yüzey sertlik ölçümleri, hasarsız test yöntemlerinden olan Schmidt çekici ile ölçülmüş ve bu yapılardan alınan karot numunelerinin basınç dayanımları da deneysel olarak belirlenmiştir. Elde edilen ortalama sertlik değerleri ve ilgili ortalama basınç dayanımları arasında bir ilişki kurulabilmiştir. Basınç gerilmesi-düşey şekildeğiştirme arasındaki ilişkinin parabolik fonksiyonlarla ifade edilebileceği saptanmıştır. Ortalama kayma dayanımları ve bunlara karşı gelen basınç gerilmeleri ve eksenel basınç dayanımı kullanılarak, kayma ve basınç gerilmeleri arasındaki etkileşimi ifade eden diyagram ve bağıntılar, farklı numune grupları için elde edilebilmiştir.
  • Öge
    1975 Öncesinde İnşa Edilen Mevcut Betonarme Binaların Deprem Performanslarının Belirlenmesi Üzerine Sayısal Bir İnceleme
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Erdoğan, Abdullah ; Özer, Erkan ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, ülkemizdeki orta yükseklikli mevcut betonarme binaları geniş ölçüde temsil edecek şekilde seçilen ve betonarme düzlem çerçevelerden oluşan taşıyıcı sistem modelleri 1968 Türk Deprem Yönetmeliği’ndeki esaslar çerçevesinde boyutlandırılmıştır. Tasarım yaklaşımlarının, sistem geometrisindeki farklılıkların ve beton karakteristik dayanımının binaların deprem performansına etkilerini belirlemek amacıyla, bu taşıyıcı sistem modellerinin farklı kolon tasarımları, sistem geometrisi ve beton dayanımı bakımından çeşitli alternatifleri oluşturulmuştur. Taşıyıcı sistem modellerinin deprem etkileri altındaki davranışları, malzeme bakımından doğrusal olmayan teori çerçevesinde incelenmiş, deprem performanslarının belirlenmesi amacıyla yapılan hesaplamalarda performans noktası ve plastik mafsalların dönme değerleri 2007 Türk Deprem Yönetmeliğinde tanımlanan Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi yardımı ile elde edilmiştir. Plastik şekildeğiştirmelerin değerlendirilerek kesit ve eleman hasar bölgelerinin belirlenmesinde de, 2007 Türk Deprem Yönetmeliği uygulanmış ve alternatif çözümler arasında çeşitli karşılaştırmalar yapılmıştır. Yapılan parametrik sayısal uygulamalar, 1968 Türk Deprem Yönetmeliği’ne uygun olarak boyutlandırılan ve inşa edilen yapılarda yeterli performans düzeyinin sağlanamadığını göstermektedir. Ayrıca, beton karakteristik dayanımındaki yetersizliklerin ve yapıların projelendirilmelerinin geçerli yönetmeliklere uygun olarak yapılmamasının binaların deprem performansını önemli ölçüde, olumsuz olarak etkilediği belirlenmiştir.
  • Öge
    1994 Northrıdge Depreminde Kayıtları Alınmış Betonarme Bir Binada Modal İtme Analizi Uygulaması
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009-02-19) Görgülü, Orkun ; Taşkın, Beyza ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Binaların deprem performansının belirlenmesinde doğrusal olan yöntemlerle birlikte doğrusal olmayan yöntemler de kullanılabilmektedir. Bu çalışmada, 1994 Northridge depreminde kayıtları alınmış betonarme bir binada modal itme analizi uygulaması yapılmıştır. İtme analizi uygulamasında IDARC2D programı ve yapıya uygun histeretik modeller kullanılmıştır. Modal itme analizi Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY) ve FEMA356 yönetmeliklerinin sınır koşulları kullanılarak uygulanmıştır. Yapılan hesaplar sonucunda göz önüne alınan yapının performansı DBYBHY göre Can Güvenliği Performans Düzeyi, FEMA 356 yönetmeliğine göre ise Göçmenin Önlenmesi Performans Düzeyi olarak belirlenmiştir. Sonuçlar yapıdaki gerçek hasar durumları ile karşılaştırılmış ve mühendislik açısından yeter yakınsaklığı sağladığı gözlenmiştir.
  • Öge
    1997 Türkiye Deprem Yönetmeliğinde Verilen İkinci Mertebe Etkileri İle İlgili Koşulun İrdelenmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Sakız, Abdullah ; Girgin, Konurlap ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, 1997 Deprem Yönetmeliğinin (6.10) bölümü altında verilen ikinci mertebe etkileri ile ilgili olan (6.10.2) maddesi irdelenmektedir. Prototipi verilen örnek bir yapı üzerinde, 1., 2., 3., 4. derece deprem bölgeleri ve Z1, Z2, Z3, Z4 zemin sınıfları için, deprem yüklemeleri doğrultusunda ikinci mertebe gösterge değerleri Өi’ler elde edilmiştir. Sonuçta Өi değerlerinin yönetmelikte verilen sınır değer olan 0,12’nin altında çıktığı görülmüştür. Ayrıca, deneme-yanılma yöntemiyle, aynı yapının her katı için kolon kesitleri küçültülerek, rölatif kat ötelemelerinin yönetmelikte verilen maksimum sınıra ulaşılmasına çalışılmıştır. Bunun sonucunda hesaplanan Өi değerleri 0,12 sınır değerinden küçük kalmakla birlikte alt katlarda hesaplanan Өi değerlerinde artışlar olduğu görülmüştür. 1997 Deprem Yönetmeliğinin (6.10.2) koşulu ile benzer olan Eurocode 8’deki (4.4.2.2) koşulu için de hesap yapılmıştır. 1997 Deprem Yönetmeliğinden farklı olarak, deplasmanlar, deprem yükü azaltma katsayısı ile çarpılmaktadır. Yapılan hesaplamalarda, Өi değerlerinin Eurocode 8’de sınır değer olarak verilen 0,10’u aştığı görülmüştür.
  • Öge
    1998 Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’teki Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi Ve Çok Katlı Çelik Yapının Bu Yöntemle Analizi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Kaya, Veysel ; Arda, T. Seno ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yapılan çalışmanın amacı, 1998 yılında yürürlüğe giren ‘Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’deki kavram ve kabuller ile bu yönetmelikte yer alan Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi’nin ayrıntılı olarak incelenmesi ve bu yöntemin çok katlı bir çelik yapı örneği kullanılarak irdelenmesidir. Çalışmada 1998 Deprem Yönetmeliği’nde yer alan yeni kavram ve tanımlarla ilgili bilgiler verildikten sonra bu yönetmeliğin içerdiği Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi, hesap kuralları bakımından incelenmiştir. Bu incelemenin ışığı altında çok katlı bir çelik yapı örneği, söz konusu Deprem Yönetmeliği’ne ve içerdiği Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi esas alınarak yatay ve düşey yüklere göre analiz edilmiş ve yapıya ait taşıyıcı elemanlar boyutlandırılmıştır. Son olarak, yapısal elemanlar için ayrı ayrı metraj yapılmış ve bu elemanların tüm yapı ağırlığına oranları hesaplanmıştır.
  • Öge
    1998 Ve 1975 Tarihli “afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik” Lerin Çok Katlı Bir Çelik Yapı Örneği De Kullanılarak Karşılaştırılması
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Vatansever, Cüneyt ; Arda, T. Seno ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yapılan çalışmanın temel amacı, 1998 ve 1975 tarihli ‘Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’lerin içerdikleri kavram ve kabuller bakımından genel olarak karşılaştırılması ile birlikte ortaya konan farklı ve benzer tarafların çok katlı bir çelik yapı üzerinde irdelenmesidir. Dolayısıyla, ilk olarak her iki yönetmelik incelenerek farklı ve benzer hesap ve konstrüktif kurallar ile yenilenen kavram ve kabuller, karşılaştırmalı olarak anlatılmıştır. Bu incelemeyi takiben, çok katlı bir çelik yapı örneği her iki yönetmelik de ayrı ayrı gözönüne alınmak suretiyle yatay ve düşey yüklere göre analiz edilmiş ve yapısal elemanları boyutlandırılmıştır. Her iki yapısal analizin sonunda her iki doğrultu için hesaplanan yapıya ait birinci doğal titreşim periyotları, deprem katsayıları, yaklaşık periyot ifadeleri ile gerçek periyot değerleri arasındaki uyum ve kat hizası deplasman değerleri, genel hesap ve konstrüktif kurallar ile metraj sonunda elde edilen çelik malzeme ağırlıkları karşılaştırmalı olarak irdelenmiştir.
  • Öge
    20 Katlı Bir Betonarme Binanın Tasarımı
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Kutlu, Tolga ; Aydoğan, Metin ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada 20 katlı bir betonarme binanın deprem yükleri etkisindeki davranışı ve tasarım aşamaları irdelenmiştir. Daha sonra binanın SAP 2000 sonlu elemanlar analiz programı kullanılarak 3 boyutlu modellemesi yapılmıştır. Binanın deprem kuvvetleri etkisindeki davranışını incelemek amacıyla ABYYHY’de anlatılan Eşdeğer Deprem Yükü yöntemine göre belirlenen kuvvetler bilgisayar modelinde etki ettirilmiştir. Ayrıca Teknik Rapor 16’da anlatılan yaklaşık analiz metodu ve SAP 2000 programıyla Spektral Analiz metodu yapıya uygulanarak sonuçlar karşılaştırılmıştır. Eşdeğer deprem yüklerine göre elde edilen sonuçlar kullanılarak, zemin kat kolon ve kirişleri, bina çekirdek bölgesindeki P3 perdesi (kritik perde yüksekliği ve dışı) ve zımbalama donatısı gerektirmeyecek yeterli kalınlıktaki radye temel için betonarme hesapları ve çizimleri yapılmıştır. Ayrıca, statik ve dinamik toprak basıncı etkisindeki bodrum perdeleri betonarme hesapları ve çizimi yapılmıştır. Betonarme hesaplar ABYYHY 98 ve TS 500’de belirtilen tasarım kriterlerine uygun olarak yapılmıştır.
  • Öge
    2006 Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik İn Çelik Binalar İle İlgili Bölümünün Değerlendirilmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Aydın, Recep ; Yardımcı, Nesrin ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik 2006’nın çelik binalar ile ilgili bölümü incelenerek, American Institute of Steel Construction Seismic Provisions for Structural Steel Buildings 2002-2005 ve Federal Emergency Management Agency 350 Recommended Seismic Design Criteria for New Steel Moment-Frame Buildings’in ilgili bölümleri ile olan benzer ve farklı yönlerine değinilmiş, gerekli olduğu düşünülen yerlerde kişisel fikirlere yer verilerek eleştiriler yapılmıştır. Bu incelemenin yanısıra, bir doğrultusu süneklik düzeyi yüksek çerçevelerden, diğer doğrultusu süneklik düzeyi yüksek dışmerkez çelik çaprazlı perdelerden oluşan 5 katlı, 3×3 açıklıklı bir çelik yapının proje uygulaması yapılmıştır. Yapılan incelemeler ve uygulama projesi neticesinde, DBYBHY 2006’nın çelik binalar ile ilgili bölümünün bazı koşullarının AISC SPSSB 2002-2005 ve FEMA 350’de verilen koşullardan farklı olduğu, bazı koşullarının da kişisel fikirlere dayanarak revize edilmesi gerektiği belirlenmiştir.
  • Öge
    2007 Deprem Yönetmeliği Ve Fema440 Raporuna Göre Hesaplanan Performans Noktası Yaklaşımlarının Karşılaştırılması
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-02-17) Çakırterzi, Selim ; Yüksel, Ercan ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yüksek lisans tezi olarak sunulan bu çalışmada, taşıyıcı sistemleri farklı olan üç modelin doğrusal olmayan davranışı, 2007 Deprem Yönetmeliği kapsamında açıklanan Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Hesap Yöntemi ve FEMA440 Taslak Raporunda tanımlanan performans noktası yaklaşım yöntemleriyle karşılaştırılmıştır. Yapı modelleri düşey yükler ve deprem etkileri altındaki davranışı sayısal olarak incelenmiş, 2007 Deprem Yönetmeliğinde belirtilen doğrusal olmayan analiz yöntemlerinden Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Analiz Yöntemi kullanılarak elde edilen sonuçlar diğer iki yaklaşım yöntemi ile karşılaştırılarak yönetmeliğin yeterliliği irdelenmiştir.
  • Öge
    2007 Deprem Yönetmeliği’nin 1998 Deprem Yönetmeliği İle Karşılaştırılması Ve Sayısal İrdelemesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Yavuzarslan, Turgay ; Yardımcı, Nesrin ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yüksek lisans tezi olarak sunulan bu çalışmanın temel amacı, 1998 ABYYHY ile 2007 DBYBHY lerin çelik yapılar ile ilgili içerdikleri kavram ve kabuller açısından farklı yanlarını ortaya koymak; ve bu farklılıkları tek katlı bir çelik yapı üzerinde irdelemektir. Çalışmanın ilk bölümlerinde, her iki yönetmelik genel olarak incelenmiş, ve yeni yönetmelikte yer alan faklı kavramlar karşılaştırmalı olarak irdelenmiştir. Çelik taşıyıcı sistemler her iki yönetmeliğe göre sınıflandırılmış; birbirine denk gelen sistemler arasındaki benzerlik ve farklılıklar ortaya konmuştur. Her iki yönetmelikte, verilen deprem yükleri ve hesap kurallarında kullanılan standartlar belirtilmiş, birleşim elemanları ile ilgili olarak verilen kuralların dışında verilen diğer hususlar için TS 648 ve TS 3357’deki kurallara uyulacağı ifade edilmiştir. Çalışmanın son bölümünde tek katlı çelik yapılar hakkında genel bir bilgi verilmiş, ve bir endüstri yapısı “2007 Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik” esas alınarak çözülmüştür. Yapının tasarımı ve çözümlenmesi sırasında SAP 2000 bilgisayar programı kullanılmış ve sonuçlara ilişkin değerlendirmeler yapılmıştır.
  • Öge
    2007 Türk Deprem Yönetmeliğine Göre Boyutlandırılmış Bir Yapının Deprem Performansı Analizi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Kocaöz, Hamza ; Girgin, Konuralp ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, betonarme yapıların deprem etkileri altındaki performans düzeylerinin belirlenmesi amacıyla 2007 Türk Deprem Yönetmeliği esaslarına göre bir yapı boyutlandırılmıştır. Yapının deprem etkileri altındaki davranışı, 2007 Türk Deprem Yönetmeliği’nde tanımlanan doğrusal hesap yöntemi ve doğrusal olmayan hesap yöntemlerinden Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile incelenmiştir. Doğrusal hesap yöntemi ile kolon ve kirişlerin etki/kapasite oranları, doğrusal olmayan hesap yöntemi ile yapının performans noktası ve plastik mafsalların dönme değerleri elde edilmiştir. Elde edilen değerler 2007 Türk Deprem Yönetmeliğinde öngörülen sınır değerleri ile karşılaştırılarak kesit hasar bölgeleri tespit edilmiştir. Yapılan parametrik sayısal uygulamalar, 2007 Türk Deprem Yönetmeliği’ne göre boyutlandırılan yapının hem doğrusal hesap sonucunda, hem de doğrusal olmayan hesap sonucunda can güvenliği performans düzeyinde çıktığını göstermektedir. Böylece, 2007 Türk Deprem Yönetmeliği’nde yapı önem katsayısı I=1.0 olan yapılar için tasarım depreminde öngörülen can güvenliği performans düzeyi sağlanmaktadır.
  • Öge
    2007 Türk Deprem Yönetmeliği‘nde Revize Edilen Doğrusal Yöntemin Doğrusal Olmayan Yöntem İle Parametrik Olarak Karşılaştırılması
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009-11-24) Çınar, Sebla ; Özer, Erkan ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Yüksek Lisans Tezi olarak sunulan bu çalısmada, ülkemizdeki orta yükseklikli mevcut betonarme binaları temsil etmek üzere seçilen bir grup yapı sistemi ve bunların çeşitli alternatifleri üzerinde, mevcut binaların deprem performansları doğrusal olmayan hesap yöntemi ile ve 2006 Türk Deprem Yönetmeliğinde yayınlandıktan sonra 2007 Türk Deprem Yönetmeliğinde revize edilerek yenilenen doğrusal elastik hesap yöntemi ile parametrik olarak değerlendirilmiş ve elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır. 2007 TDY’nde öngörülen doğrusal hesap yöntemi ile elde edilen sonuçlar, 2006 TDY doğrusal hesap yöntemi ile elde edilen sonuçlara göre daha düşük hasar seviyeleri gösterirken, 2007 Türk Deprem Yönetmeliği’nde yer alan doğrusal ve doğrusal olmayan hesap yöntemleri ile belirlenen kesit hasar bölgeleri belirli ölçüde benzerlik göstermektedir. İki yöntemin sonuçlarının farklılık gösterdiği elemanlardaki değişim taşıyıcı sistemin boyutlandırıldığı yıllara ve tasarımda kullanılan deprem yönetmeliklerine bağlı olarak değişmektedir.
  • Öge
    22 Katlı Kaset Döşemeli Betonarme Bir Yapının Tasarımı
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Kadir, Ekber ; Güler, Kadir ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada kaset döşemeli betonarme bir binanın düşey yükler ve deprem yükleri etkisindeki davranışı ve tasarım aşamaları incelenmiştir. Projelendirilen bina planda tam smetrik olmayan, 12. kattan itibaren kalıp planında değişiklik olan 22 katlı betonarme bir binadır. Taşıyıcı sistem kolon ve perdelerden oluşan çerçeve sistemdir. X-X doğrultusunda her katta her katta ve her iki kenarında konsollar teşkil edilmiştir. Binanın X ekseni doğrultusunda en uzak iki noktası arasındaki mesafe 34m, Y ekseni doğrultusunda ise 24.5m’dir. Yapı malzemesi olarak beton ve donatı için sırasıyla BS 35 ve BÇ III kullanılmıştır. Söz konusu bina 1. derece deprem bölgesinde olup bu etkiler altında projelendirilmiştir. Bina yerel zemin sınıfının Z2 olduğu kabul edilmiş, yapı önem katsayısı I=1.0 alınmıştır. Binanın iş yeri olarak kullanılacağından hareketli yük yoğunluğunun fazla olacağı göz önüne alınarak TS 498’ de verilen yüklere göre zati ağırlık ve hareketli yükler etkisindeki yapının elemanlarının ön boyutları TS 500 ve Deprem Yönetmeliğinde belirtilen kurallar çerçevesinde belirlenmiştir ve tüm çözümler için sistemin SAP 2000 sonlu elemanlar analiz programı kullanılarak 3 boyutlu modeli kurulmuştur. Binanın deprem kuvvetleri etkisindeki davranışını incelemek amacıyla manyitüdü 7.2 büyüklüğündeki deprem yatay yük olarak bilgisayar modelinde etkitilmiş ve zaman tanım alanında dinamik analizi yapılmıştır. Sonra ABYYHY’ de gösterilen Mod Birleştirme Yöntemine göre SAP 2000 programıyla Spektral Analiz yapılmıştır. Binada kat kütleleri kat kütle merkezinde toplanmış tekil kütleler olarak alınarak dönme hareketi ile katlarda kütle merkezi ile taşıyıcı sistem rijitlik merkezinin üst üste çakışmamasının etkisi’ de göz önüne alınmıştır. En son olarak bu iki analiz sonuçları karşılaştırılmıştır. Son bölümde ise bu tez kapsamında incelenen Mod Birleştirme yöntemiyle Spektral analiz ve Zaman tanım alanında hesap yöntemiyle ortaya çıkan değerler kaşılaştırılmıştır.
  • Öge
    23 Katlı Betonarme Bir Yapının Yeni Deprem Yönetmeliğine Göre Projelendirilmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Taşel, Alper ; Altan, Melike ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu çalışmada, yeni deprem yönetmeliğine uygun olarak 23 katlı betonarme bir yapı projelendirilmiştir.Sistematik olarak önce yük analizleri ve döşeme hesapları yapılmış, kaset döşeme, tek ve çift doğrultuda çalışan betonarme plak döşemelerin çözümleri elde edilmiştir.Kirişlere etkiyen yükler belirlenmiş, kolonların ve perdelerin önboyutlandırması yapılmıştır.Çerçeve hesapları SAP90 ile en elverişsiz çerçeveler düşünülerek tamamlanmıştır.Yatay yükler altında hesap, SAP 90 ile yeni deprem yönetmeliğine (Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik) uygun olarak yapılmıştır.Bu yönetmeliğin özellikle yüksek katlı binalar için getirdiği zorunluluklara uyulmuştur.Elde edilen sonuçlar, ilgili katsayılarla süperpoze edilerek süperpozisyon tabloları hazırlanmıştır.Tabloların sonuçları betonarme hesaplarda kullanılarak yapının betonarme hesapları tamamlanmıştır.Bu betonarme hesaplamalarda yeni deprem yönetmeliğinin getirdiği ek konstrüktif kurallara uyulmuştur.Kirişsiz radye olarak seçilen temele ait hesaplamalar SAP 90 ile yapılmış, gerilme analizleri ve elverişsiz kesit zoru değerlerine göre boyutlandırma tamamlanmıştır.Sonuçlara bakıldığında yeni deprem yönetmeliği yüksek yapılar için ek şartlar getirmekte, eski yönetmelikle karşılaştırıldığında bazı hesap yöntemlerini değiştirmektedir.
  • Öge
    30 Katlı Betonarme Bir Binanın Deprem Performansının Zaman Tanım Alanında Çözümleme Uygulanarak Belirlenmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-06-27) Ünerdem, Yamaç ; Gündüz, Necmettin ; 403730 ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Tez çalışmasında, DBYBHY 2007 Bölüm 7’de belirtilen doğrusal olmayan analiz yöntemlerinden olan Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Hesap Yöntemi ile 30 katlı betonarme bir binanın deprem performansının değerlendirilmesi irdelenmiştir. Birinci bölümde, yapılan tez çalışmasının amacı ve kapsamı, DBYBHY 2007 Bölüm 7’de yer alan performans kavramı ve mevcut yapılarının performansının değerlendirilmesinde kullanılan doğrusal ve doğrusal olmayan hesap yöntemleri ana hatlarıyla açıklanmıştır. İkinci ve üçüncü bölümlerde, performans kavramı, bina performans seviyeleri ve mevcut binaların performansının değerlendirilmesinde kullanılan doğrusal olmayan yöntemlerden artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemi, artımsal mod birleştirme yöntemi ve zaman tanım alanında hesap yöntemi deprem yönetmeliği çerçevesinde kapsamlı olarak incelenmiştir. Ayrıca, plastik mafsal hipotezi detaylı olarak açıklanmıştır. Dördüncü bölümde, 30 katlı betonarme bir binanın yapısal olarak incelenmesi, yapısal sistemin bilgisayar programında modellenmesi ve doğrusal olmayan analiz yöntemlerinden zaman tanım alanında hesap yöntemi ile deprem performansının değerlendirilmesi detaylı olarak anlatılmıştır. Bu çerçevede, zaman tanım alanında deprem performansının belirlenmesinde kullanılan DBYBHY’de Z2 zemin sınıfı tasarım spektrumu ile uyumlu olarak yapay yollarla üretilen ivme kayıtları ve gerçek ivme kaydı olan Erzincan depreminin yapıya uygulanma aşamaları açıklanmış ve zaman tanım alanında analiz sonucunda yapısal elemanların hedeflenen performans seviyesini sağlayıp sağlamadıklarının kontrolü yapılmıştır. Son bölümde, zaman tanım alanında hesap yöntemi ile performans değerlendirilmesi yapılan 30 katlı betonarme binanın analizinden elde edilen sonuçlar özetlenmiştir.
  • Öge
    40 katlı asimetrik betonarme bir binanın deprem performansının zaman tanım alanında doğrusal olmayan hesap yöntemi ile belirlenmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2020) Aksoylu, Taner ; Gündüz, Abdullah Necmettin ; 629385 ; Yapı Mühendisliği
    Deprem kuşağı üzerinde bulunan ülkemizde her gün irili ufaklı onlarca deprem meydana gelmektedir. Çoğunluğunu küçük şiddetli depremlerin oluşturduğu bu depremler, kimi zaman da büyük şiddetlerde meydana gelip can ve mal kaybına neden olmaktadır. 17 Ağustos 1999 Gölcük, 12 Kasım 1999 Düzce, 23 Ekim 2011 Van depremleri bunlara en büyük örneklerdir. 26 Eylül 2019'da meydana gelen 5.8 büyüklüğündeki Marmara Denizi depremi ve 21 Ocak 2020'de meydana gelen 6.8 büyüklüğündeki Elazığ depremi de mevcut yapıların deprem performanslarının değerlendirilmesini yeniden gündeme getirmiştir. 18 Mart 2018 tarihinde yayınlanan ve 1 Ocak 2019 itibari ile yürürlüğe giren Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği Bölüm 15'te Deprem Etkisi Altında Mevcut Bina Sistemlerinin Değerlendirilmesi ile ilgili kurallar verilmiştir. Bu çalışma kapsamında, verilen kurallar ve hesap esasları çerçevesinde, zaman tanım alanında doğrusal olmayan hesap yöntemi kullanılarak 40 katlı, asimetrik kat planına sahip betonarme bir yapının bina deprem performansı incelenmiştir. Birinci bölümde, yürütülen tez çalışmasının amacı ve kapsamı hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümde doğrusal olmayan davranış ve bu davranışın modellenmesi incelenmiştir. Doğrusal olmayan hesap yöntemleri ile ilgili bilgiler verilmiştir. Üçüncü Bölümde performans kavramından bahsedilmiş ve Türkiye Bina Deprem Yönetmeliğindeki yaklaşıma değinilmiştir. Dördüncü bölümde, deprem etkisi altındaki binalar için hesap esasları irdelenmiştir. Beşinci bölümde, zaman tanım alanında hesap için kullanılacak ivme kayıtlarının seçilmesi veya oluşturulması ve ölçeklendirme ile ilgili bilgiler verilmiştir. Altıncı bölümde, tez çalışmasına konu olan mevcut binanın performans analizi bilgisayar programı yardımıyla yapılmıştır. Beton ve çelik malzemenin doğrusal olmayan davranışları modellenmiştir. Kesitler bu malzemeler ile oluşturulmuştur. Eleman açıklık uçlarına, kiriş ve kolonlar için yığılı plastik davranış modelince plastik mafsal atamaları yapılmıştır. Perdeler için ise yayılı plastik mafsal modeli kullanılmıştır. Zaman tanım alanında doğrusal olmayan analiz için, on bir adet gerçek deprem kaydı seçilerek ölçeklendirilmiştir. Analiz, deprem kayıtlarının birbirine dik iki doğrultuda yapıya etkitilmesi ile yapılmıştır. Deprem kayıtlarının kendi içlerinde doksan derece döndürülerek analizler tekrarlanmıştır. Analiz sonucunda kolon, kiriş ve perde elemanlar için plastik şekildeğiştirme ve plastik dönme değerleri incelenerek, hasar bölgelerindeki eleman sayılarına ulaşılmıştır. Tez çalışmasının yedinci bölümünde, bir önceki bölümde yapılan analiz sonuçları irdelenmiş ve bu sonuçlardan yapılan çıkarımlar özetlenmiştir. Kolon ve perde elemanlarda plastik şekildeğiştirmeler çok az meydana gelmiştir. Sadece kirişlerde göçme bölgesine geçen elemanlar olmuştur. Bu elemanların oranları da göçmenin önlenmesi performans seviyesi sınırlarını aşmamıştır. Seçilen on bir deprem kaydı için, yapı performansı normal performans hedefi olarak belirlenen, göçmenin önlenmesi performans düzeyi olarak bulunmuştur.
  • Öge
    40 Katlı Bir Çelik Binanın Taşıyıcı Sistemler Ve Rüzgar Yükleri Açısından Karşılaştırılması Ve Projelendirilmesi
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010-11-03) Bingöl, Osman Kaan ; Bayramoğlu, Güliz ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineering
    Bu tez çalışmasında, 40 katlı 150 m. yüksekliğinde kare bir plana sahip çok katlı çelik bir yapının düşey ve yatay yükler altında statik analizi yapılmıştır. Ofis olarak tasarlanan yapının ilk 4 katı yer seviyesinin altındadır ve otopark olarak dizayn edilmiştir. Ayrıca 20. katta da mekanik odaları mevcuttur. Planda 52.5x52.5 m. oturum alanına ve 7.5 m. aks açıklığına sahip çelik yapı, her iki doğrultuda haç şeklindeki kolonlara rijit birleşen 7.5m. uzunluğundaki ana kirişlerden oluşmakla birlikte yatay düzlemde rijiit diyafram oluşturan kompozit basit kiriş döşeme sisteminden oluşmaktadır. Kat kirişlerine düşey yüklerin dengeli dağılımı için kompozit kirişler her iki doğrultuda yerleştirilmiştir. Kirişler 7.5 m. uzunluğunda ve 2.5 m. aralıklardadır. Kompozit döşeme yüksekliği 0.11 m’dir. Kat yüksekliği 3.75 m. olup, 40 katlı bina yüksekliği 150 m. dir. Bina yüksekliği boyunca bir doğrultuda süneklik düzeyi yüksek merkezi çelik çaprazlı perdelerden ve diğer doğrultuda süneklik düzeyi yüksek dışmerkez çelik çaprazlı perdelerden oluşmaktadır. Ayrıca taşıyıcı sistemin yatay yüklere karşı mukavemetini ve rijitliğini arttıracak yatay kafes kirişler 20. ve 40. katlarda teşkil edilmiştir. Yapı elemanlarının boyutlandırılmasında kullanılacak düşey yükler için TS498 (Yapı Elemanlarının Boyutlandırılmasında Alınacak Yüklerin Hesap Değerleri) ve rüzgar yükleri için de TS498 ve İstanbul Yüksek Binalar Rüzgar Yönetmeliği (İTBRY) Versiyon –V Ağustos 2009 yönetmelikleri dikkate alınmıştır. Taşıyıcı sistem elemanlarından çelik kolonlar, kirişler ve düşey çaprazların boyutlandırılması, TS648 (Çelik Yapıların Hesap ve Yapım Kuralları) ve DBYBHY 2007’de (Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik) bulunan kurallara göre yapılmıştır.