Mimari Temsil Yöntemlerinin Mimesis, Yeniden Üretim, Çeviri Ve Anlatı Kavramları Üzerinden İncelenmesi

Abstract

Mimarlıkta kullanılan mimari temsiller, mekanın fikrini anlatmayı amaçlarlar. Ancak, bir temsil olmalarından ötürü onu asla tam olarak aktaramazlar. Her temsilde bir yanılsama payı mevcuttur. Temsillerin sahip oldukları bu yanılsama payı bizi, mimari mekanın fikrini daha iyi anlatabilmek adına, arka arkaya yeni temsiller üretmeye götürür. Bu durum, mimari temsillerin sahip oldukları yanılsamanın, yeni anlamlar üretme potansiyelinden kaynaklanmaktadır. Mimari temsillerin sahip oldukları yanılsama potansiyelinin, yeni temsillerin üretilmesine imkan tanıması, onların yeniden yorumlanmaya olan açıklıklarını tanımlar. Açıklık, üreticisinin belirlediğinden farklı şekillerde üretilebilir ve yorumlanabilir olmaktır. Mimarlık da temsiller üreterek kendini ifade eden ve anlam kazanan bir alan olarak açık bir yapıya sahiptir. Mimarlık ve dil günümüze kadar bir çok kez birbirleriyle ilişkilendirilmiş iki alandır. Dil göstergelerden ve temsillerden oluşan bir sistemdir. Dilin bu özelliği her kullanılışında yeni bir şeyler söylenebilmesine açıklık sağlamaktadır. Mimarlıkta da mimari ürünler, mimarın elinden çıktıktan sonra bile, her kullanılışlarında, her yorumlanışlarında, anlamsal açıdan yeniden üretilmeye farklı şekillerde deneyimlenmeye açıktırlar. Mimarlık ve dil arasındaki bu ortak özellik, aralarında benzerlik ilişkilerinin kurulmasına imkan tanır. Tarihte, temsillerin üretilmesi farklı dönemlerde, farklı şekillerde adlandırılmıştır; mimesis, yeniden üretim, çeviri ve anlatı. Sanatta, temsillerin varlığı hem sanat eserinin, hem de temsillerin değerinin ve anlamının sorgulanmasına yol açmıştır. Tez kapsamında, mimarlıkta üretilen temsiller, mimesis, yeniden üretim, çeviri ve anlatı kavramları üzerinden incelenerek, mimari mekanı nasıl temsil ettikleri üzerinde durulacaktır. Temsil üretme yolları olarak bir arada ele alınabilecek bu başlıkların, esas olanın temsil edilerek çoğaltılmasında nasıl bir yol izledikleri üzerinde durularak kavramsal açılımları yapılacaktır. Sonraki aşamada da, bu kavramların, mimarlıkta temsillerin üretilmesiyle olan ilişkileri üzerine düşünülecektir. Tez içinde bu kavramların temsil yöntemleriyle aralarındaki bağ, örnekler verilerek açıklanacaktır. Kavramsal tanımlamalar yapıldıktan sonra tezin yaklaşımı, üç farklı tasarım süreci üzerinden örneklendirilerek açıklanacaktır. Bu örneklerdeki ilişkiler matrisler oluşturularak incelenecektir.

Representations used in architecture aims to express the notion of the space. How ever, since they are representations, they are not able to express the space with its all aspects. Each representation has a part of illusion. This illusion drives architects to produce representations one after an other in order to, get a better expression of the spatial notion. This situation is caused by the potential of representations to produce new meanings . The potential of architectural representations to produce new representations defines their openness to be interpreted. Openness is the availability to be produced or interpreted differently from the producer defined. Architecture is an open field, since it uses representations to express itself. Language and architecture are two fields that have been compared to each other for many times until today. Language is a semiotic system consists of representations. This feature of language, defines an openness to produce new meanings each time it is used. In architecture also architectural productions are open to be re-built mentally and physically each time they are used or interpreted. This common feature of architecture and language leads to create similarities between each other. In the history, producing representations have been called by different names, during different periods. The existence of the copies in art, made the value and the meaning of the art object and its representations questionable. In the study, representations produced in architecture will be analysed through the concepts of mimesis, reproduction, translation and narration, and their role in representing architecture will be discussed. In the first phase conceptual explanations of these notions will be made. Than the relations of each topic with architectural representation techniques will be analysed by using examples. After the conceptual definitions, three different design processes will be examined. The relations between representations produced in these design processes will be defined by the terms of mimesis, reproduction, translation and narration. After that diagrams showing these relations will be produced and discussed.