Sustainability Of Traditional Dances And Music A Model For Domaniç, Turkey

Abstract

21. yüzyılda kültür, politikada stratejik bir öneme sahiptir. Etnomüzikolojik çalışmaların merkezi haline gelen unutulmaya yüz tutmuş geleneksel müzik ve oyunların sürdürülebilirliği, kültür politikaları ile ilgili teorik yaklaşımları, bunların somut olmayan kültürel miras ile olan ilişkilerini ve bu alanda rol alan tüm paydaşları anlamamızı gerekli kılmaktadır. Domaniç bölgesinde geleneksel oyun ve müzikler, göç ve toplumsal cinsiyet ayrımcılığı nedeni ile yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır. Yerel kültürün yaşatılması için atılacak adımlar disiplinlerarası çalışmayı da beraberinde getirmiştir. Bu çalışma, uygulamalı etnomüzikoloji, sürdürülebilirlik ve kültür politikaları disiplinleri çerçevesinde farklı bireysel gereksinimlere ve değişkenlere uyum sağlamaya açık dört boyutlu bir kültürel sürdürülebilirlik modeli sunmaktadır.

Culture in the 21st century has acquired a new, strategically important place in politics. The sustainability studies of almost forgotten traditional music and dance cultures, which has become a centre of ethnomusicology, require an understanding of cultural policies and their relationship to both intangible cultural heritage and the associated stakeholders. The traditional music and dances of the Domaniç region are in danger of vanishing. The sustainability of this culture necessitates a cross-diciplinary approach. This study offers a four-dimensional cultural susutainability model which can be adapted to different requirements and variables within the scope of applied ethnomusicology, sustainability and cultural policy.