Tasarımda Doğal Analoji: Endüstri Ürünleri Tasarımı Öğrencilerinin Yaklaşımı Üzerine Bir Çalışma

Abstract

Tasarımda doğanın kullanımı yeni bir olgu değildir. İlk çağlardan beri insanlar birşeyler tasarlarken doğaya bakmıştır. Günümüzde doğanın tasarımda kullanımı daha sistemli ve detaylı hale gelmiştir. Mühendislik, tıp, mimarlık, pazarlama, kültür gibi alanlarda doğadan esinlenilen çalışmalar yapılmaktadır. Problem çözümünü daha sürdürülebilir hale getirmek için yeni bir yaklaşım ve başarı sağlamakta olan bu yöntem, endüstri ürünleri tasarımı için gelecek vadetse de farklı etkenler doğal analojinin tasarımda kullanımı etkilemekte, hatta bazen engellemektedir. Endüstri ürünleri tasarımı öğrencilerinin de yaratıcılıkla ilgili derslerde bir doğal analoji türü olan biyomimikri yöntemini öğrenmelerine rağmen stüdyo projelerinde kullanmadıkları gözlemlenmiştir. İki farklı üniversitede yapılan çalışma; öğrencilerin biyomimikri kullanma konusundaki isteksizliklerini, bu yöntemi kullanmayı deneseler bile biçimsel bir çalışmanın ötesine geçemediklerini göstermiştir. Öğrencilerin biyomimikriye olan yaklaşımlarını anlamak için çalıştaylar düzenlenmiş ve bu çalıştayların öncesi ve sonrasında öğrencilere anketler uygulanmıştır. Öğrenciler biyomimikri hakkında bilgilendirilmiş; bu bilginin yaklaşımlarına nasıl etki ettiği incelenmiş ve gözlemlenmiştir.

Using nature in design is not a new issue. As from the Stone Age, humans ‘designed’ things by looking to nature. In our days, the use of nature in design becomes more systematically and detailed; in engineering, medicine, architecture, marketing, cultural studies, etc. It brings a new approach and success in order to solve the problems in a sustainable way. When it comes to Industrial Design, it is a promising field to mimic the nature; however different dynamics affect and sometimes prevent the use of natural analogy. It is observed that the industrial design students are not eager to use biomimicry which is a type of natural analogy in their design projects although they learned about it in different courses as a creativity method. The study which was done in two universities showed the reluctance of the students to use Biomimicry. If they had tried to use; it did not go beyond the form study. To understand the perception of students about Biomimicry, a workshop was done which was supported with pre-workshop questionnaires and after-workshop interviews. The change of students’ approach to Biomimicry with the biological information support was observed and explored by interviews.