Enhancement of the engine room resource management concept via the integrated model of training effectiveness and evaluation

Abstract

International regulations are accepted as a result of new technological developments or accidents. In this context, aviation community developed cockpit resource management concept to reduce the numerous fatal accidents in aviation field which caused by human fault. The focus of cockpit resource management spreads outside to the cockpit for improving the safety culture. The concept of resource management firstly announced in the aviation industry and the training was progressively improved then enlarged to other groups. Concept was firstly named as Crew Resource Management (CRM) and then called by different names such as MRM, TRM, ACRM, ETCC, BRM, and ERM. Even if they take many different names, all these trainings have only one goal, reducing the rate of human fault in accidents. Trade in the world is developing day by day and approximately 90 percent of this trade is maintained by shipping. Therefore, maritime sector is accepted as the pioneer field in the world trade. With the growing popularity of maritime sector, number of studies in this field has started to increase. Studies related with maritime accidents have mostly focused on accidents that occurred by human fault. Thus, human fault is one of the most studied topics in the maritime field. Many studies in different fields such as aviation, offshore, healthcare, maintenance, and railway highlight human fault as the main cause of accidents. One of these fields is maritime sector. International Maritime Organization (IMO) recognizes that safe operation of ships is not possible without effectively trained seafarers. Therefore, IMO has proposed some mandatory requirements to reducing human fault factor in the maritime accidents. In the conference, which was held in Manila, Standards of Training Certification and Watchkeeping (STCW) was announced new amendments in June 2010. After the Manila amendments, new key issues such as Engine Room Resource Management (ERM), Bridge Resource Management (BRM) trainings came into prominence. ERM is the mandatory training, which is stated under the STCW tables A-III/1 and A-III/2. This training includes allocation, assignment, and prioritization of resources; teamwork, effective communication, assertiveness and leadership, situational awareness, decision-making, team experience subjects. However, the ERM have a complex and intensive content. Therefore, many training courses, shipping companies, seafarers and other organizations in the maritime industry perceived the ERM concept as a kind of simulator training (IMO model course 2.07). From training institutions to maritime companies, there are some problems about perceiving, learning, transferring and especially evaluating the concept of ERM. In addition, when the training procedures of shipping companies were examined in detail, it was seen that the ERM concept and its requirements was not found in the training procedures. This master thesis contains study in both theoretical and practical level, the thesis is organized based on a literature review, industrial survey, methodology development, demonstration and enhanced concept proposal. In this thesis, deficiencies have been determined and the model that best addresses these deficiencies of the ERM concept has been selected. Integrated Model of Training Evaluation and Effectiveness (IMTEE) is the newest and most cited study among other models. The most important factor in choosing IMTEE model is that, this model is different from classical models and it is considered suitable for ERM concept since it is a multi-stage and integrated model. Application requirements of IMTEE and its flowchart was designed. According to the flowchart, improvements are separated and coded considered its stage and group. Then, overview of suggested improvements was explained. In the application section, firstly needs of ERM concept were analyzed and listed. Training content was formed and changes in learners designed by the help of individual, training characteristic and various evaluation methods such as, trainee performance evaluation form, ERM knowledge modules etc. Organizational payoffs were shaped by using individual, training, organizational characteristics, crew appraisal forms and company reports. By applying this model, an enhanced ERM concept was suggested to resolve identified deficiencies. The proposed, enhanced ERM concept offers a solution to deficient sides of ERM. Considering the developing maritime sector and increasing human fault rate, the role of ERM concept is undeniable. It is important for maritime sector to do more study and to open new horizons.

Uluslararası kurallar genellikle, büyük kazalar veya önemli teknolojik gelişmeler sonrası kabul edilmiştir. Havacılık sektörü, insan hatası nedeniyle gerçekleşen pek çok ölümlü kazayı azaltmak amacıyla 1970li yıllarda, ilk defa pilot köşkü kaynak yönetimi kavramını geliştirmiştir. Geliştirilen bu eğitim daha sonra, pilot köşkü dışına çıkarak havacılığın tüm dallarına yayılmıştır. Bu nedenle, kavram isim değişikliği yaşayarak personel kaynak yönetimi adını almıştır. Ekip kaynak yönetimi (CRM) eğitimi ilk olarak askeri alanda, daha sonra ise sivil havacılıkta zorunlu hale gelmiştir. CRM kavramının havacılığa bağlı diğer alanlara yayılmasıyla eğitim farklı isimler almıştır. Örneğin, bakım onarım sektöründe Bakım Onarım Kaynak Yönetimi (MRM), hava trafik kontrol alanında Takım Kaynak Yönetimi (TRM) isimlerini almıştır. Bu kavramın sağlık sektörüne geçişi ise 90lı yıllarda olmuştur. Eğitim ilk olarak anestezi alanında uygulanırken daha sonra tüm sağlık sektörü alanlarına yayılmıştır. Sağlık sektörü de havacılık gibi yüksek risk içeren bir alandır. Yapılan çalışmalar, ölümle sonuçlanan hatalarda insan faktörü payının yüksek olduğunu göstermektedir. Mevcut insan hatası faktörünü azaltmak amacıyla havacılıktan ilham alarak sağlık sektörüne uyarlanan eğitim, Anestezi Kriz Kaynak Yönetimi (ACRM) olarak adlandırılmıştır. Diğer sağlık sektörü alanlarında ise Acil Durum Takım Koordinasyon (ETCC) kursu ve Cerrahlar için Teknik Olmayan Beceriler (NOTSS) kursu duyurulmuştur. CRM eğitiminin demir yolu sektöründe uygulanması, Tren Personeli Kaynak Yönetimi (TCRM) kursu ile olmuştur. Bu kurs daha sonra yönetimlerin desteği ile Demiryolu Kaynak Yönetimi (RRM) haline gelmiştir. Diğer riskli sektörlerde olduğu gibi kazalardaki insan hatası payının son derece yüksek olduğu denizcilik sektörüne bu kavramın uyarlanması 90lı yıllarda olmuştur. İlk defa bir denizcilik firmasının CRM eğitimi ile tanışmasıyla başlayan süreç, 1994 yılında dev bir firmanın Köprü üstü Kaynak Yönetimi (BRM) eğitimini duyurmasıyla devam etmiştir. Daha sonra ise Denizcilik Kaynak Yönetimi (MRM) eğitimi oluşturulmuştur. Ayrıca, deniz kazaları ile ilgili yapılan çalışmaların büyük bir kısmı, insan hatasına odaklanmıştır. Bu nedenle insan hatası, denizcilik alanında en çok çalışılan konulardan birisi haline gelmiştir. Tüm bu gelişmeler sonrası 2010 yılında Filipinlerde, Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) tarafından yürütülen konferansta Gemi Adamlarının Eğitim, Belgelendirme ve Vardiya Tutma Standartları (STCW) ile ilgili birtakım düzenlemeler yapılmıştır. Bu düzenlemeler sonucu Köprü Üstü Kaynak Yönetimi (BRM) ve Makine Dairesi Kaynak Yönetimi (ERM) kavramları ortaya çıkmıştır. Bu gelişmenin etkisiyle denizcilikte durumsal farkındalık, karar verme, kaynak yönetimi, liderlik gibi kavramlar önem kazanmaya başlamıştır ve pek çok ERM, BRM kursu oluşturulmuştur. Kaynak yönetimi kavramı 70li yıllarda havacılık sektöründe başlamıştır ve daha sonra bu kavramın özellikle yüksek risk içeren alanlara taşınmasıyla mevcut eğitimin MRM, TRM, ACRM, ETCC, BRM, ERM gibi farklı isimler aldığı görülmüştür. Farklı isimler almasına rağmen tüm bu eğitimlerin ortak amacının, kazalardaki insan hatası oranını azaltmak olduğu anlaşılmaktadır. Havacılık, denizcilik, sağlık, bakım onarım, demiryolu gibi farklı alanlarda yapılan birçok çalışma, insan hatasını kazaların ana nedeni olarak vurgulamaktadır. Bu alanlardan biri de denizcilik sektörüdür. İyi eğitilmiş denizciler olmadan güvenli gemi operasyonlarının yapılamayacağını bilen IMO, deniz kazalarında insan hata faktörünü azaltmak için bir dizi kural yayınlamıştır. Bu bağlamda, Makine Dairesi Kaynak Yönetimi (ERM), STCW tabloları A-III/1 ve A-III/2'de belirtilen zorunlu eğitimlerden bir tanesi haline gelmiştir. ERM kavramı kaynakların tahsisi, atanması ve önceliklendirilmesi; takım çalışması, etkili iletişim, özgüven, liderlik, durumsal farkındalık, karar verme ve ekip deneyimi gibi konuları içermektedir. Ancak ERM eğitimi karmaşık ve yoğun bir içeriğe sahiptir. Bu nedenle, birçok eğitim kursu, denizcilik şirketi, denizciler ve denizcilik sektöründeki diğer kuruluşlar ERM eğitimini IMO Model Kurs 2.07 eğitimi (Makine Dairesi Simülatör Eğitimi) olarak algılamışlardır. IMO Model Kurs 2.07 geniş kapsamlı bir makine simülatörü kursudur. Eğitim teknik beceriler ile ilgilidir ve makine dairesinde bulunan çeşitli sistem ve donanımların kullanımı, devreye alınması ve verimli işletilmesi gibi konuları içermektedir. Ayrıca IMO 2.07 kursu ERM kursu gibi zorunlu olan bir kurs değildir. STCW tablo A-III/1 ve A-III/2 ERM kursu ise, katılımcıların durumsal farkındalık, liderlik, karar verme gibi teknik olmayan becerilerini geliştiren zorunlu bir kurstur. Yaşanan bu karmaşıklık, ERM eğitimini veren kursların eğitim içeriklerine de yansımıştır. Ayrıca ERM konseptinin denizcilik sektörüne tam olarak aktarılamadığı da açıktır. Kısaca, eğitim kurumlarından, denizcilik şirketlerine, denizcilere kadar mevcut ERM konseptinin algılanması, öğrenilmesi, aktarılması ve ölçülmesinde sorunlar yaşandığı düşünülmektedir. Tezde hem teorik verilerden hem de saha çalışmasından yararlanılmıştır. İlk olarak kaynak yönetimi ve eğitim değerlendirmesi alanlarında literatür incelenmiştir. Bu çalışma, yapılan saha çalışmaları ile desteklenmiştir. Ayrıca tezin ilk kısımda, ERM kursunda kazandırılması hedeflenen yeterlilikleri anlamak, ERM içerik ve çıktılarını incelemek, denizcilik şirketlerindeki ERM uygulama eksikliklerini gözden geçirmek, ERM konseptine iyileştirmeler önermek ve son olarak geliştirilmiş bir ERM konsepti önermek hedefleri belirlenmiştir. Saha çalışmasının ilk adımı olarak çeşitli denizcilik firmalarıyla görüşülmüş, firmalardan şirket talimatları ve formları temin edilmiştir. Temin edilen bu veriler düzenlenmiş ve incelenmiştir. IMO tarafından belirlenen ERM konsepti ile şirket talimatları arasındaki boşluklar saptanmıştır. Daha sonra ERM eğitimi veren kursların içerikleri, yapıları, değerlendirme yöntemleri ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Mevcut kursların, STCW tablo A-III/1 ve A-III/2 ERM eğitimini kapsamlı bir simülatör eğitimi olarak algıladıkları, ağırlıklı olarak teknik beceriler kazandırılan 2.07 IMO model kursu ile ERM eğitimini karıştırdıkları görülmüştür. Ayrıca ERM konseptini daha iyi anlamak adına araştırmacıların uyguladığı analiz yöntemlerinden yararlanılmış, eldeki mevcut verilerden de faydalanarak ERM konseptinin eksik yönleri belirlenmiştir. Eksiklikler tespit edildikten sonra, ERM konseptinin güçsüz yönlerini en iyi şekilde giderecek model üzerine çalışılmıştır. Güncel, bütünleşmiş ve ERM konseptine en uygun gözüken IMTEE modeli, özellikle değerlendirme yönünün kuvvetli olması nedeniyle tercih edilmiştir. Daha sonra, bu modelin uygulama gereksinimleri belirlenmiş ve akış şeması oluşturulmuştur. Ayrıca oluşturulan bu şemada yapılacak olan geliştirmeler, modelin seviyelerine ve iyileştirmenin sınıfına göre ayrılarak isimlendirilmiştir. Daha sonra bu iyileştirmeler, önerilen geliştirilmiş ERM konseptinin her basamağında uygulanmıştır. Bu çalışmada ERM, bir simülatör eğitimi değil STCW'nin yapısını çizdiği, teknik olmayan beceri eğitimi olarak ele alınmıştır. IMTEE modeli gereğince, ERM konseptinin ihtiyaç analizi yapılmıştır. Bu analiz sonrası ERM üç kısma ayrılmıştır. Bunlar: eğitim içeriği, kursiyerlerdeki değişim ve organizasyon kısımlarıdır. Eğitim içeriği oluşturulurken bireysel özellikler dikkate alınmıştır. Ayrıca katılımcıların kurs hakkındaki görüşleri, eğitim içeriğini belirlemede etkin hale getirilmiştir. Kursiyerlerdeki değişim ise kendi içinde üç kısma ayrılmıştır. Bu kısımlar, doğrudan bireysel ve eğitim özellikleri dikkate alınarak oluşturulmuştur. Eğitim sonrası yeterlilik, eğitim sonunda öğrenilen bilgiler ve katılımcıların kurs performansı için farklı değerlendirme yöntemleri modele eklenmiştir. Ayrıca kısımlar arasındaki farklar ve değerlendirme yöntemlerinin ne şekilde, ne zaman yapılacağı gibi unsurlar belirlenmiştir. Son olarak organizasyon düzeyinde incelemeler ikiye ayrılmıştır. Bunlar: öğrenilen bilgilerin iş ortamına transferi ve sonuçlarıdır. Ayrıca organizasyon düzeyinin, her üç tip özellikten de etkilendiği ifade edilmiştir. Geliştirilmiş ERM konseptine göre tüm bu kısımlar birbirleriyle bağlantılıdır ve doğrudan veya dolaylı olarak eğitim yapısına etki edebilmektedir. Son olarak bu modelin en kuvvetli yönü, çok aşamalı olan ölçme ve değerlendirme kısmıdır. Geliştirilmiş ERM konsepti, ölçme işlemini klasik yöntem olan eğitim sonu tek bir test ile değil eğitim içeriğinden, katılımcılara ve şirket yapısına kadar her basamakta, çok aşamalı olarak yapmaktadır. Önerilen, geliştirilmiş ERM konsepti daha önceden tespit edilen sorunlara çözüm önerisi sunmaktadır. Ayrıca araştırma sırasında literatürde ERM ile ilgili sınırlı sayıda çalışma bulunmuştur. Bu çalışmanın, denizcilik alanına, Makine Dairesi Kaynak Yönetimi konusunda katkıda bulunması hedeflenmektedir. Gelişen denizcilik sektörü ve kazalardaki yüksek insan hatası payı göz önüne alındığında, ERM konseptinin rolü göz ardı edilemeyecek düzeydedir. Bu alanda daha çok çalışma yapmak ve yeni ufuklar açmak denizcilik sektörü için son derece önemlidir.