FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı
Bu topluluk için Kalıcı Uri
İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı altında bir lisansüstü programı olup, yüksek lisans ve doktora düzeyinde eğitim vermektedir.Yüksek lisans ve doktora programları İngilizce olarak eğitim vermektedir.
Gözat
Yazar "Aghazadeh, Ebrahim" ile FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeKireç Ve Alçı İçeren Toprak Yapı Elemanlarının Fiziksel Ve Mekanik Özellikleri(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-08-03) Aghazadeh, Ebrahim ; Pekmezci, Y. Bekir Yılmaz ; 409405 ; Yapı Mühendisliği ; Structural EngineeringToprak yapılar Mezopotamya bölgesi başta olmak üzere, tarihten bu yana dünyanın bir çok bölgesinde öncelikle barınma ihtiyacını gidermek için uygulanmıştır. Toprağın yapı malzemesi olarak kullanılması diye adlandırılan kerpicin yüksek termal performansı, düşük maliyetli üretimi ve sağlıklı olması yararlı yönleri olarak nitelendirilebilinir. Fiziksel olarak suya ve rutubete karşı çok duyarlı olan geleneksel kerpiç yapılar, mekanik olarak da zayıf, ağır ve kırılgan olmasından dolayı, düşey ve yatay yüke karşı koyma dayanımı düşüktür. Bu tez kapsamında, 1980 yılında İ.T.Ü.’de Ruhi Kafesçioğlu ve ekibinin araştırdığı ve MAG505 projesi kapsamında Tübitak’ın kabul ettiği Kerpicin alçı ile stabilizasyonu olan ALKER’in mekanik ve fiziksel özelliklerinin araştırılması ile ilgili araştırma ve deneysel çalışmalar yapılmıştır. Bu tez 1980’den bu yana süren Alker ile ilgili araştırmaların devamı olarak görülebilir. Bu araştırma kapsamında granülometrisi düzeltilen toprak ile %10 alçı - % 2.5 kireç katkılı, %10 alçı - % 5 kireç katkılı, %10 alçı katkılı ve katkısız olarak 4 farklı numune üretilmiştir. Üretilen bu numuneler üzerinde kuruma sürecinde rötre deneyi, kuruduktan sonra basınç dayanımı deneyi, su emme deneyi, ısı iletkenlik deneyi, kayma dayanımı deneyi ve eğilme deneyi ve kırılma enerjisi hesabı yapılmıştır. Bu deneyler için farklı boyutlarda toplam 51 numune üretilmiştir. Kırılma enerjisinin ve eğilme dayanımının belirlenmesi için RILEM TC 50-FMC Teknik Komitesinin önerisine göre numuneler üzerinde üç noktalı eğilme deneyleri yapılmıştır. Basınç dayanımı belirlemek için silindir ve pirizma numuneler üretilmiş, 100 ton kapasiteli pres makine kullanarak basınç deneyleri yapılmıştır. Katkılı ve katkısız kerpicin su emme kapasitesinin belirlenmesi için ve Kayma dayanımının belirlenmesi için farklı boyutlarda numuneler yapılmıştır. Bu şekilde katkılı ve katkısız kerpicin, su emme kapasitesi,rötre, kırılma enerjisi, net eğilme dayanımı, basınç dayanımı, rijitlik modülü ve kayma dayanımı gibi, kırılma parametreleri incelenmiştir. Geleneksel kerpiçle kıyaslandığında, alçı ve alçı- kireç katkılı numunelerin su karşısındaki dirençleri iyileşmiştir. Kireç katkılı numunelerde kireç artış oranına göre suyun artış hızı da doğru orantılı olarak yükselmiş ve bu numunelerde çökme görülmemiştir. Katkısız ve % 10 Alçı katkılı numunelerde suyun artışı yavaş olmaktadır. % 10 alçı katkılı numunelerin basınç dayanımlarında diğer karışımlara oranla önemli bir artış görülmüştür. Alçı katkılı numunelerde, katkısız numunelere oranla daha az rötre görülmektedir. Isı iletkenlik deneyi sonucuna göre kireç katkılı numunelerde kireç oranına göre ısı iletkenliğin azaldığı ölçülmüştür. Karışımların kırılma enerjileri kıyaslandığında kireç miktarına göre en fazla artış %10 oranında alçı içeren numunede görülmüştür. Sonuçlara göre artan kireç oranının %10 oranında alçı kullanımının sağladığı kırılma enerjisi artışını düşürdüğünü göstermektedir. Eğilme dayanımları hesaplanan karışımlarda, %10 alçı katkılı karışımlarda en yüksek eğilme dayanımı elde edilmiş , %10 alçı - %2.5 kireç katkılı karışımlarda ve %10 alçı - % 5 kireç katkılı karışımlarda, katkısız numuneye göre yüksek değerler elde edilmiştir. Sonuçta karışıma eklenen kireç oranının artması numunelerin eğilme dayanımını düşürmüştür. Kayma deneyi sonuçlarına göre %10 alçı - %2.5 kireç katkılı numuneler kaymaya en iyi dayanım göstermektedir. Kayma gerilmesi ve kayma şekil değiştirmesinden elde edilen sonuçlara göre rijitlik modülü elde edilmiştir. Sonuç olarak, katkısız numunenin rijitlik modülü yüksek çıktığından dolayı katkısız numunenin sert ve kırılgan bir yapıda olduğu, %10 alçı - %2.5 kireç, %10 alçı katkılı numunelerde ise değerler daha düşük çıktığından dolayı ideal elastikliğe yakın olduğu söylenebilir. %10 alçı - %5 kireç katkılı numunelerden elde edilen değerler, bu numunede elastikliğin ideal değerlerden düşük olduğu ve diğer numunelere oranla fazla kırılgan bir yapıda olduğu sonucunu gösterir.