İnşaat Sözleşmelerindeki Anlaşmazlıklar, Çözüm Yolları Ve Türkiye’de Yargı Yoluyla Çözülmüş Anlaşmazlıklar Üzerine Bir Araştırma

Abstract

İnşaat sektörü, ulusal gelire yaptığı katkı, yarattığı büyük istihdam ve diğer sektörler ile yoğun ilişkileri düşünüldüğünde ekonominin en önemli iş kollarından birisidir. İnşaat sektöründe amaç üstlenilen projeyi belirtilen süre ve kaynaklar dahilinde, taahhüt edilen kalitede bitirebilmektir. Bu amaca ulaşmanın ön koşulu ise, tarafların yetki hak ve sorumluluklarını çok iyi tanımlayabilmektir. İnşaat sektöründe sözleşmeler proje tarafları arasındaki bu ilişkileri düzenleyen önemli belgelerdir. Ancak ne kadar iyi hazırlanmış olursa olsun, sözleşmeler bir projede gerçekleşebilecek bütün olumsuz durumları göz önünde bulunduracak hükümler içermeyebilir. Bu durumda proje tarafları arasında anlaşmazlıklar oluşabilir. İnşaat sözleşmelerindeki anlaşmazlık çözüm yolları, resmi anlaşmazlık çözüm yolları ve alternatif anlaşmazlık çözüm yolları olarak ikiye ayrılabilir. İnşaat anlaşmazlıklarının resmi çözüm yolları olan resmi yargı ve tahkim alternatif çözüm yollarından daha maliyetlidir ve uzun zaman gerektirirler. Fakat alternatif çözüm yollarının aksine, resmi çözüm yollarında alınan kararlar taraflar üzerinde bağlayıcıdır. Türkiye’ de yaşanan inşaat anlaşmazlıklarında, alternatif çözüm yollarının yerine resmi çözüm yollarından olan yargı yoluna başvurulmaktadır. Yapılan araştırma sonucunda, Yargıtay yoluyla çözülmüş inşaat anlaşmazlıklarının 6 ana alanda ve bu alanlara bağlı 26 nedende toplanabileceği görülmüştür.

The construction industry is one of the most important sectors of the economy, with its contribution to national income, great employment opportunities and intensive relations with the other industries. The aim of the construction industry is to complete the project between defined time and resource intervals with commited quality. The precondition of this aim is to define the authority, rights and responsibilities of the participants very well. Contracts are important documents that arrange these relations between the project participants. However well-prepared, a contract may not include provisions about all the negative conditions that could emerge during the project. In this case, disputes may arise between the project participants. Dispute resolution techniques in construction contracts can be divided into two groups as formal dispute resolution techniques and alternative dispute resolution techniques. Ligitation and arbitration, which are the formal resolution techniques of construction disputes, are more expensive and require longer time than the alternative techniques. However, in contrast to alternative dispute resolution techniques, the decisions taken by formal resolution techniques are binding upon the project participants. The construction disputes in Turkey are subjected to ligitation instead of alternative resolution techniques. The findings of the research showed that the construction disputes resolved by supreme court in Turkey have 6 main factors and 26 subfactors.