Çalışmada, depolama sahasındaki biyokimyasal süreçler ve depolama sahası gazlarının çevresel etkileri ve depolama sahası yönetiminin gaz oluşumu üzerindeki etkileri üzerinde durulmuştur. Sonraki bölümde, gaz azaltımına ilişkin yaklaşımlar ve gazın migrasyonu ele alınmıştır. İlerleyen bölümlerde, gazın toplanması ve kontrolündeki mevcut teknolojiler üzerinde durularak toplanan gazın geri kazanımı ve kullanımı için uygun teknolojiler sıralanmıştır. Son kısımda, İstanbul Gaz Geri Kazanım Projesi örneği incelenmiştir. Altı MW gücündeki bir gaz geri kazanım tesisinin fizibilitesini yapabilmek için, gerçekleştirilmiş pompaj testlerinin sonuçları ve önerilen gaz toplama ve kullanım sisteminin ön hesaplamaları da sunulmuştur. Depolama sahası gazı potansiyelinin saptanmasında kullanılan modelleme için iki ayrı model ele alınmıştır: “Tabasaran-Rettenberger Modeli” ve “EPA Birinci Derece Ayrışma Modeli”. Bu iki modelin dayandığı esaslar anlatılarak her iki model de “Erzurum Katı Atık Yönetim Projesi” için uygulanmıştır. Son olarak, Türkiye’nin çeşitli ilerinde daha önce elek analizleri ile elde dilmiş katı atık kompozisyonları sunulmuştur. Fakat, sadece atık kompozisyonu ile gaz üretim potansiyellerinin hesaplanmasının sağlıklı olmayacağı ortaya çıkmıştır.