Kübizmde Kolaj

Abstract

XX. yüzyılın başında o döneme kadar rastlanmayan bir biçimde hareketli olan sanat ortamı pek çok akım üretmiştir. Bu dönemde doğa bilimlerinde yapılan buluşların toplumun kültürel yapısı üzerindeki etkileri sanat alnına da yansımış, geleneksel olana karşı çıkışla sanatın sorgulandığı bir süreç başlatılmıştır. Sanat alanında sorgulanan temel düşünce gerçeğin taklidine karşı çıkışla üç boyutlu nesnelerin iki boyutlu resim düzleminde nasıl aktarılacağıdır. Kübizm ortak noktalan nesnenin betimlenmesine karşı olan bu akımlar içinde, yeni bir biçim dili oluşturabilen, yüzyıl içinde de etkisini sürdürecek tek akım olmuştur. Diğerleri kısa ömürlü olmakla birlikte, çoğunlukla renk ile ilgili çalışmalar gerçekleştirmişlerdir. Kübizm tek bakış noktasını kırarak, nesnenin farklı durum ve konumlarım bir arada veren, parçalanan gerçekliğin yeni bir bütünde izleyicinin birleştirmesi ilkesine dayanan bir anlayışa sahiptir. Sanata gerçekçilikle girmeye başlayan, sanat nesneleri dışında kalan günlük, sıradan nesneler ve olaylar kübizmle daha ileri götürülmüştür. Taklidin yerini alan gerçek nesneler, sıradanlıklan yanında seri üretim yöntemleri ile elde edilmiş ürünlerdir. Resim yüzeyine yapıştırılmış gerçek nesneleri bünyesinde banndırmasıyla kolajlar, kübizm için önemli bir ifade aracı olmuştur. İlk kolaj uygulamalarım gerçekleştiren Pablo Picasso, George Braque ve Juan Gris, XX. yüzyılın basma kadar süslemecilikte kullanılan ve tekil örneklerde rastlanan bu tekniği kübizmin oluşturduğu yeni biçim dili içinde kullanmışlar, aynı zamanda da onu bir biçem düzeyine çıkarmışlardır. Bu araştırmada, Pablo Picasso, George Braque ve Juan Gris'in 1912 ile 1914 yıllan arasında kalan döneme ait kolaj uygulamalarına yer verilmiştir. Araştırmanın kapsamı içinde yer alan kübizmin sanat anlayışı doğrultusunda üretilen kolajlarda, sanatçıların biçem farklılıklan, yaklaşımdan, getirdikleri yenilikler ve yöntemleri ayn ayn ele alınmıştır. Sanatçıların biçem özellikleri karşılaştırılarak yapılan değerlendirmede dönem içindeki etkileri ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Gelenekselin dışında farklı malzemelerin sanata girişi XX. yüzyılın tümünü etkileyecek bir süreci başlatmış, bu harekette de kolajlar önemli bir araç olmuştur. Gerçek nesne kullanımı, sıradanlıklan ile yüzyıl boyunca devam edecek sorgulamada sanat nesnesi kavramım ortadan kaldırmış, insan bedeninden sanatçının yaşamına kadar sanatın sınırlarım genişleten düşünce üretimine olanak sağlamıştır.

At the beginning of XX. century, the art medium that was as dynamic as never been before produced many movements. During this period, the effects of discoveries in natural sciences on cultural structure of the society, had its reflections on art, and the period of questioning art by standing against traditional has started. The main thought, being questioned in art is how to transfer three-dimensional objects into two-dimensional surface by opposing the imitation of the truth. Among the movements that oppose the description of objects in common, Cubism is the only one, which creates a new form language, having a continuous effect during the century. The others, having short period vitality had mostly realized attempts related with color. Cubism has the idea of representing different conditions and locations of the object together, by disintegrating the mere viewpoint, and the understanding depending on the principle of reintegration of the disintegrated reality by the spectators. The ordinary, daily objects and events, apart from the art objects, that had started to be carried into art by realism, progressed by Cubism. The real objects taking the place of the replicas, besides being ordinary, are the products of mass-production. By inhabiting the real objects stuck onto painting surface, collage has been an important presentation tool for Cubism. The first cubists artists who achieved first collage exercises, Pablo Picasso, George Braque and Juan Gris used this technique, which was used for decoration and found only in unique cases, in the new form language that Cubism accomplished, also took it up to the level of a "style". The collage exercises of Pablo Picasso, George Braque, and Juan Gris, between the years of 1912 and 1914 have been taken into the scope of this study. The diversities of the styles of artists, their approaches, their innovations and methods brought to the collage are taken into consideration one by one while evaluating the studied collages produced within the understanding of Cubism. In the evaluation done by comparing the style characteristics of the artists, their effects in the period are meant to be revealed. The access of unusual materials aside from traditional ones started a period that would affect the whole XX. century and collages become important tools in this period. The use of real objects, invalidated the idea of art object, within the questioning throughout the century with their mediocrity, allowed the creation of thought that extends the borders of art from the human body to the life of the artist.