Etkin tabla genişliğinin sonlu elemanlar metodu ile araştırılması
Etkin tabla genişliğinin sonlu elemanlar metodu ile araştırılması
Dosyalar
Tarih
2001
Yazarlar
Ergüneş, Orhan İlkay
Süreli Yayın başlığı
Süreli Yayın ISSN
Cilt Başlığı
Yayınevi
Fen Bilimleri Enstitüsü
Özet
Bu çalışmada, sonlu elemanlar metodu ile tablalı perdelere sahip olan çok katlı betonarme yapılar incelenmiştir. Tablalı perdelere sahip bir yüksek yapı planı hazırlanarak; perdeleri kabuk ve çubuk sistem olarak iki farklı model oluşturulmuştur. Perdelerin etkin tabla genişliği hesabı yapılarak L ve U tipi kolonlar şeklinde modellenmiş ayrıca bu perdeleri sistemin geneline bağlayacak perde içinden geçen fiktif kirişler oluşturulmuştur. Perdelerin kabuk olarak tasarlandığı sistemin period ve deplasman sonuçlan esas kabul edilerek diğer sistem ile karşılaştınlmıştır. Perdelerin çubuk sistem olarak modellendiği sistemde fiktif kirişlerin rij itlik katsayılarının yapımn rij itliğini önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Etkin tabla genişliği ve fiktif kiriş rij itlik katsayılarının yapımn yatay yer değiştirmeleri üzerinde yaptığı etki incelenmiş ve perdelerin çubuk olarak modellendiği sistemin period ve deplasman sonuçlarının diğer sistemle mühendislik açısından yeter yakınsaklıkta sonuçlar vermesi sağlanmıştır. Bu çalışmaların sonunda perdelerin etkin tabla genişliğini azaltmanın deplasmanların artmasında çok etkin bir rol oynamadığı görülmüş ve birden fazla perdenin aym çalışma düzleminde bağ kirişleri ile bağlı olduğu sistemlerde fiktif kiriş rijitlik katsayısının azaltılması gerektliği sonucuna varılmıştır.
In this study using the Finite Element Methods, the behaiour of tall buildings having shear walls with flange are studied. A tall building plan having shear wall with flange is studied by using then two different shear wall models. The first one is shell and the second one is frame approximation. For determining effective flange of shear walls, they are modelled as L and U type columns and virtual beams which are within shear walls that connect shear walls to the frame system. Deplacement and period of systems are compared with each other. At the model where shear walls are taken as system rigidity are considerably effected by virtual beams rigid zone factors. Effect of effective flange width and virtual beam rigid zone factor on the lateral deplacement of the structure has been examined. The period and the deplacements of the model where shear walls are assumed as frame has been calculated as to give similar results with the model where shear walls are taken as shell. As a result of this study, it is observed that the reduction the effective flange of the shear walls does not cause a significant increase in deplacements on a large scale and it shows that the virtual beam rigid zone factor should be smaller in the systems where more than one shear wall are connected to each other by spandrels in the same plane.
In this study using the Finite Element Methods, the behaiour of tall buildings having shear walls with flange are studied. A tall building plan having shear wall with flange is studied by using then two different shear wall models. The first one is shell and the second one is frame approximation. For determining effective flange of shear walls, they are modelled as L and U type columns and virtual beams which are within shear walls that connect shear walls to the frame system. Deplacement and period of systems are compared with each other. At the model where shear walls are taken as system rigidity are considerably effected by virtual beams rigid zone factors. Effect of effective flange width and virtual beam rigid zone factor on the lateral deplacement of the structure has been examined. The period and the deplacements of the model where shear walls are assumed as frame has been calculated as to give similar results with the model where shear walls are taken as shell. As a result of this study, it is observed that the reduction the effective flange of the shear walls does not cause a significant increase in deplacements on a large scale and it shows that the virtual beam rigid zone factor should be smaller in the systems where more than one shear wall are connected to each other by spandrels in the same plane.
Açıklama
Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2001
Anahtar kelimeler
Betonarme yapılar,
Sonlu elemanlar yöntemi,
Yatay yükler,
Reinforced concrete structures,
Finite element method,
Horizontal loads