Politics And Music: Music As A Means To Politics And Politics As A Means To Music

Abstract

This study seeks answers to the question of what makes music political, and aims to demonstrate the relationship between music and politics. The main argument of the thesis is that music is power in terms of influencing and orienting us both as an end in itself and a means to an end, and therefore it is political. Concordantly, the second argument is that since music always affects us, it should not serve for any other purpose due to having value in itself, and in this way, owing to its inherent characteristics it can help us to reach concepts such as justice, democracy, freedom and common good. This study propounds that since music is a power it is used by political actors and institutions in compliance with their aims and interests, and because of the mentioned point music always has a place within politics. Another underlined point in the thesis is that music's being political has two meanings since music is both inherently and in itself political. In other words, politics has a place in music as well because even if music is made only for the sake of making music, some groups determine the value of music and interfere it. When viewed from these two aspects, music is a means to politics because of its political nature, and politics is a means to music since music is political in itself. Therefore, music and politics are in an undeniable relationship in which both serve to each other.

Bu çalışma müziği siyasi yapan şey nedir sorusuna yanıt aramakta ve müzik ile siyasetin birbirleriyle olan ilişkisini göstermeyi amaçlamaktadır. Tezin ana savı müziğin hem kendi içinde bir amaç olduğu durumda hem de bir başka amaca araç olduğu durumda bizi etkileme ve yönlendirme potansiyeline sahip olmasından dolayı güç olması ve bu yüzden de siyasi olmasıdır. Bu savdan yola çıkarak ulaşılan diğer sav da bizi her zaman etkileme ve yönlendirme ihtimali olan müziğin, kendi içinde bir değeri olması sebebiyle başka bir amaca hizmet etmemesi gerektiği ve doğası gereği içinde bulundurduğu bazı özellikleri sayesinde adalet, demokrasi, özgürlük ve ortak iyi gibi kavramlara ulaşmamızda bize yardımcı olabileceğidir. Bu çalışma müziğin sahip olduğu bu nitelikleri açığa çıkarıp bu nitelikler sebebiyle siyasi aktör ve kurumlarca onların kendi amaç ve istekleri doğrultusunda kullanıldığını ortaya koymakta ve bu yüzden müziğin daima siyasetin içinde yer aldığını vurgulamaktır. Tezde altı çizilen bir diğer husus da müziğin siyasi olmasının iki anlam ifade ettiğidir. Çünkü müzik hem doğal olarak hem de kendi içerisinde siyasidir. Yani siyaset de müziğin içindedir çünkü müzik başka bir amaca araç olmayarak sadece kendisi için yapılsa bile müziğin değeri bir takım gruplar tarafından belirlenmektedir. Tüm bu açılardan bakıldığında müziğin kendi doğası gereği siyasi olması sebebiyle siyasete araç olması ve müziğin de kendi içinde siyasi olmasından kaynaklı siyasetin de müziğe araç olması söz konusudur. Bu yüzden müzik de siyaset de birbirlerine hizmet eden şeyler olarak yadsınamaz bir ilişki içerisindelerdir.