Tezler
Bu topluluk için Kalıcı Uri
Gözat
Sustainable Development Goal "Goal 4: Quality Education" ile Tezler'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeAn action research on the integration of virtual reality into industrial design education(Graduate School, 2021-10-13) Hamurcu, Ahmet ; Öğüt, Şebnem ; Rızvanoğlu, Kerem ; 502142901 ; Industrial Product DesignIndustrial designers have always tended to use computers and computer-based technologies that they believe will help them do their works better and easier, and thereby, they quickly adopted them. Also, these technologies adopted by professionals have usually been used by industrial design students and/or educators and they were integrated into industrial design education shortly after their adoptions because it is conducted as a simulation of professional life. However, although Virtual Reality (VR) technology that is one of the computer-based technologies has become economically available for designers with the release of VR headsets such as HTC Vive and Oculus Rift in 2016, and has already been adopted by professionals, how it can be integrated into industrial design education is still unclear. Moving from this point of view, this thesis explores how VR technology can be integrated into industrial design education. For this purpose, an action research was conducted by trying to use it under the real conditions of an industrial design studio course. In the first step of the research, a systematic literature review on related works in addition to the general literature review and a preliminary study with prospective users (industrial design students and instructors) were carried out to reveal (i) what the former studies regarding the use of VR technology in industrial design education are; (ii) what these studies say about this issue; and (iii) what the opinions of potential users, who are industrial design students and instructors, about the use of VR technology in industrial design education are. The systematic literature review showed that VR technology was tried to be used before in the professional practices of industrial design as: a usability evaluation tool; an ergonomic evaluation tool; a visualization tool; a product demonstration tool; a presentation tool; an interactive prototyping tool; an immersive mood board; a sketching tool; and a collaboration tool. However, none of these types of use was tried to be employed before under the real conditions of the educational setting of an industrial design studio course. The preliminary study was conducted with industrial design students and instructors who came from 10 universities in Turkey. In this preliminary study, first, VR technology was introduced to the participants. Then, it was experienced by the participants. And then, both quantitative and qualitative data based on their opinions were collected and analyzed. The results of the preliminary study revealed that: (i) potential users are eager to use VR technology; (ii) however, they have reservations as well as their positive opinions about using it in industrial design studio courses; and (iii) almost all these reservations are related to its usability. In the second step, an in-studio study was planned based on the findings of these studies, and with a focus on getting started by eliminating or by minimizing these reservations as much as possible. In the third step, in line with this planning, VR technology was tried to be used in the studio-based practices of an industrial design studio course. This in-studio study was carried out in the course "EUT 320E Industrial Product Design III" with the project issue "Smart Electric Minibus Design for Anadolu Isuzu". This course was the 3rd year industrial design studio course of Istanbul Technical University (ITU) Department of Industrial Design, which was conducted in the 2017-2018 spring semester. In this process where the course process and the research process merged, the researcher worked: as one of the instructors of the course; as an operator who is responsible for installing and running the VR system properly, and responsible for its being used easily and hygienically; as an educator who will meet the learning need for VR. In the in-studio study, (i) how VR technology can be integrated into the jury practices of industrial design education was questioned by making the use of it mandatory by students for design representation and presentation purposes, and then, by trying to use it in the jury sessions; and (ii) how it can be integrated into other studio-based practices of industrial design education was questioned by making it available for use during the studio hours of the course, and then, by observing whether it will be used for/in other studio-based practices. Throughout the project process of the course, it was attempted three times to integrate VR technology into the jury practices of the course. In the last attempt, this was achieved. Each attempt was scrutinized with the observations recorded during the jury sessions and the interviews with the user groups after the jury sessions. The interviews with the students were held as group interviews, whereas the interviews with the instructor-jurors were held one-to-one. Since it was not possible to hold face-to-face interviews with the invited jury members, their opinions were tried to be gotten via e-mail. These attempts and examinations show step-by-step how VR technology can be integrated into the jury practice of industrial design education by developing solutions in line with the needs and demands of students and instructors. On the other hand, it was observed that (i) making VR available for use during the studio hours and giving a short training on how to use its hardware and software opened the way of using it as a design evaluation tool by students; and (ii) neither students nor instructors demanded or attempted to use VR in other practices and activities where students and instructors got involved together. In the last step, considering the results of the in-studio study, (i) the usability level of the proposed way for using VR technology in the final jury session was measured with the help of the System Usability Scale (SUS); (ii) the final assessments of students and instructors on the VR technology they used during the project process and its use in the educational practice of industrial design were revealed with the help of the interviews with students and instructors and the questionnaire items adapted from the scale items of the Extended Unified Theory of Acceptance and Use of Technology (UTAUT2) and the Net Promoter Score (NPS); and (iii) the reasons why VR technology was not used in other practices and activities where students and instructors got involved together were questioned with the help of interviews with students and instructors. The SUS score was calculated as 71.3. This score indicates that the usability of the last proposal for using VR technology in the jury practices of industrial design education is OK but can be improved. Besides, the final assessments of students and instructors on the VR technology they used during the project process and its use in the educational practice of industrial design revealed that although they found VR technology useful in various aspects and easy to use at various degrees, they still had some reservations in their minds. However, this time, these reservations were based upon (i) whether the facilitating conditions about the frequent or the continuous use of VR technology were sufficiently present; and (ii) the thought that using it for evaluating designs of small products will not be so useful. On the other hand, it was seen that the reasons why VR technology was not used in other practices and activities where students and instructors got involved together were related to (i) not having yet sufficient familiarity and mastery of its use in such activities and practices; (ii) perceiving VR as a technology that would only enable to evaluate and/or present the whole – not the parts – of a design over a finished model; and (iii) not being its set-up ready for use when needed. In addition to all these, participants stated that for the use of VR technology in industrial design education to be sustainable, (i) it should be easily accessible and usable for both students and instructors with a permanent installation in the studio environment; (ii) it should be led/managed by at least one instructor/executive; and (iii) the requirements of the technology such as installation/setup, learning, operating, and maintenance requirements should be met by at least one technical person/expert/operator. As a result, this thesis study contributes to the relevant literature (i) by showing, step-by-step, one of the ways of integrating VR technology into the jury practice of industrial design education; (ii) by revealing the clues of how it can be integrated into other studio-based practices of industrial design education; and (iii) by outlining what might be the possible attitudes of industrial design students and instructors towards the use of VR technology in industrial design studio courses before and after the actual use of it in those courses. This thesis study is one of the first attempts in the literature to integrate VR technology into industrial design education by trying to use it under the real conditions of an industrial design studio course. Hence, its outcomes need to be verified and/or improved with similar studies. Besides, how it can be integrated into other studio-based practices of industrial design education is still not clear enough because the relevant part of the study has been conducted with an unstructured intervention. Therefore, it should be noted that there is also need for further studies to be carried out with structured interventions on this issue.
-
ÖgeCoğrafi veriye analitik bilgiye dayalı denizcilik okulları segmentasyonu ve kalite değerlendirmesi(Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2021-04-12) Güzel, Esat ; Bolat, Pelin ; 512152007 ; Deniz Ulaştırma MühendisliğiKüresel ticarete konu malların taşınmasında % 90'dan daha fazla paya sahip olan denizcilik sektörünün işgücü kaynağı nitelikli gemiadamlarıdır. Her ne kadar insansız gemiler ve tam otomasyona sahip gemiler üzerinde çalışmalar devam etse de yakın gelecekte gemiadamına olan ihtiyacın azalması bir yana özellikle zabit sınıfı gemiadamları açığının giderek artacağı öngörülmektedir. Türkiye'de denizcilik eğitimi Yükseköğretim Kurulu (YÖK)'e bağlı fakülteler, yüksekokullar ve meslek yüksek okullarında, Milli Eğitim Bakanlığı (MEB)'e bağlı resmi ve özel meslek liseleri / denizcilik meslek liseleri ile özel denizcilik kurslarında icra edilmektedir. Gemiadamları eğitiminin, Türkiye'nin de taraf olduğu "Gemiadamlarının Eğitim Belgelendirme ve Vardiya Tutma Standartları Hakkında Uluslararası Sözleşme (STCW-1978)" hükümlerine uygunluğunu denetleme ve bu sözleşmeye göre gemiadamlarının belgelendirilmesi, Türkiye'nin denizcilikten sorumlu idaresi olan Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı tarafından yerine getirilmektedir. Dolayısı ile Türkiye'deki denizcilik eğitim kurumları kuruluş ve işleyiş bakımından eğitim seviyesine göre MEB'e ve YÖK'e bağlı olsa da gemiadamları eğitiminin akreditasyonu ve belgelendirilmesi açısından Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı'na tabidir. Bu yetkilendirme STCW-1978 Sözleşmesi gereklerine uygun olarak yürürlüğe konulan Gemiadamları ve Kılavuz Kaptanlar Eğitim ve Sınav Yönergesi hükümlerine göre yapılmaktadır. Yönergeye göre eğitim kurumlarının ekipman, müfredat, derslik, eğitici, simülatör, denizde güvenlik eğitimi tesisi, kalite yönetim sistemi gibi kriterleri sağlaması gerekmektedir. Aralık 2020 itibariyle Türkiye'de 20'si önlisans düzeyinde, 26'sı lisans düzeyinde, 52'si lise düzeyinde, 70'i kurs düzeyinde olmak üzere 168 denizcilik eğitim kurumu bulunmaktadır. Bu kurumlardan yalnızca 101 tanesi Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı tarafından akredite edilerek gemiadamı eğitimi vermek üzere yetkilendirilmiştir. Dünyada eğitim kurumlarının eğitim kalitesinin değerlendirilmesi ve sıralanması için bazı metodolojiler geliştirilmiş ve bu hususta yayımlanmış "en iyi" sıralamaları mevcut olsa da, denizcilik eğitim kurumlarının eğitim kalitesini ve sıralamasını bilimsel ve sistematik bir yaklaşımla ele alan bir çalışma bulunmamaktadır. Aynı şekilde bu alanda Coğrafi Bilgi Sistemleri'nden faydanılarak denizcilik eğitim kurumlarının segmentasyonu ile ilgili bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Türkiye ölçeğinde de bu alanda yapılan çalışmalarda ağırlıklı olarak denizcilik eğitiminde karşılaşılan sorunlar, eğitim kurumlarındaki eğitimci profilleri, gemiadamlarının eğitimine yönelik diğer tespitler ve öneriler yer almaktadır. Yine bu çalışmalarda, denizcilik eğitim kurumlarında yapılan iç denetim, dış denetim veya idari denetim gibi nesnel bir izleme ve değerlendirme mekanizması sonucu elde edilen veriler ışığında yapılmış bir araştırmaya rastlanılmamış, ağırlıklı olarak eğitimci sayısı, öğrenci sayısı, akademik çalışma sayısı, altyapı olanakları gibi temel bilgiler irdelenmiştir. Türkiye'de denizcilik eğitim kurumlarının Gemiadamları ve Kılavuz Kaptanlar Eğitim ve Sınav Yönergesi çerçevesinde yapılan izleme ve değerlendirme faaliyetleri kapsamındaki denetlemelerinde elde edilen uygunsuzluklar, Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı'nın Gemiadamları Eğitim Bilgi Sistemi (GAEBS) bünyesinde kaydedilmektedir. Bu çalışmada, Coğrafi Bilgi Sistemlerinden faydalanılarak önce denizcilik eğitim kurumlarının coğrafi dağılım haritaları çıkarılmış ve ülkemizin denizcilik eğitim kapasite ihtiyaçlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın devamında 2011-2017 yılları arasında 117 denizcilik eğitim kurumunun denetlemesinde elde edilen uygunsuzluklara ilişkin entropi tabanlı gri ilişki analizi yapılarak kalite değerlendirmesine ilişkin ağırlık faktörleri hesaplanmış, bu sonuçlara göre Türk denizcilik eğitim kurumlarının uygunsuzluk faktörlerine göre coğrafi segmentasyonu yapılmıştır. Çalışmanın sonuç ve öneriler kısmında dünya gemiadamı piyasasından yeterli pay alabilmek için denizcilik eğitim politikalarının çağımızın gerektirdiği bilim, teknolojik gelişmeler, eğitim altyapısı, tecrübe ve yabancı dil eğitimi hususları ile uluslararası piyasada tercih edilme kriterleri göz önüne alınarak yeniden yapılandırılması önerilmiştir.
-
ÖgeGamification design principles in healthcare: A study on vital signs measurement in pediatrics at self-service health kiosk(Institute of Science and Technology, 2020-03) Gökgür, Eren ; Köse, Hatice ; 621226 ; Department of Game and Interaction Technologies ; Oyun Teknolojileri Ana Bilim DalıStudies on improving user experience through gamification have gained importance. Different sectors have been practicing with game-like factors to be successful in their sectors for many years. With the aid of digitalization in recent years, new possibilities raised in terms of seeing examples of gamification in various industries that have no game-related origin. We may give an instance, where we are witnessing the practices of the gamification field in Healthcare. Even there are focused studies taking advantage of gamification in particular health fields. Specifically, medical examination for pediatrics is an open area that may yield promising outcomes once enhanced with gamification. Medical examination, which is not part of children's daily routine, may often be associated with uncertainties, and thus with worrying experiences, and is one of the areas which can be improved through a gamification design approach. This research examines the gamification design of a self-service health kiosk prototype to get vital signs measurements in pediatrics. Analysis of the effect of gamification design on the accuracy of the vital signs measurements while providing the child with a comfortable experience with playful design is the goal of the study. This thesis begins with the industrial origin of gamification, the theories that gamification is derived from, the disciplines that gamification taps into and its positive effect on children's health by promoting adherence, increasing the accuracy of the vital signs measurement and reducing stress. The methods regarding testing our hypothesis involve an application, vital sign measurement devices in a self-serving health kiosk, analyzing of the results, comparison of the results with normal values and our observation on the participants as well as the participants' remarks. As we are in pursuit of observing the positive effects of gamification of vital sign measurements on children's health, we would like to observe three things, those are, promoting adherence, increasing the accuracy of the vital signs measurement and reducing stress. With the data at hand and relying on our observations, we may come into some preliminary facts that in the healthcare domain, by using gamification design principles we can promote adherence, increase accuracy and reduce pediatric patience's stress. Exceeding the patient interests, healthcare providers can also gain from gamification technology through gathering insights into patients, pulled from usage data, a better comprehension of preventive care requirements.
-
Ögeİlköğretim ve ortaöğretim eğitim donatılarının coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla niteliksel, niceliksel ve mekansal olarak değerlendirilmesi İstanbul Şişli örneği(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2004) Bayramoğlu, Güliz ; Berköz, Lale ; 152185 ; Şehir Planlamaİlköğretim ve ortaöğretim eğitim donatimlarinin coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla niteliksel, niceliksel ve mekansal olarak değerlendirilmesi ÖZET En genel anlamda eğitim, insanın bilgiye ulaşma yöntemini ortaya koyan, onun kişiliği tam, toplumla uyumlu, ruh ve beden sağlığı yerinde toplumsal bir birey olmasını sağlayan çok boyutlu süreçler toplamıdır. Çalışmanın amacı; örnek çalışma alanı olarak belirlenen Şişli ilçesine ait eğitim donatımlarından ilköğretim ve orta öğretim okullarını kapsayan bir "Eğitim Bilgi Sistemi" oluşturmaktır. Bu sistemde ise ilköğretim ve ortaöğretim okul türleri arasında mekansal, niteliksel ve niceliksel sorgulamalar yaparak, semt ölçeğinde mevcut eğitim tesislerinin mahalle nüfusuna yeterli olup olmadığının tespit edilmesi ve okulların mekansal dağılımlarını göz önüne serecek analizlerin Coğrafî Bilgi Sistemleri (CBS) ile gerçekleştirilmesi şeklinde özetlenebilir. Coğrafi Bilgi Sistemlerinin kullanılması bu çalışma kapsamında; Milli Eğitim Müdürlüğü 'nden ve Şişli Belediyesi 'nden elde edilen coğrafi olmayan, okul kapasitelerini ve bina özelliklerini içeren verinin mahalle ölçeğinde coğrafi bilgi haline getirilmesini sağlamış ve gerekli analizlerin yapılmasına olanak vermiştir. Tez çalışması beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde tezin amacı, kapsamı ve yöntemi ortaya konulmuştur. İkinci bölümde, Coğrafi Bilgi Sisteminin tanımı, tarihçesi, yararları, bileşenleri ve kullanım alanları konusuna değinilmiştir. Ayrıca CBS ile Türkiye'de, Amerika'da ve Avrupa'da daha önce yapılmış çalışmalardan örnekler incelenmiştir. Tezin üçüncü bölümünde sosyal donatım türü olan eğitim donatımları ele alınmıştır. Eğitim türleri ve donatımları hakkında genel bilgiler verilmiştir. Kent planlama sisteminde eğitim donatımları konusuna değinilmiştir. Dördüncü bölümde ise çalışma alanı olarak seçilen Şişli ilçesindeki ilköğretim ve ortaöğretim okul türlerinin öğrenci, öğretmen, derslik vb. özellikleri bakımından öncelikle mahalle ölçeğinde değerlendirmesi yapılmıştır. Daha sonra ise ilköğretim ve ortaöğretim okullarının ayrı ayrı incelemesi yapılarak network analizi ile okulların etki alanları belirlenmiş, hizmet alamayan bölgeler tespit edilmeye başlanmıştır. Beşinci ve son bölümde bu tez çalışması ile ulaşılan bilgi ve bulgular değerlendirilerek, genel sonuçlar ve ortalamalar çıkarılmış, gelecekte bu ve benzeri konularda yapılacak çalışmalara ışık tutulması için bazı önerilere yer verilmiştir. ıx İlköğretim - ortaöğretim tesislerinin niteliksel ve niceliksel olarak değerlendirilmesi, sosyal donatı alanlarının planlanmasında öneri eğitim donatı alanlarının belirlenmesine ışık tutacak mekansal analizlerin yapılmasının amaçlandığı bu çalışmada; son yıllarda tüm meslek dallarında uygulama örnekleri gözlenen Coğrafi Bilgi Sistemleri ortaya konan amaca ulaşmada etkin bir araç olarak kullanılmıştır.
-
ÖgeOrtaokul öğrencilerinin e-öğrenme platformlarını kullanım niyetine etki eden faktörlerin teknoloji kabul modeli ile incelenmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2020-07) Alpay, Esra ; Çalışır, Fethi ; 636882 ; Endüstri Mühendisliği Anabilim DalıTeknoloji ve internet her alanda olduğu gibi eğitim hususunda da hayatımızı etkilemiştir. Her türlü elektronik cihaz ve teknolojinin aracılığı ile gerçekleşen öğrenme faaliyeti elektronik öğrenme (e-öğrenme) olarak adlandırılmaktadır. Artan mobil cihazlar, sosyal medya, internet platformları, son aylarda dünyayı etkisi altına alan pandemi süreci de dahil olmak üzere birçok neden e-öğrenme pazarının büyümesinde etkili olmuş ve olmaya da devam edecektir. Alanında uzmanlar ile öğrenme ihtiyacına sahip kişileri buluşturan e-öğrenme platformları ise tam da bu bağlamda önem kazanmış durumdadır. Dolayısıyla insanların bir teknolojinin nihai kullanıcısı olduğu bu gibi durumlarda, o teknolojinin benimsenmesi hayatımızda yer bulması açısından kritiktir. Çeşitli yaş grubundan çeşitli ilgi alanlarına ve öğrenme ihtiyaçlarına sahip insanların bu e-öğrenme platformlarını kullanma ve kullanmaya devam etme motivasyonlarını da çeşitli faktörler etkilemektedir. Bu sebeple bu konularda yapılan teknoloji kabul ve kullanımını irdeleyen çalışmalar da önem kazanmış durumdadır. Literatürde bu konuları kapsayan, çeşitli yaş gruplarına hitap eden çalışmalar olmasına karşın ortaokul öğrencileri özelinde çalışmalara fazla rastlanmamıştır. Ayrıca ülkemizde e-öğrenme platformlarının son yıllarda sıkça adı duyulmasına karşın bunların kabul ve kullanımını irdeleyen çalışmalara denk gelinmemiştir. Bu çalışmanın da ana amacı, ortaokul öğrencilerinin e-öğrenme platformlarının kullanım niyetine etki eden faktörleri ve bu faktörlerin birbirleriyle olan ilişkilerini anlamaktır. Bu amaçla bu çalışmada e-öğrenme platformu olarak, Youtube aracılığıyla ortaokul öğrencileri için liselere geçiş sınavlarına hazırlık videoları üreterek yola çıkan ve ülkemizde popülerliğe kavuşmuş çevrimiçi ders sağlayan e-öğrenme platformu olan Tonguç Akademi seçilmiştir.