FBE- Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Yazar "Açma, Ercan" ile FBE- Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
ÖgeAntimonun ateşte rafinasyonunda demir ve arseniğin davranışı(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1988) Açma, Ercan ; Bor, Fuat Yavuz ; Metalurji ve Malzeme Mühendisliği ; Metallurgical and Materials EngineeringBu çalışmada; demir ve arseniğin sodyumlu flakslar ve oksitle yici veya sülfürleyici maddeler ilavesiyle ham antimondan ateşte rafi nasyon yoluyla giderilmesi teorik ve deneysel olarak incelenmiştir. Yapılan kaynak araştırmalarına göre kavurma-redüksiyon yöntemiyle üre tilen ham antimon, raf inasyonu gerektirecek konsantrasyonlarda demir ve arsenik içermektedir. Bu empüriteler sadece ateşte rafinasyonla gider ilebilmektedir. Ateşte rafinasyon sırasında antimon kayıplarının önlenmesi için düşük ergime sıcaklğına, akışkanlığına ve örtücülük ö- zelliğine sahip mat ve cürufların oluşturması şarttır. Bu özellikleri Na2C03, NaCl, NaOH ve Na2SC>4.10H20 gibi sodyumlu tuzlarla sağlanmakta dır. Rafine edici madde olarak SD2S3, NaNC>3 ve havanın kullanımı yay gındır. Yapılan deneylerde yapay Sb-Fe ve Sb-As alaşımları ile ve or jinal ham antimon numuneleri kullanılmıştır. Yapay alaşımlarla ger çekleştirilen deneylerde en az antimon kaybıyla en etkin demir ve ar senik arıtımını sağlayacak sıcaklık, süre, rafine edici madde türü ve miktarı ile f laks tür ve miktarları saptanmıştır. Deneysel olarak tespit edilen bazı önemli sonuçlar aşağıdadır. 1) Uygun sıcaklıklar demir için 900, arsenik için 950°C'tur. 2) Yeterli rafinasyon süreleri demir için Sb2&3 ve NaNÛ3 ilavesinde 4 saat, havayla oksidasyonda 2 saat, arsenik için 2 saattir. 3) Rafinasyon için antimondaki 1 kısım demire 2 kısım Sb2S3, 2 kısım NaNÛ3 ilavesi ve 1 kısım arseniğe 3 kısım NaNÛ3 ilavesi yeterli dir. Optimal hava miktarı 300 mi hava/dak. kg Sb'dur. 4) En düşük empürite konsantrasyonu ve antimon kaybıyla raf inasyonu mümkün kılan flaks karışımları demir için sülfürieyici şartlarda 25 Na2C03 + %10 NaCl, oksitleyici şartlarda %10 Na2C03 + %40 NaCl ve arsenik için %20 Na2C03 + %15 NaOH + %5 NaCl'dür. 5) Deneylerde rafine edilen antimondaki demiri sülfürleyerek %0.020 Fe; oksitleyerek %0.005 Fe; arseniği ise %00015 As değerlerine kadar indirmek mümkündür. 6) %97.9l Sb içeren orjinal bir ham metali, havayla oksitleyerek, %95 antimon verimiyle, %99.915 Sb tenörüne kadar saflaştırmak müm kün olmaktadır. 7) Optimal şartlarda yapılacak antimon rafinasyon işlemleri sadece Türkiye için yılda 256 ton regulus tasarrufu yaratabilecektir. Bu tasarrufun maddi tutarı günümüz fiyatlarıyla 560 milyon TL.- etmektedir
-
Ögeİki değerli demir sülfattan y-Fe2O3 sentezi ve karakterizasyonu(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1996) Sesigür, M. Hakan ; Açma, Ercan ; Metalurji ve Malzeme Mühendisliği ; Metallurgical and Materials EngineeringBu çalışmada Ereğli Demir Çelik Fabrikaları Pickling Banyosu artıkları (FeSO^EMD) kullanılarak manyetik bant teknolojisinde kullanılan y-Fe203 üretiminin parametreleri incelenmiştir. Camras Patentine uygun olarak çekirdekleştirici ürün eldesine yönelik çalışmada 17 saat reaksiyon sonucunda 35 nr.g"1 yüzey alanına sahip ve asiküler oksit üretimine elverişli ara ürün elde edilmiştir. Elde edilen çekirdekleştirici ürün üzerinde götit tanesinin büyütülmesine yönelik çalışmada optimum şartlar 60°C ve 300 dev.dak"1 karıştırma hızında, 50 g.l"1 FeS04.7H20 başlangıç konsantrasyonu 450 l.s"1 hava üfleme debisi ve 3 numara firitten sağlanan hava kabarcıkları olarak saptanmış ve bu şartlarda yapılan deneylerden alınan ürün üzerinde standart şartlarda yapılan işlemlerden sonra elde edilen üründe 28.3 nr.g"1 spesifik yüzey alanı, 240 Oe koersivite değeri ve 103.7 emu.g"1 manyetik doymuşluk elde edilmiştir. Götit tanelerinin dehidratasyonunda en uygun sıcaklık 250°C ve süre 30 dakika olarak saptanmıştır. Daha sonra yapılan redüksiyon işleminde uygun sıcaklık 380°C ve 15 dakikalık reaksiyon süresi olarak bulunmuştur. Bundan daha düşük sıcaklık ve sürelerde yapdan deneylerde yapıda kalıntı hematit' e rastlanmıştır. Buna karşılık daha yükse sıcaklık ve deney sürelerinde ise yapıda metalik demire raslanmışür. Nihai ürün olan y-Fe2(V in üretimindeki son aşama olan reoksidasyon işleminde en uygun sıcaklık 220°C ve süre 10-15 saat arası olarak bulunmuştur. Artan sıcaklık ile kalıntı Fe "*' in azalmasına karşılık koersivite değerinin düştüğü saptanmıştır. Artan süre ile ise hem Fef+ miktarı azalmakta hem de koersivite artmaktadır. Yukarıda belitreilen optimum şartlarda üretilen manyetik demir oksit, 28.3 nr.g"1 spesifik yüzey alanına sahip asiküler (boy/çap = 7.6) yapıda ve 350-380 Oe koersiviteye sahiptir.