Sanal Mimari Tasarım Stüdyosunda Pedagojik Yaklaşımlar

Abstract

Bilgisayar ortamlarının ve ağ iletişiminin artması mimari tasarım eğitiminde uygulanan yöntem, model ve tekniklerde fonksiyonel değişiklikler yapılmasına yol açmış ve sanal mimari tasarım stüdyolarının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Sanal mimari tasarım stüdyosunda konunun pedagojik boyutunun, öğrenme modellerinin, öğrenci-öğrenci ve öğrenci-öğretim üyesi etkileşimlerinin ve ekip üyeleri arasındaki kültürel farklılıkların tasarım stüdyolarına yansımaları ve bir dizi çağdaş örnek çalışma incelenerek elde edilen sonuçların sanal mimari tasarım stüdyosu eğitimine katkısının sağlanması tezin amacını oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında mimari tasarım stüdyolarını mimarlık eğitiminde daha etkin hale getirmek için ne yapılması gerektiği ve bir sanal tasarım stüdyosunun nasıl olması gerektiği araştırılmıştır. Geleneksel tasarım stüdyosu ve sanal mimari tasarım stüdyosu arasındaki benzerlik ve farklardan yola çıkılarak, günümüze kadar yapılan önemli sanal tasarım stüdyo çalışmaları incelenmiştir. Tasarım stüdyosunun bilgisayar destekli işbirliksel ortama taşındığında eğitmenin rolünün ne olacağı, öğrencilerin katılımlarının nasıl değişeceği ve tasarım eğitimini ne yönde etkileyeceği yapılan sanal stüdyo çalışma örnekleri dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Sanal mimari tasarım eğitiminde uygulanan öğrenme modelleri ve bu modellerin kullanılmasıyla stüdyosu eğitiminde ortaya çıkan fırsatlar, yararlar ve karşılaşılan zorluklar belirlenmiştir. Ayrıca, mimari tasarım eğitimiyle ilgili araştırmalar yapan kuramcıların savunduğu pedagojik yaklaşımlardan yararlanılmış ve sanal mimari tasarım uygulamalarında pedagojik açıdan başarı sağlanabilmesi için dikkat edilmesi gereken konular ve koşullar ortaya konulmuştur. Böylece, mimari tasarım eğitiminin kalitesini yükseltmek amacıyla ulusal ve uluslararası düzeyde ortak tasarım çalışmaları için gereken yöntem ve yaklaşımların geliştirilmesine katkıda bulunulacaktır.

The methods, models and techniques that applied in architectural design education have been changed continuously by the development of the information and the communication technology. This situation causes the emergence of virtual design studios. Traditional architectural design studios and virtual design studios have been compared in the comprehension of the thesis. The problems have been tried to be answered about what we can do for realizing effective architectural design studios in design education and how virtual design studios should be. The recent cases of virtual design studios have been examined in accordance with differences and similarities between traditional and virtual design studios. With the results of these examples, what teachers’ roles will be and how participation of students will affected by the new form of the architectural design studios have been evaluated, when design studios move to computer supported collaborative environments. Learning models that employed in virtual architectural design education, and opportunities, pedagogical benefits and difficulties of these models have been identified. In addition, the pedagogical approaches defended by important theoreticians have been used as resource. Subjects and conditions that should be considered for providing pedagogical success in virtual design studio practice have been stated. In this way, future of architectural design education will be directed to more constructive and helpful directions by the information and communication technology.