Bankacılıkta kredi yönetimi

Abstract

Günümüz Türkiye ekonomisinin en büyük eksikliği sermaye piyasalarının gelişfeeraiş olması Ve bununla bir likte firmaların küçük sermayeler ile işlerini yürütme ye çalışmalarıdır. S eraay" enin 'bir şirkette eksik ol ması veya yeterli düzeyde olmaması firmanın yabancı kay nak arayışına itmektedir ki burada firmaların en yaygın olarak üzerinde durdukları ve kullanmak istedikleri kay nak banka kredileridir. Bugün küçük esnafından büyük holdingine kadar her işletme banka kredilerini kullan makta ve ticaret bankaları da mevduat ile kredi arasında köprü rolünü üstlenmektedirler. 1980'lerden sonra bankacılık sektörünün içine sü rüklendiği rekabet ortamı sektörde çalışan bankaların pazarlama ağırlıklı çalışmaları sonucunu ortaya çıkar mıştır. Her banka piyasaya diğerinden önce yeni bir ürünü sürmek isteği içine* girmiştir. Bankalar pazarla ma ağırlıklı çalışmalarının yanısıra diğer faaliyetle rine de önem verme gereğini duymuşlar ve uygulamalarını modernizasyona diğer bir deyişle yeniden yapılamaya ça lışmışlardır. Yeniden yapılanma süreci bankalarımızda halihazırda her bölüm içerisinde sürmektedir, fakat gö rülen odur ki bu yenileşme çalışmasında en büyük payı kredi yönetimi almaktadır. Geçmiş senelerde toplanan mevduatın üzerine ek lenen bir kar ile uygulama bulan krediler zamanımızda yeni ve önemli tekniklerin kullanıldığı bir ilim alanı haline gelmiştir. Geçmiş senelerde elde edilen kötü tecrübeler, bankaları teminatı olsa bile her kredide bir riskin olduğunu ve ancak bunun iyi yönetilmesi sonu- cujcrediden kar sağlanabileceği gerçeğini öğrenmelerini sağlamıştır. Pazarlama ağırlıklı bir kredi uygulaması nın sisteme yerleşmiş olması ticaret bankalarını salt kredi satan kuruluşlar olmaktan çıkarmış, bunun yerine müşteriye yardımcı olan; kredi vade, miktar ve geri öde me konusunda rehberlik eden; kimi zaman firmayı belli bazı yanlış uygulamalarından dolayı uyaran satış yogan değil hizmet yoğun işletmeler haline getirmiştir.

In every country, financial system is formed "by two big economic units. The first economic unit can save a part of its income after using it for their need and generally people who can "be involved in this defi nition, will ask extra income for their savings and mentioned extra should be minimum, the inflation ratio. The second economic unit, on the contrary, is asking for extra sources, because people who can be involved in this unit, has already used their income, they are ready to give interest for new sources. In every eco- noic system there are financial intermediaries, which are trying to find the rational balance between above mentioned economic groups. It is really a very diffi cult job, because as mentioned, some people are asking extra income for their savings and some other people are trying to cover their source need with mini mum costs. Commercial banks are the largest financial intermediaries among insurance companies, investment funds and investment banks. Commercial banks are collecting money from the savings of the first economic unit in the name of de posits (demand deposits j time ~. deposits, savings 'de^ posits, commercial deposits) and directing these so urces towards the second economic unit. The definition which is given above shortly is the collecting of money and giving it in the name of credit to real and legal person regarding to their demand. Commercial banks are very important in bank- ward or in developing countries like Turkey, because in these countries capital markets are not efficient for the needs of companies in this regard we can say that commercial banks are in a key position, without of them the financial system can collapse and the transaction between the economic units can be hardly damaged. A person who is living in Ankara will never think to give his money (saving) to a holding company in Istanbul " and the company will never manage to collect the sa ving of this person. By a miracle if both sides are ready for atransaction, they would have problems for the price of the money. -