FBE- Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Yazar "Alikişioğlu, Necla Sena" ile FBE- Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeEvrimsel Mühendislik İle Elde Edilen Donmaya Dirençli Saccharomyces Cerevisiae’nin Karakterizasyonu(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-07-12) Alikişioğlu, Necla Sena ; Çakar, Zeynep Petek ; 404124 ; Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji ; Molecular Biology and GeneticsDondurarak saklama canlı hücrelerin uzun süreli muhafazası için endüstride kullanılan önemli bir araçtır. Dondurarak saklama uygulamaları esnasında maya hücreleri canlılıklarını etkileyebilecek olumsuz dış etkenlere maruz kalabilirler. Bu yüzden, mayanın donma direncinin arttırılması çok önemlidir. Bu amaç doğrultusunda, evrimsel mühendislik yaklaşımı gibi yöntemlerle özel olarak geliştirilmiş maya hücreleri ile çalışılarak, donma-erime stresine dirençte rol alan mekanizmaların anlaşılması büyük önem taşımaktadır. Evrimsel mühendislik, suş geliştirmede başarıyla kullanılan önemli bir stratejidir ve genetik çeşitliliği yüksek bir popülâsyon içinden istenilen özelliğe sahip bireylerin seçilmesi temeline dayanmaktadır. Bu çalışmanın amacı genetik, fenotipik ve fizyolojik bileşen ve belirteçlerin araştırılarak, donma erime stresine karşı geliştirilen direnç mekanizmalarının anlaşılmaya çalışılmasıdır. Önceki bir çalışmada, evrimsel mühendislik yöntemi uyarınca, -80°C ve sıvı azot (-196°C) stres şartlarında mutantlar elde edilip fenotipik karakterizasyonları ve çapraz direnç incelemeleri gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, donma-erime ile ilgili 7 genin qPCR ile transkriptomik analizleri gerçekleştirilmiştir. Buna paralel olarak, hücre içi glikojen ve trehaloz seviyeleri belirlenmiştir. Ayrıca, hücre dışı glikoz, asetat, etanol ve gliserol üretim ve tüketim seviyeleri, HPLC ile yapılan analizlerden elde edilen verilerle hesaplanmıştır. Elde edilen sonuçların katı ve sıvı ortamda yapılan fenotipik karakterizasyon sonuçlarıyla örtüştüğü görülmüştür. AQY1, GSH1, CTT1 ve YAP1 genlerinin ekspresyon değerleri 905 suşuna normalize edildiğinde, bu genlerin ekpresyonunun mutant 5’te arttığı gözlenmiştir. Katı ortam ve HPLC sonuçlarına göre mutant 5’in, 905 ve mutant 23’ün aksine asetatı kullanamadığı görülmüştür. Sıvı ortam çalışmalarında, mutant 5, H2O2 tarafından indüklenen oksidatif strese karşı çok yüksek direnç göstermiştir. Yaban tipe kıyasla, mutantların hücre içi glikojen ve trehaloz değerlerinin kontrol koşullarında daha yüksek olduğu gözlenmiştir.