Yarı-top-down İnşaat Yönteminin Çok Sıra Ankrajlı İksa Üzerine Etkisi

Abstract

Yarı-top-down inşaat yönteminde, kazı sahasının çeşitli noktalarında üretilen yarı-top-down kazıklarına ilgili kotlarda anayapı döşemesi bağlanır ve alt kademe kazısına geçilir. Bu şekilde temel seviyesine kadar anayapı yukarıdan aşağıya doğru imal edilir. Anayapı yukarıdan aşağıya doğru imal edilirken, anayapı döşemeleri iksa perdesine dayanarak yanal destek görevi görür. Bu tez çalışmasında, 25 metrelik temsili bir temel kazısı "alan yöntemi" ile "çok sıra ankrajlı" iksa olarak çözülmüştür. Daha sonra bu iksa "yarı-top-down inşaat yöntemi" ile desteklenmiştir. Bu iki durum Plaxis 8.2 programında modellenmiştir. Bu şekilde, yarı-top-down inşaat yönteminin çok sıra ankrajlı iksa üzerine etkileri incelenmiştir. Buna göre, çok sıra ankrajlı iksanın yarı-top-down inşaat yöntemi ile desteklenmesi ile; ortamda oluşan toplam deformasyonlar azalmaktadır, iksa perdesi yatay hareketi ortalama % 19.81 oranında iyileşmektedir, iksa perdesi düşey hareketi ilk kazı kademelerinde artmakta fakat daha sonra azalmaktadır, iksa perdesi üzerine gelen moment ortalama olarak % 59,25 oranında artmaktadır, iksa perdesi üzerine gelen kesme kuvveti ise % 42,95 oranında artmaktadır, ankraj kök bölgesinde bulunan plastik noktalar ortadan kalkmakta ve bu noktalar yarı-top-down kazıklarının kayaya soketli kısmına kaymaktadır, her bir ankraj kademesinde ortalama % 8,74'lük ankraj yükü kazancı oluşmaktadır, 25 metrelik temsili bir temel kazısı için toplam yük kazancının 210,84 kN/m olduğu hesaplanmıştır. Ayrıca, 25 metrelik temsili bir temel kazısında, "yarı-top-down inşaat yöntemi"nin toptan kayma stabilite güvenlik sayısını ortalama olarak % 21,07 oranında arttırdığı belirlenmiştir.

In excavation with semi-top-down construction, several semi-top-down piles are produced in the excavation field and the floors of the main building are connected to these piles in the project elevations. After the connection of the semi-top-down piles and the floor of the main building, the soil under this floor is excavated. By following these steps, the constuction is processed from top to down until reaching the base floor elevation. During the semi-top-down construction, the floors can brace to the vertical retaining structure. In this study, an imaginary 25-meter-excavation is supported by anchored wall. The anchored wall is designed by using "tributary area method". After that, the anchored wall is supported by the existence of the semi-top-down construction. These two conditions are modelled in Plaxis 8.2 software and the effects of the semi-top-down construction on anchored wall is examined. According to this, the support of the semi-top-down construction to anchored wall supplied an decrease in the total deformation of soil media; an averagely % 19,81 percent decrease in lateral deplacement of the retaining wall; an increase in vertical deplacement of the retaining wall for the first excavation stages and then a decrease in vertical deplacement of the retaining wall for the last excavation stages; an averagely % 59,25 percent increase in bending moments of the retaining wall; an averagely % 42,95 percent increase in shear forces of the retaining wall; the plastic points in the anchor bond zone are disappeared and the plastic points are replaced in the region of semi-top-down pile embedded parts; an averagely % 8,74 percent decrease in anchor design load for each anchor stages and this is a 210,84 kN/m design load benefit in a 25-meter-excavation. Moreover, for an imaginary 25-meter-excavation, the support of the semi-top-down construction to anchored wall supplied an averagely % 21,07 percent increase in the safety factor of overall deep-seated failure.