IL Sacro Bosco Di Bomarzo Parco Dei Mostri’deki Heykel Ve Yapıların Analizi

Abstract

Bahçeler ve parklar, mitolojiyle olan ilişki lerinde de, tıpkı sanattaki gibi çoklu bir yapıya sahiptirler. Mitoloji içinde bahçe sanatına ilişkin verilere rastlanabilirken, bahçelerde de mitolojik öğelere rastlamak mümkündür. Söz konusu ilişki, özellikle dönemin Antik Yunan?a dönüş eğilimi gereği, Rönesans bahçelerinde yer alan heykel ve görsel temsillerle birlikte, birbirlerini sürekli besler niteliktedir. Pagan kültürünün etkisiyle, toprak ana Gaia, her zaman Hristi yan kültürlerine ilham vermeyi sürdürmüştür. Farklı coğrafya ve kültürlerde mitolojik elemanlar isim değiştirse de, bahçe yani toprakla, kimi zaman dolaylı, kimi zaman dolaysız bir bağ ile var ola gelmişlerdir. Bu bağlamda, mitolojiyle ilişki bakımından en önemli öğe olan bahçe heykellerinde de, İtalya bahçelerinde genel olarak, mitolojik karakterlerin kendi tabiatları üzerinden bir şekillenme söz konusudur. Rönesans ile birlikte bahçelerde artan mitolojik görseller, aynı zamanda mitolojik karakterlerin özelliklerini de içselleştirerek tekrar tanımlamaktadırlar. Batı bahçelerinde özellikle Avrupa?ya baktığımızda, iki farklı kültürün ürünü olan bahçeler görebiliriz. Kilise ve manastır bahçelerinde İsa, Meryem ve azizlerin görsel tasvirleri kullanılabilirken, çoğunluğu oluşturan büyük alanlar, iktidar merkezleri ve özel mülklerde Hristiyan görseller yok denecek kadar azdır. Bu bakışla, tek tanrılı dinler, bahçe sanatında mitolojiye ve Pagan kültürüne yenik düşmüş gözükmektedirler. Eski ve yeni Ahit?teki çeşitl i bahçe referanslarına rağmen, eski dünyanın Pagan tanrıları, güçlerini doğadan alırlar ve bu anlamda doğayla adeta bütünleşiktirler. Bu noktada İtalyan Maniyerizmi?nin en çözülemez örneği olarak Il Sacro Bosco di Bomarzo, Parco dei Mostri örneği karşımız a çıkmaktadır. Bu çalışmayla, tüme varım yaklaşımıyla birlikte bu alanın analizi sonucunda, mitolojiden edebiyata uzanan geniş bir yelpaze ile 16. yüzyıldaki sanat ve inanç ilişkilerine fark lı bir gözden bakmak mümkündür.

Gardens and parks in the relations of mythology, they have multiple structure likewise in art. As we could found datas about garden art related with mythology, in gardens it?s also possible to found mythological components. These relations, especially due to the period returning to the Ancient Greek, with the representatives visual and sculptures in the Ren aissaince gardens cultivate each other. With the effect of Pagan culture, mother-earth Gaia, always kept giving inspiration to the Christian cultures. Even in different geographies and cultures, mythological element?s names were changing, garden means earth, connected with indirectly sometimes directly bounds. Garden sculptures which a re the most important element in this context, generally in gardens of Italy, there is an embodiment of mythological characters from their very nature. Mythological visuals which are rise up with Renaissance, also internalize the features of mythological characters and redefine them. In the gardens of west, especially when we look to the Europe, we could see gardens that products of two different cultures. It could be possible to use visual portraits of Jesus, Maria and saints in the gardens of churches a nd monastries , large areas that forming the majority, Christian images is almost negligible of the ruling centers on private premises. In this point of view, in monotheistic religions seems defeated to mythology and Pagan culture in art of gardening. In c ontravention of various garden references in Old and New Testaments, Pagan gods of old world took their power from nature and in this sense virtually integrated with nature. At this point, Il Sacro Bosco di Bomarzo, Parco dei Mostri emerges as an unsolved example of Italian Mannerism. With induction approach, with the conclusion of analyzing this area, with a wide spectrum ranging from mythology to literature, relations between art and faith in 16th century possible to take a look at a different review