Genealogy Of Governmentality From Liberalism To Neoliberalism

Abstract

Bu tezde yönetimin soykütüğü yönetim sanatı tarihi üzerinden ve özellikle Michel Foucault'nun 1977-1978 ve 1978-1979 Collège de France derslerinin üzerinde yoğunlaşarak analiz edilmiştir. Bu kapsamda ilk bölümde Foucault'nun yönetme, özneleştirme ve diskur üçgeni ele alınmış ve sorgulanmıştır. Öncelikli olarak Foucault'nun yönetimin esas itibariyle discursive bir alan olmasından hareketle diskur kavramı incelenmiştir. Devamında Foucault'nun düşüncesinde 1970'lerde meydana gelen ve kendisinin özneleştirme üzerine yoğunlaşmasıyla sonuçlanan değişim ve kopuş analiz edilmiştir. İlk bölümün son kısmı ise yönetim üzerine yoğunlaşmıştır. Bunun başlıca nedeni Foucault'nun iktidar kavramından özne kavramına geçişi olmuştur. Sonrasında liberalizm tarihi incelenmeye başlanmıştır. Burada can alıcı nokta 18.yüzyılda gerçekleşen değişim olmuştur: Devlet iktidarını kendine amaç edinen raison d'Etat anlayışından liberalizme geçiş bu bölümün asıl yoğunlaştığı nokta olarak ön plana çıkmıştır. Foucault'ya göre liberalizm kendi rasyonalitesini yaratmış ve kısıtlı yönetim tarzını benimsemiştir. Buna göre yönetim ve iktidar, olayları olağan akışına bırakmayı tercih etmiş; sadece çıkarı gerektirdiğinde müdahale eder hale gelmiştir. Son bölüm neoliberalizmin kendi yönetim teknikleri, kuralları ve politikaları ile birlikte yeni bir rasyonalite olarak ortaya çıkmasıyla gerçekleşen 20. yüzyıl kırılmasını ele almıştır. Burada neoliberalizmin entellektüel altyapısını oluşturan Alman Ordoliberalizmi ve Amerikan Chicago Okulu sırasıyla ele alınmıştır. Özellikle neoliberalizmin özneleştirme metodları ve iktidar teknolojileri yardımıyla bireyi yeniden inşa etmesi bu bölümün son kısmında ayrıntılarıyla incelenmiştir.

In this thesis I analyze what I take to be a genealogy of governmentality by tracing the history of governmentality and by focusing on Foucault?s lectures of 1977-1978 and 1978-1979 at Collège de France. I begin in the first section, with some examination of Foucault?s triangle of discourse, subjectivity and governmentality. First of all I analyze Foucault?s use of discourse since according to him government always defines a discursive field. I continue with the radical change realized in Foucault?s mind, looking at his focus on subjectivity especially after 1970s. Last part of the first section concentrates on governmentality. Foucault?s focus on governmentality appears as a result of methodological transformation from power to subjectivity. Next, I examine history of liberalism. Here the crucial point lays in the transformation realized in the middle of the eighteenth century: The passage from raison d?Etat, which takes as his central point the power of state, to liberalism. Liberalism creates its own rationality that takes frugal government as its central point. Now government lets things happen, it intervenes when it becomes necessary. The final chapter looks at the second breakpoint realized in the twentieth century with the establishment of neoliberalism as a new rationality of government with its own policies, rules and techniques of government. Here I continue with the analysis of two main examples of neoliberal governmentality: German Ordoliberalism and American Neoliberalism of the Chicago School.