LEE- Yapı İşletmesi-Yüksek Lisans

Bu koleksiyon için kalıcı URI

http://hdl.handle.net/11527/19493

Gözat

Sustainable Development Goal "Goal 9: Industry, Innovation and Infrastructure" ile LEE- Yapı İşletmesi-Yüksek Lisans'a göz atma
  • Öge
    Analysis of consultant and employer risks in traditional design and BIM projects
    (Graduate School, 2023) Uğur, Deniz Arda ; Artan, Deniz ; 501201116 ; Construction Management Programme
    Risks can lead to critical consequences such as delays and cost overruns in construction projects. Therefore, all stakeholders involved are directly or indirectly affected by these risks. The types, impact and likelihood of risks may change depending on the delivery system, contracts used, or technologies adopted in the projects. Building Information Modeling (BIM) is one of the trends that significantly affect the roles and responsibilities of the parties as well as the risks encountered in the projects. While some risks are common in Traditional Design and BIM projects, some different risks can also be seen. As the use of BIM is increasing day by day with high acceleration, many new risks have emerged. In addition, while some risks in Traditional Design projects continue their impact in BIM projects, other risks may no longer be a burden on the project. The risks that occur cause different types of impact on each party of the project. The three main parties that are usually involved in the projects, the Employer, the Consultant, and the Contractor, are the parties exposed to these risks. Each party is directly or indirectly affected by the risks. Although the Contractor, who is responsible for the execution of the works on the site, often faces the risks directly, the Employer and the Consultant can also suffer significantly from these risks. It is inevitable for all parties to take certain measures to prevent the occurrence of risks. In the literature, separate studies are conducted for the risks that occur in Traditional Design and BIM projects. In addition, these studies have been conducted neglecting the different positions of the parties. Most studies did not differentiate the risks faced by the parties and a few studies focused on the Contractor risks. However, the risks faced by the Employer and the Consultant in Traditional Design and BIM projects remain unclear. Therefore, a comprehensive study determining the risks and mitigation mechanisms for the Consultant and Employer in the process of transition to BIM is lacking in the literature. The aim of this thesis is to make a comparative analysis of the risks faced by Employers and Consultants in Traditional Design and BIM Projects and to determine the mitigation methods that can be utilized against these risks. In addition, this thesis sheds light on the different risks encountered in local and international BIM Projects. As a result, risk management strategies for the Employer and Consultant has been developed for the assessment and mitigation of risks in the Traditional Design and BIM projects. The steps used in the methodology of the thesis are as follows: (1) determining the Employer and Consultant risks encountered in Traditional Design and BIM projects through literature review, (2) calculating the risk levels by determining the likelihood and impact values of risks in Traditional Design and BIM projects through a survey and identifying the risk factors that change significantly in Traditional Design and BIM projects, (3) determining the risk mitigation mechanisms that can be used for the risk factors identified and evaluating the risk management approaches in BIM projects in Turkey and abroad through expert interviews, and (4) developing strategies for the Employer and Consultant for the assessment and mitigation of risks in the Traditional Design and BIM projects based on the field study findings. In the first step of the study, the basic features of BIM were examined extensively to understand the risks that may emerge in BIM projects. Different aspects of BIM, such as the development, implementation processes, BIM implementation plan, benefits and challenges of BIM were analyzed through the literature. In addition, a study has been conducted on standard contract types such as FIDIC, NEC, and AIA, which are frequently used in construction projects. The adaptation of these contract types to BIM projects and the new legal processes emerging with BIM were also analyzed in detail through the literature. The parties involved in construction projects and their risk area have been identified. Once the background information was collected, the main risks of the parties in Traditional Design and BIM projects were unfolded by a systematic review of the literature, and 74 risk factors for Traditional Design projects and 102 risk factors for BIM projects were identified. These factors were grouped under the following categories: natural risks, design risks, logistics risks, financial risks, contract risks, legal and regulatory risks, political risks, construction risks, and environmental & social risks. In the second step, a survey was conducted with a total of 30 experts from Traditional Design projects and 25 experts from BIM projects. These experts were selected from among the Employer and Consultant organizations. The experts were asked to evaluate the impact and likelihood of the identified risks according to the Likert scale. The reliability and consistency of the data obtained from the survey were tested via Cronbach's Alpha method. The likelihood, impact and risk level of each risk were evaluated separately for the Traditional Design and BIM projects. The results show that the top five risk factors in Traditional Design projects are underestimation of costs, exchange rate and inflation, economic crisis, national and international governmental relations impacts and costs for legal and contractual disputes. On the other hand, the top five risk factors in BIM projects are economic crisis, exchange rate and inflation, lack of BIM talents and experience in the team, work interaction and challenges related to coordination and teamwork and contractor default / contractor competence. IBM Statistical Package for Social Sciences (SPSS) computer program was used for the numerical analysis of the collected data including the Shapiro-Wilk Normality test. Since data did not show normal distribution, the Mann-Whitney U test, which is the last stage of the quantitative analysis, was performed to observe which risk factors show a significant difference in Traditional Design and BIM projects. According to the findings, the risk levels show a significant difference in the Traditional Design and BIM projects in the following risk factors: defective design, data interoperability, intellectual property, economic crisis, national and international governmental relations impacts, authority and relations of the consultant, inadequate support from the designer in the construction process, low consultancy fee, language problem. In the third step, interviews were conducted with 12 experts in the quest to identify the mitigation mechanisms that can be utilized against the identified risks. While determining these experts, 6 experts (3 Consultants, 3 Employers) were selected from ongoing big scale Traditional Design projects and 6 experts (3 Consultants, 3 Employers) were selected from ongoing big-scale BIM projects. These experts suggested different mitigation mechanisms for the identified risks based on their experience. While experts focused on similar solutions for some risks (e.g., conducting training for adaptation to new technology), they offered marginal solutions methods for other risks (e.g., follow-up BIM models metadata for defective materials and equipment quality). Additionally, 3 BIM experts who work on BIM projects abroad were also interviewed. Information was obtained from these experts about the risks they face in BIM projects in foreign countries (where BIM implementation levels are higher), and the different perspectives between them and the experts working on BIM projects in Turkey were compared. As a result, risk management strategies for the Employer and Consultant for the assessment and mitigation of risks in the Traditional Design and BIM projects were developed based on the field study findings in the last step. This risk management strategies involves the risks that may be encountered, their likelihood and impact levels for the Employer and Consultant and also the mechanisms that may be utilized to mitigate these risks. The Employer and Consultant parties may use these strategies to assess the risks involved in the Traditional Design and BIM projects and adopt mitigation measures in the contract preparation stage. The Employer and Consultant parties may also have a better understanding regarding how certain risk factors change during the transition to BIM projects and prepare for the new risks that may emerge. Consequently, the specific contributions of this study are: (1) Identification of Employer and Consultant risks encountered in Traditional Design and BIM projects, (2) determining the risk levels in Traditional Design and BIM projects and evaluating the risks that show different values in different project types, (3) developing risk management mechanisms for the identified risk factors and determining different risk management approaches in BIM projects in Turkey and abroad, (4) developing risk management strategies for Employer and Consultant in Traditional Design and BIM projects.
  • Öge
    Demiryolu projelerinde inşaata başlama bölgesinin belirlenmesi için çok kriterli karar verme yaklaşımı: Bir vaka analizi
    (Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2022-07-01) Acar, Serra ; Damcı, Atilla ; 501181113 ; Yapı İşletmesi
    İnşaat projelerinde proje yöneticilerinin rolü gelişen teknoloji, yeni dünya ve projelerin hedefleri doğrultusunda her geçen gün zorlaşmaktadır. Özellikle gelişen teknolojiye ve dünyaya ayak uydurmak farklı disiplinler ile entegre bir proje yönetim yaklaşımı sağlamaktadır. Her bir disiplinin tek bir proje altında yönetilmesi de ancak yapılan plana tüm tarafların uymasıyla sağlanır. Projelerin entegre yönetim anlayışıyla, süresinde, bütçesinde ve işverenin istediği kalitede tamamlanabilmesi de yetenekli proje yöneticileri ve doğru zamanda doğru karar almakla sağlanır. Planlama sürecini yöneten kişiler, elde ettiği bilgiler ve tecrübeler doğrultusunda ortaya çıkardıkları iş yapış modeli ile bir iş programı hazırlarlar. Planlama sürecinin tüm proje tarafından benimsenmesi ileride ortaya çıkması muhtemel risklerin, maliyet kayıplarının, organizasyon ve iletişimden kaynaklı hataların minimize edilmesi için önemlidir. İnşaat projelerinin yapısı gereğince karmaşık ve tekil olmasından dolayı zaman zaman ortaya beklenmeyen problemler çıkabilir. Bu öngörülmeyen problemler sonucunda da hazırlanan iş programı ile sahada yürütülen işler arasında uyumsuzluk olabilir. Bu gibi durumlarda hızlı karar alma, zaman kaybını ve dolayısıyla para kaybını önlemek demektir. Fakat karar verme süreçleri projelerin büyüklükleri, ekonomik şartlar ve teknolojik gelişmeler dolayısıyla git gide zorlaşmaktadır. Problemlere çözüm bulunurken karar verme modellerinden en uygununun seçilmesi gereklidir. Bu tez çalışması kapsamında planlama süreçlerini destekleyici, çok kriterli karar verme yöntemlerinin kullanıldığı bir model önerilmiştir. Bu modelin proje kapsamında yapılan iş programını destekleyici veya proje yöneticilerinin kararlarına yol gösterici bir model olması amaçlanmıştır. Önerilen bu model kapsamında bir ulaştırma ve güzergah projesi olan demiryolu projesi üzerinde örnek proje incelemesi yapılmıştır. Bu nedenle demiryolu projesi karakteristik özellikleri göz önünde bulundurularak ve uzmanlar ile yapılan görüşmeler sonucunda modele uygun kriterler belirlenmiştir. Kriterlerin ağırlıkları DEMATEL yöntemi kullanılarak hesaplanmış ve karar hiyerarşisi oluşturulmuştur. Ardından ise 3 farklı çok kriterli karar verme yöntemi (TOPSİS, COPRAS ve EDAS) kullanılarak alternatiflerin öncelik sıralaması yapılmış ve sonuçlar birbiri ile karşılaştırılmıştır. Yapılan literatür araştırmasında ayrı ayrı hem planlama süreçlerinde kullanılan çok kriterli karar alma yöntemleri hem de ulaştırma projelerinde bu yöntemlerin hangi süreçlerde kullanıldığı incelenmiştir. Fakat yapılan çalışmalarda ulaştırma projeleri planlama süreçlerinde inşaata başlamak için bölgesel öncelik sıralaması yapılan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu tez çalışmasının ileride yapılacak çalışmalara fikir vermesi hem de planlama süreçleri için girdi sağlaması amaçlanmıştır. Genel perspektiften çok kriterli karar verme yöntemleri ele alınmış ve önerilen model kapsamında kullanılan bu yöntemler açıklanmıştır. Ayrıca yöntemlerin detaylı çözüm adımları da tez kapsamında anlatılmıştır. Kullanılan tüm yöntemler genel olarak tanımlanmış ve uygulama süreçleri detaylı olarak açıklanmıştır. Son bölümde ise önerilen model içerisinde belirlenen ana ve alt kriterlerin hesaplanan ağırlıkları doğrultusunda, problem içerisindeki etkileri sunulmuştur. Önerilen model kapsamında belirlenen bazı kriterler proje tipine göre değişkenlik gösterebilir. Ayrıca ileride yapılacak çalışmalarda farklı kriterler modele eklenerek daha detaylı ve mevcut proje yönetimi araçlarını sadece destekleyici değil, alternatif oluşturabilecek bir karar verme modeli oluşturulabilir.
  • Öge
    Developing a framework for target cost in post-disaster housing by minimizing time and optimizing cost using 3D model
    (Graduate School, 2024-09-26) Üzmez, Zafer ; Tokdemir, Onur Behzat ; 501211124 ; Construction Management
    Natural disasters are one of the unchangeable phenomena on our planet. Throughout history, humans have witnessed and been exposed to the destructive impacts of disasters. Since there is no chance to prevent it from happening, people must take measures to avoid its devastating effects. The measures can be classified into two groups as precautions to be taken individually and collectively. There is no doubt that each person must take precautions for themselves. However, it is not enough to avoid all destructive effects of disasters only by taking individual precautions. At this point, professionals in some industries should be aware and work by fully considering the danger resulting from disasters. One of the industries responsible for this is the construction industry. Construction industry stakeholders are expected to prepare the buildings for earthquakes by constructing them in compliance with the earthquake regulations; otherwise, they may make way for the death of thousands of people due to earthquakes. When people and society are unprepared for an earthquake, tragic results may occur due to the disaster. People living in territories affected by earthquakes may lose their homes. As such, in the situation before the disaster, stakeholders of the construction industry are responsible for the post-disaster recovery period. Since many dwellings collapse or become unusable due to catastrophes, accommodation needs to occur for many victims. Accommodation, one of the most vital needs, must be satisfied promptly, and the satisfaction is expected to be provided by professionals in the construction industry. At this point, collective housing projects are constructed. In this thesis study, a framework was created to benefit the management of post-disaster collective housing projects. The framework is expected to serve as a roadmap for project management teams working on such projects. This framework specified time minimization as the primary objective due to the time pressure in post-disaster projects. Afterwards, cost optimization must be considered since post-disaster projects are a heavy burden for the state when disasters affect many areas. Quality was kept in mind within limitations during the time minimization and cost optimization processes. A sample building project from a post-disaster collective housing project after the earthquake in Turkiye in 2023 was used to demonstrate the application of time minimization and cost optimization. A comprehensive schedule and cost data provided by the project team were incorporated into the study for more realistic results. Thanks to this, the activities directly affecting project duration, called critical activities, were revealed. The materials for critical activities were changed to alternative materials based on extensive research to achieve the objectives. During the application, BIM tools were utilized to create a 3D model of the project, and the model was integrated into the Cost Breakdown Structure, which was created by using the cost data provided by the project team. After the application, results were explained and interpreted, and recommendations for future studies on this subject were expressed.
  • Öge
    How green construction enhances the quality and profitability of office buildings focusing on leed: A case study of energy-cost analysis and benefit assessment
    (Graduate School, 2024-07-05) Adibnia, Sana ; Gürcanlı, Gürkan Emre ; 501211123 ; Construction Management
    Studies found that there is a huge difference between the conventional office building and the eco-friendly one concerning energy use and electricity consumption. The in-depth investigation on this regards was carried out with the help of advanced modelling software, Design Builder. It is concluded that the principles of a sustainable design play a very important role in saving resources and reducing operational costs throughout the life cycle of a building. Green buildings embody sustainability and demonstrate the potential of these design principles in significantly reducing the impact of the environment in built environments. Important issues, such as climate change and resource depletion, have been catered for by these green buildings through the reduction of energy use and dwindling dependence on limited resources. This further takes a boost from the incorporation of renewable energy resources and new technologies, which no doubt position green buildings as the future of architectural designs. This intrinsic relationship between built environments and human well-being emphasizes the need to envelop environmentally sustainable design into building practices. As a result of their effects on indoor air quality, admission of considerably more natural lighting, and excellent thermal comfort, green buildings enhance the physical health, mental well-being, and productivity of the users. Research has shown that better indoor air quality is related to a lower prevalence of respiratory difficulties and allergies, while the exposure to daylight has been linked with a better mood and higher productivity. Thermal comfort maintains attention and decreases stress. In this way, green buildings are not a benefit for the environment but also for considerable improvement in living quality for all those who work inside them. On the financial side, green office buildings bring benefits during a building's lifetime. Some of the more direct benefits include reduced operational expenses through lesser energy and water consumption. Another large component of benefits is an increased value of assets through the higher market premiums for green buildings that are therefore adept at enhancing efficiency and sustainability. Added to this is the fact that there are a number of legislative incentives aimed at greater sustainability, including tax rebates, grants, and preferential speeding-up of permitting procedures. These incentives facilitate an even more attractive initial investment in green building, making it more economically viable. It's nothing short of a game changer: the shift toward green office buildings. It's thoroughly sustainable development in the environmental, economic, and social dimensions. Sustainable development ameliorates the pressure on the environment, increases economic resilience, and enhances the social fabric of our communities. In its approach, it assures that the benefits of green buildings do not stop at the buildings' respective physical borders but contribute to a more comprehensive concept of sustainable development. Realizing the full potential of green buildings will ultimately require a continuation of the spirit of collaboration across the spectrum—from architects to engineers, from policymakers to the occupants of these buildings—all with the same goal of supporting innovation through a steadfast commitment to sustainability. This collective effort, therefore, becomes very important in surmounting other challenges that may continue to confront green building practices on the road to universal embracement. In addition, constant research and development are needed for the upgrading of technologies and techniques to be more efficient, cost-effective, and accessible. Conclusion: It is not only a trend or niche within architecture. Green building points to an important change as regards a more sustainable future, and its more fair design. This building design and construction approach takes most problems related to the environment, economic benefits, and social well-being into consideration. Continuing collaboration, increased innovation, and strong commitment are some of the ways toward development of built environment that combines with nature and benefits human well-being. This vision of green buildings is what will guide us on to sustainable development and bring human activities into harmony with the rest of nature.
  • Öge
    İnşaat projelerinde gecikme kaynaklı risk faktörlerinin analizi
    (Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-28) Yılmaz, Halil Burak ; Damcı, Atilla ; 501211110 ; Yapı İşletmesi
    İnşaat projelerindeki ana hedef, projeleri belirlenen süre içinde, tahsis edilen bütçe dahilinde ve istenen kalite seviyesinde tamamlamaktır. Ancak, inşaat projelerinin karmaşıklığı ve öngörülemezliği kaçınılmazdır. Bu nedenle, çoğu inşaat projesi genellikle planlanan tamamlanma süresini aşar. Gecikmeler, inşaat projelerinin başarısını olumsuz etkileyen büyük bir sorundur. İnşaat projelerindeki gecikmeler çoğu zaman zamana bağlı hak taleplerinin uzamasına, bütçe aşımlarına, proje paydaşları arasında anlaşmazlıklara ve sözleşmelerin terk edilmesi ve/veya feshedilmesine yol açmaktadır. İnşaat projesi gecikmelerine katkıda bulunan birçok risk faktörü vardır. Dolayısıyla, gecikmelerin olumsuz sonuçlarını ortadan kaldırmak veya azaltmak için ilk ve en önemli adım, gecikmelerle ilişkili riskleri belirlemektir. Risk yönetiminin ilk aşaması, proje hedeflerinin gerçekleştirilmesini potansiyel olarak etkileyebilecek olası riskleri sistematik olarak belirlemeyi içerir. Risk tanımlama, risklerin özelliklerini, kökenlerini ve olası sonuçlarını belirlemeye çalışır, böylece proje boyunca belirsizliklerin ve tehditlerin öngörülmesini kolaylaştırır. İlgili literatürde inşaat projelerindeki gecikmeleri araştıran birçok çalışma olmasına rağmen, gecikmelerle ilişkili riskleri özel olarak ele alan çalışmaların sayısı azdır. Bu tez, bu tür araştırmaların eksikliğine yanıt olarak yapılmıştır. Bu çalışmanın ana hedefleri, inşaat profesyonellerinin inşaat projesinin her aşamasında karşılaşabileceği gecikmelerle ilişkili riskleri sistematik olarak belirlemek ve değerlendirmektir. Bu hedeflere ulaşmak için çalışma şu adımları izlemiştir: • Gecikmelerle ilişkili risk faktörlerini belirlemek için kapsamlı bir literatür taraması yapmak, • Türk inşaat sektöründeki profesyonellere dağıtılmak üzere bir anket tasarlamak, • Toplanan veriler üzerinde güvenilirlik ve sıralama analizleri yaparak en önemli gecikme ile ilişkili risk faktörlerini belirlemek, • Analizden elde edilen sonuçları değerlendirmek ve tartışmak. Mevcut literatürün ayrıntılı bir şekilde incelenmesinin ardından, toplamda 38 gecikme ile ilişkili risk faktörü belirlenmiştir. Gecikmelerle ilişkili risklerin nasıl algılandığıyla ilgili veriler, Türk inşaat mühendisleri ve mimarlardan bir anket çalışması aracılığıyla toplanmıştır. Gecikme ile ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesinin ardından, 79 sorudan oluşan bir anket geliştirilmiştir. Anket, üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, katılımcının eğitim durumu, mesleği ve inşaat sektöründeki deneyimi ile ilgili üç sorudan oluşmaktadır. İkinci bölüm, inşaat projesi gecikmeleriyle ilişkili her bir risk faktörünün karşılaşılma sıklığını değerlendirmek için 1'den 5'e kadar Likert ölçeği kullanılarak tasarlanmış 38 sorudan oluşmaktadır; burada "1" nadiren ve "5" her zaman anlamına gelmektedir. Üçüncü bölüm, gecikme ile ilişkili her bir risk faktörünün proje süresi üzerindeki olumsuz etkisinin derecesini değerlendirmek için 1'den 5'e kadar Likert ölçeği kullanılarak tasarlanmış 38 sorudan oluşmaktadır; burada "1" çok düşük ve "5" çok yüksek anlamına gelmektedir. Anket, Türk inşaat sektöründe çalışan 151 profesyonelin katılımıyla gerçekleştirilmiş, bu profesyoneller arasında inşaat mühendisleri ve mimarlar yer almıştır. Gönderilen 151 yanıtın toplamda 146'sı geçerli kabul edilmiştir. Bu oran yaklaşık olarak %97'ye eşdeğerdir. Anket katılımcılarının %89'unun (yani 130 kişi) inşaat mühendisiyken, %11'inin (yani 16 kişi) mimar olduğu görülmüştür. Anket, katılımcılarının %58'i (yani 84 kişi) lisans derecesine, %41'i (yani 60 kişi) yüksek lisans derecesine ve sadece %1'i (yani 2 kişi) doktora derecesine sahiptir. Ankete katılan inşaat profesyonellerinin %42'si (yani 61 kişi) 0-5 yıl arası deneyime, %23'ü (yani 33 kişi) 6-10 yıl arası deneyime, %16'sı (yani 24 kişi) 11-15 yıl arası deneyime, %10'u (yani 15 kişi) 16-20 yıl arası deneyime ve %9'u (yani 13 kişi) 20 yıldan fazla deneyime sahiptir. Anket yanıtlarının iç tutarlılığını değerlendirmek için IBM® Statistical Package for Social Sciences (SPSS®) kullanılarak Cronbach's Alpha değeri (α) hesaplanmıştır. Önem derecesi için Cronbach's Alpha değeri 0.937 olarak hesaplanmıştır. Teoride, Cronbach's Alpha değeri 0 ile 1 arasında değişir ve daha yüksek bir değer, anketin iç tutarlılığının daha yüksek olduğunu gösterir. Cronbach's Alpha için kabul edilebilir minimum değer 0.7'dir. Güvenilirlik analizinin sonuçlarına göre, ölçek içindeki risk faktörlerinin iç tutarlılığının (yani 0.937) mükemmel olduğu bulunmuştur. Kolmogorov-Smirnov testinin sonuçlarına göre, her risk faktörü için karşılaşılma sıklığı ve proje süresi üzerindeki olumsuz etkisinin düzeyi ile ilgili anket verilerinin anlamlılık seviyesi 0.001'den düşük olduğu için dağılımın normal olmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, anket verilerine parametrik olmayan testler uygulanmıştır. Toplanan veriler sonrasında belirlenen riskler, sıklık indeksi, şiddet indeksi ve göreceli önem indeksi kullanılarak sıralanmış ve değerlendirilmiştir. Ayrıca, ankette elde edilen veriler Kruskal-Wallis H testi ve Mann Whitney U testi kullanılarak analiz edilmiştir. Göreceli önem endeksinin sonuçlarına göre, en önemli üç faktörün "F24 : Gerçekçi olmayan iş programı", "F14 : Karar alma süreçlerinin yavaşlığı", "F3 : Proje paydaşlarından gelen değişiklik talepleri" olduğu görülürken, en az önemli 3 faktör "F37 : Güvenliği tehdit eden durumlar (hırsızlık, vandalizm, savaş vb.)", "F7 : Aşırı katı işçi sağlığı ve iş güvenliği düzenlemeleri/çevresel etki değerlendirmesi", "F22 : Sendikal faaliyetler ve grevler" olarak tespit edilmiştir. Kruskal-Wallis H testinin sonuçlarına göre "F5 : İşverenin nakit akışı yönetimindeki başarısızlığı", "F6 : Yüklenicinin nakit akışı yönetimindeki başarısızlığı", "F12 : Olumsuz hava koşulları", "F14 : Karar alma süreçlerinin yavaşlığı", "F15 : İşveren ve üçüncü tarafların yersiz müdahalesi", "F17 : Malzeme tedarik zinciri yönetiminin başarısızlığı", "F23 : İşçiler arasında etkin olmayan iletişim ve koordinasyon (dil, sosyal ve kültürel farklılıklar)" ve "F24 : Gerçekçi olmayan iş programı" risk faktörlerinin önem derecesinin katılımcıların deneyimlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Özetle bu tez, inşaat profesyonellerinin bir inşaat projesinin her aşamasında karşılaşabileceği gecikmelerle ilgili riskleri sistematik olarak tanımlamış ve değerlendirmiştir. Gecikmelerle ilgili risklerin belirlenmesi ve değerlendirilmesi, inşaat uzmanlarına risk yönetimi konusunda proaktif bir yaklaşım sağlayarak projeler için potansiyel zaman ve maliyet tasarrufu sağlayabilir. Sonuç olarak bu çalışma, gecikmelerle ilgili risklere ilişkin farkındalığın artırılması ve bu risklerin azaltılmasına yönelik etkili stratejilerin geliştirilmesine olanak sağlayarak inşaat sektörüne değerli bir katkı sağlamaktadır.
  • Öge
    Knowledge management tool proposal for effective claim management in the construction industry: A lesson learned approach
    (Graduate School, 2024-06-04) Koloğlu, Bartu ; Artan, Deniz ; 501211103 ; Yapı İşletmesi
    This thesis aims to address the critical role of knowledge management (KM) in the construction sector, focusing on improving claim management practices. The study is driven by two primary objectives: first, to understand the current practices of KM in the construction industry through interviews with sector leaders, and second, to propose KM toolkits tailored for claim management to reveal how such tools can contribute to process enhancements. The methodology unfolds across distinct phases, starting with reviewing existing literature on KM benefits and organizational practices and identifying challenges in the construction sector. Sector interviews were then conducted with leading construction firms to gauge their understanding and usage of KM, followed by similar interviews with consulting companies to compare practices. These interviews highlighted the need for improvements in KM within the construction industry, especially given the challenges and complexities of claim management. Furthermore, a review of the existing literature reveals a notable scarcity of research on applying KM theories to claim management. This thesis aims to address this gap by exploring and contributing to this under-researched area. The literature review on claim management analyzed the processes that must be followed according to the type of contract. The challenges and key aspects are highlighted for a successful claim management and dispute procedure from the contractor's side. Based on these insights, a KM toolbox that consists of four KM toolkits was developed to facilitate more effective knowledge sharing and organizational learning (OL) in claim management. Their applicability was tested using the lesson-learned approach across five real-life case studies. Additionally, expert claim managers provided validation by ranking the proposed toolkits according to their potential benefits. The research findings demonstrate that a strategic approach to KM in the construction sector can significantly improve claim management outcomes. The proposed KM toolbox, which consists of four KM toolkits, offers a structured framework to harness organizational knowledge, reduce claim resolution times, and foster a more proactive, collaborative culture. The toolbox aims to increase the efficiency of construction companies by exploiting OM and thus influence the sector in effective KM. Overall, this thesis contributes valuable insights and practical tools for construction firms aiming to transform their claim management processes through enhanced knowledge sharing and organizational learning practices. As per future studies, the KM toolbox that the thesis suggests could be digitalized, and real-life implementations could be tested.
  • Öge
    Türkiye ve üst-orta gelir grubundaki ülkelerdeki leed sertifikalı projelerin değerlendirilmesi
    (Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-26) Kuyucuklu Yücelt, Merve ; Tatar Polat, Gül ; 501201110 ; Yapı İşletmesi
    İnşaat sektörü ülkelerin ekonomilerinden beslenen ve aynı zamanda ülke ekonomilerini besleyen; enerji, lojistik, ulaşım, kimya sanayi ve mühendislik gibi çeşitli alanlardan kaynaklar kullanan kompozit bir sektördür. Tasarım, inşa ve teslim aşamalarında kullandığı personel kaynağından dolayı ülkelerin istihdam ve işsizlik verilerinde de büyük oranda pay sahibi olmasının yanında; kullandığı inşaat demiri, çimento ve tuğla gibi malzemelerin üretiminden kaynaklı da dünyadaki enerji kaynaklarının tüketiminde ve çevre kirliliğinde etkin bir payı vardır. Yaşamın devamı için kaynakların verimli şekilde kullanılması gerekliliğinden doğan sürdürülebilirlik kavramı, inşaat sektörünün çevreye olumsuz etkilerinin en aza indirilmesi amacıyla bu alanda da benimsenmeye çalışılmaktadır. Bu amaçla, ülkelerin sürdürülebilir çözümler üretme hedefine ve ekonomik refah düzeylerine göre şekillenen farklı konseptler geliştirilmeye başlanmıştır. Gelişen sanayi ve artan nüfusun etkisiyle hızlanan küresel ısınma ve iklim değişikliği etkilerini en aza indirmeye çalışan ülkeler sürdürülebilirlik kavramına daha fazla önem vermeye başlamış ve her alanda yeşil çözümler üretme çabasına girmiştir. İnşaat projelerinin çevreye olumsuz etkilerini tasarım sürecinden itibaren azaltarak sektörü daha sürdürülebilir kılmak amacıyla "Yeşil Bina" konsepti oluşturulmuştur. Ulusal ve uluslararası bir standart oluşturularak Yeşil Bina konseptinin yaygınlaştırılması ve derecelendirilmesi amacıyla çeşitli sertifikasyon sistemleri hazırlanmıştır. Her sertifikasyon sistemi doğduğu ülke özelinde şekillense de eksiklerin giderilmesi, teknoloji ve çevresel değişimlerle şekillenen güncellemelerle uluslararası standartta kullanılanlar da bulunmaktadır. İngiltere'de BREEAM (Building Research Establishment Environmental Assessment Method), Japonya'da CASBEE (Comprehensive Assessment System For Built Environment Efficiency), Avustralya'da GREEN STAR, Almanya'da DGNB (Deutsche Gesellschaft für Nachhaltiges Bauen) ve Amerika Birleşik Devletleri'nde LEED (Leadership in Energy and Environmental Design) dünyada en yaygın kullanılan sertifikasyon sistemleridir. Türkiye'de de yeni hazırlanan YES-TR (Yeşil Sertifika Sistemi) ile ulusal bir standart oluşturulmaya çalışılmaktadır. Ülkelerin ekonomik düzeyleri, inşaat projelerinin sadece niceliğini değil aynı zamanda niteliğini de etkilemektedir. Yeşil Bina sertifikalarının uygulanma oranları da ekonomik düzeyi daha yüksek olan ülkelerde daha fazladır. Dünya Bankası her yıl 1 Temmuz tarihinde ülkelerin gayri safi milli hasılasının hesaplayarak bir sınıflandırma yapmaktadır. Alt-Gelir Grubu, Alt-Orta Gelir Grubu, Üst-Orta Gelir Grubu ve Yüksek Gelir Grubu olmak üzere 4 sınıflandırmanın yapıldığı bu hesaplamada, ülkelerin enflasyon ve döviz dalgalanmalarının etkilerinin en aza indirilmesi için Atlas Dönüşüm Katsayısının kullanmaktadır. Bu hesaplamalara göre Türkiye 53 ülke ile birlikte Üst-Orta Gelir Grubunda (ÜOGG) yer almaktadır. Bu tez çalışmasında, Türkiye'nin bulunduğu gelir grubuyla sürdürülebilir bina konsepti açısından eksiklik ve yeterlilikleri ortaya koyacak değerlendirmeler bulunmaktadır. Değerlendirmeler, dünyada en yaygın kullanılan sertifikasyon sistemi olan LEED'in New Construction v4 değerlendirme sistemi kapsamında 12 Haziran 2023 tarihine kadar Türkiye'den sertifika alan 56 proje ile gelir grubunun genel ortalaması ve Türkiye dışındaki ÜOGG ülkeleriyle bir kıyaslanması sonucu yapılmıştır. LEED Certified, Silver, Gold ve Platinum olmak üzere 4 sertifika vermektedir. Minimum 40 puan alınması durumunda sertifika almaya hak kazanılırken, 80 ve üzerinde bir puan alınması durumunda Platinum sertifika alınabilmektedir. LEED BD+C New Construction v4 değerlendirme sistemi projeleri Bütünleştirici Süreç, Konum ve ulaşım, Sürdürülebilir araziler, Su verimliliği, Enerji ve atmosfer, Malzemeler ve kaynaklar, İç mekân çevre kalitesi ve İnovasyon olmak üzere 8 kategori ve bunların altındaki 42 kredi ile değerlendirmektedir. Bu puanlamalar sonucunda ÜOGG genelinde toplam 50 proje Certified, 67 proje Silver, 126 proje Gold ve 33 proje Platinum sertifika almıştır. Türkiye'nin sertifika alam 56 projesinin 14'ü Certified, 11'i Silver, 26'sı Gold ve 5'i Platinum sertifika almıştır. Türkiye'nin, bulunduğu gelir grubuyla paralellik göstererek, projelerinin çoğu Gold sertifikaya sahipken ikinci sıradaki sertifikası Certified ile ÜOGG genelinden ayrılmaktadır. Bu benzerlik ve farklılıkların nedenleri, LEED puanlamasının her kategori ve kredide ulaşılan başarı oranlarının Türkiye ile ÜOGG genel ortalaması ve Türkiye ile Türkiye dışındaki ÜOGG ülkeleri olmak üzere ayrıntılı incelenmiştir. Bu detaylı incelemeler sonucunda daha etkin tespitler ve Türkiye özelinde daha detaylı iyileştirme önerilerinde bulunulması sağlanmıştır.
  • Öge
    Yüklenici firmalar için alt yüklenici sözleşme yönetimi olgunluk modeli /
    (Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2024-06-27) Özden, Nimet ; Artan, Deniz ; 501141109 ; Yapı İşletmesi
    Her inşaat projesinin kendine özgü olmasına ilave olarak hammadde sıkıntıları dahil dünya genelinde ve Türkiye'de ekonomik zorluklarla birlikte malzeme, ekipman ve işçilik fiyatlarında yaşanan artışlardan dolayı günümüzde inşaat şirketleri için projelerin başarıyla tamamlanması hayati önem taşımaktadır. Bu başarı maksimum kalitede optimum maliyet ve süre ile ölçülebilir. Doğru bir sözleşme yönetimi ile riskler ve maliyet azaltılabilmekte işin zamanında ve istenen kalitede tamamlanması için gerekli takipler yapılabilmektedir. Bu nedenle, sözleşme yönetimine daha fazla önem verilmelidir. Türk Borçlar Kanunu'na göre inşaat sözleşmeleri, iki tarafa borç yükleyen, karşılıklı fayda sağlayan ve sürekli nitelikte olan sözleşmelerdir ve bundan dolayı sözleşmeyi imzalayan tarafların her ikisinin de sözleşme yönetimine hakim olması kritik derecede önemlidir. Bu hakimiyet, sözleşme alanındaki olgunluğun bir göstergesidir. Olgunluk ifadesinin sözlükte farklı birçok anlamı bulunmaktadır. Bu çalışma için dikkate alınan anlamı tamamen düşünülmüş ve sürekli gelişme halinde olma durumudur. Ayrıca, inşaat projelerinde uzmanlık becerileri, iş gücü ve finansman çözümleri gibi birçok nedenle yüklenici firmalar alt yüklenicilerle ticari ilişkiler kurmaktadır. Bu nedenle, doğru alt yüklenici seçimi ve bunun takibinde alt yüklenicinin yönetilmesi de projenin başarı ile tamamlanmasında kritik öneme sahiptir. Taraflar arasında imzalanmış sözleşmenin doğru hazırlanması ve sonrasında doğru yönetilmesi ile işlerin ifası sırasında ortaya çıkabilecek birçok riskin, uyuşmazlık ve çatışmanın da önüne geçilebilir. Bu sayede anlaşılan süre ve maliyette, talep edilen kalite standartlarına uygun olarak her iki taraf içinde projenin tamamlanması sağlanabilmektedir. Yapılan literatür araştırmalarında öncelikle olgunluk tanımı dikkate alınmış ve genel bir bakış açısıyla olgunluk modelleri incelenerek model yapıları irdelenmiştir. Bir sonraki adım inşaat sektöründe kalite, dijitalleşme, proje yönetimi gibi farklı alanlarda kullanılan olgunluk modellerinin incelenmesidir. Bu çalışmaların tamamlanmasının ardından inşaat ve diğer sektörlerde kullanılan sözleşme yönetimi olgunluk modelleri analiz edilmiştir. Sözleşme yönetimi olgunluk modelleri incelendiğinde inşaat sektörü dışında birçok sektörde çok sayıda çalışma bulunurken inşaat sektöründe kısıtlı sayıda çalışma bulunduğu tespit edilmiştir Çalışmanın amaçlarından biri de inşaat sektörüne yönelik bir sözleşme yönetimi olgunluk modeli önerisi yapılarak literatüre katkı sağlamak ve yukarıda belirtildiği gibi inşaat sektöründe proje başarısını etkileyen önemli kriterlerden biri olan alt yüklenici yönetiminin de bu modele dahil edilmesi hedeflenmektedir. Bu doğrultuda literatürde yer alan olgunluk modelleri incelenmiş ve bu modellerden inşaat sektöründe faaliyet gösteren yüklenici bir firmaya yönelik değerlendirme kriterleri ve olgunluk seviyeleri belirlenmiş.