Başıbüyük (maltepe)- Kurfalı (kartal) Civarında İstanbul Paleozoyik İstifinin Yapısal Özellikleri

Abstract

İstanbul Zonu'nun özellikle Paleozoyik istifi üzerine yapılmış birçok çalışma bulunmaktadır. Paleozoyik istifin stratigrafisi üzerinde hala farklı görüşler olsa da genel bir fikir birliğine varılmıştır. İstifin yapısal evrimi, geçirdiği deformasyon evreleri konusunda yeterli çalışma bulunmamaktadır. Bu yüzden, İstanbul Zonu'nun deformasyon tarihçesi hala tartışmalıdır. Bu tartışmalara bir katkı yapabilmek için İstanbul'un doğusunda Maltepe-Kartal arasında Başıbüyük- Kurfalı Mahalleri civarında 1/10000 ölçekli jeoloji haritası hazırlanmış, birimler ayırtlanmış ve yapısal veriler derlenmiştir. İnceleme alanında, Ordovisiyen- Alt Karbonifer aralığında çökelmiş transgresif Paleozoyik istif, bunları kesen Üst Kretase yaşlı dayklar ve bunların üzerinde uyumsuz olarak Miyosen ve Kuvarterner yaşlı birimler bulunmaktadır. Bölgenin yapısal evrimini ortaya koymak amacıyla ölçülen faylar, kıvrımlar, çatlak sistemleri, tabaka yönleri ve sokulumlar ile bunların birbirleriyle olan ilişkileri ayrıntılı olarak çalışılarak 6 deformasyon evresi belirlenmiştir.

There are a lot of studies about the İstanbul Zone, especially about the Paleozoic sequence. Even though, there are different ideas on the Istanbul Paleozoic sequence, there is a general acceptance about the statigraphical relationship of its units. A detailed study about the structural evolution and the deformation episodes of the Paleozoic sequence is absent. For this reason, the deformation history of the İstanbul Zone is still controversary. To make an addition to this controversy, an the eastern part of Istanbul, between Maltepe and Kartal, around Başıbüyük and Kurfalı districts, field observations has been applied. In this field excursion while the 1/10000 scaled geological map is prepared, outcrops of Istanbul Paleozoic are identified and detailed structural data are collected. In the study area, Ordovician-Lower Carboniferous aged rocks of Paleozoic sequence, Upper Cretaceous aged dykes, Miocene and Quaternary aged units are observed. Faults, folds, joint sets, strike-dip of the bedding planes and the dykes of the study area within the relation between these structures are studied in detail and six deformation episodes has been determined.