Kazık Yükleme Deneyleri İle Nihai Kazık Taşıma Kapasitesinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma

Abstract

Bu çalışmada, fore ve çakma kazıklara ait 24 adet kazık yükleme deneyinin sonuçları incelenerek kazıkların nihai taşıma kapasitesi oniki farklı yöntemle yorumlanmıştır. Kazıkların nihai taşıma kapasiteleri statik yöntemlerle hesaplanarak sonuçlar yükleme deneylerinden elde edilen değerlerle karşılaştırılmıştır. Nihai kazık kapasitesinin belirlemesi için kullanılan yöntemleri karşılaştırmak için istatistik analizler yapılmıştır. İncelenen oniki yöntemden en yüksek nihai taşıma kapasitesinin Chin-Kondner yöntemi ile, en düşük kapasitenin ise De Beer yöntemi ile elde edildiği belirlenmiştir. Yükleme deneyi sonuçlarından nihai kazık kapasitesinin belirlenmesi için analitik bir yöntem önerilmiştir. Önerilen yöntemin performansını incelemek için göçme yüküne kadar devam ettirilmemiş kazık yükleme deneyleri ile beş vaka çalışması yapılmıştır. İncelenen vaka sonuçları, Önerilen yöntemin kazıkların nihai taşıma kapasitesinin belirlenmesinde güvenle kullanılabileceğini göstermiştir.

In this study, the results of 24 pile load tests performed on bored and driven piles were analyzed. Ultimate axial capacity of each pile was interpreted by twelve different method. Ultimate axial capacity of the piles were calculated by static methods to compare with those obtained from load tests. A statistical analysis was performed to compare the load test interpretation methods. Among the twelve methods investigated, it was found out that the highest ultimate capacity was obtained from Chin-Kondner method, whereas the lowest ultimate capacity was obtained from De Beer method. An analytical method was proposed to determine the ultimate capacity of the pile from load tests which were not carried out to failure. The performance of the proposed method is investigated by presenting five case studies. The investigated cases have shown that the proposed method can be used safely to determine the ultimate capacity of tested piles.