Çizilmezlik Katkılarının polipropilenin Özelliklerine Etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, polipropilenin ve talk dolgulu polipropilenin çizinme direncini arttırmaktır. Polipropilenin ve talk dolgulu polipropilen, ticari olarak elde edilebilen üç farklı katkı maddesi ile %1 ve %3 oranında eriyik karıştırma ile ekstrüde edilmiştir. Bu katkılar: modifiye edilmiş poliolefin-silikon blok kopolimer karışımı, siloksan kopolyester ve organik olarak modifiye edilmiş siloksandır. Kızılötesi spektroskopisi (FTIR-ATR) katkıların molekül bağlarının yapısı hakkında bilgi edilmek için kullanılmıştır. Tüm karışımların ısıl özellikleri diferansiyel tarama kalorimetrisi (DSC) analizi ile incelenmiştir. Evrensel test cihazından alınan gerilim-gerinim sonuçlarından, kullanılan katkı miktarının mekanik özelliklere etkisi incelenmiştir. Örneklerin sertlik değerleri, Shore D tipi durometre ile ölçülmüştür. Çizilme direncini tayin etmek için Erichsen çizme test cihazı kullanılmıştır. Çizinirliklerin genişliğini (μm) ölçmek ve görüntülemek için optik mikroskop kullanılmıştır. Kontakt açı ölçümleri ile yüzey özellikleri incelenmiştir. Eriyik akış hızı (MFR) analizi ile örneklerin işlenebilirlikleri karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, spektrometrik olarak katkıların poli (dimetil siloksan) (PDMS) karakteristik piklerine sahip olduğu görülmüştür. Silikonlar yüzeye göç ederek, kaydırıcı ajan olarak davranmaları sonucu yüzeydeki sürtünme katsayısını düşürerek, çizilme direncini arttırmışlardır. Talk dolgulu örneklerin çizilirlik genişlikleri talk dolgusu olmayan örneklere göre oldukça fazla bulunmuştur. Bu nedenle talk kullanılmayan örneklerin performanslarının daha iyi olduğu görülmüştür. Katkılardan TEGOMER Antiscratch 100, % 3 oranında kullanıldığında çizilme direncini arttırmada en etkili katkı olarak bulunmuştur.

The aim of this work is to improve scratch resistance of neat PP (nPP) and talc reinforced PP (tPP). nPP and tPP were extruded with three commercially available anti-scratch additives by using 1 and 3 wt-% of PPs. One of the additives was a mixture of modified polyolefin-silicone block copolymer, the other one was polyester modified siloxane and the third one was the organically modified siloxane. Structural surface analyses of the samples were determined by Fourier transform infrared attenuated total reflection (FTIR-ATR) spectroscopy. Thermal properties of the samples were analyzed by differential scanning calorimetry (DSC). Tensile test was performed in order to examine additive content on the mechanical properties of PPs. Hardness of the samples was evaluated by Shore-D hardness tests. The scratch resistance of the samples was examined by using Erichsen scratch tester. Optical microscopy was used to measure scratch widths (μm) of the scratches. The surface properties of the samples were investigated by means of contact angle measurements. Melt flow index of the samples were measured to compare processability of samples. As a conclusion, it was shown that from the spectroscopic data the surface of samples had characteristic peaks of poly(dimethyl siloxane) (PDMS). PDMS containing additives migrate to the surface of polymers as a slipping agent, decrease coefficient of friction and improved scratch resistance of PPs. The samples containing tPP had poor scratch resistance than the samples containing nPP. The most effective additive was found to be TEGOMER Antiscratch 100 (3 wt-%) for improving scratch resistance of PPs.