FBE- Şehir ve Bölge Planlama Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Konu "Açık alanlar" ile FBE- Şehir ve Bölge Planlama Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeAçık Mekan Kullanımı İle Kullanıcı İsteklerinin İrdelenmesi : Kuruçeşme Cemil Topuzlu Kıyı Parkı Örneği(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1996) Tantan, Banu ; Korça, Perver ; 55872 ; Şehir ve Bölge Planlama ; Urban and Regional PlanningBu çalışma, kamusal açık mekanlardan olan parklardaki kullanıcı isteklerini ve beklentilerini belirlemek ve bu doğrultuda temel tasarım ilkelerini saptamak amacıyla hazırlanan soru formu ile gözlem formu ışığında derlenecek bir çalışma olacaktır. Konuya giriş ile amaç ve kapsam birinci bölümde yer almaktadır. İkinci bölümde, kentsel açık alan kavramı tanımı, gelişimi, kentsel açık alan kademelenmesi ve bunlardan parkların geniş bir şekilde açıklanmasına çalışılmıştır. Üçüncü bölümün esası, açık mekan kullanımına ilişkin araştırmaların incelenmesi olup, kentsel açık alanların incelenmesini, değerlendirilmesini, hangi yöntemler kullanılarak ve ne tür amaçlar hedeflenerek araştırma yapılıyor bulmak için benzer çalışmaların incelenmesine çalışılacaktır. Dördüncü bölümde ise, örnek yer seçilen Cemil Topuzlu Parkında yapılan uygulamanın değerlendirilmesi ve alanın fiziksel durumuyla ilgili açıklamalar yer alacaktır. Son bölümde, park tasarımının, kullanıcı istekleri doğrultusunda yapılması gerektiğini vurgulayarak, yapılacak planlama çalışmaları için kullanıcı istekleri göz ardı edilmeksizin tasarım ilkeleri geliştirilmeye çalışılacaktır.
-
ÖgeKamu Kullanımlı Kentsel Açık Alanların Tarihsel Süreç İçerisinde Gösterdikleri Yapısal Değişimlerin İrdelenmesi - İstanbul Örneği(Fen Bilimleri Enstitüsü, ) Eryılmaz, Sadullah ; Gülersoy, Nuran Zeren ; Şehirsel Tasarım ; Urban DesignBu çalışmada, kamu kullanımlı kentsel açık alanların toplumsal yaşamdaki yeri ve önemi ile bu alanların tarihsel süreç içerisinde gösterdikleri fonksiyon ve alan değişimlerinin günümüzdeki yapısı irdelenmiştir. İstanbul kenti Kağıthane, Beşiktaş, Şişli ve Beyoğlu ilçelerinden seçilen örnek kamu kullanımlı açık alanlar; tarihsel süreç içinde fiziksel ve işlevsel yapı ile yapısal değişimlerine yönelik etmenler yönünden ele alınarak, yerinde tespit çalışmaları ve tarihsel sürece yönelik bilgileri içeren arşiv dokümanları ve ilgili literatür yardımı ile incelenmiştir. Yapılan inceleme ve araştırmalar sonucunda, kamu kullanımlı kentsel açık alanların fiziki alan miktarı ve fonksiyonel özellikler bakımından geriledikleri saptanmıştır. Kamu kullanımlı kentsel açık alanların yaşadığı bu olumsuz süreci önlemek için kent planlama organizasyonu içinde, planlama, denetim ve uygulama politikalarının oluşturulması ve yasal olarak düzenlenmesi sonucu önerilmiştir.
-
ÖgeÖzürlüye uygun açık alan tasarımı ve kullanımlarının değerlendirilmesi ve İstanbul örneği(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1999) Erkesim, Raziye ; Gülersoy, Nuran Zeren ; 83054 ; Şehir ve Bölge PlanlamaSağlıklı bir toplum yapısının, bütün sosyal grupların ihtiyaçlarının dengeli ve adaletli bir şekilde ele alınıp, ortaya çıkan sorunlara çözümler bulunarak sağlanabileceği bilinmektedir. Özellikle ülkemizin büyük şehirlerinde ki belirgin tablo; çevre kirliliği, aşırı nüfûs kalabalığından kaynaklanan kaos, plansız şehirsel gelişme, kaynak israfı ve sosyal kirlenme şeklinde özetlenebilir. Bu nedenle bu şehirlerde bütün insanlar zorluk içinde yaşamaktadırlar ama bu zahmetlerden en büyük payda özürlülere düşmektedir. Bu nedenle özürlülerin şehirsel çevredeki sorunları asıl önemli ilgi alam haline gelmiştir. Nüfusun %10' unun özürlü olduğu ülkemizde, özürlüler mimari ve şehirsel çevrede rahat hareket edememektedir. Bir özürlü için özenle inşa edilmiş şehirsel çevre daha fazla hareketlilik ve daha fazla özgürlük demektir. Bu bakış açılarına göre, yapılan araştırmada amaç özürlü insanın evinden dışarıya çıktığı andan itibaren şehirsel mekanda engelsiz ve rahat hareket edebileceği tasarımların araştırmak, Dünyadan ve İstanbul'dan örnekler verilerek şehirsel mekandaki taşıt ve yaya ulaşımı başta olmak üzere tüm açık alanlar ve aktivite alanlarında özürlüye uygun tasarımları ve uygulanabilirliklerini değerlendirmek; ayrıca anketlerle de özürlünün ihtiyaçlarını saptayarak çözüm önerileri sunmaktır. Bu amaçla hazırlanan araştırmada iki adımda gerçekleştirilmiştir. Birinci adım, literatür araştırması olup, bu adım amaç özürlünün ihtiyacı olan şehirsel mekan ve aktivite alanlarının tasarımlarının belirlenmesi, farklı kaynaklarda standartların araştırılarak konu ile ilgili örneklerin değerlendirilmesidir. Konu ile ilgili olarak İstanbul'daki üniversite ve devlet kütüphaneleri taranmış ancak konu ile ilgili yeterli kaynak bulunamamıştır. Bu nedenle National Library, British Library, U.S. National Park Service, United States Library of Congress, Canadian Rehabilitation Concil for the Disabled, ICTA Informatipn Center gibi kuruluşlardan yazışmalar yolu ile kaynak temin edilmiş, kimilerinden ise tavsiye üzerine başka ülkelerdeki kuruluş ve kütüphanelerden kaynak sağlanmıştır. Ayrıca Amerikan Konsolosluğu ve İngiliz Kültür Kütüphanelerinden de faydalanılmıştır. İnternet aracılığıyla da değişi ülkelerden konu ile ilgili güncel bilgilere ulaşılmıştır. Böylelikle araştırmanın teorik kısmını oluşturacak bilgi ve dokümanlar elde edilmiştir. İkinci adım da ise, özürlülerin şehirsel mekan ve açık alandaki ihtiyaçlarını bizzat kendilerinden öğrenmek amacıyla bir anket formu hazırlanmıştır. Bu anket formu farklı dernek ve kuruluşlara kayıtlı özürlülere uygulanmıştır. Anketler İ.B.B. xiiı Özürlüler Koordinasyon Merkezi, İ.B.B. Florya Özürlüler Yaz Kampı, Sakatlar Derneği, Sakatlar Spor Kulübü, Fatih Özürlüler Spor Kulübü, Yaşama Sevinci Özürlüler Spor Kulübüne kayıtlı özürlülerle olmak kaydıyla toplam 100 anket yapılmıştır. Hazırlanan anket formu ile kişiye ait özel bilgiler başta olmak üzere, onların açık alanlardan faydalanabilme durumları hakkında bilgi edinilmesi amaçlanmıştır. Sonuçta oluşturulan araştırma altı bölümde değerlendirilmiştir.. Birinci bölümde, konunun genel tanımı yapılırken, araştırmanın amacı, kapsamı ve yönteminden de söz edilmektedir.. İkinci bölümde, özürlüye uygun tasarımların yapılabilmesi için öncelikle özürlü tanımının iyi anlaşılması ilkesinden yola çıkarak, farklı özürlü tanımları, özürlünün ilgili oldukları yasalardaki tanımları ve özürlü türlerinin tanımlan yapılmıştır. Bu bölümde ayrıca DİE 1985 verilerine göre özürlü türlerinin, Türkiye ve İstanbul genelindeki dağılımları ve bunların bütün içindeki oranlan belirtilmiştir. Bölümün son kısmında ise; bölümün son kısmında ise; Türkiye ve Dünyada özürlüye uygun mimari ve açık alan tasarımları ile ilgili yasal düzenleme örnekleri belirtilmiştir.. Üçüncü bölümde, özürlüye uygun açık alan tasarımlan hakkında bilgi verilmektedir. Bu bölümde aktivite alanları günlük ve haftalık- yıllık olmak üzere iki kısımda ele alınıp incelenmiştir. Aktivite alanları incelenirken öncelikle bütün hepsi için geçerli olan ortak tasarım kriterleri hakkında bilgi verilmiş daha sonra ise her bir aktivite alam tek tek ele alınarak, tanımlan, tasarım ilkeleri ve standartları incelenmiştir. Ayrıca aktivitelerde kullanılan elemanların özürlüye uygun özel tasarımları hakkında da bilgi verilmiştir. Bu bölümün son kısmında ise tasarımları ve standartları belirtilen aktivite alanlarının, uygulamaya geçmiş örneklerine yer verilmektedir. Örneklerin bir kısmı yurt dışından seçilirken, diğerleri ise İstanbul'da Florya Özürlüler Kampı, Fevzi Paşa Caddesi ve Demokrasi Parkı'nda özürlüye uygun yapılan tasarımlar değerlendirilmiştir. Dördüncü bölümde, özürlünün aktivite alanlarına ulaşabilmesi ve bu alanları rahat kullanabilmesi için tasarımlarda birtakım standartlara uyulması gerektiği ilkesinden yola çıkarak, yaya yollan ve açık alanlardaki donatım elemanları hakkında bilgi verilmiştir. Bu bölümde öncelikle yaya yollan ve kaldırım standartları, kullanılan rampa ve merdivenler ile bu alanlarda kullanılan sahanlık, tırabzan gibi elamanların tasarım standartları detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Ayrıca bu alanda kullanılan kent mobilyalarının özürlüye uygun özel tasarımları ve standartları incelenmiştir. Beşinci bölümde ise, İstanbul'da yaşayan özürlülerin açık alanlardaki aktivitelerden ne şekilde faydalanabildiklerini değerlendirmek amacıyla; belli kuruluşlara bağlı toplam 100 kişi ile yapılmış olan anket sonuçlan değerlendirilmiş, ayrıca ortaya çıkan sonuçların toplam içindeki oranlan da belirtilmiştir. Böylelikle diğer bölümlerle ilişkili olarak İstanbul'da yaşayan özürlü kişilerin şehirsel mekandaki yaya yollan ve aktivite alanlarını ne sıklıkta kullanabildikleri ve ihtiyaçlarının ne olduğu ortaya konulmuştur. Altıncı bölüm, sonuç ve önerileri içermektedir. Bu bölümde diğer tüm bölümler değerlendirilerek ortaya çıkan sonuçlar ve çözüm önerileri yer almaktadır. xiii Araştırmanın ilk dört bölümünde, özürlüye uygu olacak şekilde yapılan tasarımların başarılı olabilmesi için gerekli olan özürlü ve türlerinin tanımlan, ihtiyaçları, açık alandaki çeşitli aktivite alanları ve bu alanlarda kullanılan donatım elemanları, konusunda yapılan araştırmalar değerlendirilmiştir. Araştırmanın son kısmında ise, İstanbul'da belli dernek ve kuruluşlara bağlı özürlülere uygulanan anket sonuçlan değerlendirildiğinde, (25- 50) yaş arası genç erkek yürüyebilen bedensel özürlülerin bütün içinde en büyük paya sahip olduğu ve bunların içinde büyük çoğunluğu felç sonucunda sonradan özürlü olanların oluşturduğu görülmüştür.Bu noktada toplumdaki her bireyin her an bir hastalık veya diğer nedenler sonucu özürlü olabileceği ihtimali ve yapılan tasarımlarda bunun dikkate alınması büyük önem taşımaktadır Anketin ikinci kısmı olan şehirsel mekandaki ulaşım ve aktivite alanlarına katılım değerlendirildiğinde ise; ankete katılanların büyük çoğunluğunun yaya ulaşımını rahat sağlayamadığı ve ulaşımda Belediye otobüslerini kullandıktan sonucu elde edilmiştir. Araştırma sonucunda anket dahilindeki kişilerin boş vakitlerini çoğunlukla evde oturarak veya kulüp ve derneklere giderek değerlendirdiği anlaşılmıştır. Ankete katılan özürlülerin aktivite alanlarına katılımları değerlendirildiğinde ise; İstanbul'da özürlüye uygun tasarlanmış çok da fazla aktivite alam olmaması, olanlara da ulaşımın rahat sağlanamaması, kapasitelerinin yetersizliği, kullanılan donatıların özürlülerin ihtiyacına cevap vermemesi ve özürlülerin pek çok aktivitenin kendilerine uygun adaptasyonlarının varlığından dahi haberdar olmaması nedeniyle bu tip aktivitelere katılamayacaklarını düşünmesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle yapılan tasarımlarda özürlülere uygun aktivite alanlarını sayısı arttırılırken, özürlülerin de bu tip aktivitelere ne şekilde katılabilecekleri konusunda bilinçlendirilmeleri ve eğitilmeleri gerekmektedir. Son olarak araştırma dahilindeki kişilerin aktivite alanları ile ilgili beklentileri değerlendirildiğinde, büyük çoğunluğun yapılan tasarımların tanışma ve sosyalliğe imkan tanımasını istediği sonucu elde edilmiştir. Buradan da anlaşıldığı üzere özürlü kişiler toplumda yalnız bırakılmaktan ve dışlanmaktan çekinmektedirler. Bu nedenle yapılan tasarımlarda özürlü insanlar soyutlanmamak, aktivite alanları normal ve özürlü insanların aktivitelere birarada katılabileceği şekilde tasarlanmalıdır. Yapılan bu araştırmada verilen öreklerde görüldüğü üzere yurtdışında, özürlüye uygun pekçok aktivite alam olduğu ancak Ülkemiz' de aktivite alanlarının genelinin özürlüye uygunluğu sağlanamadığı gibi, yaya yolu ve kaldırımlarda özürlüler için yapılan rampaların sürekliliği sağlanamamaktadır. İstanbul'daki aktivite alanları değerlendirildiğinde ise özellikle özürlüye uygun tasarlanmış aktivite alanları yok denecek kadar azdır. Bu nedenle yapılan tasarımın başarılı olabilmesi için öncelikle aşağıda sıralanan ilkelere uyulması gerekmektedir: Aktivite alanlarında bulunan duş, tuvalet, seyirci standı, soyunma odası, kafe, restoran, gibi tüm donatım elemanlarının girişleri ve içlerinin tasannu ile kullanılan tüm ekipmanların taşanını özürlünün ihtiyaçlarım karşılayacak nitelikte olmalıda-. Genişlikleri ise en azından bir tekerlekli sandalyenin tam daire yapabileceği şekilde tasarlanmalıdır. xıv Aktivite alanlarında kullanılan oturma elemanı, aydınlatma elemanı, çöp kutuları su içme elemanları, duvar ve sınırlayıcılar gibi tüm kent mobilyalarının tasarımı özürlüye uygun olmalı ve kullanılan mobilyalar özürlünün hareketlerim kısıtlamayacak şekilde konumlandırılmalıdır. Aktivite alanları ayrıca özürlünün yönünü rahatlıkla bulabilmesi için iyi şekilde işaretlenmeli, bu işaretler başta görme özürlüler olmak üzere her tür özürlünün ihtiyacına cevap verecek nitelikte tasarlanmalıdır. Açık alanda gerçekleştirilen her aktivite türü için özel tasarım ve adaptasyonların yapılması gerekmektedir. Bu düzenlemeler hem aktivite alanları hem de kullanılan ekipmanların tasarımında yapılmalıdır. Aktivite alanlarında yapılacak tüm bu düzenlemelerin yanısıra alanda özürlüye yardımcı olacak görevlilerin bulunması gerekmektedir. Bunlar kişinin çeşitli aktivitelere nasıl katılabileceği konusunda yardımcı olurken, onların her türlü ihtiyacına da cevap vermelidir. Özürlüler için mimari ve açık alanlarda yapılan tasarımlar beli standartlara bağlanmalı ve bunların yaptırım gücü ile uygulanabilirliklerinin sağlanması gerekmektedir. Yukarıda belirtilen tüm bu düzenlemeler gerçekleştirildikten sonra özürlülerin bu aktivitelere ne şekilde katılabileceği konusunda eğitilmeleri ve bilinçlendirilmeleri de gerekmektedir. Sonuç olarak diyebiliriz ki; toplumda insanları özürlü ve sağlam diye ayırmak ve buna göre tasarım yapmak çok yanlış olur. Nasıl ki yapılan tasarımlarda, o alam kullanacak farklı yaş grubundaki kişilerin oram dikkate alınarak tasarım yapılıyorsa aynı şekilde, yine o alam kullanabilecek özürlü türleri ve oranlan da dikkate alınarak tasarım yapılması gerekmektedir. Bu nedenle tasarını yapılırken izlenecek aşamalar şöyle olmalıdır: 1. Aşama; Tasarımı yapılacak aktivite alanını kullanacak farklı özür grubundaki kişilerin demografik yapılarının ve özür türlerinin belirlenmesi, bunların bütün içindeki oranlarının saptanması gerekir. 2. Aşama; O alam kullanacak farklı özür grubundaki kişilerin oranına göre, özürlüler için yukarıda belirtilen tasarım kriterleri dikkate alınarak tasarım yapılması gerekir. Özürlüler için yapılacak tasarım ayrı bir köşede bütünden soyutlanarak yapılmamalıdır, aksine bütünün bir parçası olmalıdır. Yapılan anketler sonucunda elde edilen bilgilere göre de özürlü kişi diğer insanlarla tanışma, konuşma ve sosyal iletişim kurma isteğindedir. Bu nedenle özürlüye özürlü olduğunu hissettirmeden aktivite alanım kullandırabilmek gerekmektedir. Bu durum onların kendilerine olan güvenini de arttıracaktır. 3. Aşama; Yapılan düzenlemelerin, bakım, korunma ve temizliğinin sağlanması gerekmektedir. Özürlüler için kullanılan çeşitli özel ekipmanların da diğer insanlar tarafından tahrip edilmesi engellenmeli ve insanlar bu konu da bilinçlendirilmelidir.
-
ÖgeŞehirsel açık alan kullanımının erişebilirlik ve işlevsel çeşitlilik yöntemlerinden değerlendirilmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1997) Kızıltuğ, Hakan ; Çıracı, Hale ; 66509 ; Şehir ve Bölge PlanlamaTez çalışması kapsamında rekreasyon ve açık alan kavramı ve şehirsel açık alanlarda rekreasyonel kullanıma yönelik açık alan örnekleri incelenmiştir. Bu tez çalışmasında " Açık alanların erişilebilirliğinin barındırdığı aktivite çeşidinin ve yakın çevresindeki kentsel alanda yer alan işlev türlerinin, kullanıcı çeşitliliğim etkilediğini " hipotezinden hareketle seçilen üç açık alanın kullanıcı ve kullanım biçiminin analizi yapılmıştır. Yedi bölümden oluşan çalışmanın, 1.Bölümde,konunun amacı, yöntemi ve kapsamı açıklanmıştır. 2.Bölüm, ilgili konuya temel olması amacıyla "rekreasyon ve boş zaman" kavramlarını, ardından rekreasyon sınıflan ve şehirsel alanda rekreasyon ihtiyacının ele alındığı bölümdür. 3. Bölüm, kapsamında şehirsel açık alanlar genel olarak ele alınarak incelenmiştir. 4. Bölüm, şehirsel açık alan kullanımı genel olarak ele alınmıştır. 5. Bölüm, şehirsel açık alanların kullanım yönünden meydan ve parkların incelenmesi yapılırken Demokrasi Parkı, Ulus Parkı ve Ortaköy Meydanı örneklerinden yaralanılmıştır. ö.Bölüm bu açık alan örneklerinde kullanıcılarla yapılan anket çalışmasının sonuçları ve değerlendirmesi de yer almaktadır. 7.Bölüm, sonuç ve öneriler bölümüdür.
-
ÖgeŞehirsel Yerleşmelerde Açık Ortak Kullanım Alanlarının Değişimi Bahçeşehir-kuzguncuk Örnekleri Üzerine Bir Araştırma(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1995) Yüksel, Şebnem ; Giritlioğlu, Cengiz ; 46422 ; Şehir ve Bölge Planlama ; Urban and Regional PlanningYerleşmelerde 19. Yüzyıl sonlarında hızlanan kentleşme süreci sonucu, işlevsel, ekonomik, sosyo-kültürel yapıdaki ve ulaşım sistemlerindeki gelişme ve değişmeler; doğal ve yapay çevrenin bozulmasına, fiziki ve toplumsal çevrede görülen sorunlar ise fiziki mekanı da etkileyerek, yeni çözüm arayışları ile yeni kentsel yerleşmelerin oluşmasına neden olmuştur. Sağlıksızlaşan çevrelere alternatif olarak, kullanıcılarının sosyo-kültürel yapısını, değer yargılarını ve ihtiyaçlarını tanımadan sadece ekonomik kaygılarla üretilerek, kullanıcıya hazır olarak sunulan yeni kentsel yerleşmelerin; hem fiziki ve sosyal yapıdan oluşan çevre kalitesi, hem de ortak mekanları oluşturan açık kullanım alanlarından memnunluk seviyesi, eski- tarihi kentsel yerleşmelere göre daha düşük olmaktadır. Bu çalışmada; 19. Yüzyıl sonrasında hızlı kentleşme süreci ile gelinen yeni kent uygulamalarının, eski-tarihi kentsel yerleşmelerle, Bahçeşehir ve Kuzguncuk örnekleri kullanılarak karşılaştırılması, değişen mekan ölçeğinin ortaya konulması ve kullanıcının açık ortak kullanım alanlarını değerlendirmesi sonucunda, yaşamak istediği, mutlu ve huzurlu olduğu ortamların tarifinin belirlenmesi yolları araştırılmıştır. Araştırmada birtakım varsayımlar öne sürülmüş, belirlenmiş olan iki yerleşim bölgesindeki fiziki ve sosyal yapıyı, kullanıcının açık ortak kullanım alanları ile ilgili değer yargılarını veren anketler ve yerleşme yapısını çözümleyen yerinde yapılan gözlemlerden elde edilen bilgiler ile ulaşılan sonuçlar değerlendirilmiş ve başta ortaya konulmuş olan varsayımların doğrulukları irdelenmiştir.
-
ÖgeYeşil Alan Kullanıcılarının Memnuniyetlerinin Değerlendirilmesi : Beşiktaş İlçe Örneği(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1998) Onat, Ferda ; Berköz, Lale ; 75411 ; Şehir ve Bölge Planlama ; Urban and Regional PlanningBu çalışma, açık mekan kullanıcıların memnuniyet derecelerinin değerlendirilmesi amacıyla hazırlanan soru formu ışığında derlenecek bir çalışma olacaktır. Çalışma altı bölümden oluşmaktadır. Konuya giriş ve amaç birinci bölümde yer almaktadır. İkinci bölümde, açık alan ve yeşil alan kavramı, yeşil alanların sınıflandırılması ve yeşil alanların kent içindeki işlevlerinin açıklanmasına çalışılmıştır. Bununla birlikte kentleşmenin yeşil alanlar açısından ortaya çıkarttığı olumsuz sonuçların üstünde durulmuştur. Üçüncü bölümünde, açık mekan kullanımına ilişkin araştırmaların değerlendirilmesine, kullanılan yöntemler ve hedeflenen amaçların incelenmesine çalışılmıştır. Dördüncü bölümde İstanbul'da yeşil alan durumu değerlendirilmiştir. Beşinci bölümde ise İstanbul'da örneklem alanı olarak seçilen Beşiktaş'ta yeşil alan kullanımının değerlendirilmesi konusu üzerinde durulmuştur. Bu bölümde Beşiktaş ilçesi bünyesinde seçilen Kuruçeşme, Serencebey ve Ulus Parklarının fiziksel durumlarıyla ilgili açıklamalara yer verilmiştir. Altıncı bölümde seçilen parklarda yapılan uygulamalar değerlendirilmiştir. Çalışmanın son bölümünü sonuçlar ve öneriler oluşturmaktadır.