Bir dünya mirası alanının korunması: eski Halep kenti'nin tarihi ticaret merkezi'nde yer alan hanların korunmasına ilişkin bir öneri

Abstract

1986’dan bu yana Dünya Mirası Alanı olan Eski Halep Kenti, uzun tarihi boyunca önemli bir ticaret ve üretim merkezi olmuştur. Ancak 19. yüzyılın sonlarından itibaren görülmeye başlayan sosyal, ekonomik ve kentsel değişimler, kentin tarihi ticaret bölgesini ve bunun en önemli bileşeni olan hanları olumsuz yönde etkilemiştir. Günümüzde, tarihi ticaret merkezinde, farklı tür ve seviyede sorunlar içeren 19 han bulunmaktadır. İşlev değişiklikleri nedeniyle ciddi müdahaleler söz konusudur. Bölgenin yüksek gayrimenkul değeri ve konumu ise, tarihi yapıların fiziksel bütünlüklerini yok sayan gayrimeşru inşaatlara ve ek yapılara yol açmıştır. Mal sahipleri ve kiracıların farklı görüşlerde olması, karar mekanizmalarını olumsuz yönde etkilemektedir. Bakım ve onarım eksikliği ile yetkili mercilerin koruma konusunda kapsamlı bir stratejiye sahip olmaması da, hanların durumunun gün geçtikçe kötüleşmesine katkıda bulunmaktadır. Bu çalışma hanların hem eşsiz tarihi karakterlerinin korunması hem de ekonomik canlılıklarının arttırılmasına yönelik bir öneri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda öncelikle, yapıların mimari ve tarihi değerleri ile karşı karşıya oldukları sorunlar belirlenmiş; ardından, çeşitli koruma ve geliştirme önerileri ortaya konulmuştur.

The Old City of Aleppo, a World Heritage Site since 1986, has been an important center in terms of trade and production throughout its long history. Starting from the late 19th century, the accelerating social, economic and urban changes have negatively affected the city’s historic commercial center and its most important component, the khans. The historic commercial center includes today 19 khans that exhibit different kinds and levels of problems. The functional changes resulted in many destructive interventions. High real estate value and significant location caused illegal constructions and expansions in a way that the physical integrity of the buildings is not perceived. The ownership fragmentation affects the decision-making process because owners and tenants have different interests. The lack of adequate service and maintenance, and the absence of a comprehensive strategy for conservation on the side of public authority increase the poor condition of these structures. This research aims at develop a framework for the conservation and development of the khans in order to preserve their unique historic character on one side and enhance their economic vitality on the other. For this purpose, the architectural and historic values and problems of these buildings are defined. Then, alternative conservation and development proposals are elaborated.