Kentsel Tasarım Proje Süreçlerinin Katılımcı Yaklaşım İle Yönetimi: İstanbul Metropoliten Planlama Ve Kentsel Tasarım Merkezi(imp) Örneği

Abstract

Bu çalışmada, son beş yılda İstanbul kentinde süregelen planlama pratiklerinde önemli bir kırılma noktası yaratan, deneyim kazanma ve bu süreçte karşılıklı öğrenme olanakları sunan İMP’nin geliştirdiği model ve İstanbul’un mekansal değişimindeki rolü, kentsel tasarım proje süreçlerindeki katılımlı yaklaşımlar üzerinden sınanmaktadır. Bu bağlamda kentsel planlama yazını stratejik mekansal planlama ve kentsel tasarım projeleri çerçevesinde incelemekte; geliştirilen araştırma tasarımı ile kentsel tasarım projeleri ve İMP’nin organizasyon yapısı üzerindeki genel algı çözümlemesi yapılmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde İMP’de kurulan modelin bu konuda isteklilik ve çaba olmasına rağmen kuruluş amaçlarına erişmediği anlaşılmaktadır. Kentsel tasarım çalışmalarında katılımcı yaklaşımların yeterince geliştirilemediği, modelde öngörülen aktörlerin sınırlı katılımı gerçekleştiği, merkezi yönetim ve halkın katılımı eksik kaldığı, proje süreçlerinin hangi yöntemlerle ve örgütlenmelerle şekilleneceği ve nasıl uygulama düzeyine taşınacağı netleştirilemediği görülmektedir.

Thesis sudy evaluates the participatory model developed by İMP which can be seen as a breaking point in current planning practices of İstanbul that are handled in last five years and discusses İMP’s role on İstanbul’s spatial transformation in terms of urban design processes handled in these participatory means. Within this context, urban planning literature is reviewed in terms of importance of urban design projects in strategical spatial planning approaches and a research design is conducted to analyse these projects and perceptions on organisational structure of İMP. Findings show that; although there was an intimate intention to create a participatory model to carry out urban design processes to implemention phases; İMP is perceived as far from its initial ambitions and goals. Urban design processes were not managed with participatory approaches, even participation of actors were reduced to restricted participation of public and private agencies excluding local people or organizations participation. With which methods and collaborations the process of urban design projects will be managed and how these methods will carry out processes into implementation phases still stay as unclear.