13 mart 1992 Erzincan depreminden sonraki süre içinde, yurt içinden ve yurt dışından çok sayıda araştırmacı bölgede incelemelerde bulunmuş ve sismolojik kayıtlar almışlardır. Depremin ana şok ve art sarsıntılarının incelenmesi ve bölgenin Jeofizik özellilerinin belirlenmesi amaçlı İ.T.Ü. Araştırma Fonu projesi (proje no:362) desteğinde sekiz noktada manyetotelürik (MT) ölçüler alınmıştır. Kuzeyden güneye doğru sırası ile K.Köşkünler, Akyazı, Mahmutlu ve Konakbaşı olmak üzere dört istasyona ait MT verilerin değerlendirilmesi tezin konusunu oluşturmaktadır. Özellikle manyetotelürik'de modelleme, düz ve ters çözüm konuları irdelenmiş ve değişik modellerin MT tepkileri hesaplanarak, özdirençleri frekansla değişen (karmaşık özdirenç CR) tabakalar içeren ortamların MT tepkileri hesaplanmıştır. Manyetotelürik'te İP etkisi olarak adlandırılan bu durumu en iyi tanımlayan model olarak Cole-Cole dispersiyon modeli alınmıştır. MT verilerinin spektral analizinden elde edilen verilerden yararlanarak, her bir ölçü noktası için verilerin uyumluluk ve yönbağımlılık analizi yapılarak çarpıklık etkisi hesaplanmıştır. Erzincan'a ait görünür özdirenç verilerinin değerlendirilmesinden, yüzeyde kalınlığı 850 m ile 3.8 km arasında değişen sedimanter tabaka olmak üzere, yer altının derinlere doğru iletken-dirençii ardalanması şeklinde uzanan tabakalardan oluştuğu ortaya çıkmıştır. Alüvyonun altında ise kabuk, iletken ara tabakalar içerecek şekilde 35 km'ye kadar uzanmaktadır. 15 km civarlarında bulunan ilk iletken tabakanın üst kabuk sınırındaki geçiş bölgesine karşılık geldiği düşünülmektedir. İkinci önemli iletken bölge ise 30-35 km civarlarında bulunmuştur.