FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Yazar "Akman, Süheyl" ile FBE- Yapı Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeElektro-osmozun katkılı ve katkısız portland çimento harçlarına etkisi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1985) Türker, Fikret ; Akman, Süheyl ; 2141 ; Yapı Mühendisliği ; Structural Engineeringjğurma suyu miktarı (veya su/çimento oranı), beton teliklerine etki eden en önemli faktörlerden biridir. Beton üretimi sırasında taze betona katılan su miktarı, çimentonun hidratasyonu için gerekli olan miktarın çok üzerindedir.Fazla su, taze karışıma yeterli işlenebilirlik vermek için katılır. Öte yandan azla su, sertleşmiş beton özeliklerini olumsuz yönde etkiler. Taze betona katılan fazla suyu geri almak amacıyla elektro-osmotik drenaj yönteminden yararlanılabilir. Ancak, elektro-osmotik drenaj yöntemi yaygın olarak kullanılmamaktadır.Bu çalışmada, elektro- osmotik yöntemin taze harç karışımlarında fazla suyu geri almak amacıyla kullanılabilirliği ve işle- min sertleşmiş harç özelikleri üzerindeki etkileri araştırılmıştır.Bu konuda bilimsel nitelikte çalışmaya rastlanılamamış olması nedeni ile, temel nitelikte bir çalışma yapılması amaçlanmıştır.Bu nedenle yöntemin pratikte uygulanması ile ilgili sorunlar üzerinde durulmamış ve deneysel çalışmalar beton yerine harç karışımları ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma 6 bölüm içermektedir. 1 inci bölümde, su/ çimento oranının beton özelikleri üzerindeki etkilerine kısaca değinilerek, araştırmanın amacı ve II kapsamı belirtilmiştir. 2 inci bölümde, çeşitli kaynaklardan elde edilen, konu ile ilgili bilgiler verilmiştir.Bu bölüm, taze çimento hamuru, harç ve betondaki fiziksel, kimyasal ve fizikokimyasal değişimleri, çimento elektor-kinetiği, elektro-osmozun mekanizması ve inşaat mühendisliğindeki uygulamalarına ait bilgileri içermektedir. 3 üncü bölümde, deneysel çalışmada kullanılan malzemelerle ilgili özelikler, drenaj yöntemi ve üretilen harç karışımları ile ilgili bilgiler verilmiştir. Deneyler katkısız, Ca(OH)p katkılı ve kal- yum linyosulfonat katkılı harç karışımları üzerinde yapılmıştır.Deneyler sırasında taze harçta katı yüzeyin oturması, harcın çeşitli yüksekliklerindeki elektriksel dirençler, drenaj deneylerinde drene edilen su miktarı, zamana bağlı olarak ölçülmüştür. İşlemlerin sertleşmiş harç özelikleri üzerindeki etkilerini anlayabilmek için sertleşmiş harçta birim ağırlık, kılcallık katsayısı, ultra-ses hızı, basınç dayanımı gibi özelikler saptanmıştır. 4 üncü bölümde taze harçlardaki ölçüm sonuçları değerlendirilmiştir.Taze harçta su drenaj hızları, katı yüzeyin oturma hızı ve kapasitesi, elektrik sel dirençlerin zamanla değişimi incelenerek, elek- Ill tro-osmotik su hareketinin gelişimi ile ilgili sonuçlar çıkarılmağa çalışılmıştır. 5 inci bölümde sertleşmiş harç özelikleri irdelenmiştir.Drenaj işlemine bağlı olarak taze harçta meydana gelen boşluk yapısı değişimi ve elektro- kimyasal olaylarla sertleşmiş harç özelikleri arasındaki ilişkiler ortaya konulmuştur. 6 ncı bölümde, çalışmada elde edilen sonuçlar top lu olarak verilmiştir.Çalışma sonuçlarına göre,elektro-osmotik işlemle sertleşmiş harç özeliklerin de önemli ölçüde olumlu değişmeler sağlanabilir.Bu olumlu değişmelerin en Önemli nedeni, su drenajı sonucu taze harçta kılcal boşluk miktarının azalmasıdır. Bu olay, harcın basınç dayanımını artırıcı ve kılcal su emmesini azaltıcı etki yapmaktadır. Olumlu etkilerin diğer nedeni, uygulanan voltaja bağlı olarak taze harçta meydana gelen elektro- kimyasal değişmelerdir.Elektro-kimyasal değişmelerin olumlu etkilerini, kalsiyum esaslı katkı mad deleri kullanarak artırmak olanağı vardır. Çalışma elektro-osmotik işlemin, sertleşmiş harç ve beton özeliklerini iyileştirmek amacıyla kullanılabileceğini göstermektedir.Ancak yöntemin pratikte kullanılabilmesi için daha çok araştırma yap mağa gerek vardır.
-
ÖgeRadyoaktif atıkların saklanmasında zeolit ve bentonitin kullanılması(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1998) Özdemir, Nedim ; Akman, Süheyl ; 98355 ; Yapı Mühendisliği ; Structural EngineeringGünümüzün modern dünyasında radyoaktif maddeler nükleer tıp, endüstri, tarım vb. birçok alanda gittikçe artan miktarda faydalı bir şekilde kullanılmaktadır. Radyoaktif atıkların kullanıldığı pek çok tesiste radyoaktif atıklar da oluşmaktadır. Bu atıkların işlenerek zararsız hale getirilmesinde hedef insan sağlığı ve çevrenin korunmasıdır. Atık madde içindeki radyonüklitlerin çevreye sızması ve böylece insana ulaşmasının engellenmesi radyoaktif atık yönetiminin temelim oluşturur. Bu yönetimde iki temel yaklaşım mevcuttur. Birisi yoğunlaştırıp sınırlamak, ikincisi seyreltip dağıtmak şeklinde olup, tercih edileni yoğunlaştırıp sınırlamaktır. Bu yöntemde radyoaktif atıklar işlenerek mümkün olan en dayanıklı şekle dönüştürüldükten sonra depolanırlar. Bu maksatla halen dünyada en çok uygulanan yöntemler çimentolama ve bitümlemedir. Sağladığı yüksek hacim küçültme oranı ve radyonüklit sızdırmazlığma rağmen ısıya dayanıksızlığı ve yanması nedeniyle bitümleme daha az kullanılmaktadır. Çimentolama işlemi ise, betonun ısıya ve basınca dayanıklılığı, geçirimsizliği, nispeten ucuzluğu ve kolay temin edilmesi yüzünden daha çok tercih edilmektedir. Ancak uzun yaş dönemlerinde fiziksel koşullardan ziyade kimyasal etkilerin ön plana çıkması nedeniyle, çimentolama işleminin yeterliliğinin incelenmesi, ayrıca daha olumlu koşulların yaratılmaya çalışılması önem arz etmektedir. Bu çalışmada radyoaktif atıkların saklanmasında zeolitlerin (klinoptilolit) ve sodyum bentonit kilinin çimentolama işleminde kullanılmasının sağlayacağı avantajları araştırmak üzere, Co-57, Se-75, ve Cs-134 radyonüklitlerinin karıştırıldığı çeşitli harçlar üretilmiştir. Zeolit olarak Bigadiç yöresinden temin edilen klinoptilolit, bentonit olarak ise ticari yoldan elde edilen sodyum bentonit kullanılmıştır. Zeolit (klinoptilolit) agrega olarak, bentonit ise katkı malzemesi olarak çimentolama işlemine dahil edilmiştir. Harçlar, zeolit agregalı çimento harcı (Z.A.Ç.), bentonit kil katkılı çimento harcı (B.K.K.Ç.) ve normal kumlu çimento harcı (N.K.Ç.) olarak üretilmiştir. Bu harçlar üretilmeden önce yeterli mukavemete ve su geçirimsizliğine sahip olmaları için basınç ve su geçirimlilik testlerine tabi tutulmuş ve uygun granülometreleri ile su / çimento, çimento / zeolit, çimento / kum oranlan belirlenmiştir. Üretimleri sırasında içine radyonüklit katılan harçlar 28 günlük priz süresinden sonra belirli zaman aralıklarında süzülme (leaching) testine tabi tutulmuştur. Her süzülme testi sonunda numunelerin konulduğu kaptaki su yenilenmiştir. Belirli sürelerde yapılan süzülme testi sonucu radyonüklitlerin sızdığı su numunelerinin y foton sayım değerleri, y spektrometresinden okunmuştur. Bu değerler önceden aktivitesi bilinen ve mukayese için hazırlanan aynı cins radyonüklitli su numunesinin sayım değerleri ile kıyaslanarak, numunelerden suya geçen radyonüklitlerin aktiviteleri tesbit edilmiştir. B.K.K.Ç., Z.A.Ç. ve N.K.Ç. harç örneklerinin, Cs-134, Co-57 ve Se-75 radyonüklitlerini tutma yetenekleri, süzülme hızlan, difüzyon katsayılan ve süzülme oranlan hesaplanarak kıyaslanmıştır. Yapılan değerlendirme sonucunda; B.K.K.Ç. harcının Se-75'i.s Z.A.Ç. harcınm ise Co-57 ve Cs- 134 radyonüklitlerini diğer harç örneklerine göre çok daha iyi tuttuğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar tablo ve grafiklerle gösterilmiştir.