Algı, Sınır, Kişisel Alan Kavramları Ve Hastane Tasarımı

Abstract

Bu çalışma, “hasta bakımı” anlayışından “sağlıklı olma” hissine odaklanan hasta merkezli tasarım yaklaşımını benimsemiş, günümüz modern hastane tasarımının algı, sınır ve hastanın kişisel alanıyla olan ilişkisini irdelemektedir. Mekân-algı-sınır ilişkisi içerisinde beden yeniden keşfedilmiş, fiziksel sınırlarının yanısıra sosyal sınırlarının da farkına varılmıştır. “kişisel alan”ın tasarıma farklı bir boyut getirmesiyle, kullanıcının psikolojik ihtiyaç ve taleplerine cevap veren, kullanıcıyı tasarım sürecine dâhil eden tasarım yaklaşımları gözlenmiştir. Hasta merkezli tasarım kapsamında, fonksiyonel, ulaşılabilir, sosyal, güvenli, kişisel alana önem veren, kullanıcılara seçenekler sunan hastane yapıları tanımlanmaktadır. Tez çalışması, bu özelliklere sahip sağlık yapılarının tasarlanılması noktasında algıların, sınırların, tasarımın iyileşme ya da “iyi olma” üzerine bir etkisi olup olmadığının sorgulanması gerekliliğinden doğmaktadır. Tasarım içerisinde gizlenmiş algısal uyarıcıları belirlemek, kişisel alanın ve sınırların proje içerisinde nasıl yorumlandığını deşifre etmek için yapılan bu çalışma, ufak dokunuşların hastalar ve kullanıcılar üzerinde olumlu etkiler yaratabildiğini göstermeği amaçlamaktadır.

This study is througly examining the relationship between the modern hospital design, which has focused on “wellness” from “patient care” and perception, boundary, patient’s personal space. The body is rediscovered in its relationship with space, perception, boundary and its also social boundaries are realised beside the physical ones. As the personal space brought a new dimension into design; new design approaches, including the user in the design process and answering to the psycological needs of the patients, are observed. Through the “patient centered design concept”, the new hospital buildings are defined to be functional, reachable, social, secure, caring about personal space and offering possibilities to the users. This thesis study is born from the need of questioning whether; the perception, the boundaries, the design is effective on healing, wellness of the patients or not, at the point of designing healthcare buildings with these spesification. This study which is created to define the perceptional stimuli that is hidden in the design of these buildings and to deciphere how the personal space is interpreted in these projects; is aiming to show a tiny touch can create positive effects on users and the patients.