FBE- Hidrolik ve Su Kaynakları Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora

Bu koleksiyon için kalıcı URI

http://hdl.handle.net/11527/50

Gözat

Yazar "Çeçen, Kazım" ile FBE- Hidrolik ve Su Kaynakları Mühendisliği Lisansüstü Programı - Doktora'a göz atma
  • Öge
    Muntazam dalgaların sabit yatay iki paralel plakadan transmisyonu
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 1977) Toraman, Fügen A. ; Çeçen, Kazım ; 2257 ; Hidrolik ve Su Kaynakları Mühendisliği ; Hydraulics and Water Resources Engineering
    Bu tezde yüzey yapıları ile muntazam dalgaların sö- nümlendirilmesi problemi incelenmektedir.Dalgalara sönümlen diren yüzey yapısı olarak sabit, yatay iki plâka düşünülmüş tür. Derinliği fazla olan denizlerde masif ve ağır yapıların inşaı zor olduğu gibi maliyetleri de yüksektir. Bu se beplerle son zamanlarda ağırlık yapılarına göre maliyetleri çok düşük ve inşaı kolay olan yüzey yapıları ile sakin suların elde edilmesine çalışılmaktadır. Bu çalışmada bu tür problemlere bir çözüm getirebilmeyi amaçlamaktadır. Bu tezde izlenen program aşağıdaki gibi özetlenmiş tir. Birinci bölümde incelenecek problem açıklanarak bu tür çalışmaların kısa bir tarihçesi verilmektedir. İkinci bölümde, bu tezde sıkışmayan ve sürtünmesiz akışkan içerisinde hareket eden küçük genlikli' muntazam dalgalar göz önüne alındığı için lineer dalga teorisi ele alınmaktadır. Ayrıca dalgaların süperpozisyonundan da bahse dilmektedir. Dalgaların genel bir sınıflandırılması da yapılmış tır. Bu sınıflandırma derinliğin dalga boyuna oranı (d/L) ile tariflenen rölatif derinliğe, dalgaları oluşturan kuvvetlere, mertebesine ve formlarına göre yapılmaktadır. Bu çalışmada VI dalgayı oluşturan kuvvetin sadece ağırlık kuvveti olduğu ve gelen dalgaların yayılan dalga olup sığ sularda yayıldığı kabul edilmiştir.Bu sebeple Stoker (1957) tarafından veri len Lineer Sığ Su Dalga Teorisinden de bahsedilmektedir. Üçüncü bölümde yapıların dalgalar üzerindeki etkilerinden bahsedilmekte ve bu konuda bir literatür çalışması verilmektedir. Sahil yapıları başlıca üç grupta toplanmıştır ağırlık yapıları, rijit ve yüzen cisimler, pnömatik ve hid rolik dalgakıranlar. Dördüncü bölümde, bu çalışmada incelenen probleme benzer olan daha önce yapılmış çalışmalar incelenmiştir. Problemin fiziksel görünümü de açıklanmaya çalışılmış ve olayın deneysel olarak incelenebilmesi için boyut analizi ile bazı boyutsuz parametreler tariflenmiştir. Buna göre olay aşağıdaki boyutsuz parametrelere bağlıdır. HTT H_.T CT, CR=f(Hr/L., d/L,A/L, e/Hj, g ~j~, g ~- ) Plâkalar arasındaki sürtünme kayıplarının olay üzerindeki etkisi sistemin enerji dengesi yazılarak araştırılmış ve böyle bir yaklaşımın gerçeği yansıtmadığı görülmüş tür. Ayrıca sabit, yatay iki plâka ile dolu gövdeli batmış cisimlerin mukayesesi yapılmıştır. Beşinci bölümde deney düzeneğinden "ve deneyler süresince kullanılan ölçüm sisteminden bahsedilmektedir. VII Altıncı bölümde deneysel olarak yapılan çalışmalar özetlenerek sonuçlar değerlendirilmektedir. a) Plâkaların ortalama su seviyesine göre konumlarının transmisyon olayı üzerindeki etkisi incelenmektedir. Burada e plâkalar arasındaki mesafeyi, H gelen dalga genliğini, R_ transmisyon dalgası genliğini, L dalga boyunu, d su derinliğini ifade ettiğine göre e/H». < 0.50 aralığında yapılan bütün deneyler Û.S.S.'nin üst plâka seviyesinde olması halinin elverişli olduğunu göstermektedir. Pratikte böy le bir yapının inşaı halinde G.S.S. üst plâka seviyesinde (ÜPS) olması tavsiye olunur. b) lolatif derinlik olarak tariflenen d /L. parametresi nm de olay üzer indeki etkisi incelenmiştir. Bu inceleme Macagno (.1954) 'nun çalışmasına benzer olarak, C= C_,(d/L, >,/d) değişimi bu çalışmada göz önüne alınan A/d ~ 1.0 değerine göre parametrik olarak incelenmiştir. Deney sonuçları d/L rölatif derinliği arttıkça CT transmisyon katsayısının azaldığını göstermektedir. c) Plâka boyundaki artışın transmisyon olayı üzerin deki etkisi incelenerek şu sonuçlara varılmaktadır. e, ) e/w < 0. 50 olması halinde H /L dalga dikliği art tıkça plâka boyundaki artışın transmisyon olayı Üzerindeki etkisinin arttığı izlenmektedir. c ).A/L oranının Ö.4Ö değerinden büyük olduğu haller de H/L dalga dikliğinin bu çalışmada göz önüne alınan bütün değişim aralıklarında transmisyon katsayısı A/L rölatif plâka boyunun fonksiyonu olmamaktadır. VIII d) Plâkalar arasındaki e açıklığının da olay üzerinde ki etkisi incelenmiştir. e açıklığı H gelen dalga genliğinin 1/2 ve 1/4'üne eşit tutulmaktadır. Buradaki amaç plâkalar civarında yörüngesel hareketi bozmak veya daha sınırlı bir hale getirmektir. Deneyler sonucu e'nin H /4 olması halinde daha küçük transmisyon değerlerinin elde edildiğini göster mektedir. e) Ayrıca H /L dalga dikliğinin olay üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Bu incelemede aşağıdaki sonuçlar elde edilmektedir. e,) C - f (A/L, H /L) değişimi, bu çalışmada göz önüne alının HT/L değerlerine göre parametrik olarak gösterildiğinde deney sonuçlarından elde edilen en gayrimüsait eğrilerin hepsinin A/L~^ 0.20 değerinden geçtiği görülmektedir. e ) A/L rölatif plaka boyunun 0.10-0.20 aralığında olması halinde en az transmisyon. ''-H /L= 0.000-0.025 aralığın da izlenmekte, en yüksek transmisyon ise H/L= 0.051-0.075 aralığında görülmektedir. e ) A/L rölatif plâka boyunun 0.20 'der büyük olduğu hallerde ise en düşük transmisyon H/L-Ö. 051-0. 075 aralığında izlenmektedir.