repository.title.prefixSustainable Development Goal "Goal 17: Partnerships to achieve the Goal" ile 'a göz atma

Sustainable Development Goal "Goal 17: Partnerships to achieve the Goal" ile 'a göz atma

8th International Seminar on Structural Masonry: proceedings

(Çizgi Basım Yayın Ltd. Şti., 2008-11) Mimarlık ; Tanaçan, Leyla ; Sinha, Braj P. ; Altun, Cem M. ; Kuloğlu, Şebnem ; Erol, Gülseren ; Yatağan, Serkan
A composed technical debt identification methodology to predict software vulnerabilities

(Graduate School, 2023-10-27) Halepmollası, Ruşen ; Kühn Tosun, Ayşe ; 504162505 ; Computer Engineering

Software systems must be evolvable and maintainable to meet evolving customer requirements and technology advancements in a rapidly changing IT landscape. Technical debt refers to the accumulated cost as a consequence of rushed design decisions and code implementations and inadequate testing, which compromises long-term software quality for short-term objectives. When technical debt remains invisible and cannot be managed, it accumulates over time and similar to financial debt, it can have interest payments that are the extra effort for future development. The accumulated debt complicates software maintainability and evolvability and potentially leads to security risks. Technical Debt Management is a continuous process, and hence, it is important to integrate this process into the overall software development process. Software security is a quality characteristic and refers to the protection of the systems and networks against vulnerabilities and exploits by building secure software. By integrating security best practices throughout the software development life cycle, the risks associated with security vulnerabilities can be mitigated. To reduce the possibility of a system's vulnerability, incorporating security-oriented thinking into the systems is a better strategy as providing functional and secure development together throughout the overall life cycle will offer protection at all layers of the software. Besides, coding and design flaws are significant contributors to vulnerabilities, highlighting the significance of addressing technical debt as a means to prevent security threats. The main objective of this thesis is to explore relationship between technical debt and software security and provide insights to bridge the gap between technical and business stakeholders. To accomplish this objective, we collected and analyzed real-world data from various projects' GitHub repositories and the National Vulnerability Database. The vulnerability data is linked to corresponding code changes, enabling the identification of vulnerability-inducing commits. Moreover, we prepared an additional dataset of code smells using the PMD tool to investigate the impact of code quality issues on software security. In this thesis, we focus on offering valuable insights into the relationship between technical debt and software security through the collection and analysis of real vulnerability data from open source projects. This analysis provides a deeper understanding of how technical debt impacts software security and the associated risks. First, we investigate the relationship between technical debt indicators such as code smells and code faults and refactoring activities, recognizing the role of refactoring in mitigating technical debt. Therefore, we provide empirical findings that add depth to the understanding of refactoring impact. By analyzing refactoring activities and their impact on technical debt, we aim to identify the extent to which refactoring can enhance or reduce code smells and/or faults. Then, we conduct a comprehensive analysis of technical debt indicators, including software metrics, code smells, and bugs, to predict software security risks. By examining multiple technical debt indicators, we aim to provide a holistic view of the relationship between technical debt and vulnerabilities. This analysis will assist in identifying specific indicators that can reliably predict software security risks, thereby enabling proactive mitigation efforts. We conduct two types of research methods: exploratory research and explanatory research. These methods are utilized to investigate various aspects of software development, each serving a distinct purpose. Both exploratory and explanatory studies play crucial roles in software engineering research. Exploratory studies enable us to explore new or poorly understood phenomena, while explanatory studies allow us to investigate cause-and-effect relationships between variables.
A conceptual approach for design and development of serious games in maritime domain

(Graduate School, 2024-01-19) Gürbüz, Süleyman Cihan ; Çelik, Metin ; 512182005 ; Maritime Transportation Engineering

Around 80,000 merchant vessels which are manned by about 1.6 million seafarers transport around 90 percent of world trading products. Transportation of important products such as food and medical supply during the Covid-19 pandemic has even spotlighted the vital role of seafarers. International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping (STCW) (referred as STCW in this study), which has been issued by International Maritime Organization (IMO), defines the training and competency standards of the seafarers. It has been argued that there is an important gap between required on-board competency levels of seafarers and their actual levels of competency. Despite the regulatory and technological advancements in shipping, human error still plays a major role in more than 80% of shipping accidents. For enhanced competency development of seafarers, maritime industry needs to find cheaper, accessible and more flexible methods of practical education and training. Serious gaming, as a technology-enabled instructional method, offers an important potential for maritime domain as it provides interactive and authentic learning environments. In this regard, main objective of this study is proposing a holistic conceptual approach for effective design, development and utilization of serious games in maritime domain. More specifically, this study intends to provide the academicians and practitioners with a foundational basis for creating and using maritime serious games. For this purpose, a systematic literature review on serious game design approaches with a special focus on future skill development is firstly conducted. In this review, 32 serious game design models which provide practical steps for serious game design are selected. It is found that 8 (25%) of these design approaches support at least one future skills, among which problem‐ solving as well as collaboration and teamwork are the most commonly supported ones. It is also discovered that clear goals and interactivity, used in 6 (75%) and 5 (63%) of the 8 design approaches respectively, are the most commonly implemented game design elements. Considering the significant literature gap on the implementation of serious games for future skills development, this literature review consequently provides valuable insights for the game designers, software developers, educational technology researchers, and engineering educators in various domains. After that, Serious Game Design for Maritime (SGDM), a holistic model to support the design of maritime serious games is proposed. Using the SGDM model, MARITIME LEADERS at SEA (ML@S), a 3D serious game to enhance the leadership and teamwork skills of young seafarers and maritime students, has been prototyped. ML@S game is conceptualized as a module of the "Maritime Gamentor" platform. Using the SGDM model, TASK-BASED RISK ASSESSMENT AT SEA (MRA@S) game is also designed and prototyped for task-based risk assessment training in preparation for the Ship Inspection Report (SIRE 2.0) inspections of Oil Companies International Marine Forum (OCIMF). Proposed model (SGDM) as well as the explained methodology can be followed by technology initiatives, game designers, and researchers for development of similar maritime serious game modules on soft skills and technical skills. Besides, functions of the Maritime Gamentor platform can be further extended in the maritime domain by adding similar serious game based training modules. After prototyping the games, an experimental study was conducted for analyzing the efficiency of the ML@S game and proposed SGDM model. It can be concluded from the experimental study that the game was tested successful by the students in all 4 categories (motivation and engagement, game effectiveness, game clearness, future use). This being the case, it can be put forward that the developed ML@S game can be used as a means of leadership education and training. Looking at the broader picture in the study, it was proved that the SGDM model can be practically applied to design successful maritime serious games. In sum, serious games can provide maritime students and young seafarers with the practical education and training they need in a cost effective way. For this reason, it is believed that the proposed approach can be followed by technology initiatives, game designers, and researchers for development of similar maritime serious game modules on soft skills and technical skills. Consequently, this research intents to contribute to safety, security and environmental protection in maritime domain by providing an insight into enhanced competency development.
A decadal analysis of Antarctic tourism and investigation of current trends

(Graduate School, 2022-01-18) Işıler, Doğaç Baybars ; Özsoy, Burcu ; 512201010 ; Maritime Transportation Engineering

Antarctica has always been the focus of attention throughout its discovery history for many activities including scientific expedition, fishing, and tourism. These such kinds of various activities and values of Antarctica revealed the need for a common consortium. Therefore, the Antarctic Treaty System was founded in 1959 and entered into force in 1961. After that, some new organizations were established during the processing period of activities that have been carried out in Antarctica. Tourism is one of these activities which needs to be managed with common sense and legislation. Tourism activities have been carried out in Antarctica since the 1930s. However, the first cruise which was adopted for tourism expedition was conducted in 1969. After this date, the popularity of Antarctic tourism has been rising regularly, even some decreases were observed in some years. This popularity comes with the new activities. The International Association of Antarctica Tour Operators (IAATO) was founded in 1991 to manage Antarctic activities from companies that have already had tourism operations in Antarctica. Since then, the IAATO has been getting bigger with the new joint of new establishment and been recording the statistics of Antarctic tourism. Antarctic tourism is not only carried out by seaborne activities despite general belief. Airborne tourism is also used to have tourism activities, especially in the deep field. Also, the crafts that are used in seaborne and airborne tourism, are used for countries' logistic operations too. This variety attracts the attention of tourists. In parallel with the increase in interest from tourists, the IAATO publishes visitor guidelines to manage activities and protect the environment. This attraction can be seen in the IAATO data released annually after 2000 – 2001 Antarctic tourism. Each year IAATO releases the data of visited sites, the total number of tourists, activities are carried out, vessels, and companies that are registered to the IAATO system. In this thesis, the investigation of decadal data between 2010 – 2011 and 2019 – 2020 seasons was carried out to figure out the current activities and future aspects. First of all, the total number of vessels are registered in the IAATO database was examined. Therefore, the volume of most used vessel types was indicated. Secondly, the most visited sites and carried out activities were investigated while showing on the map to identify the behavior of tourists. After that, the distribution of the number of tourists by nationality was indicated in the table. Based on the table that includes the total number of tourists' separation by the top 10 nationalities from last decadal data, a proportional increase in tourists over the years has been observed. At the same time, the number of establishments that are related to Antarctic tourism and the annual total number of tourists was compared by nationalities. Also, the relation between economy and Antarctic tourism was investigated based on gross national products of countries. With all these studies, the trend line for the increase in the number of tourists on a yearly basis has been created, and estimations have been made about the number of tourists for the coming years. As a result, all the data examined showed that Antarctic tourism increased on the basis of both activities and tourist numbers. This increase is expected to increase in the coming years, although the effects of Covid-19 are unknown. It is suggested that there is an opportunity for countries such as Turkey that are not currently operating in this field, by emphasizing the profitability of these increasing tourism activities. Thus, it can be said that the investment in Antarctic tourism would be a wise decision. However, before carrying out activities of this magnitude in Antarctica, one of the most isolated areas of the world, it needs to be considered that it would be more beneficial to establish cooperation with experienced institutions in the first place.
Açık bilim nedir, neleri değiştirir?

( 2022-02-02) Bulut, Burcu ; Bolat, Hür Bersam ; Aslan, Göknur ; Tonta, Yaşar ; Ata, Lütfiye Durak ; Gürdal, Gültekin ; Taşkın, Zehra ; Vural, Aslı ; Kubat, Gülçin ; İstanbul Teknik Üniversitesi

İTÜ Kütüphanesi, bilimsel araştırmaların daha şeffaf ve iş birlikçi bir ortamda yürütülebilmesi için çalışmalar yapmaktadır. Açık bilim çalışmaları kapsamında bilimsel araştırmalardan üretilen yayınların, verilerin ve araştırma sürecine ilişkin tüm detayların kolayca erişilebilir hale getirilerek bilimin özgür bırakılması hedeflenmektedir.
Açık veri : İstanbul Teknik Üniversitesi

( 2022-10-26) Üstündağ, Burak Berk ; İstanbul Teknik Üniversitesi

Uluslararası Açık Erişim Haftası kapsamında 26 Ekim 2022 İTÜ Kütüphane Dökümantasyon Daire Başkanlığı tarafından, EELISA InnoCore Proje kapsamında düzenlenen "Açık Veri Nedir, Bilimi Nasıl Destekler?" başlıklı online webinarda yapılan sunumdur. “Açık verinin sektörel uygulamalarda kullanımı” başlığı altında bilgi paylaşımında bulunulmuştur.
Açık Veri Nedir : açık verinin gücü

( 2022-10-26) Eroğlu, Şahika ; Hacettepe Üniversitesi

Uluslararası Açık Erişim Haftası kapsamında 26 Ekim 2022 İTÜ Kütüphane Dökümantasyon Daire Başkanlığı tarafından, EELISA InnoCore Proje kapsamında düzenlenen "Açık Veri Nedir, Bilimi Nasıl Destekler?" başlıklı online webinarda yapılan sunumdur. Sunumda ; ”Açık verinin tanımı”, “Açık veri gelişimi” ve “Açık veri türleri” konularına ilişkin bilgi paylaşımında bulunulmuştur.
Açık Veri Uygulamalarının Değerlendirilmesi

( 2022-10-26) Çalkıvik, Emine Aslı ; Yıldırım, Nihan ; Baysan, Mehmet ; Köse, Hatice ; Güney, Caner ; Bulut, Burcu ; İstanbul Teknik Üniversitesi

Uluslararası Açık Erişim Haftası kapsamında 26 Ekim 2022 İTÜ Kütüphane Dökümantasyon Daire Başkanlığı tarafından, EELISA InnoCore Proje kapsamında düzenlenen "Açık Veri Nedir, Bilimi Nasıl Destekler?" başlıklı webinarın ikinci oturumunda gerçekleştirilen paneldir. Moderator ve panelistler, farklı bilim dallarından İTÜ'lü bilim insanları olup, bilimsel çalışmalarında açık veri uygulamalarını nasıl kullandıklarını anlatarak, bu süreçte karşılaştıkları sorunlara ortak çözüm arayışını değerlendirmişlerdir.
Alevi müziği: Bilgi, iktidar ve etik eksenleri üzerinden inşâ edilen bir müzikâl kimlik

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-01-16) Güngör, İsmail ; Karahasanoğlu, Songül ; 414142006 ; Müzikoloji ve Müzik Teorisi

Alevi müziği hakkındaki akademik yayınlar, son otuz-otuz beş senelik süreç içerisinde giderek interdisipliner bir karakter kazandı. Bu dönüşüm sürecinde, bilhassa sosyal ve beşerî bilim alanlarındaki disiplinlerin kuramsal ve yöntemsel yaklaşımları etkili oldu. Ne var ki 1980'li yılların ikinci yarısından itibaren, doğrudan ya da dolaylı bir biçimde Alevi müziğine dair tarihsel bir perspektif oluşturmaya çalışan birçok akademik yayın yapılmış olsa da tarihyazımı hususundaki büyük bilgi boşluğu, bu literatürün en temel eksikliği olarak kalmaya devam etmiştir. Söz konusu bilgi boşluğunu dolduran şey ise Alevi müziği kavramının retrospektif bir şekilde ele alınıp yüzyıllar öncesine projekte edilmesi ile karakterize olan ve Alevi topluluklarını, bizâtihi Alevi müziğinin ontolojik ön koşulu hâline dönüştüren son derece yerleşik bir tarihyazımı anlayışıdır. Kısacası, konuyla ilgili literatüre büyük ölçüde yön veren bu özne-merkezli anakronik anlayış, Alevi müziğinin, bizâtihi Aleviler tarafından üretilmiş ve kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze taşınmış kadim bir kültürel-dinsel kalıt olduğu tahayyülüne dayanmaktadır. Velhâsıl yukarıdaki problem durumundan hareketle şekillenen elinizdeki tez çalışması Alevi müziği kavramının tarihi nasıl yazılmalıdır mealindeki bir 'araştırma sorusunu' yanıtlamak amacıyla kaleme alınmıştır. Zira her kavram gibi Alevi müziği kavramının da bir tarihi vardır ve en eski prototipleri 1930'lu yıllarda, erken-dönem Türk folklor ve müzikoloji literatüründe ortaya çıkan ve Alevi topluluklarının kolektif belleğinden ziyade bir dizi bilimsel söyleme ait olan bu görece yeni kavram, verili bir gerçekliğin (reality) değil, bilâkis belli ihtiyaçlara cevaben inşâ edilmiş tarihsel bir hakîkat (truth) çerçevesinin adıdır. Başka bir deyişle; konuyla ilgili literatürün kâhir ekseriyetini karakterize eden bu tahayyülün aksine, Alevi müziği, tarihsel sürekliliğe sahip ve doğal olarak Alevilere ait kadim bir kültürel-dinsel kalıt ve/veya verili bir tür, üslûp ya da repertuar bütünü değil, belli pratiklere eklemlendirilmek suretiyle inşâ edilmiş bir 'müzikâl kimliktir'. Nihayet, ilk nüveleri 1930'lu yıllarda atılmış olsa da esasen 1980'li yıllarda, yâni Aleviliğin kamusal alanda ilk kez 'kültürel' bir aidiyet biçimi olarak müzakere edilmeye başlanmasının hemen arifesinde somutlaşan bu inşâ süreci, elinizdeki tez çalışması dâhilinde, Fransız filozof Michel Foucault'ya (1984a, ss. 333-334) referansla tanımlanan şu üç ana eksenin, yâni (1) Alevi müziğinin ne olup olmadığı hakkında bilimsel bir hakîkat çerçevesi sunan ve kendine has kavramları, önermeleri ve teorileri olan, interdisipliner bir bilgi alanının, (2) bu bilgi alanı ile döngüsel bir ilişki içinde bulunan ve Alevi müziğinin icrasına dair maddî pratikleri (örn. konserleri, albümleri, Alevi etkinliklerini ve medya temsillerini), söz konusu pratiklere yönelik belli başlı otantiklik kriterlerini, en temel parametreleri (örn. repertuar unsurlarını ve kurgularını, çalgı, ton, tını, perde ve akort tercihlerini, çalgısal-vokâl üslûpları ve tekniklerini, orkestrasyon biçimlerini, sound anlayışlarını), têlif haklarını ve aynı zamanda müzik eğitimi faaliyetlerini düzenleyip dolaşıma sokan çok yönlü bir kurumsal alanın, diğer bir deyişle; normatif bir iktidar ilişkileri alanının, (3) bireylerin, kendileri ile kurdukları bir bilinç ilişkisi uyarınca, bu bilgi ve de iktidar alanlarının Alevi müziğine getirdiği normatif sınırları içselleştirmelerine yol açan ve kendilerini bizâtihi Alevi müziğinin özneleri olarak kavramsallaştırmalarını mümkün kılan son derece spesifik bir etik alanının korelasyonu üzerinden işlerlik kazanmıştır. Buna göre, elinizdeki tez çalışması kapsamında, ilk maddede bahsi geçen bilgi alanı 'Alevi müziği çalışmaları', ikinci maddedeki kurumsal alan ise 'Alevi müziği mecrâsı' olarak nitelendirilmiştir. Fakat burada Alevi müziğinin inşâsı açısından ikinci eksenin, yâni 1980'li yıllarda, Alevi müziği çalışmalarından kısa bir süre önce şekillenmeye başlayan Alevi müziği mecrâsının daha stratejik bir role sahip olduğu vurgulanmıştır. Zira Alevi müziği hakkındaki mevcut hakîkat çerçevesinin ve o çerçeveyi sınırlandıran bilimsel söylemlerin, yâni kısacası bir kavramlar, önermeler ve teoriler silsilesi olarak değerlendirebileceğimiz Alevi müziği çalışmalarının tarihi, erken-dönem Türk folklor ve müzikoloji literatürüne kadar geri götürülebilse de söz konusu müzikâl kimliğin ve onu tanımlayan öznel deneyimlerin inşâ edilebilmesi henüz 1980'li yılların başlarında, Alevi müziği mecrâsının zuhûr edişi ile birlikte mümkün olabilmiştir. Öyle ki bu çok boyutlu kurumsal alan, bir kısmı kendisini hem Türk halk müziği [THM] hem de Alevi müziğinin öznesi olarak kavramsallaştıran, bir kısmı ise THM'nin öznesi konumuna geçmeyi birtakım sebeplerle reddeden 'yeni' bir icracı profiline de kaynaklık etmiştir. Ancak, burada vurgulanması gereken en temel hususlardan biri, büyük bir çoğunluğu Alevi bağlama virtüözlerinden ve erkeklerden oluşan bu yeni icracı profilinin ve daha da önemlisi, söz konusu profile kaynaklık eden Alevi müziği mecrâsının mitolojik bir şekilde zuhûr etmediğidir. Bilâkis, bu zuhûr ediş, esas itibarıyla 19. yüzyılın sonlarına kadar uzanan ve son kertede millî ve seküler bir müzikâl kimliğin, yâni 20. yüzyıldaki adıyla 'THM kategorisinin' nasıl yaratılabileceği meselesine odaklanan oldukça köklü bir tarihsel-siyasal sorunsallaştırmanın hem 'tezahürü' hem 'anti-tezi' niteliğindedir. Nitekim 1980'li yıllarda, yâni tam da Alevi müziğinin âdeta kendi küllerinden tekrar canlandırıldığı iddia edilen dönemde şekillenmeye başlayan ve akâbinde Aleviliğe dair devâsa bir söylem patlamasının ortaya çıkmasıyla birlikte giderek genişleyen bu çok boyutlu kurumsal alan, 1990'lı yıllardan itibaren çok hızlı bir dönüşüm süreci içerisine girmiş ve aradan geçen son otuz-kırk senelik zaman zarfında, çeşitli iktidar ilişkilerine ve özneleşme ve karşı-özneleşme pratiklerine sahne olmuştur. Burada vurgulanması gereken diğer bir husus, Alevi müziğinin inşâsı açısından, 1980'li, 1990'lı ve 2000'li yıllara tekâbül eden ve bilhassa son ikisi kendi içinde çok farklı kırılma noktalarından oluşan üç farklı dönemin mevcut olduğu, fakat en belirleyici sürecin ilk dönemde, yâni 1980'li yıllarda cereyan ettiğidir. Hâsılı bütün bu ana argümanlar üzerine binâ edilen elinizdeki tez çalışması, sırasıyla aşağıdaki iki hedefi gerçekleştirmeye odaklanmıştır: (1) Alevi müziğinin tarihselleştirilmesine yönelik en güncel ve kapsamlı yaklaşımları, bilhassa ontolojik ön kabûlleri ve erken-dönem Türk folklor ve müzikoloji literatürü ile ilişkileri açısından ele alıp söylemsel bir analize tâbi tutmak ve bu analiz ışığında, Alevi müziği kavramının verili bir gerçekliğe değil, bilâkis belli ihtiyaçlara cevaben inşâ edilmiş tarihsel bir hakîkat çerçevesine göndermede bulunduğunu ortaya koymak. (2) Bu söylemsel analizin bir adım ötesine geçip direkt olarak Alevi müziği mecrâsının doğuşuna odaklanmak, yâni söz konusu kurumsal alanın ilk dönemini teşkil eden belli başlı maddî pratikleri, o pratiklere içkin iktidar ilişkilerini ve tüm o ilişkiler uyarınca dolayımlanan özneleşme ve karşı-özneleşme kiplerini tarihsel açıdan ele alıp analiz etmek ve Alevi müziğinin nasıl inşâ edildiğini somut bir şekilde açıklığa kavuşturmak. Nitekim yukarıdaki hedeflere ilişkin veri setlerini derlemek, sınıflandırmak ve analiz etmek noktasında etnomüzikolojiyi karakterize eden iki temel unsur, yâni etnografi ve interdisipliner bir teorik perspektif referans alınmıştır.
An empirical investigation on improving fairness testing for machine learning models

(Graduate School, 2024-02-06) Karakaş, Umutcan ; 504211534 ; Computer Engineering

The usage of machine learning has become a more common practice in our lives, so the effects of machine learning can be seen in various sectors such as healthcare, finance, entertainment, and commerce. Thus ML models started taking more crucial roles in influencing decisions and molding experiences. However, the power of machine learning doesn't come without challenges, especially with the issues with fairness. Bias in machine learning systems can skew results, leading to potential inaccuracies or injustices. For instance, a recruitment system might, due to historical data biases, favor one demographic over another, inadvertently perpetuating gender or ethnic disparities. Similarly, a healthcare diagnostic tool might provide unreliable results for certain racial groups if the data it's trained on doesn't account for diversity. Such examples of unfair machine learning behaviors show the crucial need for fairness in these systems. Previous approaches for improving the fairness performance of ML models have focused on the detection and correction of a wide range of data points scattered all over the feature space which generally leads to unrealistic or extreme cases. However, this method has flaws, focusing on those extreme data points can result in missing more common fairness issues, which makes the approach less effective. RSFair is a new approach that shifts the focus from unrealistic or extreme cases to more representative and realistic data instances. This technique aims to detect more common unfair behaviors with the idea that understanding and removing bias in common scenarios will solve the majority of fairness problems in return. In the methodology of RSFair, two primary techniques are employed: Orthogonal Matching Pursuit (OMP) and K-Singular Value Decomposition (K-SVD). These methods are used for sampling a representative set of data points out of a large dataset while keeping its essential characteristics. OMP reconstructs the dataset by the selection of the atom from the dictionary which is the most correlated with the goal signal. This dictionary doesn't includes every single element from the original dataset. Instead, it uses a strategic compilation of atoms that, when combined, represents the full scope of the original dataset. This can also be thought of as trying to recreate the original data set with minimum error, while this error will be reduced and optimized in the K-SVD process by updating the dictionary atoms. This process involves a careful and systematic approach, ensuring that the most representative data points are selected for the dictionary. K-SVD, on the other hand, continually refines the dictionary. It does this through an iterative process, where the dictionary is updated after each cycle. Each iteration aims to optimize the dictionary further, reinforcing its accuracy and reliability as a smaller mirror of the larger dataset. In the RSFair method, OMP and K-SVD are not standalone processes but are collaborative and complementary. The initial dictionary creation by OMP is crucial as it establishes a solid foundation. Still, it's the continuous optimization through K-SVD that ensures this foundation remains robust and reflective of the original dataset. In this study, we've focused on two main research questions: RQ1. How effective is RSFair in finding discriminatory inputs? RQ2. How useful are the generated test inputs to improve the fairness of the model? Addressing the first question, we decided to try out OMP and K-SVD, for creating a representative sampling. to use for discriminatory point detection. This facilitated a comprehensive comparison of RSFair's performance relative to the AEQUITAS and random sampling methodologies. As for the second question, we utilized the discriminatory points uncovered during the search phase to improve the fairness of the initial model. This procedure was replicated for AEQUITAS, random sampling, and RSFair, for the comparative analysis of the outcomes. The introduction of RSFair represents a meaningful advancement in efforts to enhance fairness in machine learning outcomes. By turning attention away from the extreme cases and considering common problems, it's possible to achieve a better understanding of how bias influences these systems.
An investigation into the effects of different parameters on high-resolution geoid modeling accuracy in the context of height system modernization

(Graduate School, 2024-07-12) Karaca, Onur ; Erol, Bihter ; 501162615 ; Geomatics Engineering

In contemporary times, many countries have focused on obtaining orthometric heights through satellite-based positioning techniques, utilizing ellipsoidal heights and geoid heights derived from geoid models, as part of height system modernization efforts. This shift is primarily driven by several factors: the inherent limitations of traditional leveling, which is a costly, labor-intensive, and time-consuming process; the economic advantages of employing geoid models in conjunction with satellite-based positioning systems; the ability to obtain real-time physical height information; and the diminished susceptibility to the deformative effects of the Earth's crust. Given the ability to obtain highly accurate ellipsoidal heights using GNSS, the accuracy of regional geoid models directly impacts the determination of orthometric heights. In many methods used for the computation of gravimetric geoids, similar to the least squares modification of Stokes formula with additive corrections (LSMSA) technique utilized in this thesis, gridded free-air anomaly data are employed as input. Observed gravity data from the Earth's surface is heavily influenced by the gravitational field of the Earth due to topographic masses and cannot be directly utilized in the gridding process. Consequently, observed gravity data are first transformed into anomalies and then reduced to the geoid using Bouguer reduction, where the topography is represented by a Bouguer plate (or shell). The resulting Bouguer anomalies obtained in this manner are suitable for the gridding process and create a smooth surface. The selection of the Bouguer anomaly type (simple or complete) is performed considering the topography of the study area. Simple Bouguer anomalies can be used in studies conducted in plain areas with minimal topographic variations. However, complete Bouguer anomalies, which also incorporate the terrain correction (TC) effect, are essential for applications carried out in rough topography despite their higher computational burden. The determination of the most suitable Bouguer anomaly to be used in the gridding process in the study area of Auvergne, France, is conducted through numerical tests in the first part of this thesis. The investigations reveal differences exceeding 55.6 mGal between the two anomaly grids and 27 cm between the geoids generated from these grids. Therefore, in areas with complex topography such as Auvergne, the use of complete Bouguer anomalies incorporating terrain correction effects is crucial for obtaining precise gravimetric geoids. In the second numerical application of the study, a series of tests are conducted to determine the optimal parameters to be used in LSMSA, selected as the computation method for gravimetric geoids. The parameters identified here are adopted as the fundamental parameters for the geoids computed throughout the entire study. The third numerical application, constituting the main focus of this thesis, investigates the impact of interpolation methods on gravimetric geoid computation. Both the areal difference maps and absolute validation results obtained in this section demonstrate that the conventional methods such as Inverse Distance to a Power (IDP), Nearest Neighbor, and Kriging, which have been widely used for gridding gravity data in geodesy and geophysics for a long time, provide similar and reliable results. On the other hand, the Artificial Neural Network (ANN), a complex, optimization-based soft computing method with proven effectiveness in many fields, does not yield superior results compared to these three methods. As a conclusion, it is inferred that the interpolation algorithms have an impact on the gravity gridding outcomes and, consequently, the determination of the geoid model. GPS/Leveling points are typically measured in plain terrain rather than rugged areas due to the inherent challenges of their establishment in such environments. Absolute validation processes are conducted in both plain and rugged terrain during the 4th numerical test, revealing differences of up to two-times of magnitude between the validation results obtained in these two different terrains. This disparity stems from the denser and more homogenous distribution of points in plain areas, which more accurately captures the topography. As the final numerical application, the applicability of the ANN algorithm for gravity gridding is investigated. The conducted experiments demonstrated that the complete Bouguer anomalies gridded using the ANN approach yield distinct results each time, regardless of the employed parameters (neurons - epochs). Consequently, it is concluded that the ANN technique has not produced satisfactory results in the gravity gridding process, which is an important part of gravimetric geoid computation, in this thesis study. In summary of the conducted studies, the findings highlight the crucial role of the interpolation algorithm employed in high-precision geoid undulation calculations. Additionally, it has been concluded that the ANN method does not perform as well in the gridding process compared to traditional interpolation methods such as Kriging, IDP, and Nearest Neighbor. Furthermore, the type of Bouguer anomaly used in gridding is crucial, especially for rugged study areas. Lastly, it is noted that the distribution of GPS/leveling points used in absolute validation affects the validation results.
Anadolu arı sütlerinde şeker ve organik asit içeriklerinin kapiler elektroforez ile tayini ve antioksidan aktivite araştırması

(Graduate School, 2024-08-16) Çolak, Ülkü Nida ; Kalaycıoğlu, Zeynep ; 509221276 ; Kimya

Sağlıklı ve besleyici fonksiyonel gıda ürünlerine olan ilgi ve bu ürünlerin tüketimi son yıllarda oldukça artmıştır. Fonksiyonel gıdalar, besin değerlerinin yanısıra hastalıklara karşı koruyucu, büyüme ve gelimeyi destekleyen biyoaktif unsurları içeren gıdalardır. Fonksiyonel gıda olarak kabul edilen arı ürünleri sağlık üzerine olumlu etkileri nedeniyle geleneksel tıpta yüzyıllar boyunca kullanılmıştır. Kimyasal içeriği bakımından zengin olan arı ürünleri antioksidan, antibakteriyel, antikanser ve antiinflamatuvar gibi biyoaktivitelere sahip olup doku yenilenmesinden kanser tedavisine kadar çok geniş bir yelpazede kullanılmaktadır. Arı ürünlerinin kullanımının artmasıyla birlikte arıcılık, dünyadaki en yaygın sosyoekonomik faaliyetlerden biri haline gelmiştir. Zengin bitki örtüsü sayesinde Anadolu, arıcılık faaliyeti için elverişli bir saha oluşturmakta ve birçok arı ürününe ev sahipliği yapmaktadır. Arı sütü, işçi arıların hipofaringeal ve mandibular bezlerinden salgılanan bir arı ürünüdür ve kraliçe arının temel besin maddesidir. Larval ve ergin dönemleri boyunca arı sütü ile beslenen kraliçe arılar, yalnızca larval dönemin ilk üç günü arı sütü ile beslenen işçi arılara göre daha üstün özelliklere sahiptirler. Arı sütü su, proteinler, karbonhidratlar, lipitler, iz mineraller, suda çözünür vitaminler, serbest amino asitler ve henüz tanımlanmamış birçok diğer bileşeni içeren kompleks bir üründür. Besin içeriği bakımından zengin olan arı sütünün büyüme ve gelişmeyi hızlandırdığı ve yaşlanma sürecini yavaşlattığı bilinmektedir. Antioksidan, antikanser, antimikrobiyal, antihiperkolesterolemik ve anti-inflamatuar aktiviteler gibi kanıtlanmış çeşitli farmakolojik aktivitelere sahiptir. Bu tez çalışmasının amacı Anadolu arı sütünün besin içeriğinin ve antioksidan aktivitesinin aydınlatılmasına ve arı ürünlerine dair literatüre katkıda bulunmaktır. Bu kapsamda, Anadolu'nun 13 farklı ilinden toplanan toplam 15 adet arı sütü örneğinin şeker ve organik asit içerikleri basit ve hızlı kapiler elektroforez (CE) yöntemleri kullanılarak tayin edildi. Kapiler elektroforez, yüksek bir elektrik alan altında iyonların elektroforetik hareketliliklerine bağlı olarak ayrılmalarını sağlayan güçlü bir ayırma ve analiz tekniğidir. Şekerler, biyolojik sistemler üzerindeki çeşitli rolleri sayesinde tıp, gıda bilimi ve biyokimya gibi birçok alanda önemli bileşiklerdir. Kromofor grupların eksikliği sebebiyle şekerler genellikle ultraviyole (UV) dedektör ile direkt olarak tespit edilemezler. Bu yüzden tez kapsamında arı sütü örneklerindeki şekerlerin analizi, CEUV sistemi kullanılarak indirekt UV deteksiyon metodu ile gerçekleştirildi. Bu metotta ayırma elektrolitine kromofor bir madde eklenerek devamlı bir sinyal oluşturulur. Analit zonu dedektörden geçerken absorbans düşer ve elektroferogramda negatif bir pik oluşur. Böylelikle türevlendirme işlemine gerek kalmadan şekerlerin analizi gerçekleştirilir. Analit pikinin göç zamanı ve alanı kullanılarak kalitatif ve kantitatif tayin yapılır. Negatif pik referans dalgaboyu kullanılarak pozitif bir pike çevrilerek de piklerin analizi gerçekleştirilebilir. Organik asitler, asidik özelliklere sahip organik bileşiklerdir. Doğal olarak gıdalarda bulunabileceği gibi gıda ürünlerinin raf ömrü süresince aynı kalitede kalmasını sağlamak ve besin kalitesini artırmak amacıyla gıdalara ilave katkı maddesi olarak eklenirler. Böylece ürünlerin tat, koku, renk, yumuşaklık gibi fiziksel özelliklerini ve besin değerlerini korurlar. Arı sütünde ise organik asitler doğal olarak bulunurlar. Arı sütünün kalitesinin ve besin değerinin bilinmesi için organik asitlerin analizi önemlidir. Küçük organik asitler de şekerler gibi kromofor gruplar içermez ve UV deteksiyon ile direkt olarak tespit edilemezler. İndirekt-UV deteksiyonları ise düşük hassasiyetle sonuçlanır. Bu yüzden tez kapsamında arı sütü örneklerinin organik asit içerikleri, küçük organik asitlerin direkt olarak tayin edilebilmesini mümkün kılan temassız iletkenlik dedektörü (C4D) ve buna bağlı bir CE sistemi ile analiz edildi. Arı ürünlerinin potansiyelini ortaya koyan bir diğer faktör ise antioksidan aktivitedir. Fizyolojik faaliyetler sırasında veya çevresel faktörler ile oluşan serbest radikaller ve reaktif bileşikler antioksidanlar sayesinde indirgenerek temizlenirler. Bu nedenle antoksidanların tüketimi sağlık açısından önemlidir. Çalışmanın son aşamasında arı sütü örneklerinin antioksidan aktiviteleri Folin-Ciocalteu testi ve demir iyonu indirgeyici antioksidan güç (FRAP) testi olmak üzere iki farklı yöntem ile tayin edildi.
Application of a novel energy dissipation beam-column connector in precast structures

(Graduate School, 2024-08-12) Bozan, Ali Berk ; Oyguç, Reşat Atalay ; 802221204 ; Earthquake Engineering

In this study, which is prepared as a master thesis, seismic performance and cyclic loading behavior of four type precast reinforced concrete frames with two different type of moment resisting beam to column connection is investigated comparatively. The first one is the widely used moment resisting connection that is defined as wet connection in TBDY. The second connection type is known as ACPH (Artificial Controllable Plastic Hinge) that is taken as reference study about repleaceable plastic hinge concept. The goal of this connection, known as an replaceable plastic hinge, is to defend reinforced concrete components from earthquake related plastic deformations by keeping them in a specialized connecting section. It will be possible to repair the broken connections after the earthquake so the building can keep on operating normally. Another advantage of the developed method is that it is disassemblable and removable, allowing a completed structure to be dismantled, transported and reassembled when desired. The study is consist of five major sections. In the first section, precast reinforced concrete structures are introduced briefly and most used moment resisting beam to column connections is explained with mentioning advantages and disadvantages of them. Then the precast structure connection types included in the Turkish seismic design code are introduced. Within the scope of the thesis, MAB1 type connection, which is mentioned in Turkish Seismic Code, is used for analytical study. After that, the aim and scope of this thesis and literature review on replaceable hinge conncections are explained. At the end of first section, the paper which is named as "Performance coordination design method applied to replaceable artificial controllable plastic hinge for precast concrete beam-column joints" by Yuan (2022) are explained in more detail. Within the scope of thesis, this paper are chosen as reference for analytical study. An idea of strong joint/weak component structural design is covered by this design philosophy. It is recommended that the ACPH have a lower bending capacity than the end beam to ensure that the damage mechanism and failure mode are stable, regular, and controllable. Moment design of the connection was performed according to the equations given in the reference article. According to the reference article, it is recommended to keep λ below 0.9. When λ value were less than 0.9, This indicated that the ACPH performance was weaker than that of the concrete components, and the structural deformation was mainly concentrated at the ACPH. When λ were about 1, the area of the ACPH hysteresis loop gradually grew. The ACPH and concrete components subjected to loading participated in the structural deformation, and the Z-shape of the hysteresis loops gradually changed to spindle-shaped. The concrete components became a vulnerable section as λ increases. In the second section, first of all, details of ABAQUS software and information about Concrete Damaged Plasticity (CDP) are given. Then, modeling of reference article is performed in ABAQUS software by considering parameters such as model geometries, materials, interactions, loading, boundary conditions and mesh. Then the results are compared with article to show that the model works correctly. In this section details about modeling are as follows; reinforced concrete elements and steel joint elements are modeled within the ABAQUS software. ABAQUS software uses the Concrete Damaged Plasticity (CDP) model, which allows us to take into account nonlinear effects of materials and degradation effects. The geometric shapes for concrete and steel hinge elements are modeled as three-dimensional (3D), deformable, solid and extrusion. Reinforcement Steels are selected as 3D, wire and planar. For the material properties, the concrete model used is the Popovics compressive stress-strain model for concrete by Popovics (1973) and a modified tensile reinforcement model by Nayal and Rasheed (2006) is chosen to represent the tensile stress behavior of concrete. Reinforcement steel and steel hinge elements have inputted to software as a stress-plastic strain. Another important parameter to get the right result is the mesh, C3D8R was selected for concrete materials and ACPH. With this selection, concrete is defined as a 3D element with 8 nodes. For steel reinforcements, T3D2 is selected as a linear 3D material with 2 nodes. In the test setup of the reference article, a design was made for λ=0.3 and an experimental study was performed. Accordingly, in order to calibrate the ABAQUS model, the model was calibrated using this λ value and the hysteresis curves compared. In the third section, frame designs are made to evaluate the characteristics of the ACPH type connection that stand out from other connection types. The frames consist of 4 different type that depends on number of storeys and bays. These are one bay-one storey, one bay-two storeys, two bays-one storey and two bays-two storeys. The column and beam elements to be used in the design are dimensioned. 1.8m column height and 3m beam length were taken because the same dimensions were used in the reference article. However, the frame dimensions are smaller in height and length than the actual field application. The reason is that it is not feasible to analyze with real applications due to reasons such as data storage and analysis time in the analysis performed in ABAQUS software. Therefore, the results obtained should be evaluated accordingly. Beam and column are dimensioned for a total of 4 types of frames. The selected column and beam reinforcement is common for all of them. A force of 15% of the axial load capacity of the column is applied to the top of the column. It is checked that the column is stronger than the beam. After deciding on the properties of the column and beam, moment and shear design for ACPH was performed. The λ value for the design of the frames was 0.45, while the reference article calibration had an λ value of 0.3. In this direction, it is possible that the hysteresis curve behavior may change as the λ value increases. As a result, 8 frames including 4 ACPH and 4 wet connection type frames were modeled in ABAQUS software. As ABAQUS element geometry and material model creation parts are discussed in section 2, the same method is used in this section. In the Step module, 3 different procedures will be applied for each frame analysis. Within the scope of this thesis, these procedures are "frequency" for period calculation, "dynamic implicit" for nonlinear dynamic analysis and "static general" for cyclic displacement loading. After the solution steps are determined, the desired data is selected from the "Edit Field Output" section to select which data will be in the solution outputs. The outputs for frequency analyses is frequency of frames. The outputs for dynamic analyses are base shear, DAMAGEC, DAMAGET, SDEG, PE and S. The outputs for cyclic analyses are base shear and roof displacement. After that, it is selected how the elements that we combine in the assembly section will establish a connection on the surfaces they come into contact with each other. In the other section, loading states and boundary conditions of the models are defined. For frequency analysis, all column bottom surfaces should be defined as fixed. In case of earthquake, the direction in which the acceleration is applied should be left free. Earthquake accelerations are applied to the column bottom surfaces and the nonlinear dynamic analysis steps are completed by applying gravity loading to the whole model. To complete modeling of frame, mesh system is created in the elements. C3D8R was selected for concrete materials and ACPH. With this selection, concrete and ACPH are defined as a 3D element with 8 nodes. For Steel Reinforcements, T3D2 is selected as a linear 3D material with 2 nodes. Another issue mentioned in this section is the selection of the earthquake record to be applied to the frames. The selected earthquake record belongs to the Maraş Earthquake. However, in order to save analysis time, accelerations between 70th and 80th seconds, which is the region where the acceleration reaches peak value in the earthquake record, are selected for analysis. The selected earthquake record exceeded the value of the spectrum used in the design of the frames. This made it possible to see the frame damages more clearly in the seismic analysis. For the cyclic load analysis, a loading reaching a drift rate of 5.6% is applied to the frames. In the fourth section which is the dicussion section, the frames mentioned in section 3 were subjected to earthquake recording and cyclic displacement loading. Then their seismic performances were examined and discussed. As a result of frequency analyses, period changes of the frames are calculated. It is seen that an increase in period was observed in all frames thanks to ACPH. Among the frame types, it is observed that increase in the storey number affected the period change more than increase in the bay number. As a result of dynamic implicit analyses, base shear vs time, compressive damage, tension damage, SDEG (scalar stiffness degredation), PE (plastic strain) and S (von mises stress) are evaluated. When base shear results is investigated, a decrease was observed in all frames thanks to ACPH. As in the period change, the highest effect was observed in the increase in the number of storeys. Another outcome for base shear is the use of ACPH reduces the base shear carried by the middle column proportionally and provides a more balanced distribution with the other columns. For other analysis results, the following can be said that damage occurred at the column base of both RC and ACPH frames during the earthquake. Plastic hinges were formed on the column bottom surfaces of all frames due to damage. Therefore, plastic hinges at the bottom of the columns should be investigated as a separate study subject. Regarding the damage to the beams, in RC frames, damage occurred in the region of the beams close to the column face. In the two bays case, damages also occurred in the beam-column joint region in the middle of the frames. In ACPH frames, the damage to the beams was concentrated on the energy dissipation plate region of the ACPH, which significantly reduced the damage to the reinforced concrete elements. The use of ACPH will contribute to achieving undamaged middle beams, which is one of the philosophies of the use of the replaceable connection. Lastly, ductility and structural system behavior coefficient were evaluated by looking at the cyclic analysis results. Within the scope of this thesis,the yield displacement was obtained by balancing the assumed bilinear shape. For the ultimate displacement, the ultimate displacement can be obtained from the point where the maximum base shear capacity usually decreases by 10% or 20%, assuming that it corresponds to the point where the compressive stress in concrete or the fracture or buckling of the transverse reinforcement in any structural element occurs. However, for ultimate displacement in this thesis, the maximum base shear capacity was not reduced, and the ultimate displacement is matched with the maximum base shear capacity. It is recommended to evaluate the results to be obtained in this direction. Because it was preferred to stay on the safe side regarding the semi-rigid or rigidity of the connection.According to the results the effect of ACPH on ductility in frame 1B2S is 47.5% on average and in frame 2B2S it is 57.3% on average. it was concluded that a value between 3.90 and 4.52 should be used for the behavioral coefficient (R) of the structural system for this type of joint. As a result of this analytical study, the use of replaceable joints in precast structures are investigated in different types of frames and comparative data are presented. Based on the data, the use of replaceable joints in precast structures minimized the damage to the structural members after the earthquake. It is shown that it will increase the ductility of the structure and a suggestion is made for the behavior coefficient of the structural system.
Assessing the Bosphorus as a migratory corridor for Pipistrellus nathusii using acoustic monitoring methods

(Graduate School, 2024-07-02) İlbaş, Tuğçe Nur ; Çoraman, Emrah ; 601211009 ; Earth System Science

Türkiye has one of the richest bat diversity in the Mediterranean region. However, essential ecological information about bat species, such as population sizes, distributions and their migration behaviour is lacking. This information gap is primarily due to the elusive behavior of bats. Most of the bat research in Türkiye is about cave-dwelling species, which are relatively easier to study. Studies on other species, on the other hand, are generally based on opportunistic and non-systematic surveys. In this context, acoustic ecology methods offer an effective approach to investigating bats. This study aims to conduct a systematic acoustic ecology investigation in İstanbul, Türkiye, with a specific focus on the role of Bosphorus as a migratory corridor for bats. In particular, the migration patterns of Pipistrellus nathusii, a long-distance migratory bat species, were investigated. Additionally, the relationship between bat activity and meteorological parameters, as well as moon phases were explored to assess their impact on migration. Ultrasonic sound recordings were collected from four different locations along the Bosphorus, spanning from north to south, between April and November 2022. Recordings were preliminary analysed with Kaleidoscope Pro software and then processed manually. Analysis revealed that bat activity was positively related to temperature. Wind speed and direction affect bat activity in different ways depending on the season. In particular, light winds are positively associated with bat activity. When the effect of moon phases on bat activity was examined, it was found that the P. nathusii activity level in Yıldız City Park and ITU Campus was more affected by the moon phases, and especially the Nathusius Pipistrelle acoustic group activity decreased during the full moon phase. Pipistrellus nathusii activity in Yıldız City Park increased from mid-August and decreased towards the end of October. Activity on the ITU Campus started to increase in mid-August, peaked towards the end of September, and decreased at the end of October. Activity in the Atatürk City Forest started to increase in mid-August, peaked in September, and continued to decrease slightly in the autumn. In the Sarıyer Forest, there was an increase in August, the highest activity was seen in September and decreased with the end of the autumn. These findings show that the Bosphorus is a migratory corridor for P. nathusii. The insights gained from this study will contribute to the conservation of migratory bat routes between Europe and Asia.
Bacterial cellulose production using enzymatic hydrolysate of olive pomace

(Graduate School, 2023-10-25) Öztan Sağdıç, Ceren ; Karagüler, Nevin Gül ; Tüter, Melek ; 521152107 ; Molecular Biology-Genetics and Biotechnology

Bacterial cellulose is a biopolymer which has the identical chemical and structural properties with plant cellulose. However, it is recently of great scientific interest due to its superior characteristics such as high degree of polymerization, water retention capacity, and biocompatibility, compared to its plant-originated counterpart. Additionally, while plant cellulose is often bound to lignin, pectin and hemicellulose polymers, BC is obtained as a pure product. By virtue of these features, bacterial cellulose has been successfully employed in many applications among which are food, paper, biosensors, electronics, drug delivery systems, cosmetics, and wound healing materials. Along with some bacteria genera such as Acetobacter, Pseudomonas, Rhizobium and Escherichia, this polymer can also be formed by some algae (Valonia, Chaetamorpha) and fungi. It has been considered to procure the microorganisms an evolutionary advantage by protecting them against environmental factors such as UV radiation, desiccation and, contamination. There are several standardized growth media for the production of bacterial cellulose. Nonetheless, high cost of these laboratory-grade ingredients obstructs the large scale use of bacterial cellulose. Heretofore, numerous strategies have been proposed to minimize the medium cost. Molasses, rotten fruit, orange peel can be counted among the alternative media which gave promising results for bacterial cellulose generation. In this study, use of lignocellulosic material, particularly of olive pomace as carbon source for bacterial cellulose production was demonstrated. Lignocellulose, being the most abundant biopolymer in the world, has a great potential to serve as a substitute for fossil fuels. In fact, bioethanol and biofuel generation from lignocellulose by means of microorganims has been widely applied in industry. Similarly, in this work, it was aimed to obtain monomeric sugars from lignocellulose which in turn was used as carbon source for the cellulose producing bacteria- Novacetimonas hansenii. On the other hand, olive pomace (OP) is a by-product of the olive oil industry. Olive pomace is made up of olive pulp, stones, and skin of the fruit. It may pose environmental problems if not conducted properly. Approximately 35 - 45 kg dry olive pomace is obtained from 100 kg olive during oil production. This material is generally sorted and burned for energy production Nevertheless, it has been shown that OP is high in lignocellulosic content and the need for a more efficient way to use this material is apparent. In the first part of the study, two strains were compared according to their cellulose production yields. In addition, several cultivation conditions were performed to determine the most effective method. N. hansenii (ATCC 53582) in static growth condition gave the best results and therefore applied on the next steps. Moreover, three agricultural waste products; meat-bone flour, fish flour, and olive pomace were investigated for their efficiency to function as growth media. While no cellulose was formed with meat-bone flour and fish flour media, little cellulose was obtained in the medium prepared with olive pomace and lactose. After that, several trials with the use of olive pomace as nitrogen source while examining the performance of lactose and glucose as carbon sources were realized. However, elementary analysis revealed that the nitrogen content of olive pomace was not sufficient to supply the growth medium as nitrogen source. Besides, cellulose produced in olive pomace medium had poor mechanical qualities which is not suitable for any further application. On the other hand, olive pomace was shown to possess high organic component with approximately 45 % carbon. Therefore, in the second part of the study, generation of monomeric sugars by degradation of the lignocellulose of olive pomace was aimed. For this, acidic pretreatment and enzymatic hydrolysis were applied respectively. Acidic pretreatment breaks down the complex organization of lignocellulosic material to expose cellulose and hemicellulose for enzymatic degeneration. Subsequent enzymatic hydrolysis generates monomeric sugars which can be used by microorganisms. In this study, olive pomace was pretreated with 1 % phosphoric acid at 170 oC at 8 bar in order to separate cellulose from hemicellulose and lignin, thus unveiling the hydrolysable ends and producing oligosaccharides. Consecutive enzymatic reaction was conducted at 50 oC for 72 h with enzyme:substrate concentrations varying from 1.5 to 30 % (w/w) in static and agitated conditions. The reducing sugar concentration of the liquid part following the acidic pretreatment was determined by glucose hexokinase assay and found to be too low to lead to any microbial growth. Furthermore, reducing sugar concentration of each enzymatic hydrolysate was detected by dinitrosalicylic acid (DNSA) assay. Among varying enzyme:substrate concentrations, 30 % enzyme reaction in static condition resulted in the highest reducing sugar yield with 9.31 g/l. Enzymatic hydrolysates were scanned for the presence of galactose, glucose, mannose, arabinose, xylose, rhamnose, lactose, fructose, maltose and cellobiose by HPLC and distribution of these sugars along different hydrolysates was determined. For each hydrolysate, glucose was found to be the major monosaccharide. Growth media were prepared from selected hydrolysates with the ingredients of Hestrin-Schramm medium, except the carbon source, however, no cellulose formed. Therefore, the hydrolysates were detoxified to eliminate the inhibitory molecules generated in course of pretreatment. Among the methods attempted, Ca(OH)2 treatment was shown to be the most effective. From the media prepared with detoxified hydrolysates, the highest amount of bacterial cellulose production was 0.68 g/l. In addition, Hestrin-Schramm conventional medium and the medium with enzymatic hydrolysates were compared according to the substrate conversion ratio, cellulose production rate and yield. Sugar consumption in the control and test media was also detected. In the third part of the study, bacterial cellulose produced in the alternative medium was characterized with X-ray Diffraction Analysis, Fourier-Transform Infrared Spectroscopy (FTIR), and Scanning Electron Microscopy (SEM). X-ray diffraction demonstrated that the new BC posssesed the typical cellulose I peaks. However, the BC had a small amount of phosphate salts which caused HAP signals on the diffratogram. The FTIR analysis showed that the new bacterial cellulose had the characteristic spectrum of cellulose and no impurities were found. Similarly, with SEM analysis, it was demonstrated that the new material had nano-sized fibrillary structure very similar to the control material.
Başka bir gelecek üzerine spekülatif yaklaşımlar: Mimarlığı ya eğer sorusu ile düşünmek

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-27) Şarlı, Serengül ; Gürer, Tan Kamil ; 502201016 ; Mimari Tasarım

Başka türlü mümkünlüklerin altını deşme niyeti ile geleceğe yüzünü dönmüş "spekülasyon" kavramı, alternatifleri düşleyebilmek için potansiyel bir anlatı zemini oluşturmaktadır. Geleceğin olası yaklaşımları üzerine pratiklenebilmek adına adeta bir düşünce egzersizi olan spekülatif düşünce, kesin olmayan durumları varsayımlar üzerinden konuşabilme olanağı sağlayan aracı bir pozisyon edinmektedir. Burası ve var olmayan yer arasında bir köprü konumu edinen bu kavramsallaşma, alternatifler evreni üzerine düşünebilmek için "ya eğer" sorusunun, alternatiflere kapı aralayan potansiyeline sığınmaktadır. Nitekim koşulların lineer bir düzlemde kalamadığı zaman aralıkları, dinamik düşünceyi harekete geçiren ve alternatifler üzerine düşünmeyi gerekli kılan bir zemin tanımlamaktadır. Bu noktada mevcudun yetersizlikleri ve içinden çıkılamayan zamansallıkları karşısında "kriz" kavramına sığınmak ve içinde bulunulan kriz durumu karşısında alternatif olana ilişkin bir arayış geliştirmek, geleceğe yüzünü dönmüş anlatıları keşfetmek için bir eşiktir. Gezegenin mücadele ettiği durumlardan biri olan ve buna bağlı olarak mimarlık disiplinin de ilgi odağı haline gelen "Antroposen Çağı" kavramsallaşması günümüzde yeni kriz anlatısı zemini oluşturmaktadır. "İnsan Çağı" olarak açılımının gerçekleştirilebileceği bu yaklaşım, insana odaklanır tutunumu ile problematik durumların merkezine insan olan özneyi almaktadır. Nitekim bu yaklaşım çerçevesinde, 21. yüzyıl kriz anlatılarını iklim senaryolarının, küresel ısınmamın, biyoçeşitlilik kaybının, türlerarası eşitsizliğin meydana getireceği düşünülmektedir. Problemin insan olan öznenin tahakkkümünde, hiyerarşik bir ontoloji olduğuna yönelik geliştirilen kabul, spekülatif senaryolar ile incelenebilecek heterarşik bir yapılanmanın gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu noktada özneye ilişkin sunulan bu eleştirel tavır, geri plana alınan nesneye yönelik düşünce zemini kayganlaştırmaktadır. Nitekim insanın kurucu özne olmadığı, geleceğe bakan 21. yüzyıl spekülatif senaryolarının temel motivasyonu, insan ve insan olmayan tüm türleri aynı ontolojik düzlemde ele alabilme amacıdır. Bahsi geçen ontolojik kabul ise ancak spekülasyonun tanımladığı boşluklu, aralıklı, alternatifli, olasılık içerikli anlatılar ile mümkünlük kazanabilir. Öznenin nesne ile eş güdümlü bir hiyerarşide okunduğu bu yaklaşım, nesne üzerine şekillenmiş anlatıların önemini arttırır. Nitekim spekülasyon yapmanın nesne ile kurduğu ilişkiselliğe kuramsal bir zemin kazandıran Graham Harman'ın açtığı yerden Nesne Yönelimli Ontoloji kavramsallaşması, ilişkiselliklerinden arınmış bir nesne çerçevesi çizme gayesi taşımaktadır. Harman'a göre ilişkisellikler nesneleri indirgemekten başka bir tanım ortaya koymamaktadır. Bu bağlamda ilişkisel fazlalıklarından arındırılmış bir nesnenin buradan doğan boşlukları üzerine ancak spekülasyon yapabiliriz. Spekülasyon yapmanın nesne üzerinden sahip olduğu anlamlar geleceğin tasarım pratiklerine ilişkin alternatif bir yaklaşım geliştirme niyeti taşıyan mimarlık disiplini için de önemli yaklaşımlar içermektedir. Nitekim bu kavrayışı odağına alarak geliştirilen mimari terminoloji, geleceğin anlatılarına spekülatif bir kavrayış getirme çabasını ortaya koymaktadır. Nesneyi odağına alır bir tavır ile Nesne Yönelimli Mimarlık çatkısı altında toplanan spekülatif tasarım yaklaşımı, geleceğin mimari düzlemine ilişkin kavramsal bir takım sözler söyleme çabasını ortaya koymaktadır. Mimarlığın 1990'lar sonrasında alan söyleminden metinsel söylemlere geçişinde pratiklenen süreksizliği benimseyen bu kavramsallaşmayı, yeniden gün yüzüne çıkaran yaklaşım, ilişkisellikleri bertaraf edilmiş provakatif bir mimarlık çerçevesi çizme niyeti barındırmaktadır. Çünkü Nesne Yönelimli Mimarlık yaklaşımı, ilişkiselliklere hapsedilmiş bir mimarlık tasvirinin, ileri atılımlı zamansallıklar üzerine düşünmesinin mümkün olmadığını savunmaktadır. Bu bağlamda mimarlığın mevcut koşulların getirileri üzerinden okunmasına meydan okur bir tavırla, indirgemeciliği ve ilişkiselciliği reddetmektedir. Geleceğin zamansallıkları üzerine eğilen mimarlık nesnesinin keşfedilmemiş potansiyel anlatılarını ortaya koymak adına ilişkilerinden arınmış bir mimarlığın yeni anlam kümelerini açan, boşluklu yapısını inceleme niyeti taşımaktadır. İlişkiselliklerin bertaraf edildiği, insan olan öznenin tahakkümünden sıyrılmış, nesne ile aynı ontolojik kabul düzlemine sahip bir mimarlık yaklaşımı Tom Wiscombe'nin terminolojik kazanımı ile "kopuk mimarlık" olarak tasvirlenmektedir. Spekülasyon yapmanın dinamik anlatı zeminini kullanan bu yaklaşım süreksiz, aralıklı, açık uçlu, eklemlenebilen, merkeziyetsiz bir bakış geliştirerek yeni bir mimarlık tanımlaması yapmaktadır. Çalışma, bahsi geçen kopuk mimarlık kavramsallaşmasını merkezine alarak, yüzünü geleceğe dönmüş spekülatif bir mimarlık kavrayışı geliştirme gayesi taşıyan SCI-Arc Mimarlık Okulu akademisyenlerinin bu bağlamdaki yaklaşımlarının, projelerinin ve söylemlerinin incelenmesi ile sonlanmaktadır. Bu bağlamda mimarlara mimarinin sınırlarını yeniden keşfedebilmek adına spekülasyon yapmayı öğretmeyi hedef edinen okullardan biri olan SCI-Arc Mimarlık Enstitüsünün, teorisyen ve pratisyenlerinden Tom Wiscombe, Peter Trummer ve Gilles Retsin'in spekülatif, kopuk mimarlık kavramsallaşması ile geleceğin mimarlık anlatıları üzerine söylemlerini incelemek ve bu anlatıların mimarlık pratikleri içerisindeki konumlanışına bakmak, araştırmanın önemli bir merakını oluşturmaktadır.
Bedensel bir kırılganlık olarak uyku ve mekansal anlatıları

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-07-10) Durak, Şadiye Yağmur ; Uz, Funda ; 502201004 ; Mimari Tasarım

Tezde, mimarlık teorisinde ve pratiğinde genellikle sağlıklı, dinç ve uyanık beden üzerinden düşünülen, kavranan ve tasarlanan mekan anlayışına eleştirel yaklaşılarak "Bedensel Bir Kırılganlık Olarak Uyku ve Mekansal Anlatıları" ile mimari tasarımda beden-mekan ilişkilerine alternatif bir izlek oluşturulması ve üretken bir tartışma aralığı amaçlanır. Doğal olana aykırı olan çeşitli sonsuzluk illüzyonlarının olduğu ütopik-distopik bir dünyada kırılgan olmak mücadele edilmesi, üstesinden gelinmesi gereken bir şeymiş gibi dayatılır ve algılanır. Oysa beden (mimari beden de dahil) doğası gereği kırılgandır; evrenin sürekli devinen, değişen, eklemlenen, biriken parçalı yapısından etkilenmeye ve etkilemeye açıktır. Kırılganlığın yaşamın ayrıl(a)maz parçası oluşunu tartışabilmek için anlatı bir araç olarak görülür. Anlatılar, mimarlık disiplininde toplumsallığı, bedensel ve eylemsel olanı ve zamansallığı ele alarak mekanı mikro ölçekte inceleyen çoğul anlamlar oluşturmayı sağlayan pratikler oluşturur. Mimarlığın fiziksel ve anlamsal bileşenlerinin parçalanarak, eklemeler/çıkarmalar yapılarak yeniden ve bir kez daha üretilişi anlatıların önemli bir bölümünü oluşturur. Bu durum, tasarımda yaşamsal olanın değişkenliğinin, sürekliliğinin ve ilişkiselliğinin tekrardan ele alınarak yeniden ve bir kez daha düşülmesini sağlar. Uyku, yalnızca biyolojik bir olgu veya yaşamdan kopuk izole bir davranış olmayıp yaşamı şekillendiren ve yaşamla şekillenen (embodied) bütünleşik (embedded) bir eylemdir. Uykunun bedensel bir kırılganlık oluşu "ben" ve "kendiliğin" belirsizleşerek uyanıklıktan farklı bir bilinçlilik oluşturması uykunun bireye özgü bir deneyim olarak yaşanmasını sağlamaktadır. Canlılığın bir formu olarak uyku, kendi mekansallığını bedenle ve yaşanmışlıklarla oluşturmaktadır. Aynı zamanda uyku, canlılar tarihiyle var olan bir olgudur. Yaşamın içindedir ve her yerdedir. Dolayısıyla uyku bireysel bir eylem olmasının yanında toplumsal bir yaşantı da oluşturmaktadır. Toplumlarda, sosyoloji, psikoloji, tıp, sanat gibi disiplinlerde, yaşamda anlam kazanmış sözlü veya yazılı paylaşımlar bir nesilden diğerine aktarılmıştır. Mitoloji, efsane, edebiyat, resim, sinema ve performans sanatlarında özellikle bilinçaltını konu alan yaşamlar, eserler ve performanslar odağında anlatılmıştır. Tarihte farklı sanat disiplinleri anlatımlarının öznesi olan uyku; ölüm, itaat, tembellik, kabulleniş, kaçış, bilinçdışı, geçici duraksama, mahrem, göçebelik, dayanıklılık, aşırılık gibi metoforlaştırılmış kavramların merkezinde biçimlenmiştir. Tez, mimarlığın yaşamla ilişkisine "başka" bir açıdan yaklaşarak, mimarlıkta bedenin kırılganlık gerçeğini ve ilişkiselliğini; mimari anlatı literatüründe kısıtlı bir şekilde yer alan uykuyu sosyal, politik açıdan ele alarak uykunun mekansallığını tartışılabilmek ve izlekler oluşturabilmek için mevcut olanlarla performatif ilişkilerin kurulduğu ve farklı disiplinlerle mimarlığı yakınlaştıran ve birbirinden beslenmesi gerekliliğini savunan Jane Rendell'in "eleştirel mekansal pratik" kavramı/kuramı bir yöntem olarak kullanır. Çalışma metni, uykunun mekansallığını anlamakta ve anlatmakta bir araç olarak görülmüştür. Bu bağlamda tezin girişi olan "Giriş:Uykudan Önce Hipnogojik Faz" adlı bölümünde uyanık halden uykuya gidilen bir deneyim olarak anlatının mimarlıktaki yeri, beden-mekan ilişkileri, bu ilişkilerin değiştiği, tekrardan tanımlandığı kırılganlık kavramına ve bedensel bir kırılganlık olarak uyku ile kurduğu ilişkilere bakılır. Tezin ana gövdesi olan "Başka Mekan Anlatıları: Uyku Ev(ren)i" adlı ikinci bölümde uykunun ve mekansallığının kavramlar aracılığıyla tanımlanabilecek bedensel-mekansal-zamansal oluşumlar uykunun uyanık yaşamla bütünselliğini aktarmanın bir yolu ve "başka" türlü bir görme ve tanımlama yolu olarak "Uykunun Gündelik Eşiği", "Uykunun Performatif Eşiği" ve "Uykunun Zaman Eşiği" başlıkları altında yeniden kurulur ve tartışılır. Tezin sonsözü olan "Sonsöz: Uyanmadan Önce Hipnopompik Faz" adlı bölümde çalışma kapsamında gerçekleştirilen, araştırılan ve tartışılan uykunun mekansal anlatılarına dair uyanmadan önceki yaşanılan bilgi akışları ve yaşantılar olarak bir değerlendirilmesi yapılır.
Bilim ve teknolojiyi gazete reklamlarından izlemek: Erken Cumhuriyet dönemi İstanbul basınında bilim ve teknoloji (1923-1945)

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-07-01) Dik, Selin ; Zorlu, Tuncay ; 422201068 ; Bilim ve Teknoloji Tarihi

Erken Cumhuriyet dönemi (1923-1945) basının etkili bir şekilde kullanıldığı döneme işaret etmektedir. Bu dönemde, Cumhuriyet hükümeti bilimi temel ve yol gösterici olarak benimseyerek çağdaş bir Türkiye'nin oluşturulmasını amaçlamıştır. 1923-1945 yıllarını kapsayan bu dönemde, bilime, bilimin ilkelerine ve teknolojik dönüşüme büyük bir önem verilmiştir. Hükümet, bu hedefe ulaşmak için bilimsel temelli politikalar oluşturmuş ve uygulamıştır. Ayrıca, devlet politikalarını toplumun her kesimine ulaştırabilmek için basını etkili bir şekilde kullanmıştır. Bu süreçte, Cumhuriyet dönemi ile ivme kazanan basın ve basın organları, devletle birlikte çalışarak yeni bir Türkiye'nin oluşturulmasında önemli bir rol üstlenmiştir. Bilim ve teknoloji, çoğu durumda gazete veya dergi reklamları aracılığıyla insanlarla iletişime geçmiş, toplumlar için yeni ihtiyaçlar yaratmış ve kendisini takip eden kitleleri yönlendirmiştir. Bu yönüyle reklamlar, modernleşme iddiasındaki ülkelerde toplumun ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir. Özellikle Cumhuriyet dönemi Türkiye'sinde, bu unsurların etkisi giderek artmış ve reklamlar, bilimsel temelli ulusun vazgeçilmez bir parçası olmuştur. Erken Cumhuriyet dönemi, Türkiye'nin modernleşme sürecinde önemli bir zihinsel dönüşümü işaret etmektedir. Bu dönem, bilimsel ve eleştirel düşünce temelinde şekillenen politikaların temellerinin atıldığı bir zaman dilimidir. Modern Türkiye'nin oluşturulması adına, bilimsel politikaların öncelikli bir rol oynadığı gözlemlenmektedir. Cumhuriyet hükümeti gazete reklamları sayesinde topluma bilimsel ve teknolojik gelişmeleri aktarmayı hedeflemiştir. Yayınlanan reklamlar dönemin siyasi, sosyal, ekonomik ve bilimsel gelişmelerine ışık tutmaktadır. Gazete ve dergiler aracılığıyla yayınlanan haberler ve reklamlar, halkın bilinçlenmesi ve yönlendirilmesinde bir rol oynamıştır. Reklamlara büyük önem verilmesi, halkı bilgilendirme ve eğitme amacıyla kullanılmalarını sağlamıştır. Türk ulusunun yaşadığı sosyal ve zihni dönüşümü reklamlar vasıtasıyla analiz edilmesi amaçlanmıştır. Geleneksel değerlerden ekonomik kalkınmaya kadar birçok alanda yaşanan değişimler, basının etkisiyle toplumun geniş kesimlerine ulaşmış ve kabul görmüştür. Bu sayede, Cumhuriyet dönemi Türk toplumu, modernleşme sürecinde büyük bir evrim geçirmiştir. Bilimsel düşünceye dayalı bir toplumun oluşturulması Cumhuriyet dönemi politikalarının merkezinde yer almıştır. Ülkenin her alanında bilimin öncülüğünde gerçekleştirilen çalışmalar, reklamlar aracılığıyla da topluma aktarılmıştır. Reklamlar, toplumun bilimsel düşünceye yönelmesinde etkili bir araç olarak kullanılmış ve bilimin önemi vurgulanmıştır. Bu sayede hem üreten hem de tüketen bir toplumun oluşturulması hedeflenmiştir. Reklamlar, bilimsel ve teknolojik ilerlemenin toplumun her kesimine ulaşmasını sağlayarak, bilimin ne denli mühim olduğu vurgulanmıştır. Bilim ve teknoloji reklamları, Erken Cumhuriyet dönemine bilim tarihsel bir perspektif sunarak bu dönemin bilim tarihine panoramik bir bakış sağlamayı hedeflemektedir. Bu tez, Erken Cumhuriyet dönemi gazete ve dergi arşivlerinden, özellikle Cumhuriyet, Akşam ve İkdam gazeteleri özelinde örneklerle desteklenerek, konunun daha geniş bir perspektiften ele alınmasına katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Örneğin, bu dönemde çıkan teknolojik reklamlar arasında ev aletleri, otomobil, elektrikli ev aletleri, sağlık, sanayi gibi kategoriler yer almaktadır. Bu reklamlar, dönemin teknolojik gelişmelerini ve bu gelişmelerin topluma nasıl aktarıldığını, ayrıca toplum üzerindeki etkilerini anlamamıza yardımcı olmaktadır.
Bir altın madeninde yeraltı üretim geometrilerinin ve tahkimat sisteminin jeoteknik esaslara göre belirlenmesi

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-12) Toker, Fatma Zehra ; Öztürk, Cüneyt Atilla ; 505211003 ; Maden Mühendisliği

Altın, dünya ekonomisinde önemli rol oynayan değerli bir metaldir. Yeraltı madenciliği bu metali elde etmenin en yaygın yöntemlerinden biri olup üretimin güvenli ve sürdürülebilir bir şekilde yürütülebilmesi için kaya mekaniği ve jeoteknik prensiplerin dikkate alınması çok önemlidir. Bu bağlamda yeraltı maden işletme yöntemine uygun olarak ihtiyaç duyulan üretim geometrilerinin jeoteknik yapıya uygun şekilde belirlenmesi, doğru zamanda yerleştirilen doğru tahkimat sisteminin kullanılması ve arazi kontrol prensipleri aynı şekilde büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada, bir yeraltı altın madeni üretim yönteminin kaya mekaniği ve jeoteknik ilkeleri doğrultusunda değerlendirilmesi yapılarak, madencilik faaliyetlerinin güvenli ve sürdürülebilir bir şekilde yürütülmesine katkıda bulunulması amaçlanmıştır. Gizlilik esasları sebebiyle sahaya ilişkin veriler, tez kapsamında kısmi olarak paylaşılmıştır. Çalışma kapsamında öncelikle bir altın madeni bölgesinde yer alan çalışma alanının jeolojik yapısı, bölgesel jeoloji ve yapısal jeoloji açısından değerlendirilmiştir. Bu bağlamda, ilk olarak çalışmada yeraltı açıklıklarının tahkimatı ve üretim boyutları parametrelerinin belirlenmesi üzerine çalışılmıştır. Tahkimat tasarımları üretim galerileri için gerçekleştirilmiştir. Her litoloji için 5 m açıklıklar dikkate alınarak Q değerlerine göre tahkimat sınıfları belirlenmiştir. Sonrasında, yeraltı tasarımı üzerinden litolojiye ve açıklığın kullanım amacına uygun olarak tahkimat tasarımları gerçekleştirilmiştir. Analitik çalışmalar ile üretim galerilerinde 1 no'lu tahkimat sınıfı uygulaması sonucu elde edilmiştir. Yeraltı madencilik faaliyetlerinde optimum üretim ve güvenlik faktörleri göz önünde bulundurulduğunda, tahkimat uygulamalarının yanı sıra üretim boyutlandırmaları da stabiliteyi sağlama aşamalarından biridir. Bu çalışmada, altın madeni yeraltı çalışmaları kapsamında üretim geometrileri jeoteknik yapıya göre boyutlandırılmıştır. Ara katlı dolgulu üretim yöntemi dikkate alınarak, analitik çalışmalar ile üretim bacasının tasarımı ve boyutlandırılması gerçekleştirilmiştir. Q değeri dikkate alınarak, farklı pano boyları için her bir litolojik birim değerlendirilmiştir. Bu çalışmada, 30 m, 50 m, 80 m, 100 m, 150 m ve 200 m pano boyları üzerinde çalışılmıştır. Ayrıca, üretim uzunluğuna karar vermek için de benzer bir çalışma yapılmıştır. Bu değerlendirmeler sonucunda, 50 m pano uzunluğu ve 5 x 5 m üretim açıklıkları için 15 m üretim uzunluğu ve üretim yüksekliği uygun görülmüştür. Bu sonuçlara bağlı kalarak oluşturulan nümerik analizler, yeraltı altın madeni üretim faaliyetlerinin güvenliğini ve verimliliğini artırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. RS2 programı kullanılarak yapılan bu analizlerde, seçilen üretim yöntemi, üretim bacalarının boyutları ve tahkimat sistemlerinin performansı detaylı bir şekilde incelenmiştir. Nümerik analizler, kaya kütlesindeki gerilme ve deformasyon dağılımlarını, tahkimat sistemlerinin dayanıklılığını ve potansiyel tehlikeleri simüle ederek, üretim sürecinin güvenli ve sürdürülebilir bir şekilde yönetilmesine olanak tanımıştır. Bu sayede, madencilik faaliyetlerinde karşılaşılabilecek riskler minimize edilerek, optimal üretim koşullarını sağlayacak senaryolar türetilip çalıştırılmıştır.
Calix[4]pyrrole-based supramolecular assemblies

(Graduate School, 2024-06-25) Mirabolghasemi, Mana ; Aydoğan, Abdullah ; 509211264 ; Chemistry

Supramolecular assemblies are known as large-scale and organized structures formed as a result of the self-assembly of smaller molecules through non-covalent interactions such as hydrogen bonding, van der Waals interaction, metal-ion coordination, and cation-π interactions. Within this framework, poly-pseudorotaxanes and micelles are considered as noteworthy examples of supramolecular assemblies that have shown various applications in materials science and drug delivery. The study of such assemblies and attempts to manipulate them to design novel structures can contribute to advancements in these fields. To date, in the field of supramolecular chemistry, numerous macrocyclic structures such as crown ethers, cucurbiturils, calixarenes, and cyclodextrins have been used in the formation of supramolecular amphiphiles and mechanically interlocked molecules. Among these well-known macrocyclic structures, calix[4]pyrrole is known for its remarkable features, including its capability to acquire cone conformation upon binding to an anion, which facilitates ion-pair recognition and anion sensing through hydrogen bonding with anions. Calix[4]pyrrole is a molecule known for its ability to bind various ions in different ways due to its unique conformational features suitable for host-guest interactions. As a result, various types of calix[4]pyrrole systems have been developed to sense or extract ions and can exhibit different binding modes, enabling their use in synthesizing molecular machines. The main goal of this thesis is to demonstrate the applications of calix[4]pyrroles and how they can be used in various areas such as in drug loading and release, in addition to the formation of poly-pseudorotaxane structures, owing to its anion and ion-pair recognition capabilities, respectively. Therefore, in this thesis, we present the innovative synthesis of a non-ionic surfactant built upon the calix[4]pyrrole framework, where a polyethylene glycol (PEG) moiety is introduced at one of its meso positions (C4P-PEG). This surfactant demonstrates the ability to form stable micelles in water. Additionally, it exhibits the capacity to encapsulate a chemotherapeutic cancer drug, doxorubicin hydrochloride (DOX·HCl), by recognizing its counter chloride anion in an aqueous environment. Following the characterization of the synthesized compound using NMR spectroscopy and mass spectrometry, its micelle formation ability in water is confirmed through TEM imaging, DLS and NMR spectroscopy. Furthermore, to assess drug-loading and release capabilities, we employed the nanoprecipitation method and utilized techniques such as TEM and DLS for characterization. Lastly, UV-vis spectroscopy is conducted to determine the compound's drug loading capacity, and its release behavior is examined under different pH conditions, revealing a preference for release under acidic conditions. In addition to the pioneering study of drug delivery applications using the anion recognition property of calix[4]pyrrole, we synthesized the bromide salt of pyridinium-functionalized calix[4]pyrrole (1-Br), which can self-assemble into a supramolecular polymer through ion-pair recognition, serving as the axle of a poly-pseudorotaxane, and perethylated pillar[5]arene (EtP5A) was successfully threaded as the wheels. Moreover, in our anion-controllable molecular motions study, we examined the changes in the properties of the proposed poly-pseudorotaxane by substituting bromide ions in 1-Br with fluoride (1-F), chloride (1-Cl), and hexafluorophosphate (1-PF6) ions using different characterization methods.

Sustainable Development Goal "Goal 17: Partnerships to achieve the Goal" ile 'a göz atma

Sayfa başına sonuç

Sıralama Seçenekleri