FBE- Gayrimenkul Geliştirme Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Yazar "Baykan, Ahmet Engin" ile FBE- Gayrimenkul Geliştirme Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeTaşınmaz Kültür Varlıklarının Korunmasına Yönelik Finans Yönetimi: İstanbul Üzerine Bir İnceleme(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-02-24) Baykan, Ahmet Engin ; Türk, Şevkiye Şence ; Gayrimenkul Geliştirme ; Real Estate DevelopmentCoğrafi konumu itibariyle birçok medeniyete ev sahipliği yapmış olan Türkiye, kültürel miras bakımından zengin potansiyellere sahip konumda olup, sınırları dahilinde tarihin izlerini taşıyan birçok eski eser bulundurmaktadır. Koruma kavramının dünyada önem kazanması ile ülkemizde taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına yönelik birçok yasal düzenleme yapılmış, korumaya yönelik politikalar oluşturulmuştur. Önceleri örgütlü bir şekilde gerçekleştirilemeyen koruma çalışmaları, yasal düzenlemelerle birlikte daha düzenli ve bilimsel kaynaklara dayalı bir şekilde yürütülmeye çalışılmaktadır. Sürdürülebilirlik ve katılım kavramlarının koruma olgusunu güçlendirmesi sonucu ülkemizde koruma çalışmalarına çeşitli aktörler ve paydaşlar katılmakta olup, tarihi ve kültürel değerlere sahip taşınmazların korunmasına yönelik çeşitli kanun ve yönetmelikler çıkartılmıştır. Bu yasal düzenlemeler içerisinde taşınmaz kültür varlıklarına müdahale biçimleri ortaya konulmuş ve beraberinde çeşitli finansman kaynaklarının koruma sürecine katılması sağlanılmıştır. Ulusal ölçekte ülkelerin kendi politikaları doğrultusunda oluşturulan ekonomik desteklerin dışında, kültürel mirasın korunmasına yönelik uluslararası kuruluşların da çeşitli destekleri bulunmaktadır. Aralarında Avrupa Birliği gibi büyük kuruluşların da yer aldığı uluslararası kurum ve kuruluşlar, sağladığı fon ve destekler ile “Ortak Gelecek” hedefi doğrultusunda taşınmaz kültür varlıkların korunmasına yönelik çalışmalar yürütmektedir. Dünyada taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına yönelik finans yönetimi, koruma sürecinin dinamiğini belirleyen başlıca etken konumunda olup, kültürel mirasa sahip çıkılması hususunda merkezi ve yerel yönetim birimlerinin, özel girişimlerin ve çeşitli kuruluşların finans yönetiminde sürece dahil olduğu gözlemlenmektedir. Kültürel ve tarihi mirasın korunması hedefi ile dünya üzerinde birçok ülke, hükümetleri aracılığıyla koruma çalışmalarına önemli derecede kaynak sağlamaktadır. Ülkemizde de yabancı ülkelerde yapılan mali politikalara benzer yapılanmalar bulunmakta olup, kültür çalışmalarına yönelik vergi indirimi gibi çeşitli destekler ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına yönelik fonlar sağlanmaktadır. Dünya üzerinde koruma politikalarının uygulayıcıları olan merkezi yönetimin sorumluluklarını zamanla yerel yönetimlere aktarmasıyla birlikte yerindelik ilkesi sonucu koruma çalışmalarının daha sağlıklı biçimde yürütülmesi sağlanmıştır. Ülkemizde taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına yasal zemin oluşturan 2863 sayılı kanununa 2004 yılında getirilen değişikliklerle koruma anlayışının sınırları genişletilmiş olup, devamında yürürlüğe giren yönetmeliklerle koruma çalışmaları evrensel standartlara çekilerek finansman kaynakları oluşturulmuştur. Bu konuda ülkemizde taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına yönelik oluşturulan en önemli desteği; Taşınmaz Kültür Varlıklarının Korunmasına Ait Katkı Payına Dair Yönetmelik doğrultusunda Katkı Payı Fonu adı altında İl Özel İdareleri bütçesinde oluşturulan ve kamulaştırma, proje ve uygulama örneklerine aktarılan ödenekler oluşturmaktadır. Bununla birlikte İl Özel İdareleri bütçesinde oluşturulan fonlarla ilgili bilgiler ulusal literatürde detaylı olarak incelenmemiştir. Bu bilgiler ışığında ülkemizde taşınmaz kültür varlıklarına yönelik verilen destek, yardım ve fonlar incelenmiş, “Taşınmaz Kültür Varlıklarının Korunmasına Ait Katkı Payına Dair Yönetmelik” kapsamında belediyeler tarafından toplanan emlak vergilerinin %10’luk kısmının İl Özel İdareleri bütçesinde toplanmasıyla oluşturulan Katkı Payı Fonunun kullanımı İstanbul örneği üzerinde incelenmiştir. Taşınmaz kültür varlıklarının yaşatılması için kaynakların verimli kullanılarak kültür mirası konumundaki bu varlıkların kullanımının devam ettirilerek yaşatılması gerekmektedir. Bu bağlamda ülkemizde yürütülen koruma çalışmalarına aktarılan kaynağın idari birimler tarafından yeterli derecede ve düzenli bir şekilde olması, koruma çalışmalarının da bilimsel veriler ışığında yapının özgünlüğü bozmayacak şekilde yapılması gerekmektedir.