Mevcut Betonarme Binaların Deprem Performanslarının Değerlendirilmesinde 2006 Türk Deprem Yönetmeliği Ve Fema 356 Yaklaşımlarının Karşılaştırılması Üzerine Sayısal Bir İnceleme

Abstract

Bu çalışmada, ülkemizdeki orta yükseklikli mevcut betonarme binaları temsil etmek üzere taşıyıcı sistem modelleri seçilmiştir. Bu modeller, geçmişte ve zamanımızda yürürlükte olan deprem yönetmeliklerine göre boyutlandırılmıştır. Taşıyıcı sistem modellerinin deprem etkileri altındaki doğrusal olmayan davranışları malzeme bakımından doğrusal olmayan teori çerçevesinde incelenmiş, deprem performanslarının belirlenmesi amacıyla yapılan hesaplamalarda performans noktası ve plastik mafsalların dönme değerleri 2006 Türk Deprem Yönetmeliğinde tanımlanan Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi yardımı ile elde edilmiştir. Plastik şekildeğiştirmelerin değerlendirilerek kesit ve eleman hasar bölgelerinin belirlenmesinde ise, 2006 Türk Deprem Yönetmeliği ve FEMA 356 ön standardında öngörülen yaklaşımlar uygulanmış ve her iki performans değerlendirme yaklaşımına ilişkin sonuçlar karşılaştırılarak yorumlanmıştır. Her iki yaklaşım ile belirlenen kesit hasar bölgeleri önemli ölçüde benzerlik gösterirken, sonuçların farklılık gösterdiği elemanlardaki değişim genel olarak bir hasar bölgesi aralığı mertebesinde kalmaktadır.

In this study sample structural models are selected to represent the existing reinforced concrete buildings in our country. These selected sample structural models are designed in accordance with the code regulations recently used or currently effective in Turkey. The non-linear behavior of these structural systems, which are subjected to earthquake effects, is observed by means of the non-linear theory. The performance point and the plastic hinge rotation values which are necessary to evaluate the seismic performance of these systems are determined through the incremental static analysis (pushover analysis) which is imposed by 2006 Turkish Earthquake Code. By evaluating the plastic deformations to determine the performance levels of sections, two different approaches which are imposed by the 2006 Turkish Earthquake Code and the FEMA 356 Prestandard are used and the results of these two approaches are compared. The performance levels of critical sections determined by these approaches are closely similar to each other. The differences obtained by these two approaches are generally within one performance level.