Arakesitler Üzerinden Sınır Ve Arayüz Kavramlarının Kentsel Ve Mimari Öğelerle İrdelenmesi

Abstract

Mimari ürünler metropoldeki dönüşüm süreçlerine cevap vermek adına dönüşürken, metropolde, üst ölçekte gerçekleşen dönüşümlerin analiz edilebilmesi için mimari tasarım alanına başka bilimlerden kavramlar aktarılmaktadır. Arakesit, arayüz ve sınır kavramları; metropolün küresel ölçekte dönüşümlerinin günlük yaşantıya ve mimari ürünlere etkisinin irdelenmesinde sıklıkla kullanılan terimlerdendir. Bundan dolayı; arakesit, arayüz ve sınır kavramlarının, mimari tasarım alanı çerçevesinde yeniden tanımlanması; terimlerdeki yanlış kullanımların ve anlam kaymalarının önlenmesi bakımından önemsenmektedir. Tez çalışmasının hipotetik yaklaşımı iki temel kabulden oluşmaktadır. Hipotezdeki temel kabullerden biri; metropolün içerdiği farklı biçimleniş, kurgu ve üretim süreçlerine sahip mimari ürünlerin ve bunların kullanıcılarının, kesişim alanların arakesit olduğudur. Diğer bir kabul ise; mekânda ve sosyal yaşantıda görülen ayrışmanın, arakesitlerin sınır ya da arayüz olma potansiyellerinin irdelenmesi ile ürün ölçeğinde değerlendirilebileceğidir. Sonuç olarak farklı morfolojilerdeki alt kentlerin ve kullanıcılarının karşılaştığı arakesitlerde gerçekleşen kesişim süreçlerinin; arakesit, arayüz ve sınır kavramlarının tanımlanması aracılığıyla irdelenmesi, bir geri bildirim mekanizması olarak kullanılarak; mimari öğelerin söz konusu kesişim süreçlerini ne şekilde etkilediği, kullanıcı gruplarının etkileşime geçmelerinde ya da birbirlerinden ayrışmalarında ne şekilde etkili olduğu gözlemlenebilecektir.

Transformation process of metropolis is changing the architectural identity and social life and these changes can be perceived through daily life practices. With restructuring of the consumption models, class differences are getting more distinctive and these differences are desired to be embodied. Architectural design as a product has become the products consumed in the aim of this embodiment. While the products of architectural design are transforming according to the transformation at the global scale; new terms are transmitted into science of architectural design in order to analyze the transformation phases. Therefore in this study; it is aimed to define the notions of intersection, interface and border in the context of architectural design to prevent the misuse of the terms. Hypothetical approach of the thesis consists of two basic assumptions. One of the assumptions in the hypothesis is that areas in metropolis where architectural products with different morphologies and the users of those products come across are intersections. The other basic assumption is that dissociation observed in areas and social life can be evaluated at product scale through explications of potentials of intersections’ potential to transform into borders or interfaces. In conclusion; explicating the intersection area of suburbs with different morphologies by defining the notions of intersection, interface and border; can be used as a feed-back mechanism which will help to examine how architectural products affect the intersection process and interaction or dissociation of different user groups of those architectural products.