Mevcut Betonarme Binaların Deprem Performanslarının Belirlenmesinde Doğrusalve Doğrusal Olmayan Yöntemlerin Karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada, yönetmelik esaslarına dayanan doğrusal yöntemle boyutlandırılmış betonarme bir düzlem çerçeve ve bir uzay çerçeve sistemin mevcut binalar olduğu varsayılarak, deprem performanslarının belirlenmesi için Deprem Yönetmeliği (2007) ye göre doğrusal ve doğrusal olmayan hesap yöntemleri uygulanmış ve her iki yöntemle elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır. İncelen taşıyıcı sistem modellerinin Deprem Yönetmeliği (2007) de yer alan doğrusal ve doğrusal olmayan hesap yöntemleri ile belirlenen kesit hasar bölgeleri önemli ölçüde benzerlik gösterirken, iki yöntemin sonuçlarının farklılık gösterdiği elemanlardaki değişim genel olarak bir hasar bölgesi aralığı mertebesindedir. Doğrusal olmayan hesap yöntemi ile belirlenen kesit hasar bölgeleri genelde daha elverişli sonuçlar vermektedir. Deprem Yönetmeliği (2007) ye uygun olarak tasarlanan bina taşıyıcı sistemlerinin beklenen deprem düzeyleri için öngörülen minimum performans seviyelerini sağladıkları görülmektedir.

In this thesis, the linear and non-linear evaluation methods given by Turkish Earthquake Code (2007) have been used to determine earthquake performances on the assumption of an reinforced concrete plain frame and a space frame system as existing buildings based on code and designed by linear system and the results achieved by both methods have been compared. While the performance levels that are determined by the linear and non-linear methods of the Turkish Earthquake Code (2007) are generally similar, the difference obtained by these two approaches is within one damage state. The non-linear method of the earthquake code gives more suitable performance levels as compared with those given by the linear method. Bearing system models designed in accordance with Turkish Earthquake Code (2007) are seemed to obtain minimum performance level predicted by expected seismic risk.