The Determinants Of Voting Behavior In Turkey: A Micro-level Analysis For The Period 2012-2014

Abstract

This thesis examines that the factors that shape party preferences in Turkey by estimating an individual vote intention function for the period 2012-2014. The dependent varible is party preferences of the respondents. It consist of seven categories including AKP, CHP, MHP, BDP, other, indecisive and no vote cases. Our model also includes several socio-demographic and socio-economic, identity, region, party preferences in the previous election and economic voting variables as independent variables. The economic variables consist of retrospective-prospective and pocketbook-sociotropic hypotheses of economic voting theory. Micro data from 21 identical electoral tendency surveys which conducted between 2012 and 2014 are used in empirical analysis. Multinomial logit model is used employed in the empirical analysis. Multinomial logit estimates of voting intention function reveal that economic voting is present in Turkey in the sense that both pocketbook and sociotropic evaluations affect the likelihood of voting for the incumbent party. In other words, the economic perceptions and expectations of Turkish voters influence their likelihood of voting for the currently-ruling AKP. The last vote choice seems to be the most important and critical variable in explaining and predicting the vote. As far as identity variables concerned, sect, the degree of religiosity, lifestyle are most important factors with the economic variables and the last choice on party preferences. Region, education level, age and gender have relatively less importance. Working status, income level and settlement have little effect on voting decision and are found to be insignificant in most cases.

Bu tez çalışmasında, mikro düzeyde oy eğilim fonksiyonu tahmin edilerek, 2012-2014 dönemi için parti tercihini belirleyen faktörler incelenmiştir. Model bazı sosyo-demografik ve sosyo ekonomik değişkenlerin yanı sıra kimlik, bölge ve ekonomik oy verme değişkenlerini içermektedir. Ekonomik oy verme değişkenleri ise seçmenlerin ekonomik algılamalarının geriye dönük(retrospective)-ileriye dönük (propective) ve toplumsal-bireysel(ya da hane halkı) düzeyde değerlendirmelerden hangisine dayandığını ölçmektedir. Ampirik analizde kullanılan mikro düzey veri 2012-2014 yılları arasında yapılan 21 tane özdeş seçmen eğilim anketinden elde edilmiştir. Modelin bağımlı değişkeni ankete katılan bireylerin siyasi parti tercihleridir. Bağımlı değişken AKP, CHP, MHP, BDP, diğer, kararsızlar ve oy kullanmayacağını belirten yedi kategoriden oluşmaktadır. Bağımsız değişken ise; yaş, cinsiyet, eğitim seviyesi, çalışma durumu, yerleşim yeri değişkenkerini içeren sosyo-demografik ve sosyo-ekonomik değişkenlerden; etnik grup, mezhep, dindarlık, yaşam tarzı değişkenlerini içeren aidiyet değişkenlerinden, hane halkı ekonomik durumu, kriz beklentisi ve hane halkı için zorluk beklentisi değişkenkerini içeren ekonomik oy verme değişkenlerinden ve son olarak bölge ve Haziran 2011 seçimlerindeki parti tercih değişkenlerinden oluşmaktadır. Bağımlı değişkenin 7 kategoriden oluşması ve bu kategorilerin birbirlerine karşı herhangi bir üstünlüğü olmaması nedeniyle modelin tahmini için multinomial logit modeli kullanılmıştır. Modelin sonuçlarına göre; öncelikle seçmenlerin ekonomik algılamaları ve beklentileri parti tercihinde anlamlı ve etkindir. Başka bir deyişle yukarıda bahsedilen ekonomik oy verme hipotezleri tez çalışmamızda geçerli çıkmıştır. Buna göre seçmenler oy verirken ekonominin durumunu göz önünde bulundurmaktadır. Seçmenin son seçimde bulunduğu oy tercihi oy verme davranışını açıklamada ve tahmin etmede en önemli değişkenlerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Seçmenler genellikle son seçimdeki parti tercihini değiştirmektedir. Bu durum partizanlık olarak yorumlanabilir. Bunun yanı sıra etnisite, dindarlık ve yaşam tarzı değişkenleri parti tercihi üzerinde demokrafik ve sosyo ekonomik değişkenlerden daha da önemlidir. Bölge, cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenleri göreceli olarak daha az öneme sahiptir. AKP, MHP ve BDP'yi mukayese edersek kadınlar AKP'ye oy verme eğilimindedir. Cinsiyet değişkeni CHP için anlamsız çıkmıştır. Lisans, yüksek lisans ve doktora derecesine sahip seçmenleri daha alt düzey eğitime sahip seçmenler ile mukaye ettiğimiz vakit ise yüksek öğrenim sahipleri CHP ve MHP'ye oy verme eğilimindedir. Çalışma durumu, gelir düzeyi ve yerleşim yeri değişkenleri parti tercihi üzerinde çok küçük bir etkiye sahiptir. Birçok durumda bu üç değişken istatistiksek olarak anlamsız çıkmıştır. Çalışmamızın sonucuna göre; seçmenlerin demografik, etnitisite, dindarlık ve yaşam tarzı özellikleri uzun sürede ve yavaş bir şekilde değişeceği için, iktidar partisinin popülaritesi ekonomi yönetimindeki başarısına göre değişkenlik gösterecektir.