Fiziksel Dünyanın Simülasyonu, Düşsel Bir Coğrafya Ya Da Yeni Bir Gerçeklik Olarak Siberuzay

Abstract

Bu çalışmada siberuzay, hem ortaya çıkışının kavramsal temellerine, hem de bugün siberuzayda rastlayabileceğimiz mimari tasarımların bizlerde uyandırdığı fikirlere dayanan üç yaklaşımla, bir mimarlık uygulama alanı olarak değerlendirilmektedir. Bu yaklaşımlardan ilki, siberuzayın gereğini simülasyon kavramında aramakta, siberuzayı fiziksel dünyanın simülasyonu olarak ele almaktadır. İkinci yaklaşımla, tarih boyunca üretilmiş bazı düşsel coğrafyalara değinilmekte, siberuzayın yapısını bu düşsel coğrafyalar bağlamında çözümlenmeye çalışılmaktadır. Son yaklaşımda ise siberuzay, hangi temellerden beslendiğine bakılmaksızın, kendisini ve dolayısıyla kendi yasalarını oluşturmakta olan yeni bir gerçeklik olarak ele alınmaktadır. Çalışmanın amacı, mimarlığın siberuzayla ilişkisinin ne olabileceği sorusuna, siberuzayın kendisini anlamaya çalışarak cevap vermeye çalışmaktır.

In this work, cyberspace is studied as an application area of architecture through three approaches based on both the conceptual foundations of its emergence and the ideas that are evoked by the architectural design works in cyberspace. The first of these approaches seeks the necessity of cyberspace in the concept of simulation, taking cyberspace as a simulation of physical world. In the second approach, some of the imaginary geographies that had been created throughout the history are referred and the structure of cyberspace is analysed in context with these imaginary geographies. In the last approach, cyberspace is taken as a new reality that constitutes itself and consequently its laws, apart from the roots that might nourish it.The aim of the study is to seek for some answers to questions such as “what may be the relationship between architecture and cyberspace?” and “what may be the profile of future that is in store for us?” by trying to understand the cyberspace itself.