Bu çalışmada, Boğaziçi olgusu tarihsel perspektif içinde ele alınmış ve seçilen dört örnek bölgede fiziksel ve sosyal veriler değerlendirilerek, koruma olasılıkları için öneriler geliştirilmiştir. Kent ölçeğinde korumanın temeli, tarihsel kent dokularının fiziksel verilerinin, günümüz gereksinimleriyle bütünleştirilerek sürekliliğin sağlanmasıdır. Bu bağlamda Boğaziçi’nin yerleşme düzeninin özellikleri ve tarihsel gelişimi incelenmiştir. Boğaziçi, İstanbul’un Cumhuriyet Dönemi’nden günümüze kadar geçen sürede, geçirdiği değişimden etkilenmiştir. Yerleşim alanlarının sınırlarının genişlemesi yanında bölgenin sosyo-kültürel yapısı da değişmiştir. 1970’lerden başlayarak Boğaziçi’nin korunmasına yönelik alınan kararlara rağmen, önüne geçilemeyen bir yasa dışı süreç yaşanmıştır. Çalışmada, Büyükdere, Boyacıköy, Yalıköy ve Anadoluhisarı farklılaşan problemler içermeleri nedeniyle, örnek bölgeler olarak seçilmişlerdir. Bu bölgelerin korunmuşluk durumları ve sorunları incelenmiş, koruma önerileri getirilmiştir.