FBE- Restorasyon Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Son Başvurular
1 - 5 / 197
-
ÖgeHelvai Tekkesi restorasyon projesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1990)Tez çalışmasına konu olan Helvai Tekkesi, Süleymaniye, Kalenderhane Mahallesi" nde yer almaktadır. Tekke, selamlık, tevhidhane-türbe, ve harem bölümlerinden oluşmaktadır. Tek kenin kuruluşu XVI. yüzyılın ikinci ya da üçüncü çeyreğine rastlamaktadır. Bu çalışmanın ilk bölümünde, ülkemizdeki tarihi eserle rin ve çevrelerin korunması konusunda çeşitli kesimlerin konuya yaklaşımları gibi sorunlara değinilmiş ayrıca Helvai Tekkesi'nin tez konusu olarak seçilmesindeki etmenler kısaca açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde, tarikatların ana düşüncelerini yansıtan tasavvuf kavramına, üçüncü bölümde ise, tarikatların türediği mezheplere değinilmiştir. Dördüncü bölümde tekkelerin varoluş nedeni olan tarikatlar konusu ele alınmıştır. Beşinci bölümde, tarikatların savunduğu fikirle rin bir uygulama alanı olarak ortaya çıkan tarikat yapıları nın İslâm ülkeleri ile Anadolu'da yayılması, etkileri ve tekke mimarisinin tarih içindeki gelişimi gibi konulara açık lık kazandırılmaya çalışılmıştır. Altıncı bölümde ise, Helvai Tekkesi'nin bağlı bulunduğu Bayrami Tarikatı' nın analizi ya pılmış ve İstanbul'da bulunan diğer Bayrami tekkelerine deği nilmiştir. Yedinci bölümde söz konusu tekkenin tarihçesi ve mimari tanımlaması ele alınmıştır. Sekizinci bölümde yapıdaki strüktür ve malzeme bozulmaları açıklanmış, restitüsyon çalış malarına başlık olan dokuzuncu bölümde ise rölöve çalışmaları sırasında yapılan saptamalara göre yapının özgün durumunun ortaya çıkarılmasına çalışılmıştır. Onuncu ve son bölüm olan restorasyon önerisinde tekkenin yeniden işlevlendirilmesi doğrultusunda yapılan öneriye değinilmiştir. Bu yönde yapının "Eski El Yazma Eserleri Enstitüsü' ne dönüştürülmesi ve doku zuncu bölümde ele alınan restitüsyon önerileri ve projesine uygun olarak restore edilmesi açıklanmaya çalışılmıştır.
-
ÖgeYeşilköy, tarihi merkez'de (Köyiçi), sosyal, yapısal ve kentsel oluşumun irdelenmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1990)Başdöndürücü bir hızla gelişen teknoloji toplumların kültürel yapısını temsil eden mimari oluşumları aynı hızla potasında eritme eğilimindedir. İnsanın doğal yapısından gelen koruma tutkusu bu eğilime bir tepki denebilecek tarzda savunma mekanizmasını gündeme getirmektedir. Türkiye gibi kültürel birikimleri çeşitli dönemlerde dünyayı etkileyen önemli uygarlıkların birbiri ardına bıraktığı eserlerden oluşan ülkelerde kültürel kimliğin korunması, dünya tarihinin doğru tanımlanması gibi evrensel bir soruna da ışık tutmaktadır. Bu büyük uygarlıkların hepsine yüzyıllar boyu başkent olan İstanbul, doğal olarak en zengin kültürel birikimleri içeren bir tarih kentidir. Özellikle sur içinde yoğunlaşan kültürel kalıntılar sur dışında daha çok diğer kültür merkezleriyle bağlantı sağlayan ulaşım yolları üze rinde görülebilmektedir. Tez kapsamında incelemeye alınan Yeşilköy Yerleşimi bu nitelikte bir gelişim alanıdır. Tezin ilk bölümünde Dünya' da ve Türkiye'de koruma kavramları ve gelişimleri özelinde sadeleştirmeye gidilmiştir. İkinci bölümde Yeşilköy tarihi çevre değerleri açısından korunarak geliştirilmesi gereken bir yöre olarak incelenmiştir. Üçüncü bölümde Yeşilköy içinde seçilen Köyiçi Mahallesi'nin sınırları belirlenmiş ve yapılan tespitler doğrultusunda mimari özellikleri irdelenmiştir. Dördüncü bölümde bu yörenin korunarak geliştirilmesi için önerilen yeni kullanım ve tasarlama ilkeleriyle buna bağlı olarak çalışmanın makro boyutlarda getirebileceği ilkeler araştırılmış ve çalışmanın uygulanabilirliği tartışılmıştır. Ekler bölümünde ise yörede yapılan rölöve ve sosyal analiz çalışmalarını içeren çalışmalar yeralmaktadır.
-
ÖgeÜsküdar Doğancılar'da bir paşa konağı restorasyon projesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1991)İstanbul'un fethi ile imar edilen, gerek anıtsal gerekse sivil mimari eserlerle süslenen Üsküdar, yüzyıllar boyunca kentin ve sarayın önemli mesire ve ticaret yerlerinden biri olma özelliğini korumuştur. Tezin konusu olan Üsküdar-Doğancılar'daki Paşa Konağı'nm kesin yapım tarihi bilinmemektedir. Ancak taşıdığı mimari özelliklerinden ötürü XIX. yüzyıla tarihlendirilmektedir. Çalışmanın birinci bölümünde Osmanlı imparatorluğunun XVIII. ve XIX. yüzyıllarda içinde bulunduğu sosyal, kültürel ve ekonomik durum ile bu durumun sivil mimariye yansıması, İstanbul sivil mimarisinde oluşan plan tipleri ve konak yaşamı incelenmiştir. İkinci bölümde, konağın içinde bulunduğu Üsküdar bölgesinin tarihçesine yer verilmiş, konağın ayrıntılı tanımı yapılmıştır. Yapının strüktürel özellikleri üçüncü bölümde anlatılmıştır. Yapıda çeşitli nedenlerden ötürü meydana gelmiş bozuklukların detaylandırılması ise dördüncü bölümün konusunu oluşturmuştur. Beşinci bölümde yapının restitüsyonu için kaynak olabilecek aynı dönem yapılarının tipolojik karşılaştırması, altıncı bölümde ise o dönemin mimari ve kültürel etkilenimlerinin yapı üzerinde bıraktığı izlere göre değerlendirildiği restitüsyon çalışmaları anlatılmıştır. Yedinci ve son bölüm, belirli bir dönem ve yaşantıyı belgelemesi açısından korunmaya alınması gereken bu konağın tekrar kullanılabilmesi için gerekli restorasyon çalışmalarını içermektedir. Önerilen yeni işlev, gerek yapının bünyesine uygun olması ve az müdahaleyle aynen korunabilirliğin sağlanması, gerekse yöreye ve belediyeye uygun olması nedeniyle, halk eğitim ve kültür merkezidir. Getirilen öneri doğrultusunda gerekli restorasyon müdahaleleri de bu bölümde yer almaktadır.
-
ÖgeHekimbaşı Çiftliği Kasrı restorasyon projesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1991)Hekimbaşı çiftliği Kasrı, Küçüksu'nun arka sırtlarındaki bir tepenin üzerinde, Boğazdan Ümraniye'ye ulaşan Hekimbaşı çiftliği Caddesi yakınındadır, Ormana bitişik, tamamen gecekondulaşmış bir araziye oturmaktadır. Kasır, o dönemin "Devlet Baş Mimarı" unvanını almış olan Sarkis Balyan tarafından, 1881 yılında yapılmıştır. Kuzey yönünde dört katlı bir kulesi olan, üç katlı kargir bir yapıdır. Tamamen harabe görünümünde olan yapının, sahip çıkılmadığı takdirde, bilinçsiz tahribat sonucu kısa süre sonra yok olacağı açıktır. Bu kasır için yeni kullanım önerileri getirmeyi amaçlayan bu tez, yedi bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, tezin amacı ve aşamaları açıklanmıştır, îkinci bölümde, yapının inşa edildiği dönemde Avrupa ve Osmanlı Devletindeki mimari ortam, Boğaziçi ve Küçüksu'nun durumu incelenmiştir. Bu bölümün, Avrupa 'da- ki mimari ortamın tanıtılmasıyla başlanmasının nedeni, yapının gerek plan, gerek üslup bakımından Batılı özellikler göstermesidir. Yine bu nedenle daha ilerideki bölümlerde yer yer Avrupa'dan örnekler verilmiştir. Üçüncü bölüm, kasırların genel özelliklerini ve gelişimini anlatmaktadır. Dördüncü bölüm, Hekimbaşı çiftliği Kasrının tanımlanmasına ayrılmıştır. Beşinci bölümde, kasır aynı dönemin diğer yapılarıyla karşılaştırılmış; altıncı bölümde restitüsyonu yapılmıştır. Yedinci bölüm ise, restorasyon önerilerini içermektedir. Bu yapının geniş arazisiyle beraber bir spor klübüne devredilmesi ve aslına sadık kalınarak, klübün idare binası olarak restore edilmesi önerilmektedir.
-
ÖgeArkadius sütununun restorasyonu ve çevresinin düzenlenmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1992)Bugün Cerrahpaşa semtinde bulunan Arkadius sütununun yapımına 5. yy basında imparator Arkadius tarafından başlanmış, oğlu II. Theodosius tarafından tamamlanmıştır. î.S. 330'da başkent olan Konstantinopel, sütun inşa edildiği tarihte Roma kültürünün etkisi altındaydı. Roma'nın ikiz şehri olarak düşünülen istanbul'da Roma'ya benzer şekilde spiral kabartma bantlı Theodosius ve Arkadius sütunları inşa edilmiştir. Arkadius sütununun spiral kabartma bantlarında Gainas isyanı ve bu isyanın bastırılması anlatılmıştır. istanbul'un Osmanlıların eline geçtiği sırada ayakta duran sütun geçirdiği yangın ve depremler sonucunda, 18. yy basında oldukça bozulmuş bir durumdaydı. Çökme tehlikesi gösterdiğinden 1715 tarihinde Osmanlılar tarafından taban kısmına kadar yıkılmıştır. Sütunun taban kısmı harap ve bakımsız bir durumda günümüze kadar ulaşmıştır. Sütunun yakın çevresinde, Osmanlı döneminde inşa edilen külliyeler ve ahşap yapıların oluşturduğu tarihi bir çevre vardır. Bu tarihi doku 1950'lerden bu yana hızla bozulmuş ve niteliksiz bir mimari çevreye dönüşmüştür. Hazırlanan tez çalışmasında sütunun ve çevresinin sorunları saptanarak, çözümler getirilmeye çalışılmıştır. Sütunun ve yakın çevresinin sorunları rölöve çizimleri ve fotoğraflar ile tespit edilmiştir. Restorasyon aşamasında sütunun kalan kısmının gerekli en az müdahale ile olduğu gibi korunması, sütunun çevresinde kalan tarihi yapıların onarılarak iyileştirilmesi önerilmiştir.