Bilgi transfer rotalarının ürün tasarım performansına etkisi

Abstract

Firmalar, rekabetçi çevrede varlıklarını sürdürmek için, ürün inovasyonuna giderek artan miktarlarda kaynak aktarmakta, yönetim kademesi bu süreçlere odaklanmaktadır. Ürün geliştirme süresini kısaltma ve yeni ürün yaratma sıklığını arttırma yönündeki baskılar nedeniyle, bu konuya atfedilen yönetimsel ilgi süreklilik arz etmektedir. Birkaç istisna dışında, literatürde genellikle yeni ürün geliştirme projelerinin yönetimi ve organizasyonu konularına yer verilmektedir. Bu konuda geliştirilen alternatif bir bakış açısı, yeni ürün geliştirme projelerinin, daha kapsamlı bir süreç olan sürekli ürün inovasyonunun adımlarından biri olduğunu ileri sürmektedir. Sürekli ürün inovasyonu modelinde ürünler, ürün ailesi kavramında ele alınmakta ve yeni ürün geliştirme projelerinde ürün yaşam çevriminin tüm aşamaları da göz önünde bulundurulmaktadır. Bu çalışmada, firmaların üstün performans göstermek için organizasyonel yetkinliklerden biri olan bilgi transfer rotaları kullanılarak, yeni ürün geliştirmeyle ilgili sahip oldukları kaynaklardan ne şekilde faydalandıkları, kaynak bağımlılığı teorisinden hareketle test edilecektir. Kaynak bağımlılığı teorisi, firmanın kaynak ve yetkinliklerinin, sahip olduğu rekabetçi avantajın temel belirleyicileri olduğunu vurgulayan bir modeldir. Bu çalışmada firmanın yeni ürün geliştirmede kullandığı organizasyonel kaynaklar, bilgi transfer rotaları, bilgi yönetimi davranışları, yeni ürün geliştirme programının performansı ve firma performansı arasındaki ilişki sorgulanacaktır. Yeni ürün geliştirme sürecine dair Türkiye'deki durumun ortaya konması; yeni ürün geliştirme takımının ve üst yönetimin davranışsal özelliklerinin, firmanın yeni ürün geliştirme kapsamında sahip olduğu organizasyonel kaynakların, bilgi transfer rotaları üzerindeki etkilerinin belirlenmesi; bilgi transfer rotalarının, yeni ürün geliştirme programlarının performansını ve dolayısıyla firma performansını nasıl ne yönde etkilediğinin ortaya konmasını sağlaması bakımından; literatürde farklı kaynaklarda yer verilen unsurları bir arada inceleyen ve aralarındaki ilişkileri ortaya koyan bu çalışma, literatüre önemli katkılar sağlayacaktır. Bu amaçlara yönelik olarak, çalışma şöyle yapılandırılacaktır. Öncelikle, yeni ürün kavramı açıklanacaktır. Sürekli ürün inovasyonu süreci tanımlanacak, bu süreçteki bilgi transfer modelinin aşamaları açıklanacaktır. Sürekli İnovasyon ve İyileştirme Yönetimi metodolojisinin unsurları açıklanacak, modeldeki değişkenler tanımlanacaktır. Kaynak bağımlılığı teorisi açıklanacak ve araştırma modeli oluşturulacaktır. Model; organisayonel kaynaklar, bireylerin sergilediği bilgi yönetim davranışları, bilgi transfer rotaları, yeni ürün geliştirme program performansı ve firms performansı arasındaki ilişkiyi ele alan sentez bir modeldir. Modelin kısımları: 1. Organizasyonel kaynaklar, 2. Bireylerin sergilediği bilgi yönetim davranışları, 3. Bilgi transfer rotaları, 4. Yeni ürün geliştirme program performansı, 5. Firma performansı. Model üç kısımdan oluşmaktadır. Modelin ilk kısmı, firmanın yeni ürün geliştirmede yararlandığı organizasyonel kaynakları göstermektedir. Bu çalışmada yer alan temel organizasyonel kaynaklar: 1. İnovasyon kültürü, 2. Üst yönetimin sürece katılımı, 3. Yeni ürün geliştirme çalışmalarına aktarılan kaynaklar, 4. Yeni ürün geliştirme kullanılan rutinleri belirleyen formel süreçler, 5. Yeni ürün geliştirme proje takımı. Modelin ikinci kısmı, organizasyonel yeterliliklere odaklanmıştır. Bu çalışmada, organizasyonel yeterliliklerinden bilgi transfer rotaları alınacaktır. Zira bilgi transfer rotalarının kullanımı, firmaların yeni ürün geliştirme süreci içinde ve faklı yeni ürün geliştirme süreçleri arasındaki bilgi transferleri yoluyla elde edilen bilginin, firma tarafından ürün inovasyonunda kullanılması yeteneği olarak alınmıştır. Modelin son kısmı, yeni ürün geliştirme projelerinin performası ile ilgilidir. Kaynak bazlı yönetim modelinde performans, sahip olunan rekabetçi avantajdır. Bu bileşen finansal performans ölçütleri ve firmanın stratejik pozisyonunda iyileşme gibi kısa dönemli ölçütlerle ölçülmüştür. Modele göre, firmanın sahip olduğu organizasyonel kaynaklar, yeni ürün geliştirme performansını dolayısıyla firma performansını, dolaylı olarak temel yeni ürün geliştirme süreç yeterlilikleri ve rutinleri vasıtasıyla etkilemektedir. Modelle ilgili olarak aşağıda yer alan adımlar izlenmiştir: 1. Kapsamlı bir anket hazırlanmıştır. 2. Üç firmada yeni ürün geliştirme konusunda otorite olan kişilerle anket ön teste tabi tutulmuş ve ankete son şekli verilmiştir. 3. Örneklemde yer alan firmalar, İstanbul Sanayi Odası tarafından sağlanan 2011 yılı Türkiye'nin ilk 1000 firması listesinden seçilmiştir. 4. Anketler, yeni ürün geliştirme konusunda otorite olan işletme müdürleri, fabrika müdürleri, Ar-Ge müdürleri ve Ar-Ge yöneticileriyle yapılmıştır. 5. Toplanan veriler istatistiki olarak analiz edilmiştir. a)Firmaya özgü karakteristikleri değerlendirmek için frekanslar kullanılmıştır. b)Faktör analizi yapılmış, faktörler belirlenmiş ve güvenilirlik analizleri gerçekleştirilmiştir. c)Kısmi en küçük kareler yapısal eşitlik modellemesi yapılmıştır. Hipotez testlerinin sonuçlarına ilişkin özet, şu şekilde sunulabilir: • İnovasyon kültürü ile yeni ürün geliştirme sürecinde bilgi transfer rotalarının gözlemlenme sıklığı arasındaki ilişkiye ilişkin, 'firmanın güçlü bir inovasyon kültürüne sahip olması durumunda bilgi transfer rotalarının kullanımı daha etkin sonuçlar doğuracaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. • 'Üst yönetimin yeni ürün tasarımı sürecine katılım düzeyi arttıkça, bilgi transfer rotalarının kullanımı daha etkin sonuçlar doğuracaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. Üst yönetimin yeni ürün geliştirme projelerinde rol alması fikri kabul görmüştür, ancak bu katılımın ne ölçüde olacağı sorgulanmaktadır. Üst yönetimin yeni ürün geliştirme takım faaliyetlerine çok fazla müdahale etmesinin, performansı negatif yönde etkileyeceği ortaya konmuştur. • 'Yeni ürün geliştirme sürecine sağlanan kaynak arttıkça, bilgi transfer rotalarının kullanımı daha etkin sonuçlar doğuracaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. • 'Yeni ürün geliştirme sürecinin formellik düzeyi arttıkça, bilgi transfer rotalarının kullanımı daha etkin sonuçlar doğuracaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. Süreç formelliğinin çok üst düzeyde olması, performansı negatif yönde etkileyecektir. Sürecin esneklikten uzak bir yapıda olması, hayli inovatif, yüksek riskli projelerin reddedilmesi ya da yanlış yönetilmesi, daha az inovatif olanlarınsa gereksiz bürokrasiye maruz bırakılması ve etkin olmamasına neden olacaktır. • 'Çapraz fonksiyonlu yeni ürün geliştirme takımlarının bir arada çalışması durumunda, bilgi transfer rotalarının kullanımı daha etkin sonuçlar doğuracaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. • 'Bireylerin sergilediği bilgi yönetim davranışlarının kullanım sıklığı arttıkça, bilgi transfer rotalarının yeni ürün geliştirme süreçlerinde kullanım sıklığı artacaktır' hipotezi, yüksek bir anlamlılık düzeyinde kabul edilmiştir (p<0,01). • 'Yeni ürün geliştirme projelerinde bilgi transfer rotalarının kullanım sıklığı artttıkça, yeni ürün geliştirme programının performansı artacaktır' hipotezi kabul edilmemiştir. Anket çalışması öncesi cevaplayıcılar, bilgi transfer rotalarına ilişkin ayrıntılı şekilde bilgilendirilmişlerdir. Ancak ifadelerin net olarak kavranamaması, ifadelerin yanlış değerlendirilmesine neden olmuş olabilir. • 'Yeni ürün geliştirme program performansı arttıkça, firma performansı da artacaktır' hipotezi, yüksek bir anlamlılık düzeyinde kabul edilmiştir (p<0,01). Bu çalışma, bilgi transfer rotalarının ürün tasarım performansı üzerindeki etkisini araştıran öncü bir çalışmadır. Bu çalışmada, yeni ürün geliştirmeden sorumlu yöneticiler ve konuyla ilgili akademisyenler için önemli olabilecek yorumlar sunulmaktadır.

To survive in a competitive environment, companies are investing a growing amount of resources and managerial attention in product innovation. With pressures to reduce the product development intervals and to increase the frequency of new product introductions, this attention is more and more continuous. Yet, with few exceptions, the literature remains focused on the management and organization of new product development projects as isolated efforts. An alternative perspective proposes that new product development projects are the discrete steps within a more comprehensive process of continuous product innovation. As well as focusing on products in a family context, continuous product innovation includes all the phases of the product life cycle. In this study, the reource-based theory model, a model emphasizing the resources and capabilities of the firm as primary determinants of competitive advantage, is used to test how firms achive superior performance by deploying knowledge transfer routes which is one of the organizational capabilities to take advantage of key organizational resources relevant for developing new products. The resource based theory is a model that emphasizes that the firm's resources and competencies are key determinants of their competitive advantage. In this study, the relationship between organizational resources, knowledge transfer routes, knowledge management behaviors, new product development program performance and firm performance will be questioned. Justifying the situation in Turkey on the new product development process; determining the behavioral characteristics of the new product development team and senior management, the organizational resources that the firm has in the context of new product development, the effects on the information transfer routes; in terms of ensuring that the information transfer routes are influencing the new product development programs performance and therefore the the firm performance; this study, which studies the elements of different sources in the literature together and reveals the relations between them, will provide important contributions to the literature. In accordance with these aims the study is structured in the following way. Firstly, the concept of the new product will be explained. Continuous product innovation process will be defined and the phases of this knowledge transfer model will be explained. The elements of the methodology of Continuous Innovation and Improvement Management will be explained, and the model variables will be defined. The resource based theory will be explained and a research model will be established. Model; is a synthesis that addresses the relationship between organizational resources, knowledge management behaviors exhibited by individuals, knowledge transfer routes, new product development program performance, and firm performance. The components of this model are as follows: 1. Organizational resources, 2. Knowledge management behaviors exhibited by individuals, 3. Knowledge transfer routes, 4. New product development program performance, 5. Firm performance. The model is composed of three main parts. The first part of the model shows the organizational resources that the firm uses to develop new products. The main organizational resources in this study are: 1. Innovation culture, 2. Participation of the top management in the process, 3. Resources transferred to new product development studies, 4. Formal processes that determine the routines used to develop new products, 5. New product development project team. The second part of the model focuses on organizational competencies. In this study, knowledge transfer routes will be taken from the organizational competencies because the use of knowledge transfer routes is taken as the ability of the firm to use information obtained through the transfer of knowledge between new product development processes, by the company in product innovation. The last part of the model concerns the performance of new product development projects. In the resource-based management model, performance is a competitive advantage. This component is measured by short-term measures such as financial performance measures and improvement in the firm's strategic position. According to the model, the organizational resources owned by the firm are influencing the firm's performance indirectly through its basic new product development process competencies and routines due to the new product development performance. In accordance with the model, the steps stated below are followed: 1. As the survey instrument a comprehensive questionnaire was constructed. 2. It was pre-tested in three companies by holding face-to-face interviews with authorized persons authorized in new product development, and then the final form of the questionnaire was achieved. 3. Firms in the sample were selected from the top 1000 firms of Turkey as listed by the Istanbul Chamber of Industry in 2011. 4. Surveys were conducted by business managers, factory managers, R&D managers, who are authorized in new product development. 5. Collected data were analyzed statistically: a) For evaluating firm specific characteristics, frequencies were used. b) Factor analysis was conducted, factors were determined, and the reliability analysis was performed. c) Finally partial least squares structural equation modeling was accomplished. A summary of the results of the hypothesis tests can be presented as follows: • The hypothesis that 'the use of knowledge transfer routes will have more effective results if the firm has a strong innovation culture' is not supported, as it relates to the relationship between the innovation culture and the frequency with which knowledge transfer routes are observed in the new product development process. • The hypothesis that 'as the level of participation of the senior management in the new product design process increases, the use of information transfer routes will lead to more effective results' is not supported. It has been recognized that top management takes part in new product development projects, but it is questioned what extent this participation will be. It has been revealed that the top management's intervention in new product development team activities will affect performance negatively. • The hypothesis that 'as the resource provided to the new product development process increases, the use of knowledge transfer routes will lead to more effective results' is not supported. • The hypothesis that 'as the resource provided to the new product development process increases, the use of knowledge transfer routes will lead to more effective results' is not supported. • The hypothesis that 'as the level of formality of the new product development process increases, the use of knowledge transfer routes will lead to more effective results' is not supported. The fact that the process formality is at a very high level will affect performance negatively. The fact that the process is remote from flexibility, rejection or mismanagement of highly innovative, high-risk projects, and less innovative ones will result in unnecessary bureaucracy exposure and ineffectiveness. • The hypothesis that 'in the case of cross-functional new product development teams working together, the use of knowledge transfer routes will lead to more effective results' is not supported. • The hypothesis that 'as the frequency of information management behaviors exhibited by individuals increases, the frequency of use of knowledge transfer routes in new product development processes will increase' is supported with a high significance level (p<0,01). • The hypothesis that 'as the frequency of use of knowledge transfer routes increases in new product development projects, the performance of the new product development program will increase' is not supported. Prior to the survey study, respondents were informed in detail about the information transfer routes. However, the inability to understand the expressions clearly may have caused the expressions to be misinterpreted. • The hypothesis that 'as new product development program performance increases, firm performance will also increase' is supported with a high significance level (p<0,01). This study is a pioneering study investigating the effect of information transfer routes on product design performance. In this study, comments that may be important for managers responsible for new product development and related academics are presented.