Müzikoloji ve Müzik Teorisi Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Son Başvurular
1 - 2 / 2
-
ÖgeKlasik Hint müziği türlerinden khyal ile Türk müziği türlerinden gazelin karşılaştırmalı incelemesi(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2020-06-08)Bu çalışmada, Kuzey Hint müziği ve Türk müziğinin teorileri ile vokal doğaçlama türleri olan khyal ve gazel türlerinden seçilen birer eser analiz edilip karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Dört bölümden oluşan bu çalışmada, ilk olarak iki müzik kültürünün teorileri; nota, raga/makam, tala/usul, jaati, dizi yapısı, dizi gruplaması, seyir özellikleri ve türler bakımından mukayese edilerek incelenmiştir. Ardından Hint ve Türk müziğinde önem arz eden vokal doğaçlama türleri incelenmiştir. Hint müziğinde doğaçlama türü olan çota khyalden "Tuma Bina Kaise" isimli eser seçilip, Mevati Garana geleneğine ait Pandit Jasraj ve Anith Sadanand gibi solistlerin icraları tarafımızca notaya alınarak, daha iyi anlaşılması adına açıklayıcı ve karşılaştırmalı çizelgeler hazırlanıp incelenmiştir. Yapılan literatür taramasının, Hint ve Türk müziği üzerine yayınlanmış kitapların, makalelerin, yüksek lisans ve doktora tezlerinin incelenmesinin yanı sıra, klasik Hint müziği, vokal doğaçlama teknikleri, Garanalar ve incelenen çota khyal eser hakkında daha iyi bilgi edinebilmek adına, Mevati Garana ses sanatçıları olan Anith Sadanand ve Ankita Joshi ile WhatsApp aracılığı ile görüntülü görüşmeler yapılmıştır. Ayrıca gazel türünü daha iyi anlayabilmek adına, Adnan Çoban ile kişisel görüşme yapılmıştır. Türk müziğinde doğaçlama formlardan olan gazel türünden "Bir Elif Çekti Yine Sineme Canan Bu Gece" isimli neva gazeli, 20.yy'ın önemli ses sanatçısı ve gazelhanlarından olan Hafız Burhan tarafından icrası, yine tarafımızca notaya alınmış ve çizelgeler hazırlanıp incelenmiştir.
-
ÖgeCaz Mekanlarının Tercih Edilme Nedenleri: Nardis Jazz Club, The Badau İstanbul, Bova Sahne(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2019)Bu çalışmanın öncelikli hedefi İstanbul'daki caz mekanlarının caz dinleyicisi ve caz müzisyenleri tarafından tercih edilme sebeplerini tespit etmektir. Aynı zamanda bu çalışma, İstanbul'daki caz dinleyicisinin cazı nasıl algıladığı, caza dair bakış açısı; caz müzisyeni ve caz dinleyicisinin mekanlardan beklentileri üzerinde duracak; tüm bu sorulara cevap bulmaya çalışacaktır. Caz mekanları üzerine bir çalışma yapma fikri, her caz müzisyeni gibi cazın Türkiye'ye nasıl geldiği ve gelişim süreçlerini merak etmemle ve caz ile ilgili yazılı kaynakları taramaya başlamamla filizlendi. Bu noktada karşıma çıkan ilk kaynaklar İlham Mimaroğlu ve Cüneyt Sermet'in kitapları oldu. Bu kitaplarda bahsi geçen caz mekanlarına ilişkin herhangi bir yazılı kaynak ararken de Prof. Dr. Orhan Tekelioğlu'nun caz mekanları üzerine yazdığı makalesiyle karşılaştım. Bu kaynak, İstanbul'da 1940'lı yıllardan 2010 yılına değin var olmuş bütün caz mekanlarının kronolojik bir listesini sunmuş, onlarca görüşme ile ancak ulaşabileceğim önemli temel bilgilere ulaşabilmemi sağlamış, aynı zamanda cazın dönemsel olarak ne kadar farklı algılanmış olduğuna dair ilk ipucunu da vermişti. Batu Akyol'un hazırlamış olduğu Türkiye'de Caz Belgeseli ve Dr. Yaprak Melike Uyar'ın doktora tezi ise tabii ki Türkiye'de yazılı/somut kaynak konusunda oldukça zayıf olan caz üzerine ulaşabildiğim en önemli ve başlıca kaynaklar olmuş oldular. Bu çalışma öncelikle cazın ülkemize geldiği ilk yıllarda ve günümüzde nasıl algılandığı üzerinde duracak, caz olmayanın caz olarak görülmesi veya adlandırılmasının altında yatan sebeplere göz kırpacaktır.