repository.title.prefixSustainable Development Goal "Goal 16: Peace and Justice Strong Institutions" ile 'a göz atma

Sustainable Development Goal "Goal 16: Peace and Justice Strong Institutions" ile 'a göz atma

A framework for the embodiment of empathy in design education: Exploring empathic perspective-taking of design teachers in design conversations

(Graduate School, 2024-07-27) Efilti, Pelin ; Gelmez, Koray ; 502182908 ; Industrial Product Design

The sophisticated and multi-layered phenomenon of empathy has become an essential aspect of design research and design practice. However, the connections of this phenomenon with design education are indirect and ambiguous as well as have not yet been clarified. Thus, the dispersed nature of empathy in design education invites us to explore and address this phenomenon with the context of both conceptual and practical research objectives. This thesis study is prepared in regard to three phases going deeper considering research objectives that are addressed under four different studies. The first phase (scanning horizon) focuses on a systematic identification and analysis of the relevant literature overlapping design education and the concept of empathy. Under this phase, two preliminary studies based on systematic literature review are conducted to map the dimensions of empathy in design education (Chapter 2) and to reveal the impacts on design learning and teaching (Chapter 3). The second phase (deep diving) based on a participant observation study addresses how empathy is embodied in the design studio, so explore the empathic indicators embedded in design conversations (Chapter 4). Lastly, the third phase (mining together) based on a pedagogical probe study centres upon the underlying motives behind empathic perspective-taking of design teachers during design conversations (Chapter 5). In the first study (Chapter 2), a systematic scoping review study is adopted as a technique to map the field of interest. The dataset is analysed via qualitative content analysis method to uncover and map the hidden dimensions of empathy in design education. The analysis reveals three dimensions of empathy, such as educational interventions, aspects and contexts of empathy. Educational interventions are the implementations applied or discussed in the articles with special attention to the learning and teaching activities, connecting with empathy. The aspects of empathy are the materialisation of empathy with specific educational purposes. Finally, the context of empathy represents the distinctive contexts in which learning takes place, induced by empathy. These interwoven dimensions help us to generate an integrative framework of the relevant literature. Based on this integrative framework, particular implications are proposed, such as research-based implications for design education researchers, pedagogical implications for design teachers and institutional implications for decision-makers. This chapter entitled "Mapping three dimensions of empathy in design education: Educational interventions, aspects and contexts" is published in the journal Art, Design & Communication in Higher Education. It is understood that empathy considerably transforms learning processes and teaching activities. Thus, aiming to explore and discuss the impacts of empathy on learning and teaching in the relevant design education literature, the systematic scoping review study is analysed thematically the second study (Chapter 3). Eight themes appear in this study, such as cognitive, affective, interactive, collaborative, operative, perceptive, formative and connective impacts. All these impacts are mostly in relation to design learning; however, the impacts of empathy on teaching activities are relatively limited. Within the context of this study, the research gaps for further studies are also addressed, as well as methodological and pedagogical implications are presented. This chapter entitled "A deep dive into the impacts of empathy on design learning and teaching" is published in the International Journal of Technology and Design Education. The first phase (scanning horizon) helps to scan the relevant literature intensively and unfold the implicit nature of empathy by uncovering the dimensions of empathy in design education and its impacts on design learning and teaching. These studies also illustrate particular research gaps in the relevant literature underlining the less-concentration on in-studio interactions between design teachers and learners as well as the development of empathic ways of teaching. In the following study (Chapter 4), empathy is addressed as an embodied happening in design studio conversations between design teachers and students. In this study, empathy embedded in design studio conversations is highly associated with perspective-taking of design teachers to ensure empathic understanding with design students. In participant observation studies conducted at two universities in Finland and Türkiye how design teachers take the perspective of other agencies and what deliveries are utilised for empathic perspective-taking are traced. The findings of the ethnographic content analysis show that design teachers take the perspectives of both human and non-human agencies during design conversations, such as design students, users, and materials. Moreover, they utilise discursive and performative deliveries, which lead to the identification of design teachers with these agencies. It is understood that design teachers' perspective-taking of design students during design conversations has particular effects on enhancing the learning experiences. Moreover, perspective-taking of design teachers towards users and materials help students to observe and understand the implications of design. This chapter entitled "Eliciting empathy embedded in design conversations: Empathic perspective-taking of design teachers towards design students, users and materials" is published in the International Journal of Art and Design Education. This second phase (deep diving), which is the core study of this thesis, dives deeply into design studio education and teaching activities, starting from the embodiment of the empathy phenomenon. Design conversations are focused, which are the backbone interactions in the design studio. This study exploring the implicit nature of design conversation is an initial step to frame the empathic approaches of design teachers. Aiming to develop an in-depth understanding specific to empathic approaches of design teachers in design conversations, in the last study (Chapter 5), empathic perspective-taking phenomenon in design teaching is addressed. To dig into the motives of design teachers behind empathic perspective-taking in design conversations, a pedagogical probe study based on self-documentation and reflection on design teaching approaches is conducted with the participation of design teachers and supporting teaching staff. A directed approach to qualitative content analysis is used for the data analysis in this study to explore the underlying motives behind perspective-taking. There appear distinctive intentions of design teachers cultivated from personal motivations that have potential impacts on learning processes. This chapter is an in-review process in an international peer-reviewed journal. The third phase (mining together) helps to expand the knowledge around empathic perspective-taking and presents it in all its aspects via a participatory approach. As an empathic approach, allocentric perspective-taking of design teachers in design conversations can serve for the designerly way of thinking and enhancement of learning activities, the motivation and inspiration of design students particularly. In conclusion, both conceptual and practical implications of this thesis are discussed. The conceptualization of design teachers' perspective-taking as an empathic action in design conversations is addressed through the synthesis of the findings. It is understood that design teachers may face multiple traps to fall on the way of taking a perspective in design conversations. Moreover, the development of practical pedagogical tools and exercises at personal, collective and institutional levels are encouraged. Via new pedagogical tools, design teachers and supporting teaching staff can raise their own awareness, ensure their well-being, reflect each other and become empowered in a pedagogical sense. This thesis can be taken as an attempt to bring a new perspective and pedagogical approach to design studio conversations in the quest of empathic design education. Raising awareness of design teachers in this context can make it possible for the development of empathic design teachers and teaching approaches. By this way, more empathic interactions in the design studio education can be established.
Açık bilim üniversitelerde neleri değiştirecek?

(İTÜ, 2022-02-03) Tonta, Yaşar ; 0000-0003-0285-1338 ; Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü

Açık Bilim Üniversitelerde Neleri Değiştirecek? adlı sunumunda akademik iletişim kültüründeki değişimin zorunluluğuna dikkat çekmiştir.
Assessing the influence of color blindness on player engagement and emotional experience in digital games

(Graduate School, 2024-07-11) Tillem, Merve ; Gün, Ahmet ; 529201022 ; Game and Interaction Technologies

Color blindness is a visual impairment that primarily affects male individuals. People with color blindness cannot see colors in the same spectrum as normal vision, leading to visual inaccuracies and misunderstandings. Color blindness can negatively affect many areas of life, including the experience of digital games. In digital games, colors are often used to transmit important information, such as distinguishing enemies from allies or indicating targets. Individuals with color blindness may have difficulty interpreting these visual cues, making the game less enjoyable and even affecting their ability to play. Previous research on accessibility has rarely concentrated on the intersection of color blindness and digital gaming. This study aims to examine the relationship between game design and color blindness through a comprehensive literature review, find gaps in current research, and evaluate the gaming experiences of individuals with color blindness regarding performance, emotional responses, and engagement. This study employed a group experiment to understand the experience of color blindness. To achieve that we developed a game called Color Quest, which was played silently by 5 color-blind and 8 participants with normal color vision. The participants were then asked to fill out a feedback form. Additionally, color-blind individuals were asked to play the game a second time with sound. Players were instructed to record their screens during gameplay, and their faces were simultaneously video-recorded. Facial recordings were analyzed using Emotion AI to capture real-time emotional changes. The data was output in CSV format and visualized in PowerBI. The analysis revealed that color-blind individuals did not react less than those with normal vision, but their reaction rates increased when playing the sound-supported version. This suggests that auditory support is a significant factor in enhancing player engagement. In the feedback forms, color-blind individuals mostly rated the silent game experience as 'Neutral,' while the majority of normal vision individuals selected 'Very connected.' In other words, individuals with normal vision reported a more positive visual experience compared to those with color blindness. When playing the game with sound, most color-blind individuals chose 'Connected,' indicating that sound enhancements support the emotional connection to the game. In the silent version, color-blind participants had an average completion time of 275.4 seconds, compared to 248.3 seconds for normal-sighted players. Color-blind individuals made an average of 9.4 wrong moves throughout the game, while normal-sighted individuals made 7.6 wrong moves. These findings shows that color blindness negatively impacts player performance. These findings underscore the crucial role of visual design in games, impacting both player performance and experience. While the video analysis of color-blind individuals did not reveal a distinct negative trend, the feedback clearly indicates that color blindness does have a detrimental effect on the game experience. Importantly, the study also demonstrates the positive influence of auditory support on player experience, a key insight for game developers and researchers in the field of accessibility and game design. It is important to acknowledge that this study was conducted with a limited number of participants, and individual differences and experiences could have influenced the results. However, these initial findings provide a strong foundation for future research. By involving more participants, designing more comprehensive games, and implementing standardized conditions, we can expect more definitive and insightful results, further advancing our understanding of game accessibility and color blindness.
Development as an apparatus of liberal governmental intervention: USA and Türkiye in the early cold war period

(Graduate School, 2025-01-20) Kahraman, Muhammet Salih ; Uzer, Umut ; 419211007 ; Political Studies

Government is the right disposition of things. This means not only the management of people but the administration of the complex whole of relationships between people and things. In liberal government, intervention is a necessity that is considered reasonable under certain conditions. Liberal government in the Foucauldian sense exists through the mechanisms of knowledge/power that it brings into existence through certain political rationalities. The interventionist aspect of liberal government in practice has not been limited to societies where liberal values are embedded. A new form of liberal intervention manifested itself when the free market model idealized in liberal societies and the understanding of liberal government were put forward as a model for countries marked as underdeveloped. The US-led "developmentalism" after World War II is a clear example of such an intervention. The development apparatus derived its governmental techniques from US experiences such as the "progressive era" and the "new deal". This context invites an examination of how these reports and programs are constructed and what they omit. Development programs and reports claim to improve people's lives based on scientific and technical expertise. The analysis of liberal governmentality aims to scrutinize in detail the practices of government, the tools and techniques invented for government, and the subjects affected and influenced. This "analytic" includes the history of political ideas and the genealogy of governmental technologies. Türkiye was an early beneficiary of US aid due to its geostrategic position and its willingness to join the Western bloc. The Thornburg Report (1949) and the Barker (IBRD) Report (1951) prepared during this period stand out as the texts describing how developmental reforms in line with the liberal market model should be implemented in Türkiye. These reports criticized the experience of statist industrialization in Türkiye and the weight of the state in economic activities as a source of "inefficiency". For economic development, private enterprise had to be supported, accounting and business techniques had to be rationalized, road and transportation infrastructure had to be improved, and rural areas had to be included in the market. The organization of the economic system and technological infrastructures prevented the spread of prosperity and economic profit throughout society. The development reports prepared by US experts during the early Cold War years are interventions that aim to "improve" Türkiye's economic and institutional framework with a liberal rationale. By redefining the everyday realities of peasants or factory workers with technical categories and statistical data, these interventions impose a set of recommendations and obligations on how they "should live". However, all these attempts at regulation are limited both by unpredictable socio-economic processes at the local level and by the political objections of different actors who remain outside the development discourse or resist it. Therefore, rather than the success or failure story of "development," the thesis focuses on the question "how is it intervened, guided by what knowledge and whose authority, and within what political boundaries and conflicts?" and discusses through early Cold War development reports in Türkiye.
Dispersif şok dalgalarının Whitham teorisi

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-01-12) Özdemir, Neşe ; Ahmetolan, SEmra ; Demirci, Ali ; 509152205 ; Matematik Mühendisligi

Bu tez çalışmasında, (2+1) boyutlu focusing modifiye Kadomtsev-Petviashvili (mKP(f)) ve defocusing modifiye Kadomtsev-Petviashvili (mKP(d)) denklemleri için parabolik tipte, (3+1) boyutlu mKP(f) ve mKP(d) denklemleri için ise paraboloid tipte bir dalga cephesi boyunca uzanan basamak tipi bir başlangıç koşulu için dispersif şokdalga çözümleri (DSW) incelenmiştir. Çalışma beş bölümden oluşmaktadır.
Doğal afet kaynaklı yıkıntı atıklarının depolanmasında uygun alanların belirlenmesi: İstanbul örneği

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-13) Erbay Altıok, Türkü ; Doğru, Ahmet Özgür ; 706191042 ; Coğrafi Bilgi Teknolojileri

İnsanlık, varoluşunun başından beri çevreye atık çıkarmaktadır. Özellikle kolektif hayat ve şehirleşme ile birlikte bu atık miktarı artmıştır. Şehirler geliştikçe atık miktarı daha da artmakta ve atık yönetimi bir soruna dönüşmektedir. Öte yandan, şehirlerin büyümesiyle afet dirençliliği düşmekte, ciddi can ve mal kayıplarına neden olmaktadır. Alp-Himalaya orojenik kuşağında yer alması ve aktif olarak sismik hareketlerin olduğu bir bölgede konumlanması nedeniyle Türkiye, deprem riskinin yüksek olduğu bir coğrafyadadır. Dolayısıyla, afet sonrası atık yönetimi süreçlerinin planlanması ve yönetimi konuları ülkenin temel gündemlerinden biri olarak oldukça önem kazanmaktadır. İstanbul hem konumu hem de Türkiye ekonomisindeki payı dolayısıyla, olası bir deprem sonrası ortaya çıkacak olan yıkıntı atıklarının yönetimi ve depolanması konularında çalışılması gereken bir bölgedir. Atık yönetimi konusundaki gelişmelere bağlı olarak, uygun atık depolama alanlarının belirlenmesinde mekânsal karar verme süreç mekanizmalarının oluşturularak uygulanması karar vericiler için fayda sağlamaktadır. Yıkıntı atıklarının depolanmasında uygun yer seçimi için Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ve Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri (ÇKKVY) kullanılmıştır. İstanbul şehrinin mevcut yapı stoğu, deprem kayıp tahminleri ve olası bir deprem sonrası ortaya çıkabilecek hafriyat ve yıkıntı atığı verileri bu kapsamda değerlendirilmiştir. Potansiyel atık miktarı göz önüne alınarak, İstanbul'un yanı sıra Kırklareli, Kocaeli, Sakarya ve Tekirdağ çevre il alanları da çalışma alanına dahil edilmiştir. Ülkemizde atık yönetimine ilişkin yürürlükteki mevzuatlar incelenenerek depolama tesisi uygun yer seçimi için kriterler belirlenmiştir. Söz konusu bu kriterler geçmiş çalışmalarda yer alan kriterlerle karşılaştırılmıştır ve ortak kriterlerin olduğu gözlemlenmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda belirlenen nihai kriterler çevresel ve erişim ana başlıkları altında sınıflandırılmıştır. Çevresel etkileri en aza indirme hedefiyle korunan alanlar, yapılı alanlar ve deprem riski çevresel faktörler olarak değerlendirilirken; depolama alanlarının erişilebilirliğini göz önünde bulundurmak için kara, demir ve deniz yolu ulaşımına dair mevcut altyapı (kara ve demir yolları ile limanlar) erişim faktörleri olarak belirlenmiştir. Kriterlerin önem ve ağırlıklarını belirlemek amacıyla Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerinden olan Analitik Hiyerarşi Yöntemi kullanılmıştır. Analitik Hiyerarşi Yöntemi, karar verme sürecinde farklı seçenekleri barındırarak bu seçenekler arasında kıyaslama ve duyarlılık analizi gibi çalışmaların uygulanmasına olanak sağlar. İkili karşılaştırma sayesinde karar verme ve hesaplama kolaylaşacağı gibi, çok kriterli karar verme sürecinde uyumlu uyumsuz kararları da gözlemleme fırsatı sunar. Bu tez çalışmasında karar verme sürecinde farklı alt kriterler içererek seçilen kriterler ile uygulanan karar verme yöntemleri değerlendirilmiş olup açık kaynaklı verilerden yararlanılarak ileride yıkıntı atıklarının depolanması için kullanılabilecek potansiyel depolama alanları belirlenmiştir. Söz konusu bu alanların nitelik ve nicelik olarak yeterliliklerine ilişkin kapsamlı değerlendirmeler yapılmıştır. Seçilen kriterler için AHY'de yer alan ikili karşılaştırma matrisi uygulandığında, her bir matris sonucunda tutarlılık oranı (Consistency Ratio) 0.1'den düşük çıktığı görülmüştür. Bu sonuca göre ölçütlerin tutarlı olduğu söylenebilmektedir. Elde edilen bulgulara göre belirlenen potansiyel depolama alanları uygunlu derecelerine göre çok uygun, uygun, az uygun, en az uygun ve tercih edilmeyen olarak sınıflandırılmıştır. Bu sınıflandırmaya göre sırasıyla; çok uygun alan 15,78 km2, uygun alan 250,79 km2, az uygun alan 787,82 km2, en az uygun 1114,91 km2 ve tercih edilmeyen 328,33 km2 olarak hesaplanmıştır. En uygun ve uygun alan tüm potansiyel depolama alanının %10,67'lik kısmını kapsamaktadır.
Evolution of content moderation in Turkey: Legal-social perspectives and future projections

(Graduate School, 2022-01-02) Ark, Çınar ; Zorlu, Tuncay ; 422181002 ; Science, Technology and Society

In the old paradigm censorship is used in a manner in which the citizen is aware of the aim of censorship, namely, it is common knowledge that there is a socially frowned upon item behind the pixelated flower or that the appearance of a light blue screen when trying to access a website that is blocked, it is within the understanding of the populace that the website they are trying to access has been deemed harmful by the government. However, in the new paradigm, differing methods of censorship are being utilized. If a content is deemed as harmful, it is removed from the search engine, hence the access is erased rather than blocked. Furthermore the entirety of a private conversation (IM) is subjected to instant control which suggests a departure from ex post censorship to ex-ante censorship. Considering the evolution of censorship technologies into algorithmic censorship, the extent of the latter method is quite significant. If censorship is divided into two components in the 21st century, namely, the Censorship of the Analog (Visual, Print) and the Censorship of the Digital ( ISP & OSP based, Algorithmic), an analogous setting can be found between the two in order to determine the difference. This thesis will analyze the historical progression of censorship law in Turkey by categorizing cases of content moderation into political and social categories by applying a search string to newspaper articles from 1930 to 2020 in order to convey progression of Censorship of the Analog and later compare it to the recent developments in the area of censorship. Winner's insight on using Technological Luddism as a method of analyzing the effect of a given technology, the analog and the digital can be compared to each other in order to provide a deeper understanding of the social effects of censorship technologies in the 21st century. Furhermore with the advent of streaming services, the content consumed by the Turkish public is not monitored by regulatory bodies in Turkey and in the last decade there has been several legal acitons taken in order to normalize this structure. The thesis will look into the possibility of a hegemonic relationship between the ever increasing nature of global streaming services.
Exploring the factors that affect game production process in casual mobile games

(Graduate School, 2024-07-16) Yayla, Yavuz Selim ; Gün, hmet ; 529211016 ; Game and Interaction Technologies

Video oyunu, sanal bir ortam sunmak için etkileşimli oyun ve bilgisayar teknolojisinin kullanımını içeren bir dijital medya biçimidir. Video oyunları kişisel bilgisayarlar, oyun konsolları ve mobil cihazlar da dahil olmak üzere çeşitli platformlarda oynanabilir. Oyunculara bir eylemlilik duygusu sağlama yetenekleri ve etkileşimli yapıları ile karakterize edilirler ve genellikle oyuncuların becerilerine ve problem çözme yeteneklerine meydan okumak için tasarlanmıştır. Video oyunları, oynanış mekanikleri ve diğer özelliklerine göre çeşitli türlerde sınıflandırılabilir. Video oyunu türlerinin bazı yaygın örnekleri arasında aksiyon, macera, rol yapma, simülasyon ve strateji yer almaktadır. Aksiyon oyunları tipik olarak hızlı refleksler ve el-göz koordinasyonu gerektiren hızlı tempolu oyun ve zorlukları içerir. Macera oyunları genellikle hikaye ve keşfi vurgular ve oyuncuların problem çözme becerilerini kullanmalarını gerektiren bulmacalar ve diğer zorlukları içerebilir. Rol yapma oyunları oyuncuların bir karakter yaratmasına ve kontrol etmesine izin verir ve genellikle karakter ilerlemesi ve özelleştirme unsurlarını içerir. Simülasyon oyunları gerçek dünya sistemlerini veya faaliyetlerini taklit etmeye çalışır ve genellikle strateji ve kaynak yönetimi unsurlarını içerir. Strateji oyunları oyuncuları stratejik kararlar almaya ve gelecek için plan yapmaya zorlar ve kaynak yönetimi ve birim kontrolü unsurlarını içerebilir. Oyun geliştirme, bir video oyunu oluşturma sürecidir. Çok çeşitli görevleri içerir ve karmaşık ve zaman alıcı bir süreç olabilir, ancak aynı zamanda oyun yaratma konusunda tutkulu olanlar için inanılmaz derecede ödüllendirici bir deneyim olabilir. Oyun geliştirme süreci tipik olarak oyunun kavramsallaştırılmasıyla başlar. Bu, oyun için bir fikir bulmanın yanı sıra hedef kitlenin, türün ve oyun mekaniğinin belirlenmesini içerir. Geliştirme sürecinin geri kalanına rehberlik edeceği için bu aşamada oyun için net bir vizyona sahip olmak önemlidir. Oyun için konsept oluşturulduktan sonra, bir sonraki adım oyunu tasarlamaktır. Bu, oyunun sanat stilini, karakter tasarımlarını, seviyelerini ve diğer görsel unsurlarını oluşturmayı içerir. Ayrıca oyun için bir hikâye veya senaryo oluşturmayı da içerebilir. Oyun tasarlandıktan sonra, bir sonraki adım oyunu programlamaya başlamaktır. Bu, oyunun amaçlandığı gibi çalışmasını sağlayacak kodun yazılmasını içerir. Oyunun karmaşıklığına bağlı olarak, bu süreç nispeten basit veya oldukça karmaşık olabilir. Bir oyunun programlanması tipik olarak aşağıdakiler gibi birkaç alt görev içerir: - Oyun motorunun kurulması: Oyun motoru, oyuna güç veren ve grafik oluşturma, ses çalma ve kullanıcı girdisini işleme gibi görevleri yerine getiren yazılımdır. - Oyun mekaniğinin uygulanması: Bu, karakter hareketi, çarpışma algılama ve oyun fiziği gibi oyunun çeşitli oynanış unsurlarının kodlanmasını içerir. - Oyun mantığının uygulanması: Bu, seviye ilerlemesi ve oyun bitti koşulları gibi şeyler de dahil olmak üzere oyunun akışını kontrol eden kodun yazılmasını içerir. - Varlıkları entegre etme: Bu, oyun için oluşturulan modeller, dokular ve sesler gibi çeşitli varlıkların içe aktarılmasını ve entegre edilmesini içerir. Oyun programlandıktan sonra sıra test etmeye gelir. Bu, oyunun düzgün çalıştığından emin olmak ve herhangi bir hatayı veya aksaklığı tespit edip düzeltmek için oyunu oynamayı içerir. Oyunun son kullanıcı için mümkün olduğunca cilalı ve eğlenceli olmasını sağlamak için kapsamlı bir şekilde test edilmesi önemlidir. Bir oyunun test edilmesi tipik olarak aşağıdakiler gibi birkaç alt görev içerir - Oyun testi: Bu, insanların oyunu oynamasını ve oynanış, kontroller ve oyunun genel keyfi hakkında geri bildirim sağlamasını içerir. - Hata testi: Bu, oyundaki hataların veya aksaklıkların belirlenmesini ve düzeltilmesini içerir. - Uyumluluk testi: Bu, oyunun çok çeşitli sistemlerde düzgün çalıştığından emin olmak için çeşitli farklı donanım ve yazılım yapılandırmalarında test edilmesini içerir. Oyun test edildikten ve gerekli değişiklikler yapıldıktan sonra sıra oyunu piyasaya sürmeye gelir. Bu, pazarlama materyalleri oluşturmayı, dağıtım kanalları kurmayı ve oyunu hedef kitleye tanıtmayı içerebilir. Özetle, oyun geliştirme, kavramsallaştırma ve tasarımdan programlama ve test etmeye kadar çok çeşitli görevleri içeren karmaşık bir süreçtir. Yaratıcılık, teknik uzmanlık ve detaylara gösterilen dikkatin bir kombinasyonunu gerektirir. Zorlu bir süreç olsa da, başarılı bir oyun yaratmanın sonucu, oyun geliştirme konusunda tutkulu olanlar için inanılmaz derecede ödüllendirici olabilir. Çalışma kapsamında, oyun geliştirme sürecine ilişkin daha önce yapılmış çalışmaları incelemek üzere sistematik bir literatür taraması gerçekleştirilmiştir. Tarama çalışması Web of Science, Scopus ve ACM Digital Library gibi kapsamlı veri tabanları üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu veri tabanları "Oyun Geliştirme" ve "Süreç" anahtar kelimeleri kullanılarak taranmıştır. Şirketlerin çalışan sayıları 3 ila 10 yıl arasında değişmektedir ve nadir de olsa 50'yi aşar. Ürün geliştirme ve oyun tasarımı departmanları rol oynarken, Yazılım ve Sanat ekipleri esastır. Şirketler, özellikle sanat ve seslendirme konularında genellikle dış kaynak kullanırlar ve bazılarının kendi altyapıları vardır. Oyun sektöründeki şirketler projelerini yönetmek için Waterfall, Agile, Scrum, Kanban, Scrumban ve PPP gibi çeşitli proje yönetim yöntemleri kullanmaktadır. Sanat içeriğindeki tutarlılık, deneyimli ekiplerin daha iyi çalışmasıyla deneyler yoluyla elde edilir. Oyun mekaniği ve yazılımı yinelemelidir, bazı ekipler daha büyük değişiklikler yaparken diğerleri daha küçük değişiklikler yapar. Proje yönetim yöntemine bağlı olarak kontrol ve değerlendirme toplantıları haftalık olarak yapılır. Çok oyunculu özellikler yaygın değildir. Analizler tasarım sürecinin sonlarına doğru kullanılır ve önemli analizler yumuşak lansman aşamasında yapılır. Oyunlarda kullanıcı geri bildirimi önemlidir. Şirketler atlas ve içerik boyutu gibi kendi optimizasyon yöntemlerini geliştirir. Hikaye ve anlatım genellikle basit mobil oyunlarda kullanılmaz. Bir oyun geliştirme projesinin yönetimi tipik olarak CEO ve ürün müdürünü içerir ve her 1 veya 2 haftada bir kontrol toplantıları yapılır. Daha esnek çalışan şirketler genellikle görevleri açıkça yazmazlar ve bunları uzatabilirler. Sektörde geliştiricilere, sanatçılara ve oyun tasarımcılarına ihtiyaç duyulur; muhasebe, finans ve İK gibi roller ise yönetim kademesindeki çalışanlar veya dış kaynak hizmetleri tarafından yerine getirilir. Çizelgeleme genellikle katmanlıdır ve ekipler zamanı kendi aralarında daha küçük görevlere bölerler. Bazı görevler zamana tabi değildir ve görevler zamanında ulaşmadığında, daha az önemli özellikler kaldırılır. Şirket kültürü, görev çeşitliliğinde önemli bir rol oynar; belirli durumlarda sabit atamalar kullanılır ve iş tanımları gerektiğinde değişir. Test yaklaşımları farklılık gösterir; bazı şirketlerde sorumlu belirli kişiler bulunurken bazılarında bulunmaz. Yerelleştirme ve seslendirme çoğunlukla dış kaynaklıdır, bazı şirketler ise pazarlama ve muhasebe için dış şirketlerle çalışır. Para kazanma modelleri, kitleye bağlı olarak oyuncu satın alımları ve reklamların kullanılmasıyla değişebilir. Hedef kitle çok önemlidir, çünkü daha küçük şirketlerin özellikle hukuk ve pazarlama alanlarında süreçleri uyarlamaları gerekebilir. Şirket kültürü önemli bir rol oynar; bazı şirketler daha sabırlı ve esnekken, diğerleri daha esnektir ve daha verimli küçük projelere izin verir. Kanunlar da sektörü etkiliyor. 2019'da dünya çapında kişisel verilerle ilgili yapılan değişiklikler araçları kullanılamaz hale getiriyor ve şirketlerin kendi analiz araçlarını oluşturmalarını gerektiriyor. Şirketlerin çoğu şirket ve çalışan deneyimine öncelik veriyor ve on şirketten dördünde ilk sırada yer alıyor. Bu da şirketlerin süreçleri oluştururken know-how'a öncelik verdiğini gösteriyor. Çalışan devir hızı da önemlidir ve iki şirket bu kategoride ilk sırada yer almaktadır. Bu faktöre öncelik veren şirketler, daha uzun süreli bir çalışan deneyimi sağlayarak kurumsal kimliklerini koruyor. Bir diğer önemli kriter ise para kazanma modelindeki hedef kitle, kullanıcı geri bildirimi kontrol noktaları, oyun türü, özellikleri ve mekanikleridir. Bu faktörler sektörün gerçeğidir ve geliştirme sürecini değiştirir. Şirketler vizyonları veya bakış açıları ne olursa olsun bu faktörleri göz önünde bulundururlar. Şirket büyüklüğü, dış kaynak kullanımı stratejisi ve şirket yaşı gibi kriterler birçok şirket tarafından daha alt sıralarda yer almaktadır. Dış kaynak kullanımı stratejisi ve şirket yaşı, süreç inşasında daha sonra dikkate alınır. Şirketler süreçleri oluştururken on yaşındaki veya 20 yaşındaki şirketlerini göz önünde bulundurmalıdır, çünkü her zaman aynı yaklaşımı izlemeyebilirler.
Fighter pilot behavior cloning and transferring to another aircraft

(Graduate School, 2022) Sever, Gülay ; Üre, Nazım Kemal ; 772812 ; Autonomous Systems Programme

he "Pilot-in-the-loop" flight simulators are important tools in the development of fighter aircraft because they allow engineers and designers to test different scenarios and algorithms in a controlled environment without the risks associated with actual flight testing. However, these simulations often require high pilot skill levels and can be time-consuming and costly to arrange. It is important to create realistic models of human fighter pilots in order to reduce the reliance on skilled pilots to demonstrate agile/aerobatic maneuvers in flight simulators. Traditional controllers for aircraft require detailed knowledge about the aerodynamic model and physics of the aircraft in order to perform aerobatic maneuvers. Also, these control algorithms may not be able to match the performance of skilled human pilots, who are limited by a lack of bandwidth. This suggests that there may be potential for improving the performance of aircraft through the use of techniques that can take advantage of the superior speed and maneuverability of skilled pilots. In that case, imitation learning is a potential solution to eliminate the dependency need of skillful pilots in the flight simulator. Imitation learning also known as learning from demonstrations has benefited from computational progresses brought on by deep learning and increased availability of demonstration data. It is aimed to emulate desired behavior in a given task. An agent is trained to learn mapping between observations and actions by utilizing demonstrations. In this thesis aims the development of a pilot behavior model which is capable of autonomously performing agile maneuvers and is able to replace expert pilots' demonstrations over its full flight envelope in the flight simulator. Moreover, this model is transferable to other aircraft with limited data using transfer learning techniques. Besides all these features, the pilot behavior model can be able to run in real time in the flight simulator.
From past to virtual realities: An art historical look into virtual reality as an art medium

(Graduate School, 2024-06-12) Selik, Pelinsu ; Doğrusöz Yetişkin, Ebru Belgin ; 402221003 ; Art History

In an era where virtual reality technologies have reached various sectors, an abundance of academic research has been done on the technological, ontological and psychological aspects of the new technologies due to their novelty and mass appeal. Notwithstanding the fact that their immense presence has notably extended into the realm of contemporary art production as an art medium, the connection between the usage of virtual reality technologies and the broader spectrum of art history is still waiting to be explored. In order to complete this art historical exploration, this study offers an established framework categorizing the artistic properties of VR artworks. These artistic properties are: spatial manipulation, dynamism & movement, conceptualization, interactivity and multisensoriality. Then, by employing literature review, document and discourse analysis as methods, the corresponding art historical movements are systematically listed and aligned underneath these properties. Before delving into this detailed exploration though, this descriptive study first elucidates the definition and context of VR art in this study's terms. Since this study often refers to VR as a novel medium, first the origin of the term medium is introduced through the theories of Clement Greenberg's medium-specificity and Rosalind Krauss' post medium condition. Due to the fact that VR's role as an art platform of virtually displaying artworks is quite popular, a differentiation between VR's role as a medium versus a platform in the contemporary art landscape is also discussed in this section. Following this differentiation, this study's definition of VR art gets revealed. The scope of this study is specifically limited to VR artworks that utilize head-mounted displays due to their accessibility, popularity and novelty. Therefore, other immersive technologies that are utilized in art production such as CAVE and 360-degree video are excluded. This foundational discussion sets the stage for a brief historical overview of VR technologies. This section first talks about the early ancestors of VR technologies. VR's first application in the military as flight simulators and their adoption by NASA is therefore discussed. Thanks to the popularity of VR technologies in the gaming community with the rise of virtual gaming, the new technology has been eventually adapted by the artists of the late 1980s. Another section of this work is thus dedicated to the first artistic explorations of VR in significant establishments such as Banff Centre for Arts and Creativity and groundbreaking artworks such as Osmose (1995) by Char Davies. This historical exploration too is necessary for it reveals the evolution of the VR technologies from once a military equipment into their current status as an artistic medium. The main part of this study is titled Shifts Towards VR Art In Art History. In this context, shifts can be defined as any art movement, renowned artwork, or technique that has fundamentally transformed the way art is created in subsequent generations. These significant shifts mentioned in this study therefore eventually led to the inclusion of VR as an art medium. This study categorizes these shifts under the categories of spatial manipulation, dynamism & movement, conceptualization, interactivity and multisensoriality. The framework consisting of these headings aims at chronologically listing and describing significant shifts in art history in the context of VR art. For instance, panoramas, which astonished 19th-century audiences with their illusionary properties and immersiveness, reflect attributes found in VR art. Therefore, in the framework of this study, panoramas should be listed under the spatial manipulation category. By tracing such historical shifts, this study provides a comprehensive understanding of the evolution of art forms that have paved the way for the emergence of VR art. Through identifying the usage of virtual reality as a medium via its past counterparts in art history, this research can possibly contribute to contemporary art historiography which cumulatively evolves from past art movements and techniques. The findings and motives behind this research reveal the evolution of diverse art mediums throughout history, broaden the public's understanding of what contemporary art is and provide valuable insights for scholars, artists, and audiences exploring the dynamic relationship between VR and artistic expression. Through this study, not only a better understanding of contemporary art but a better understanding of the relationship between art, technology and society can be ensured.
How to understand sovereignty through the prism of cosmopolitan morality

(Graduate School, 2024-11-18) Sarıkaya, Yağız Kağan ; Koçan, Gürcan ; 419191006 ; Political Studies

Human history is shaped by complex dynamics influenced by major transformations and divisions. These dynamics have continuously altered political, economic, and cultural structures, guiding the evolution of social organizations. Throughout history, humanity has formed various political and social units in response to changing needs, and these units have undergone transformations based on social, cultural, and moral developments. Tribes, religious communities, trade unions, political parties, and states represent historical examples of social groups, each with its own rules, structures, and definitions. To understand the concept of sovereignty, it is essential to explore its philosophical trajectory and evolution. Sovereignty is traditionally defined as the state's authority to exercise its will independently within its borders, free from external interference. However, globalization, social inequalities, environmental disasters, pandemics, and wars have necessitated a reevaluation of sovereignty. While modern states maintain their independence within national borders, these global challenges require increased international cooperation and collective solutions. Therefore, the concept of sovereignty must be reconsidered in light of current global conditions. From a global perspective, sovereignty is no longer confined to internal matters of states but has become a shared issue for individuals and the international community. This paper examines how sovereignty can be reinterpreted in a global context and its implications for social and political structures. It is based on the assumption that the traditional notion of sovereignty is inadequate and that new institutional and political approaches are required. Sovereignty, especially with the Peace of Westphalia and the revolutions of the 18th century, has been grounded in the nation-state system. Today, it emphasizes the right of states to maintain independence within their borders and to be protected from external interference. While this principle has underpinned nationalism and nation-state politics, global developments since the 20th century have shown that sovereignty cannot be limited to internal issues. The process of globalization, increasing international trade, the rapid flow of information, environmental crises, and human rights violations require a reassessment of state sovereignty. Many modern issues are transnational, prompting a shift towards international collaboration and a more collective, global approach to sovereignty. Cosmopolitan morality, which advocate for the universal rights and equality of all humans, should extend into political theory as cosmopolitan sovereignty. This idea moves beyond the sovereignty of nation-states, proposing a global political union centered on individual rights and freedoms. In this view, human rights violations should be seen as a global issue, not just a domestic one. This requires a sense of responsibility beyond national borders and emphasizes international solidarity. Today's global challenges, such as climate change, pandemics, armed conflicts, and poverty, cannot be addressed within the confines of nation-states alone. Cosmopolitan sovereignty suggests that solving such issues requires international cooperation, with states acting together based on shared values. The implementation of cosmopolitan sovereignty, however, is a difficult process, as it involves balancing national sovereignty with global justice and equality. States must adopt a collective approach to global issues while still safeguarding national interests. Human rights, as a fundamental aspect of cosmopolitan sovereignty, are not limited to the internal affairs of nation-states but are universal rights for all humanity. The protection of these rights is a global responsibility, as human rights violations have increasingly become a global issue. For example, environmental disasters, such as climate change, affect not only local or national populations but pose a global threat. The actions of countries emitting the most carbon affect vulnerable regions and exacerbate global inequalities. This environmental injustice calls for the need for environmental justice and the protection of human rights. Global problems, such as the refugee crisis, wars, and ethnic cleansing, also transcend national boundaries. These issues demand international cooperation and solidarity, as they affect entire regions or the global community. The Covid-19 pandemic, for instance, demonstrated how a health crisis could quickly spread across borders, affecting social, economic, and cultural connections globally. These challenges require collective action based on shared moral values, as they are no longer the sole concern of individual nations but of the entire international community. Cosmopolitan sovereignty thus challenges the traditional notion of sovereignty based on nation-states, advocating for a global perspective. It calls for a normative framework that transcends national borders, urging the international community to collaborate on global issues, including human rights, environmental protection, and global peace. Sovereignty, from this cosmopolitan standpoint, is not merely a theoretical concept but a practical responsibility that requires global cooperation. International solidarity and cooperation are essential for addressing global challenges and ensuring justice, equality, and sustainability. The inadequacy of the current definition of sovereignty arises from its reliance on a geopolitical understanding rooted in the concept of the nation-state. Instead, sovereignty should be defined through a perspective of power that is based on cosmopolitan morality and requires all individuals to act as part of a global and environmental community, encompassing a set of principles that draw from both utilitarian and deontological approaches. The concept of national sovereignty is inherently contradictory. This constitutes a two-level problem: one at the ideal level, and the other in practical terms. In practice, this concept needs to be criticized, as it contradicts the necessity for equal consideration of interests. In this context, institutionalization is essential. There is a need to focus on the concerns about the pressures that power can create and to build a critical mindset. It is necessary to argue for a critical public space in order to ensure secure cosmopolitan institutionalization and reduce the risk of corruption. Furthermore, if institutionalization is to occur, it is crucial to develop a framework of thought that examines the behavior of these institutions in a holistic manner. If cosmopolitan morality are grounded in a foundation that does not include a critical mindset, they could turn into a source of oppression. Therefore, a critical mindset is required; otherwise, there is a risk of a shift from cosmopolitanism to particularism. In conclusion, the fight against global problems requires moving beyond the traditional understanding of sovereignty and adopting a broader humanitarian perspective. The principles of human rights, equality, and environmental protection are global responsibilities. Therefore, every individual and state must contribute to this responsibility and act toward common global goals. Cosmopolitan sovereignty extends beyond national borders to encompass the entire global community. This approach necessitates a new normative framework, a shared ethical system, and international cooperation to address global crises. In this context, cosmopolitan sovereignty is not only a moral stance but also a practical necessity for safeguarding human rights, protecting the environment, and establishing global peace.
Immigration and the rise of radical populist right parties in europe: The Resurgence of nationalism

(Graduate School, 2024-10-24) Bilgili, Zehra Nazlıcan ; Uzer, Umut ; 419191007 ; Political Studies

Popülizm günümüz siyasetinde en çok anlamaya uğraştığımız kavramlardan biridir. İnsan yaşamının varlığından beri süregelen göç olgusu bugün Avrupa'da Sağ Popülist siyaset çatısı altında bir sorun olarak ifade edilmektedir. Göçün bir sorun olarak ifade edilmesi milliyetçiliğin yükselişi ile paralel olarak gösterilmektedir. Bu çalışma Avrupa'da Radikal Sağ Partilerin yükselişinin göçle olan ilişkisini incelemeyi amaçlamaktadır. İlk olarak kavramsal karmaşadan kurtulmak amacıyla popülist siyaset biçimi teorik olarak ele alınmaktadır. Maalesef ki günümüzde hala popülizmin ne olduğuna dair soru işaretleri devam etmektedir. Kavramın tanımının yapılmasına dair zorluklar söz konusudur. Bu yüzden de bu kavram tanımlanmaya çalışılırken rastladığımız durum genellikle siyaset bilimcilerin kavramın ortak özelliklerinden bahsetmesiyle gerçekleşir. Popülizmin tanımını gerçekleştirmek isterken karşılaştığımız çıkmazlardan birisi bu kavramı ideoloji olarak mi yoksa siyaset yapma biçimi ya da bir araç olarak mı göreceğimiz ile ilgili olmaktadır. Elbette bu noktada çok farklı görüşler mevcuttur. Özellikle de mlilliyetçilik ile popülizm benzer çatı altında tutulduğu zaman popülizmin hangi kategori altında inceleneceği önem kazanmaktadır. Şüphesiz popülizmin özellikleriden bahsederken karşımıza çıkan ve popülizmin en temel özelliği olarak gösterebileceğimiz nokta popülist siyaset biçiminin halk ve seçkinler arasında gerçekleştirdiği politik ayrımdır. Bu noktadan itibaren sağ ve sol popülizmin benzer ve farklı yönleri incelenmektedir. Sol partiler göçmenler konusunda daha ılımlı bir yaklaşıma sahipken, sağ popülizmin tam tersi bir bakışa sahip olduğu görülmektedir. Sağ popülizmde, halk ve elitler arasındaki çatışma genellikle ulusal kimlik ve kültürel anlamda korunma üzerine kurulu olmaktadır. Bu noktada ulusal kimlik ve kültürel korunma anlamında düşman olarak gördükleri göçmenler üzerinden siyasal faaliyetlerini yürütmektedirler. Sağ ve sol popülizmin üzerindeki ortak ve farklı yönleri değerlendirirken dikkat etmemiz gereken nokta bu kavramın bölgesel olarak da farklılık taşıyan bir özelliğe sahip olmasıdır. Günümüzde, özellikle Avrupa'da sağ popülizm genellikle göç ve milliyetçilikle ilişkilendirilir. İnsanlık tarihinin başlangıcından itibaren devam eden göç olgusu, günümüzde Avrupa siyasetinde en çok tartışılan ve sorun olarak dile getirilen meselelerden biri haline gelmiştir. Bu sorun, büyük ölçüde sağ popülist siyasetin içinde şekillenmekte ve özellikle milliyetçiliğin yükselmesiyle paralel bir biçimde karşımıza çıkmaktadır. Çalışmamda Avrupa'daki radikal sağ partilerin yükselişinin göçle ilişkisini ve bu yükselişin milliyetçilikle nasıl iç içe geçtiğini incelemeyi amaçlıyoruz. Dolayısıyla popülizmin kavramının ne olduğu üzerine düşünmek kadar milliyeçilik ideolojisinin ne ifade ettiğini de anlamaya çalışmalıyız. Çünkü siyaset arenasında her kavramda ve ideolojide olduğu gibi net ve keskin ifadelere yer vermek zaman zaman zor olabilmektedir. Milliyetçilik de popülizm gibi zaman ve toplumsal bağlama dayalı olarak içeriği farklılaşan bir ideolojidir. Bu kavramların esnek bir yapıya sahip oluşları neticesinde popülizm ve milliyetçilik arasındaki ilişikiyi çözümleyebilmemiz zorlaşmaktadır. Bir ideoloji olarak milliyetçiliğin popülizm olgusu ile hangi anlamda örtüştüğü sorgulanmaktadır. Her ne kadar popülizm kadar bukalemun bir yapıya sahip olmasına rağmen milliyetçiliğn tanımlarından bahsetmek daha mümkün olmaktadır. Özellikle, popülizmle milliyetçilik arasındaki örtüşen noktaların araştırılması, her iki ideolojinin halk ile elitler arasındaki ilişkiyi nasıl tanımladığını anlamak açısından kritik bir rol oynamaktadır. Popülizm, halkın egemenliğini savunarak elitlere karşı bir meydan okuma gerçekleştirmektedir. Milliyetçilik de halkı (genellikle bir ulus ya da etnik gruptan bahsetmek mümkündür) savunma iddiasıyla belirli bir ulusal kimlik ve egemenlik fikrini vurgular. Ancak, bu noktada milliyetçilik ve popülizm aynı şey midir, yoksa bugün yeni bir milliyetçilik anlayışı mı ortaya çıkmıştır? sorusu, hem teoride hem de pratikte siyasal düzeni anlayabilmemiz açısından önemlidir. Bu sorunun yanıtını aramak bu iki kavramın hem örtüştüğü hem de ayrıştığı noktaları daha iyi anlamamıza olanak sağlayacaktır. Her ikisinde de halkı savunmak adına benzer bir söylem geliştirmesine rağmen bunların taşıdığı anlamlar ve hedefler yer yer değişmektedir. Bu nedenle, popülizm ile milliyetçilik arasındaki ilişkiyi araştırmak, yalnızca siyasal stratejileri anlamak için değil, aynı zamanda günümüz siyasetinin evrimini kavrayabilmek için de önemlidir. Ne yazık ki popülizmin ve milliyetçiliğin aynı anılması popülist siyasetinin özgüllüğünün kaybolmasına neden olmaktadır. Öyle ki bugün milliyetçiliğin yükselişi olarak tarif edilen durum aslında çok farklıdır. Özellikle Avrupa'da sağ partiler ile ilişkilendirilen milliyetçilik, ulus devleti kuran milliyetçilik kavramından çok daha başka bir noktadır. Milliyetçilik ve popülizm arasındaki ilişkiyi anlamadan, günümüz sağ popülist siyaseti tam olarak kavranamaz. Milliyetçilik, özellikle ulus-devletin inşası ve kimlik politikaları ile ilişkilendirilirken, günümüz sağ popülist hareketlerinde milliyetçilik çok daha farklı bir yönelim taşımaktadır. Bugün, milliyetçilik, ulusal kimliği ve kültürel değerleri savunma adına etnik bir ayrımcılıkla harmanlanmış bir formda ifade bulmaktadır. Popülizm ve milliyetçilik arasındaki bu örtüşme, özellikle Avrupa'da popülist hareketlerin güç kazanmasının temel sebeplerindendir. Dolayısıyla bugün Avrupa'da popülist sağ siyaseti anlamak için popülist milliyetçilik ve etnomilliyetçilik gibi kavramlar açığa çıkmıştır. Popülist siyaseti ve milliyetçilik ideolojisini birleştilmesi ile ortaya çıkan bu kavramlar aracılığıyla Avrupa'nın siyaset tarzı anlaşılmaya çalışılmaktadır. Nihayetinde popülizmin bukalemin doğası nedeniyle aslında bu ideolojik karmaşa gerçekleşmektedir. Son olarak göç kavramına odaklanılıp Avrupa'daki göç hareketleri ve sağ partilerin göçmenlere yönelik politikaları incelenmektedir. Göçmenlerin ülkelerine hem ekonomik hem de toplumsal zarar verdiğine yönelik algıya sahip olan Avrupa seçmeninin düşüncesini etkileyen faktörlere odaklanılmaktadır. Avrupa'da yapılan araştırmalar göstermektedir ki Avrupa ülkelerine gelen göçmenlerin hepsi aynı statüye konulmaktadır. Avrupa Birliği'nin göçmen konusunda eleştirilere maruz kalmasına rağmen araştırmalar göstermektedir ki mülteci ve düzensiz göçmen konusunda bir abartı söz konusudur. Çalışmamda beş farklı Avrupa ülkesinde (Almanya, Avusturya, Hollanda, İtalya, Fransa) yükselişe geçen sağ partilerin göçmenlere karşı olan tutumları ele alınmaktadır. Görülen odur ki beş farklı Avrupa ülkesindeki sağ partiler genellikle aynı eleştirel tavır içerisindedirler. Bu beş Avrupa ülkesindeki radikal popülist sağ partilerin göçmenlere yönelik tutumları aynı şekilde ilerlemektedir. Hepsi göçmenleri suçlu ilan eden bir bakış açısına sahiptirler. Son aşamada ise medyanın, göçmenlere olan bakış açısına etkisi ve sağ popülist siyasete ne ölçüde hizmet ettiği değerlendirilmektedir. Bugün radikal popülist sağ partilerin medya sayesinde göçmen tutumlarını değiştirebilecek güçleri vardır. Medya işbirliğinde seçmenler üzerinde algı ve tutum değiştirebilecek konular özellikle gündemde tutulmaktadır. Sonuç olarak popülizm, milliyetçilik ile işbirliği içerisinde olan fakat eş değer tutulamayacak bir siyaset yapma biçimidir. Popülizm, milliyetçilik ideolojisinin özelliklerini ödünç almakla birlikte ona dönüşmemektedir. Göç Avrupa'da yeni gerçekleşen bir olay değil, insanlık tarihinden itibaren sürekli devam eden bir süreçtir. Bugün düzensiz göç ve mülteci krizi adı altında ile daha fazla yankı bulan göç konusunun medyanın da dahil edilmesi ile birlikte Avrupa'da yükselişe geçen sağ popülist siyasetin milliyetçilikten öteye geçen göçmenlere yönelik bir algı ve tutum içerisinde olduğu sonucuna varılmaktadır. Avrupa'daki sağ popülist partilerin yükselmesinin, göçmenler üzerindeki olumsuz algılarla doğrudan ilişkili olduğunu vurgulamaktadır. Popülizm, milliyetçilik ve göç arasındaki etkileşimler, Avrupa'da politikaların şekillenmesinde belirleyici bir rol oynamaktadır. Medyanın, bu ideolojik ve toplumsal süreçlerdeki etkisi, popülist siyasetin gücünü pekiştiren önemli bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır.
Industrial plant construction projects scheduling for elimination and mitigation of delay risks

(Graduate School, 2024-07-05) Çapraz, Merve ; Gürcanlı, Gürkan Emre ; 501131111 ; Construction Management

Industrial plant construction projects are complex undertakings prone to delays and disputes that have the potential to impact project budgets, completion times and overall efficiency. This thesis analyzes delays through a case study of a thermal power plant project in Turkey, analyzes the events that led to delays and makes recommendations to mitigate and prevent potential risks. A literature review was conducted for the factors that cause delays in industrial plant construction projects and it was tried to determine which problems are concentrated on which issues. The research analyzes 12 construction work packages that have been the subject of disputes between the employer and the contractor. A comprehensive delay analysis enables the identification of the root causes of these disputes and thus illuminates the specific risks associated with industrial plant construction projects and their potential consequences. As a result of the analysis, it was realized that there were many deficiencies in project management. It was found that effective and advanced planning and project control strategies that lead to the goal of completing projects on time and on budget were not implemented in this project. Developing a proactive planning and project control system is essential for the successful management of industrial construction projects Preparing and following a schedule created with software that supports construction project management is essential part for the successful execution of industrial construction projects. Due to the complexity and wide scope of industrial construction projects, the details and specifications of the schedule will need to be well defined. At this point, as a risk mitigating practice for both the employer and the contractor, it is recommended that effective and developed "Project Planning and Reporting Procedures" are prepared and implemented from the tender phase of the project. These procedures, which will be annexed to the contract, contain information and methods that will eliminate disputes and risks in projects. Implementation of this project planning and project control management strategy will avoid potential risks. This thesis presents a project management strategy recommendation to mitigate these challenges with data from the literature review and case study analysis. These recommendations highlight key areas that are critical for successful project execution. With the implementation of these procedures, effective risk management will be achieved. It will help to reduce and avoid risks that may cause delays such as changes, additional work, late design document submitted, poor communication and coordination, etc. There is always a risk of delay in industrial plant construction projects with high complexity, large scale, high technical details and many stakeholders. Analysis is needed to determine the reasons for delays and the responsibilities of the parties. In order to make this analysis correctly, effective planning and project control management should be implemented during project execution and monitoring periods. The research findings support the hypothesis that effective planning and project control practices can reduce schedule delays. The study provides practical recommendations for the implementation of effective and improved scheduling and project control strategies to enhance project success. The aim of these insights is to improve project management practices in industrial plant construction, thereby achieving superior project outcomes. The thesis combines findings from the literature review with findings from the case study analysis to provide a comprehensive understanding of schedule delays in industrial plant construction projects and presents project planning and control management as an effective strategy to overcome these challenges.
Integrated vehicle control unit development with active safety functions for electric vehicles

(Graduate School, 2022) Ünver, Muhammet Mustafa ; Gökaşan, Metin ; 514181009 ; Defense Technologies Programme

The importance of electronic control systems has increased with the increase in safety standards for the driver and passengers on both the commercial and defense side in the automotive. In this thesis, the developed integrated vehicle control unit for military electric land vehicles is only one of dozens of electronic control units used on the vehicle. It is called an integrated system because of the functions of the different control units it contains. To list these functions, it consists of vehicle mode determination, torque demand from the accelerator pedal, power management system, motor torque limiting, regenerative brake control, fault detection and safety function, traction control and vehicle stability control subsystems. Traction control and vehicle stability systems are among the most complex functions of the integrated vehicle control unit. These complex systems are functions of active safety systems. Active safety systems come up with the names of ABS, TCS and ESC today, and they take control of the vehicle partially or completely by detecting any uncontrolled vehicle movement or condition that may occur while driving through the sensors or systems on the vehicle. In this way, it aims to prevent accidents by managing the vehicle in a more stable and controlled manner. Active safety systems have become a necessity in commercial vehicle applications as per the standards, and their use in military vehicle applications has become increasingly widespread in recent years. The main purpose of the TCS system is to automatically provide traction control by activating in case of loss of traction in any of the wheels due to road conditions such as wet or icy ground. With the use of the TCS system, the road holding and steering control that will decrease due to the loss of traction are prevented. It detects the wheel slip rate by reading the vehicle speed and wheel speed, and accordingly, it optimizes the torque demand from the driver and requests torque from the motor to keep the slip rate at the level where it can provide the most road grip compared to the road surface. The ESC system is an active safety system developed to keep the vehicle on the road in the desired direction, to intervene with the motor torque and the brakes independently of each other. It optimizes how much torque to the vehicle and to which wheel it will brake, by means of the information it reads from various sensors on the vehicle. In sharp cornering turns, depending on the steering ratio and vehicle speed, it tries to keep the vehicle on the road in the desired direction by making independent braking interventions to the wheels in order to prevent the vehicle from skidding. In order to perform simulation tests of the functions of the integrated vehicle control unit, an electric military land vehicle dynamic model has been developed within the scope of the thesis study. The developed model consists of steering unit, electric motor, battery, powertrain, brake fluids, wheel and vehicle body subsystems. As functions for vehicle dynamics have been developed on the control side, the wheel and vehicle model have been designed in more detail in the vehicle model. For example, the TCS system developed for the vehicle control unit uses the wheel and vehicle speed to calculate the longitudinal wheel slip rate. The wheel model was needed to calculate the wheel speed in the simulation tests. The wheel model was developed with the Pacejka Magic Formula approach as it is suitable for characterizing longitudinal and lateral behavior.
İTÜ NER - Türkçe metinlerde adlandırılmış varlık tespiti

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2015) Şeker, Gökhan Akın ; Eryiğit Cebiroğlu, Gülşen ; 798113 ; Bilgisayar Bilimleri Bilim Dalı

Adlandırılmış Varlık Tespiti (NER – Named Entity Recognition) en basit şekilde; metin içinden ilgilenilen varlık türlerine ait sözcük adlarının belirlenip bunlara doğru sınıf etiketlerinin atanması olarak tanımlanabilir. Literatürde üzerinde en çok çalışılan türler MUC-6 konferansındaki ortak görevle tanımlanan ENAMEX (kişi, yer, kurum adları) tipleridir. Aynı görevde tanımlanan diğer tipler olan TIMEX (tarih ve saat ifadeleri) ve NUMEX (yüzde ve parasal ifadeler) tipleri de diğer yaygın çalışılan sınıflar olarak karşımıza çıkmakla birlikte aranacak varlık türleri için herhangi bir sınırlama yoktur, protein adları, gen adları, ilaç adları gibi çok çok farklı alanlarda çalışmalara da rastlanabilmektedir. Bu çalışma temel olarak üç aşamada yürütülmüştür. Birinci aşamada ENAMEX türleri üzerinde resmi dille yazılmış metinlerde çalışan bir sistem ortaya konmuş mevcut Türkçe NER sistemleri arasında en yüksek başarım raporlanmıştır; ikinci aşamada bu sisteme TIMEX ve NUMEX türleri eklenerek üzerinde çalışılan tür sayısı yediye çıkarılmıştır; üçüncü aşamada ise bu sistem günlük konuşma diline yakın olan Web 2.0 metinlerine uyarlanmıştır. Birinci aşamada literatürde mevcut çalışmalar incelenirken neredeyse hemen hemen tüm çalışmaların farklı veri kümeleri üzerinde test edildiği veya değerlendirmede farklı kıstaslar esas alındığı için karşılaştırılabilir olmadığı tespit edilmiş ve geçmiş çalışmalar için değerli sonuçlar ortaya koyduğu düşünülen bir çalışma ile konu üzerindeki önemli geçmiş yayınların detaylı değerlendirmesi yapılmıştır. Çalışma sonucunda ortaya konan model, makine öğrenmesi metodu olarak Şartlı Rastgele Alanlar (CRFs) kullanırken diğer yanda titiz bir çalışma ile derlenen alan atlaslarından (gazetteer) da faydalanıldığı için hibrit bir model olarak nitelenebilir. Bu aşamanın sonunda Türkçe gazete haber metinlerinde MUC kıstaslarıyla %95, CoNLL kıstaslarıyla %92 F-ölçütü başarımı ile literatürdeki en yüksek başarım raporlanmıştır. İkinci aşamada birinci aşamanın çıktısı olan modele TIMEX ve NUMEX türlerini de tespit edebilme yeteneği eklenmiştir. Bu aşamada yapılan temel iş birinci aşamada kullanılan verinin yedi tür için yeniden işaretlenmesi ve yeni eklenen türlerin tanınmasında başarımı artırmak için ilave alan atlasları ve CRFs özellikleri eklenmesidir. Sonuçta yedi tür için de benzer oranda yüksek başarım elde edilmiştir. Üçüncü aşamada resmi dille yazılmış metinlerde çalışan model, serbest biçimli dile uyarlanarak, Web 2.0 verisinde çalışmalar yapılmıştır. Bu aşamada iki ayrı sosyal medya veri kümesi işaretlenmiş ve kuralsız metinlerin kurallı metinlere benzetimini sağlamaya yönelik düzeltme adımları eklenmiştir. Twitter veri kümesi üzerinde %68 ile literatürdeki en yüksek başarım oranlarına ulaşılmıştır. Araç diğer güncel bilimsel çalışmalarda kullanılan veri kümeleri üzerinde de test edilerek sonuçlar karşılaştırmalı olarak verilmiştir. Bu çalışma ile hazırlanan üç adet işaretli veri kümesi ve geniş alan atlasları (kişi ad, kişi soyad, yer adları gibi) bu alanda yapılacak sonraki çalışmalarda faydalanılabilecek önemli kaynaklar olarak araştırmacıların hizmetine açıktır. Modelin kendisi de İTÜ Doğal Dil İşleme Araçları arasında çevrimiçi kullanıma açılmıştır.
İTÜ’de açık erişim çalışmaları ve hedefler

(İTÜ, 2022-02-03) Kubat, Gülçin ; 0000-0001-9009-8758 ; Referans Birimi

İTÜ Mustafa İnan Kütüphanesi 2013 yılından bugüne açık erişim alanında yürüttüğü çalışmaları anlatmıştır.
Mekanın kendi varoluşunu inşa edebilmesi için eş varoluşsal hak arayışı; hetero-fenomenolojik oluş

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2023-07-24) Atukeren, Ayçin ; Erkök, Fatma ; 502181004 ; Mimari Tasarım

Tez, her oluşun ortaklaşan işleyişine, eş varoluşsal hakka ve her oluşun kendine has varoluşsal sürecini inşa edebilmesine dayanan varsayımsal farkındalıklara odaklanır. Tezin bu varsayımsal farkındalıklar ile türeyen araştırma odağı, mekanın edilgen ya da araçsal pozisyonundan sıyrılmasına yönelik, insan ve mimar egemen dünya görüşünün aksine söz konusu varsayımları mekan için araştırılabilmek [mekanın kendi varoluşunu inşa edebilmesi] ve tüm bunların farkındalığının getirdiği çıkarımlar [mimarın otorite kaybı ve mekana kadar genişleyen sorumluluğu] doğrultusunda mimarın bu sürece dahiliyetinin tekrar sorgulamak üzerinedir. Tez, bu varsayımların temellendirilmesi, odaklandığı bu soruşturma için inşa edilen merkezsiz ve çok boyutlu bir araştırma zemini ve beraberinde zemin bulgularıyla birlikte mimari edim için türeyen melez ve ağsı yönelim stratejisi denemesinden oluşur. Tez, odağını üreten ve post-hümanist düşünce ile örtüşen bu varsayımları temellendirmeden araştırmaya koyulmanın ortak işleyiş ve eş değerlik düşüncesinin sindirilemeyeceği; araştırmanın var olan ile açıklanamayan ütopik söylemlere evrilebileceği ve yönünü kuru analojilere çevirerek varoluşal ifadelerin [eylem, kendi, istek vs] yüzeysel metaforlarla araştırılma tehlikesi taşıyacağına yönelik savı üzerine, varsayımlarını gerekçelendiren kuramsal örtüşmelere yaslanarak, doğrudan mekanın varoluşsal süreci odağında araştırmaya koyulmaz. Bunun yerine, kuram ve varsayımlara eleştirel mesafesini gözeterek ve -olgusal durumlar üzerinden fark edilebilir olmalarına rağmen bu arayışların güncel niteliğinin ürettebileceği yanılsamalara mahal vermemek üzere- güncel olanın insan-insan olmayan arası ayrımın ortadan kalkması yerine bu ayrımın hiç olmadığının fark edilmesi meselesi olmasını vurgulayarak, tez, varsayımların temellendirilmesi ile birlikte süreç boyunca eş ve art zamanlı birbirini üreten ilerletici açılım ve çıkarımlarla söz konusu varsayımları [her oluşun varoluşsal ortaklığı, eş varoluşsal hakkı, sorumluluk] mekanın varoluşsal süreci için kavrayabilmeye ve mimari bağlamda edimselleştirebilmeye yönelik hem düşünsel hem pratik olanaklar ve dayanaklar üretebilmeye odaklanarak çok yönlü, kontrollü ve açık uçlu bir araştırma yürütebilmek üzerine kurgulanır. Tezin ikinci bölümde, her oluş için ortaklaşan varoluşsal işleyişi ve beraberinde gelen eş varoluşsal hak ve sorumluluğu kavrayabilmek üzere, evrim teorisinden başlayarak varoluşsal işleyişe dair merkezin gittikçe genişlediği ve işleyişin dağıldığı farklı perspektiflerin görünür hale geldiği bir izlek ile doğal-yapay arası ayrım kalmayana kadar her oluşun içkin olduğu çok boyutlu ve her oluş için ortaklaşan işleyiş [varsayımları] temellendirilir. Bu süreç, bölümün ucu açık ve üretken olabilmesi için, ortaklaşan varoluşsal yeti ve nitekiler, bunların farklı karmaşıklık eşiklerinde her oluş için nasıl araştırılabileceğine yönelik çıkarımlar ve söz konusu varsayımlar ile türeyebilen, dolayısıyla varsayımların kapsam ve önemini görünür hale getiren, farklı soru açılımları türetilerek ilerletilir. Tezin üçüncü bölümünde, odaklanılan varsayımları araştırabilmek üzere, ortak niyetli mimari arayışlar ve bu varsayımları temellendiren kuramsal izlek ve çıkarımlar gözetiminde merkezsiz ve çok boyutlu işleyiş düzenine yeniden ve derinlemesine yönelerek her oluşun ve dolayısıyla mekanın kendine has varoluşsal sürecinin sorgulanabileceği bir araştırma zemini inşa edilir. Zeminin inşa süreci için türeyen tezin yönelim stratejisi, post-hümanist düşünceye paralel olarak, mekanın varoluşsal süreci için sorgulanabilirliğinin ve bu sorguyu mümkün kılan içerik ve gerekliliklerinin temellendirildiği hümanizmde insana has kabul edilen varoluşsal sürecin [kendi varoluşunu inşa edebilme] yapı sökümüne ve fenomenolojik yönelim stratejilerine [askıya alma, indirgemcilik, çoklu perspektifler gözetiminde sürece yönelim] dayanır. Bu süreçte fenomenolojinin odaklandığı üretken kavramlar [yönelimsellik ve özdeşi ilişkisellik] eşliğinde, bu varoluşsal sürecin [kendi varoluşunu inşa edebilme] iç içe ilişkili içeriklerini [kendi, ebilme, akıl, özgürlük vs.] doğallaştırarak [canlı-cansız, doğal-yapay her oluş için sorgulanabilir hale getirerek] post-hümanist kuramların cansız ya da materyal olan için kabul edilebildiği varoluşsal yeti ve nitekiler [etkenlik, içsellik, ilişkisellik, fark] ile işleyişin çoklu boyutlarına dağınık halde anlamlandırılmaya çalışılır. Fenomenolojinin post-hümanist varsayımların sindirilmesi için bu merkezsiz dünya görüşü ile revize edilmesinin üretken olanaklarını görünür hale getiren bu yönelim stratejisi ile farklı karmaşıklık eşiklerindeki her oluşu, aynı inşai süreç ve birbirleriyle iç içe ilişkileriyle sorgulanabilir hale gelecek olan çok boyutlu araştırma zemini ile, mekanın varoluşsal sürecinin, eş varoluşsal hakkın ve sorumluluğunu yerine getirebilmek üzere mimarın bu sürece yönelimimin eş zamanlı ve çok yönlü sorgulanabilmesi hedeflenir. Zemin, "kendi varoluşunu inşa edebilme" halinin çok yönlü, dinamik ve devingen bir izlek oluşturabilmesi üzerine kontrollü bir biçimde çözümlenebilmesi için "ebilme" ve "kendi" kavramlarına parçalanarak strüktüre edilir. Bu süreçte, ilk olarak "ebilme" ekinin etkenliği bağımlı olduğu değişkenlerle birlikte sorgulamaya yönelik kapsayıcı içeriği aracılığıyla her oluş için oraklaşan varoluşsal yeti ve niteliklerin işleyişsel süreçleri, birbirleri ile iç içe ilişkileriyle özgürlük ve olanak başlıkları altında açılmaya başlanır. Olanağın henüz olmayan [içsel olan, bilinemez] ve gerçek [mevcut olan] arası varoluşsal düzlemi; özgürlüğün ise oluşun diğerleriyle ilişkisine refere eden kolektif düzlemi soruşturmayı gerektirdiği için "ebilme" eki, araştırma zemininin işleyişin farklı perspektifleriyle açılmasını; işleyişin çok boyutlu soruşturulabilmesini kendiliğinden getirir. Olanağın işleyişi, Simondon'un bireyleşme süreçleri ile oluşun içerdiği ilişkisel düzlemlerden I. Düzlem altında çözümlenir. Özgürlük ise Dennett'in özgürlük kuramı ve Luhmann'ın sosyal sistem teorisi ile tezde II. Düzlem olarak ifade edilen kolektif düzlem işleyişinde çözümlenir. Her iki düzlem işleyişinde "ebilme", 'eş varoluşsal hak', "kendi" ve ortak işleyişe dair yönelim ve ilişkiler aralarındaki denge, devinim ve dinamikliğin ürettiği açılımlar ile mekanın "kendi varoluşunu inşa edebilme" hali ve sorunun farklılaşan ifadeleri için ortaklaşan bulgulara ulaşılır. "Kendi" bölümünde ise ontolojik, varoluşsal ve fenomenolojik açılımlarla "kendi" olmanın, "kendi"ye dönüşmenin ve sürdürmenin işleyişsel karşılıkları ve gereklilikleri çözümlenir. Bölümde "kendi"nin tekilliğini yitirmesi, ortak işleyişten bağımsız sorgulanamazlığı fakat bir yandan da tekilliğinin ve faklılaşmasının işleyiş için öneminin görünür hale gelmesi, "kendi"nin hem bütün, parça, diğeri olarak hem de yönelimlerin ve ilişkilerinin soyut işleyişi olarak sorgulanması gerektiği fark ettirir. Nihayetinde teze yönelten farkındalıkların çözümlemede türeyen bulgularla genişlemesi ile mekanın "kendi varoluşunu inşa edebilme" halini, hem yönelim ve ilişkiler sisteminin soyut işleyişini hem de mekanın kendisini eş zamanlı araştırmaya müsaade eden hetero-fenomenolojik oluş ile örtüştürür. Bu örtüşme, fenomenolojinin tez sürecine insan odaklı olmak yerine mekanın fenomenolojisi odağında dahil oluşunu anlamlandırır. Bu süreçte sorumluluğu yerine getirmek üzere eş varoluşsal hakkın önemi, eş zamanlı olarak, var olan her şey -parça- ve soyut işleyiş için kritikleşirken araştırma zemininde her oluş için ortaklaşan rol açılımları ile mimarın sürece dahiliyetine dair bulgular hetero-fenomenolojik arabulucu yönelim çatısı altında bir araya getirilir. Bu sayede araştırma zemini ile morfolojik, sosyolojik, psişik süreçleri eş zamanlı sorgulamaya müsaade eden ve mekanın fenomenolojisi odağında otoriteden arınmış ve sorumluluğunu araştırmak üzere, post-hümanist varsayımlar mimari bağlamda araştırabilmek üzere güncel bir fenomenoloji kuramı altında bir arada görülebilir hale gelir. Tezin dördüncü bölümünde, hetero-fenomenolojik arabulucu yönelim başlığı altında, söz konusu arayışta kuramsal ve olgusal arası kopukluğa mahal vermemek üzere, tezin odaklandığı varsayımlara yönelik araştırma zemini bulguları, mevcut mimari örnek ve yöntemler ile açılarak anlamlandırılır. Bu süreçte, hem söz konusu arayışın henüz olmayan, yeni bir edim, süreç keşfetmek yerine işleyişe dair farkındalığı artımaya yönelik olduğu ve dolayısıyla işleyişsel bulguların var olanla açıklanabilir olması hem de tezin odaklandığı varsayımsal farkındalıklara [her oluşun içkin olduğu soyut işleyişe ve eş varoluşsal hakka] yönelik türettiği çok boyutlu ve ağsı bulgularıyla araştırma zemininin, mekanın varoluşsal süreci için edimselleşebilmek üzere olanak ve dayanak üretebilme potansiyeli görünür hale getirilir. Nihayetinde, soyut, çok boyutlu ve her oluşun içkin olduğu işleyişi ve sürece ilişkin her oluşun kendisini [parçayı, tekili], eş varolusal hakkını gözetebilmek üzere hetero-fenomenolojik arabulucu yönelim, hem söz konusu işleyişsel farkındalıklarla sürece yönelebilmeye hem de bu niyetle türeyen zemin ile düşünebilmeye yönelik ilerletilebilmek üzere [mevut mimari örnek ve yöntemlerle] melez, ağsı ve çok boyutlu bir yöntem denemesi olarak üretilir. Tezin varoluşsal inşası, her oluşun sorgusuna müsaade eden araştıma zemini bulguları gözetiminde ilerler. Dolayısıyla, tezin varoluşu hem içerdiği düşünsel arayışın pratik bir karşılığı olarak hem de bu arayış için türettiği araştırma zeminini bulgularını kullanmaya ve zeminin işlerliğini test etmeye yönelik bir deneme olarak değerlendirilebilir. Tüm bunlarla beraber, tez, kendine has varoluşsal serüveni ile, her oluşun varoluşsal ortaklıklarını, işleyişsel süreci ve eş varoluşsal hakkı gözetmeye yönelik türeyebilecek ortak niyetli arayışlar için çok boyutlu, [hem içeriği hem yapısı itibariyle] hem düşünsel hem de pratik anlamda üretken bir zemin olabilmeyi hedefler.
Mimarlıkta fiziksel modeller, yapmanın olaysallığı

(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-11-13) Kayhan Köseoğlu, Çiğdem ; Gökmen Pulat, Gülçin ; 502142003 ; Mimari Tasarım

Mimarlık disiplininin varoluşsal gerçekliği olan mekânın üretimi, mimar ve tasarımcıların, pratik üzerinden algılanan yapma olgusunu sorgulamalarını sağlayan bir mimarlık kuramını ortaya çıkarmaktadır. Mimarlık kuramı için dikkate değer olan, yapma olgusunun hangi nitelikte, hangi ölçekte ve tasarım sürecinin hangi kısmında ele alındığıdır. Kuram ve pratik ilişkisini, mimari pratiğin üzerine ilerlediği ilişkiler katılaşmadan, diğer bir deyişle yapı inşa edilmeden ele alınabilir. Bu ilişkilerin teorileştirilmesi, pratikte kullanılan tasarım araçlarının taşıdığı olasılıkların kuram tarafından incelenmesi ile mümkün olur. Tez, mimari pratik içinde kullanılan fiziksel modelin yapım eylemine odaklanmakta ve bu eylem kapsamında gerçekleşen olayları yöneten tasarım kararlarını olaysallık kavramı altında incelemektedir. Mimari pratik, yapma eylemiyle ve sonuçlarıyla ilgilenen grupların karmaşık etkileşimleri içinden doğar ve süregeldiği anın ilerisini tarif eden sürekli bir belgeleme durumunu ifade eder. Fiziksel modelin kullanımı bu etkileşimlerden yalnızca biri olmasına rağmen tasarlama ve üretim yoğunluklarının birbirine dönüşebildiği bir alanda yer alır. Günümüzde mimar inşa eden olmamasına rağmen inşa etmek üzere fiziksel çevre bağlamında ele alınması gereken hakimiyet hissini fiziksel model aracılığı ile bilişsel bir duruma dönüştürebilir ve yapının maddeselliğini kavrayabilir. Bu açıdan fiziksel modeli araştırmak, anlık bir gerçekliği araştırma konusu yapmanın mümkün olup olmadığıyla ilgili olduğu kadar, tasarım yapanın deneyiminin mimarlık pratiğinde yok sayılmış olduğu gerçeği ile de ilgilidir. Fiziksel modeller, mimarlık pratiği içinde yanlızca temsil amaçlı kullanılmayan, hatırlatıcı, açıklayıcı, belgeleyici araçlardır. Bu araçların elle tutularak müdahale edilebilen fiziksel parçaları hem bir inşa anının canlandırır hem de nesnenin tamamlanmamış olmasının verdiği çağrışım gücü ile epistemik objelere, bilgi üretim mekanizmalarına dönüşürler. Tezde ele alınan fiziksel modeller yapım koşullarına göre çalışma maketi, prototip (ön model),tam boy model (mock-up) ya da prova yapısı (rehearsal) olarak adlandırılabilmektedir. Bahsedilen fiziksel modellerin seçimindeki temel unsur, güncel dijital ve analog teknikleri melezleyen, ölçek temelli bir anlaşılabilirlik inşa ederek tasarım ve mimarlık dünyasının aktörleriyle etkileşime girebilen dinamik yapılar olmalarıdır. Dolayısıyla bu temsillerin oluşumlarını incelemekteki amaç, günümüzde tasarımın nasıl bir olguya dönüştüğünü araştıran bir zemin yaratmaktadır. Tezde, öncelikle farklı mimari pratiklere ait fiziksel modellerin ele alındığı kuramsal çerçeveyi belirleyen; kavram ve tanımlar açıklanmakta, literatürdeki kullanımları irdelenmektedir. Sonrasında olaysallık kuramı ile bu kuramın değerlendirilmesinde kullanılan deney ve olasılık, ölçek, malzeme ve süreç ile bütünün parçası olarak belirlenen kavramsal filtreler tanımlanmaktadır. Üçüncü bölüm, mimarlıkta yapma eyleminin tarihsel sürecine odaklanmaktadır. Yapma eyleminin mimari tasarım içindeki yeri, yerel mimarlık üretimleriyle ilişkili olarak zanaat olgusuyla karşılaştırılmaktadır. Yerel mimaride zanaat olarak adlandırılan gelenekselleşmiş üretim pratiği ile yapma eylemi arasındaki kökensel benzerliğin fark edilmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca, fiziksel modelin tarihsel sürecine yer verilmektedir. Bölümün sonunda, sürecin güncel olarak deneyimlendiği noktayı anlamak adına sayısal zanaat düşüncesinin maketler üzerindeki etkisi aktarılmaktadır. Fiziksel modelin mimari tasarım pratiğindeki kullanımına, bakmayı hedefleyen dördüncü bölümde ise, üç mimarlık ofisi ile yapılan görüşmelerin analiz ve değerlendirmelerine yer verilmektedir. Olaysallık kavramını analizler üzerinden çözümleyen beşinci bölümde, mimari tasarım sürecinde geçerli olan yapma bilgisinin güncel içeriği, bu içeriği ortaya çıkaran temel görüşleri karşılaştırmalı olarak ele alınmaktadır. Tezde olaysallık kuramı üzerinden yapılan çıkarımlar aracılığıyla, mimarlık pratiğinin tasarım süreçleiryle ilişkilenen genel geçer prensiplerine eleştirel bir bakış açısı geliştirilmeye çalışılmaktadır. Bu bakış açısı ile günümüzde hem tercih edilme hali ve hem etkinliği artmış olan dijital tasarım araçlarının mimarlığın özünde olan yapma olgusunu ve mimarın deneyimi nasıl dönüştürdükleri fiziksel modelin henüz terk edilmemiş gibi görünen maddeselliği ele alınarak incelenmektedir. Fiziksel modellerin kazandırdığı tasarlama halini oluşturma ve tasarlanan nesneyi mimarın bireyselleştirdiği bir sistematik dahilinde geliştirme durumunun fiziksel model yapımının getirdiği düşünme alışkanlıkları ile örtüştüğü görülmektedir. Tezde alan çalışması olarak seçilen fiziksel model kullanımının tasarım aşamalarına göre konumlanışı ve model yapma yöntemleri birbirinden oldukça farklı olan üç Mimarlık Pratiği/Ofisi, modelin kazandırdığı düşünme prensiplerinin pratikler arasında nasıl ortaklaştığının görülmesini sağlamıştır. Tezin öngörüsü, yapma yöntemleri çeşitlilik gösterse bile, modelin imgesi ve sağladığı bütüncül düşünme itkisinin dönüşerek mimari pratikteki yerini koruyacağını yönündedir.
Nationalism, populism, and global governance: An inquiry into ideological tensions and normative challenges

(Graduate School, 2024-06-24) Najafi, Saman ; Uzer, Umut ; 419201010 ; Political Studies

This research explores the significant influence of nationalism and populism on the dynamics of global governance. The central research question investigates how these ideologies impact global governance structures and the normative challenges and ethical dilemmas they present. To address this, the study begins by defining and conceptualizing nationalism and populism, outlining their core features and examining their manifestations in contemporary politics. The rise of these movements is attributed to various socio-economic, cultural, and political factors, which are thoroughly analyzed to provide a comprehensive understanding of their drivers and dynamics. The research then shifts focus to the field of global governance, providing an overview of its structures and dynamics, including international organizations, treaties, and norms. The challenges posed by nationalist and populist movements to the effectiveness and legitimacy of global governance institutions are critically examined. This section highlights how these movements question the foundations of global cooperation, emphasizing national sovereignty and often undermining multilateral efforts. A key part of the study explores the intersections between nationalism, populism, and global governance. It delves into how these ideologies influence state behavior in global forums and negotiations, and assesses their impact on pressing global issues such as climate change, migration, and economic globalization. The normative challenges posed by these movements to democratic principles, including pluralism, minority rights, and political participation, are also examined. Additionally, the study discusses the ethical dilemmas associated with nationalist and populist ideologies in the context of global governance and international cooperation. Through detailed case studies of the United States, the United Kingdom, and Hungary, the research provides in-depth analyses of how nationalist and populist movements have impacted global governance dynamics in specific countries. These case studies focus on the interactions between these movements, domestic politics, and global governance processes, offering concrete examples of the broader trends discussed. The responses of global governance institutions to the challenges posed by nationalist and populist movements are also explored. The study examines how international organizations and multilateral agreements have addressed these challenges and identifies potential strategies for reconciling nationalist and populist concerns with global governance goals. This includes discussions on dialogue, diplomacy, and compromise. In conclusion, the research summarizes the main findings and their implications for understanding the relationship between nationalism, populism, and global governance. It offers policy recommendations for addressing the challenges posed by these ideologies and suggests potential avenues for future research. These recommendations aim to provide a roadmap for policymakers and global governance practitioners to navigate the complex landscape shaped by the rise of nationalism and populism
Path planning algorithm development for unmanned aerial and ground vehicles

(Graduate School, 2023) Uzun, Giray ; Bogosyan, O. Seta ; 504191273 ; Control and Automation Engineering Programme

The usage areas of robots are increasing day by day, mainly mobile robots, robotic arms, storage robots, robots that cook food. With this increase, more optimal and robust robots are needed in various technical subjects. We can group these needs as follows: localization, mapping, path planning, trajectory tracking, dynamic and static obstacle avoidance. If we briefly explain the general definitions, firstly, localization can be defined as the robot's estimation of its own position in variable environmental conditions with various sensor data. Map is created as a result of detecting the objects in the environment and keeping the places of these objects in memory during the vehicle movement. The other topic is road planning and it is defined as the set of locations obtained in order to travel a safe route between the starting and goal point. The other topic is the path tracking which provides control signals to be followed in order to follow the route with the minimum possible error. Finally, dynamic and static obstacle avoidance can be defined as predicting the obstacles that a robot may collide with during its movement and updating the route to be . Among the above-mentioned areas, road planning was chosen as the main thesis topic. In this context, path planning algorithms can basically be grouped under 3 categories, these are geometric based algorithms, tree search algorithms, machine learning algorithms and sampling based algorithms. The advantages and disadvantages of these algorithm groups are differentiated within themselves. In this thesis study, sampling based algorithms were studied. The RRT algorithm, which is the most basic of sampling based algorithms, was first examined. This algorithm ensures that the points are connected to each other without any cost optimization. Afterwards, the RRT* algorithm was proposed and this algorithm provides an optimal combination of points by cost optimization and is called rewiring tree. But the biggest disadvantage of this algorithm is that it examines all possible points of the map. Informed RRT* algorithm actually showed that the result can be reached much faster when possible path optimization is made in the form of ellipses on the areas of interest. However, where this algorithm is insufficient is that the ellipse created has a high eccentricity, so the ellipse area loses its meaning and covers the whole map. Then, the method we propose, the road is divided into n slices. These slices are randomly optimized with the help of the rewiring tree, which is a feature of the RRT* algorithm. Thus, even on roads with high eccentricity, it can reach the optimal result in a shorter time. Various maps were determined in the simulation and a consistent comparison was made by keeping the simulation parameters constant. As a result, a high rate of success has been achieved.

Sustainable Development Goal "Goal 16: Peace and Justice Strong Institutions" ile 'a göz atma

Sayfa başına sonuç

Sıralama Seçenekleri