FBE- Malzeme Bilimi ve Mühendisliği Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Yazar "Arslan, Cüneyt" ile FBE- Malzeme Bilimi ve Mühendisliği Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeBakır Konverter Curuflarından Renkli Metallerin Geri Kazanımı(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009-06-30) Ekiz, Hayriye Elvan ; Arslan, Cüneyt ; Malzeme Bilimi ve Mühendisliği ; Material Science and EngineeringEndüstriyel çağın başlangıcından beri, cevherden metal üretiminin vazgeçilmez yan ürünlerinden olan curuflar, son yıllara kadar fabrika sahalarında depolanmaktan başka bir işlem görmemekte ve atık olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Eti Bakır A.Ş Samsun İzabe Tesislerinden alınan bakır konverter curuflarından asitte pişirme yöntemi ile en yüksek oranda bakır, kobalt ve çinko geri kazanımı ve demir giderilmesinin gerçekleştirilmesidir. Tasarlanan sistemde, curuf üzerinde farklı asit/katı oranları kullanımı ve hidrojen peroksit ilavesi ile bir ön işlemden geçirilmesi, oluşan şiddetli reaksiyon sayesinde curuf yapısını oluşturan kararlı silikat ve ferrit bileşiklerinin içerisine hapsolmuş metallerin serbest kalması hedeflenmiştir. Numune daha sonra pişirilerek, renkli metallerin sülfat bileşiklerine dönüşmesi sağlanmış ve çözümlendirme işlemi metaller geri kazanılmıştır. Elde edilen deney sonuçlarına göre, bakır konverter curuflarından sülfatlayıcı kavurma prensibine dayalı asitte pişirme yöntemi ile metal geri kazanımının mümkün olduğu görülmüştür. Yapıya eklenen hidrojen peroksit, kararlı silikat ve ferrit yapısının parçalanmasını ve curuf bünyesindeki hapsolmuş metallerin serbest kalmasını sağlamaktadır. Pişirme sıcaklığı arttıkça, metal çözünürlüklerinde azalma gözlenmiştir. Pişirme süresinin artışı, metal çözünürlüklerini önemli oranda etkilemezken; asit/katı oranlarındaki artış, demir dışındaki metallerin çözünürlüklerini olumlu yönde etkilemiştir. Asit/katı oranı arttıkça yapıdaki hidrojen peroksit miktarı da arttığından, demirin hematit olarak çökmesi ve sistemden uzaklaştırılması teşvik edilmiştir. Çalışma sonunda, geri kazanılan bakır, çinko ve kobalt değerlerinin yüksek, demir geri kazanımının ise düşük olduğu deney koşulları optimum parametre olarak seçilmiştir. Buna göre, optimum koşullar; 250 °C pişirme sıcaklığı, 2 saat pişirme süresi ve 3/1 asit/katı oranıdır. Bu koşullarda; % 50,7 Cu, % 38,7 Fe, % 69,2 Zn ve % 72,1 Co geri kazanımı sağlanmıştır.
-
ÖgeHns-ıv Patlayıcısına Bağlayıcı Ekleme Prosesinin Geliştirilmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015-09-11) Ucun, Begüm ; Arslan, Cüneyt ; 10086915 ; Malzeme Bilimi ve Mühendisliği ; Material Science and EngineeringHNS (Hekzanitrostilben), askeri ve endüstriyel alanlarda kullanılan 1.1. sınıfı bir patlayıcı tipidir. Isıya dayanıklı patlayıcılara ihtiyaç duyulması sonucunda Naval Ordnance Laboratuvarları tarafından geliştirilmiştir ve çalışma sıcaklık aralığı -320ºC – +325ºC şeklindedir. HNS elektrostatik boşalma, sürtünme ve yüksek sıcaklık gibi çevresel etkenlere karşı oldukça duyarsız bir malzemedir. Bu özellikler HNS’i tercih edilen bir patlayıcı haline getirmektedir. HNS patlayıcısına ait HNS-I, HNS-II, HNS-III ve HNS-IV şeklinde 4 farklı tip bulunmaktadır ve bu tipler arasındaki temel fark parçacık büyüklüğüdür. Bu tez çalışmasının amacı, roket ve füze sistemleri ateşleme zincirlerinde başlatıcı olarak kullanılan patlayan folyolu başlatma elemanı içerisinde bulunan HNS-IV patlayıcısına bağlayıcı ekleyerek malzemenin fiziksel bütünlüğünü ve peletleme prosesinin kolaylaştırılmasını sağlamaktır. Patlayıcıya bağlayıcı ekleme prosesini etkileyen birçok faktör vardır. Bu tez kapsamında yapılan deneysel çalışmalarda, bu faktörler göz önüne alınarak optimum deney parametreleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Deneysel çalışmalar 3 farklı parametre üzerine kurulmuştur. Bu parametreler bağlayıcı oranı, çözücü/bağlayıcı tipi ve su/çözücü oranıdır. Deneysel çalışmalarda bağlayıcı olarak Kel-F 800 ile Viton-A polimerleri kullanılmıştır ve bağlayıcı miktarının etkisini gözlemlemek amacıyla karışıma % 1 ile % 3 oranlarında katılmışlardır. Kel-F 800 bağlayıcısı, metil izobütil keton/izobütil asetat çözücü karışımı ve n-bütil asetat çözücüsü içerisinde; Viton-A bağlayıcısı ise metil etil keton çözücüsü içerisinde çözünerek kullanılmıştır. Optimum deney parametrelerinin belirlenmesi amacıyla 18 adet deney gerçekleştirilmiştir. Her bir deneyden elde edilen toz karışımın bir kısmı ateşleme testlerinde kullanılmak üzere pelet üretiminde kullanılmıştır. Peletlemeden geriye kalan toz karışım SEM (Taramalı Elektron Mikroskobu)’de incelenerek malzemenin morfolojisi analiz edilmiştir. Ayrıca toz malzemeye FTIR ve parçacık boyut analizleri uygulanarak malzemenin içeriğindeki kimyasal bağlar ve malzemenin tanecik boyutu hakkında bilgi edinilmiştir.