Mimari Tasarım Eğitiminde Oyun

Abstract

‘Mimari Tasarım Eğitiminde Oyun’ başlıklı bu çalışmada, mimari tasarım dersinde oyundan nasıl yararlanılabileceği incelenmiştir. Üniversite eğitiminin sadece somut olan bilgiyle uğraşmadığı, günümüzde daha çok tanımlanması zor olana, belirsiz olana odaklanması gerektiği üzerinde durulmuştur. Mimarlığın geleceğe odaklanan, açık uçlu, belirsiz, değişken, çelişkili karakteri incelenmiştir. Mimarlık eğitiminin farklı alanlarla içiçe olması gerektiği, ‘topluma dışardan bakış’ veya ‘geleceğe ait spekülasyon yapabilme’ gibi tavırları kapsadığı ve mimarlığın değerlendirildiği başlıca ders olarak mimari tasarım dersinin, mimarlığın somut ve objektif yönleri dışındaki özelliklerini de ele alması gerektiği vurgulanmıştır. Oyun konusu, gündelik, fiziksel ve somut gerçeğin dışında bir gerçek yaratılmasıyla ortaya çıkan ‘yabancılaşma’ ve esnek, spontane ve sezgisel davranışların kaynağı olarak oyuncu tavrı serbest bırakan ‘enformellik’ durumları vurgulanarak ele alınmıştır. Mimari tasarım eğitiminde oyun konusu, aslında her üçü de birbiriyle ilişkili olan ‘yabancılaşma’, ‘enformellik’ ve ‘oyun’ başlıkları altında, uygulanmış örnekler yardımıyla değerlendirilmiştir. Ortaya konan ilişkiler toparlanmış, varsayımlar değerlendirilmiş ve öneriler sunulmuştur.

This work, ‘play in architectural design education’, focuses on the potential of utilizing the concept of play as a structure and method in the architectural design studio – an integral part of architectural education. It focuses on the idea that higher education is not only interested concrete knowledge, but more and more concerned about the indefinable and the vague. It concentrates on the open-ended, changing, contradictory and ambiguous character of architecture which is interested in the future. It is suggested that architectural education shall integrate different fields; that it contains approaches such as ‘evaluating the society from the outside’ and ‘speculating about the future’. Architectural design studio as the main territory for architectural judgment shall integrate aspects of architecture other than concrete and objective ones. The concept o play is discussed in part 5 by stressing its aspects such as ‘alienation’ revealed by a new reality other than the daily, physical and concrete; and ‘informality’ as the source of flexible, spontaneous and intuitive behavior. Play in architectural design education is discussed with examples and related themes of alienation, informality and play.