Türkiye’de Konut İç Mekan Ve Donatılarında Değişim Ve Süreklilik

Abstract

Türkiye’deki konut iç mekanları ve donatıları bugünkü durumlarına gelene kadar yoğun bir değişim süreci geçirmiştir. 18. ve 19. yüzyıllardan itibaren konutlarımızda belirgin etkisi görülen batılı yaşama biçimleri zaman içinde yerleşmiş ve günümüzde neredeyse tamamen geleneksel biçimlerin yerini almıştır. Türkiye’de çağdaş konut kültürü iç mekan biçimlenişi ve donatıları ile çoğu yönden batılı örneklere benzemektedir ancak devam eden bazı geleneksel formlar ve alışkanlıklar vardır. Hem batılı hem de geleneksel formlar kimi zaman aynen korunarak, kimi zaman da değişime uğrayarak hatta dejenere edilerek kullanılmaktadır. Araştırma çerçevesinde gelenekselden çağdaşa değişim süreci bir literatür incelemesi ile özetlenmiş günümüz konut iç mekan ve donatılarının biçimlenmesinde belirli bir karakter olup olmadığı sorusunda anket çalışmaları, görüşmeler, gözlemler ve görsel örneklemeler ile veri toplanarak cevap aranmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada savunulan düşünce; günümüzde konut kültürümüzün bir göstergesi olarak iç mekan biçimlenmesi ve donatılarının, batılı ve geleneksel formların her ikisine de benzeyen ve her ikisinden de farklı yönleri ile kendine özgü bir kompozisyon oluşturduğudur.

The house interiors and their furnishings have reached their current state, in Turkey, through a very fast change period. The western life styles, which started penetrating ours since 18th and 19th centuries, have today almost replaced the traditional forms of living. In Turkey the contemporary, urban house culture is very similar to the western examples with its interiors and furnishings, but there are some traditions and habits still exist. Within the frame work of the research the change periods are summarized and the answer to the question “Is there a specific character, style in contemporary, urban houses in Turkey?”, is searched using the methods like questionnaires, interviews, visual observations and collecting visual examples. As a result it is concluded that interior design and the furnishings, as an indicator of Turkish house culture, are having original characteristics and an original composition of forms having it’s sources both from traditional and western forms.