Eritromisinin Biyodegradasyon Kapasitesinin Anoksik Ve Anaerobik Koşullarda Belirlenmesi

Abstract

Tamamlanan projede bir antibiyotik olan eritromisinin (ERM) biyodegradasyonu ve mikrobiyal kültürün üzerindeki etkileri metanojenik, nitrat indirgeyici ve sülfat indirgeyici koşullarda; degradasyondan sorumlu mikrobiyal komunitenin kantitatif polimeraz zincirleme reaksiyonuyla sayılması, çözünmüş organik karbon (ÇOK), biyogaz ölçümü, elektron alıcısı ve antibiyotik konsantrasyonu takibi yardımıyla yapılmıştır. Bu kapsamda, kesikli reaktör şişeler, farklı numune alım zamanlarında bozulmak üzere kurulmuştur. Gaz üretimi ve kompozsiyonu, TOK, antibiyotik ve elektron alıcı konsantrasyonları 120 gün boyunca izlenmiştir. Ayrıca spesifik mikrobiyal grupların populasyonlarındaki değişimler Q-PCR analizleriyle izlenmiştir. Elde edilen sonuçların detaylı incelemesi sonucunda, ERM biyodegredasyonu hakkında genel bir sonuca varılmıştır. Sonuç olarak, ERM’nin metanojenik, sülfat indirgeyici ve nitrat indirgeyici ortamlarda karbon kaynağı olarak kullanılamadığı görülmüştür.

In the completed project, the biodegradation capacity and the effects on microbial culture have been investigated for Erythromycin (ERY) which is an antibiotic under methanogenic, sulfate reducing and nitrate reducing conditions, with the help of determination of quantities of the microbial communities that are responsible for the degradation by Quantitative Polymerase Chain Reaction (Q-PCR), along with the Dissolved Organic Carbon (DOC), biogas measurement, electron acceptor and antibiotic concentration monitoring. In this scope, batch tests were set-up, to be distracted at different sampling times. Gas generation and composition, DOC, antibiotic and electron acceptor concentrations were monitored for 120 days. In addition, the changes of the quantity of specific microbial groups were analysed by Quantitative PCR (Q-PCR). By a profound examination of the results obtained by the experiments that have been carried out through-out the project, a general conclusion for the biodegradation of ERY was obtained. As a result, ERY was found out to be unable to utilizable as a carbon source under three different electron conditions; methanogenic, sulfate reducing and nitrate reducing.