Cultural Memory In Post -1937-1938 Dersim Laments: Reflections On Trauma And Violence
Cultural Memory In Post -1937-1938 Dersim Laments: Reflections On Trauma And Violence
dc.contributor.advisor | Dressler, Markus | tr_TR |
dc.contributor.author | Yıldırım, Yıldız | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 331920 | tr_TR |
dc.contributor.department | Siyaset Çalışmaları | tr_TR |
dc.contributor.department | Political Studies | en_US |
dc.date | 2013 | tr_TR |
dc.date.accessioned | Political Science, Dirges, Cultural memory,Trauma,Tunceli-Dersim, Violence | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2017-01-03T13:33:45Z | |
dc.date.available | 2017-01-03T13:33:45Z | |
dc.date.issued | 2013 | |
dc.description | Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013 | tr_TR |
dc.description | Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Social Sciences, 2013 | en_US |
dc.description.abstract | Bu tez çalışması 1937-1938 sonrası Dersim ağıtlarını toplumsal hafızanın yansıması olarak sunmaktadır. 1937-1938 dönemine ait toplumsal hafıza Dersimlilerin kültürel bellek araçlarında nasıl yer almaktadır? Bu döneme atıfta bulunan ağıtlardan neler öğrenmekteyiz? Bu çalışma gösteriyor ki Dersimliler bu döneme ait deneyimlerini önceden var olan (Alevi pratikleriyle yakından ilşkili) kültürel araçları yoluyla canlı tutumuşlardır. 1937-1938 olayları tabu ve konuşulamaz bir dönem olarak düşünülse de, bu dönem olayı yaşayanların belleğinde büyük çapta ses bulmaktadır. Görülüyor ki kamusal alandaki baskı ve inkara rağmen Dersimliler ağıtları bir iletişim aracı olarak kullanmışlardır. Olayların tanıklarının dillendirilmesi imkansız deneyimleri ağıtlar yoluyla anlatıp dinleyiciyle paylaştıkları görülebilmektedir. Normalde anlatılması imkansız travma ve şiddet deneyimlerinin izlerini ağıtlarla oluşturulan kültürel bellekte sürebiliriz. Ağıtlardaki sembol ve anlamlara yakından baktığımızda, bu kültürel bellek araçlarının ortak biçim, ton ve bağlamda oluşturulduğunu ve toplumsal travma ve şiddetin arşivsel alanları gibi işlev gördüğünü anlayabiliriz. Bu bağlamda ağıtlar geçmişin belleğini canlı tutmada araç görevi görmekte ve geçmişte şahit olunan şiddetin unutulmasını da önlemektedirler. Travma ağıtlarda çok açık bir şekilde ifade edilmektedir. Her ne kadar deneyimleri hatırlanmayacak kadar acı ve travmatik olsa da Dersimliler bu deneyimleri ağıtlar vasıtasıyla detaylarıyla anlatmaktadırlar. Dersim olayları toplumda dillendirilemeyen bir deneyim olarak düşünülse de, 1937-1938 sonrası kültürel bellekte şiddet ve travmanın izlerini açık seçik bir şekilde görebiliriz. Toplumlar ulus devlet inşasının belirli aşamalarında şiddete maruz kalsalar bile, Dersimliler gibi şiddete ve travmaya maruz kalmış kişiler, kendileri, bu durumla baş etme yolları bulmakta ve deneyimlerini kendi bildikleri yollarla anlatmaktadırlar. | tr_TR |
dc.description.degree | Yüksek Lisans | tr_TR |
dc.description.degree | M.Sc. | en_US |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11527/12512 | |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.publisher | Institute of Social Sciences | en_US |
dc.rights | İTÜ tezleri telif hakkı ile korunmaktadır. Bunlar, bu kaynak üzerinden herhangi bir amaçla görüntülenebilir, ancak yazılı izin alınmadan herhangi bir biçimde yeniden oluşturulması veya dağıtılması yasaklanmıştır. | tr_TR |
dc.rights | İTÜ theses are protected by copyright. They may be viewed from this source for any purpose, but reproduction or distribution in any format is prohibited without written permission. | en_US |
dc.subject | This study introduces Dersim ağıts as a representation of collective memory of post-1937-1938 Dersim laments. How could collective memories of 1937-1938 take refuge in Dersimlis cultural tools? What can we learn from the ağıts referring to this period? This study shows that there are pre-existing cultural tools (very closely related to their practices of Alevism) that Dersimlis used to keep Dersim 38 experience alive. Even though Dersim events are considered as a muted period | tr_TR |
dc.subject | these events of 1937-1938 are not really silenced in the survivors? memories. Seemingly Dersimlis made use of ağıts as a means of communication despite the repression and denial in public space. One can see that through laments survivors transmit the unspeakable stories and share them with listeners. One can decipher the traces of the violence and trauma that are otherwise impossible to articulate in collective memory formed via lamentsA close reading of signs and symbols demonstrates that these means of cultural memory have similar tone | tr_TR |
dc.subject | form and context and they act as archival sites of violence and trauma. Ağıts function as a medium that keeps past alive in memory and prevent amnesia about violent past. The trauma is expressed very vividly through ağıts. There seems to be a struggle of Dersimlis to tell their stories in details even if they are too painful and traumatic to remember. Although the operation in Dersim is considered to be an event of collective silence | tr_TR |
dc.subject | we can trace the signs of violence and trauma in a very explicit way in collective memory in post 1937-1938 laments. We can see that even if citizens may be exposed to violence at some phases of nation state formation | tr_TR |
dc.subject | traumatized people like Dersimlis may find their own ways to cope with this event by expressing it in their own terms. | tr_TR |
dc.subject | Siyasal Bilimler | en_US |
dc.subject | Ağıtlar | en_US |
dc.subject | Kültürel bellek | en_US |
dc.subject | Travma | en_US |
dc.subject | Tunceli-Dersim | en_US |
dc.subject | Şiddet | en_US |
dc.title | Cultural Memory In Post -1937-1938 Dersim Laments: Reflections On Trauma And Violence | en_US |
dc.title.alternative | 1937-1938 Sonrası Dersim Ağıtlarında Kültürel Bellek: Travma Ve Şiddet Yansımaları | tr_TR |
dc.type | masterThesis | en_US |