Türkiye'de suç ve suçluluk olgusunun kentleşme bağlamında irdelenmesi

Abstract

Tarihin ilk çağlarından günümüz modern toplumlarına “suç” her zaman korku ile karışık ilgilerin yöneltildiği, nedenleri üzerinde durulan, karşı önlemler alınan toplumsal bir sorun olmuştur. Suç toplum halinde yaşama şartlarına yönelmiş her türlü saldırıdır. İnsan güvenliğini tehdit eden bu olgu, insanın yaşam kalitesini doğrudan etkileyen bir unsurdur. Kentleşmenin artması ile beraber suçlarında arttığı savı ileri sürülmektedir. Bu tezin amacı; Türkiye’de suç ve suçluluk olgusunun kentleşme süreciyle ilişkisinin irdelenmesi ve suç dağılımının mekansal analizini yapmaktır. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar Türkiye’de kentleşme ile beraber suçluluğun artmadığını ortaya koymaktadır. Suçluluğun ve suç işlenme oranlarının illere göre mekansal dağılımında coğrafi birlikteliğe dayalı anlamlı alt bölgeler bulunmuştur. Batı ve güney kıyı kentlerimizde oransal olarak daha çok suç işlendiğini doğrulayan sonuçlar elde edilmiştir. Kentleşme ve hızlı nüfus artışıyla beraber kentlerde işlenen suç türleri değişmekte, özellikle mala karşı işlenen suçlarda artış yaşanmaktadır. Doğu ve güneydoğu illerinde ise suç ve suçluluk daha az görülmektedir. Metropoller ve büyük kentlerimizde mala karşı işlenen suçlarda bir artış vardır. Göçe bağlı hızlı nüfus artışıyla beraber, İstanbul, Antalya, Diyarbakır, Gaziantep, Ankara, İzmir, gibi kentlerimizde gasp, kapkaç, yankesicilik, hırsızlık gibi mala karşı işlenen suçların hızla arttığı görülmektedir. Bu çalışmadan, Türkiye koşullarında kentleşmenin suçluluğu nicelik olarak arttırmadığı görülmüştür. Ancak, kentleşme içinde barındırdığı toplumsal ve mekansal değişim sonuçları ile suç ve suçluluğu etkileyen önemli faktörlerden birisidir.

From the ancient times to contemporary modern societies “crime” has always been a social problem that has been concerned with its causes mixed with fear. Crime is any kind of aggression to social order. It threatens the human security and thereby affects directly the quality of life. It is argued that crime increases with urbanization. The aim of this thesis is to analyze crime and guiltiness in relation to urbanization process and to make a spatial analysis of the distribution of crime. The results obtained in this thesis reveal that crime incidence does not increase with urbanization. However, the analysis of spatial distribution of crime rates at the provincial level reveals a meaningful existence of geographical sub-regions. In the West and South cost provinces crime rates are found to be higher than the rest of the country. In the East and South East provinces the crime rates are encountered less often. In metropolitan areas and large cities an increase is observed in crime against property. Crime against property, such as, seizing, snatching, pocket picking and stealing have been observed to rise with the rapid population growth due to migration to the cities as İstanbul, Antalya, Diyarbakır, Gaziantep, Ankara, İzmir. With the rapid increase of population growth and urbanization the type of crime is changing; particularly crimes against property are increasing. This study points out that the process of urbanization in Turkey in itself is not increasing the crime rate. However, urbanization with its social and spatial changes is an important factor affecting crime and guiltiness