Otomotiv Endüstrisi Zararlı Atıklarının Solidifikasyonu Ve Geri Kazanımı

Abstract

Bu çalışmada, Zararlı Atıkların tanımı ve saptanması için uygulanan yaklaşımlar, sınıflandırılması ve kaynakları anlatılmıştır. Zararlı atık arıtma ve uzaklaştırma teknolojileri üzerinde durularak, bu teknolojilerden biri olan Solidifikasyon/Stabilizasyon teknolojisi incelenmiştir. Deneysel çalışmalarda, otomotiv endüstrisi zararlı atıklarından metal çamuru, fosfat çamuru ve endüstriyel arıtma çamuruna solidifikasyon/stabilizasyon teknolojisi uygulanmıştır ve çalışmalar dört aşamada yürütülmüştür. İlk aşamada, bu atıkların “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve EPA listelerine göre zararlı atık olduğu belirlenmiştir. İkinci aşamada üç tip atık ile yedi ayrı deneme yapılarak, portland çimentosu kullanılarak katılaştırılmış materyal hazırlanmıştır. Üçüncü aşamada, hazırlanan briketlerin dayanımının tespiti için basınç testleri yapılmıştır. Bu sonuçlara göre, üç atık içinde solidifikasyonun uygun bir arıtım yöntemi olduğu, grobeton olarak geri kazanımın ise endüstriyel arıtma çamuru ve fosfat çamurunun nemli formlarında ancak çok düşük atık oranlarında mümkün olduğu tespit edilmiştir. Dördüncü aşamada ise solidifikasyon prosesinde hazırlanan briketlerin sızıntı özellikleri tespit edilmiştir. Bu amaçla BS 6920 standartı kullanılmıştır. Ayrıca katı formda ve suda TOC, Cu, Cr, Ni, Pb ve Zn ağır metal konsantrasyonları tespit edilmiştir. Başlangıçta zararlı atık tespiti yapılan üç tip atık için yönetim biçimi olarak, solidifikasyon arıtma teknolojisi uygulandıktan sonra gerek düzenli depolama sahalarına uzaklaştırma, gerekse grobeton olarak geri kazanım ve atık minimizasyonu sağlanmıştır. Her üç atığın da bu yönetim çerçevesinde detoksifiye olduğu sonucuna varılmıştır. Yapılan ekonomik analiz ile, yakma, kurutma, derin kuyu enjeksiyonu ve eski maden yataklarına doldurma gibi yöntemler, ekonomik ve çevre koruma kavramları çerçevesinde değerlendirildiğinde, solidifikasyonun uygun bir arıtma yöntemi olduğu tespit edilmiştir.

In this study, the approaches for definition and determination of hazardous wastes have been explained, and the clasification and sources of hazardous wastes have been investigated. Treatment and disposal technologies for hazardous wastes have been studied, and the solidification / stabilization tecnology had been investigated in detail. During experimental studies, the solidification /stabilization technology have been applied to the metal sludge, as well as the phosphate sludge and the industrial treatment sludge, which was originated from an automotive industry. The experiments have been carried out in four stages. At the first stage, these wastes have been clasified as hazardous wastes according to “Turkish Hazardous Waste Control Regulations” and “EPA Lists (EPA hazard number; F006, F010, F011, K002, K007, K008) ” . In the second stage seven different essays have been done using portland cement and, solidified materials have been prepared. In the third stage, comprehensive strength tests have been done for solidified materials. According to these results, it has been concluded that the solidification is a suitable treatment process for all three types of wastes. Furthermore, recovering the waste as concrete without iron was posssible as humid forms of industrial treatment sludge and phosphate sludge with low waste ratios. During in the fourth stage, the leaching properties of briquettes prepared with solidification process have been determined, and the standart of BS 6920 has been used for this purpose. TOC and the heavy metal concentrations (Cu, Cr, Ni, Pb and Zn) in water and in solid form have also been determined. After applying solidification treatment technology to the wastes which are previously determined as hazardous waste, it has been proposed either disposal at landfill or recover as concrete without iron. According to these management approaches, it has been concluded that all of three wastes have been detoxified. During the economic analysis of the results methods e.g. incineration, drying, deep well injection, filling in old ore bed have been compared based on the economical conceps and protection of environment. As a result it has been found that solidification is the most appropriate treatment method for this type of waste material.