Sayısal Tasarım Araçları: Tasarım Sürecindeki Rolleri Bağlamında Bir İnceleme

Abstract

Bilişim teknolojileri tasarım ortamına sunduğu yeniliklerle tasarım sürecini değiştirmekte ve dönüştürmektedir. Her geçen gün yeni olanaklarla karşılaşan tasarımcı, bilişim dünyasının sunduğu sayısal tasarım araçlarını tanımaya, olanaklarını keşfetmeye ve sonrasında onları kendi kullanım amacına ve alışkanlıklarına uygun bir biçime sokmaya çalışmaktadır. Sayısal tasarım araçlarının yarattığı etki tasarım sürecinde yalnızca hız ve otomatize gerçekleşen işlemler üzerinde görülmemektedir. Yeni yaklaşımlar veya daha önceden olanakların kısıtlılığı nedeniyle uygulama alanı bulamamış fikirler sayısal araçlar yardımıyla gündeme gelmektedir. Tasarımcının kullandığı araçları içselleştirmesi ve onların potansiyellerini keşfetmesi, yaratıcı süreçte tasarımcıya avantaj sağlayacak önemli bir unsurdur. Çalışmada sayısal tasarım araçlarının süreçte yarattığı değişimler ve sonuçları tasarımcının süreç içinde aldığı roller bağlamında değerlendirilmektedir. Giriş bölümünde çalışmanın amacı, yöntemi ve kapsamı yer alırken, ikinci bölümde sayısal tasarım süreciyle birlikte değişen form üzerine söylemler, form bulma yaklaşımının sayısal tasarım öncesi ve sonrası süreçleri incelenmiştir. Üçüncü bölümde araç ve ortam olarak tasarım sürecinde yer alan bilgisayarın bu konumlarda hangi yönleriyle yer aldığı ile ilgili tartışmalara yer verilmiştir. Dördüncü bölümde ise yeni tasarım süreçlerinin çeşitlenmesini mümkün kılan, yeni açılımlarla form bulma kavramını başka boyutlara taşıyan sayısal tasarım araçları, süreci farklılaştırdıkları boyutlarıyla sınıflandırılmış ve parametrik modelleme, NURBS modelleme, animasyon, betikleme, görsel programlama ve veri alış-verişi başlıkları altında incelenmiştir. Tezin beşinci ve son bölümünde değişen tasarım araçları üzerinden değerlendirmeler yapılmış, yazılımlar ve tasarım süreci için açık kaynaklı bir yönelim, sayısal tasarım araçlarıyla üretilen yeni formlar ve tasarımcının üstlenmesi gereken yeni roller irdelenmiştir.

Innovations in the Information Technology change and transform the design process. Designer who meets the new possibilities of digital design explores them and recasts these tools to fit his or her requirements and habits. The effect of digital design tools in the design process is not only seen on speed and automatization of processes. New concepts or ideas that could not be applied because of lack of possibilities come to the fore with the aid of digital design tools. Designer should internalize the tools, so, he or she should explore the potential power of them. It is the key factor to have a grasp of creative design process. In the introduction part; aim, content and the methodologies of the thesis are paraphrased. In the second part of the study; discourses on form changing with digital design process and the concept of form-finding before and after the age of digital design are researched. In the third section; arguments for how computer is taking part as a tool and medium in design process are included. In the fourth part, the study presents the digital design tools and the processes in the context of how they diversify the design process, how they move the concept of form finding to another dimension and how they differentiate the design process. The inferences are classified in the titles of NURBS modeling, animation, scripting, visual programming and data translation. As a conclusion of the research in the fifth section; open-source tools and concepts are presented as new trends in information technology and design. New forms of architecture created with the aid of the digital design tools are probed in the context of two important exhibitions. In addition, the new roles for designers in the digital age of architecture are another result of this thesis study.